วัยสิบห้าหนาวอวิ๋นซือขึ้นเกี้ยวเเดงที่ใช้แปดคนหามเข้าสู่จวนสามี พร้อมตำเเหน่งฮูหยินใหญ่ ภรรยาเอกที่ตบเเต่งอย่างสมฐานะ

   หลันชิงเจ้าบ้านสกุลหลันที่เเผ่อำนาจทางการค้าไปทั่วเเคว้น อายุยี่สิบปีเขารับนางเข้าจวนในฐานะฮูหยินใหญ่ตัวเองตามคำของมารดา

  นางใช้ฐานะฮูหยินใหญ่ดูเเลเรื่องราวภายในจวน เขาใช้สถานะความเป็นสามีมอบทุกสิ่งที่นางปรารถนา

  ทว่าทุกสิ่งที่มอบให้นั้นไร้หัวใจ หนึ่งเดียวที่มิอาจให้ได้คือความรัก 

  เเม้มีตำเเหน่งภรรยาเอกก็ไร้ค่าราคา หากฐานะในใจผู้เป็นสามีไร้เงานาง อวิ๋นซือในวัยสิบเจ็ดจึงก้าวออกจากจวนพร้อมหนังสือหย่าในมือ 

  สิ้นรักตัดวาสนาสะบั้นสายใยสามีภรรยาเพียงเท่านี้

   หลันชิงเอ๋ย เเต่งให้ท่านชาตินี้คือชดใช้เวรกรรมที่เคยมีร่วมกันมา นับจากนี้เราสองสิ้นเยื่อไม่เหลือใย วาสนาไม่อาจบรรจบ

  เเม้ภายหน้าพบพานก็อย่าได้ทักทายกันเลย...

  เป็นเรื่องที่อยากเเต่ง ไรท์ไม่รับประกันความแฮปปี้ อัฟตามสะดวกเลยไม่สามารถกำหนดได้ ถ้าชอบไรท์ก็ดีใจ เเต่ถ้าไม่ชอบก็ขออภัยมานะที่นี้ด้วยเจ้าค่ะ

    เหลียนฮวาสีชมพู