"Once upon a time an angel and devil fell in love it did not end well "

รามสูร : ถ้ากูต้องเจ็บปวดมากเท่าไหร่ พวกมึงต้องได้รับมากกว่า !!!

.........4 ปีที่แล้ว -----

หนูพิม . ปล่อยฉันนะ ไอ่เลว!! ไอ่ชั่ว แกมันขี้แพ้แล้วไม่ยอมรับ ไอ่หน้าตัวเมีย

พลั๊กกก (เค้าใช้ปืนตบหน้า พิมมาดา...)

เลือดค่อยๆไหลจากมุมปาก เรียวเล็ก...

ตอนนี้ทุกคนพยายามจะเข้ามาช่วย แต่ก็ต้องชะงักเมื่อ รามสูร ชักปืนขึ้นมาจ่อหัวพิม

สามภพ : แกจะทำอะไรอะ ปล่อยผู้หญิงซะแล้ว จับฉันไปแทน ปล่อยพิม

รามสูร : กูจะพาแม่นี้ไปขึ้นสวรรค์ หรือ ลงนรก ดีน๊าาา.... เอางี้นะ กูเปิดก่อน และค่อยให้ลูกน้องกูต่อ จะได้ทั่วถึง..

หนูพิม แสนดี อ่อนหวาน อ่อนโยน และอ่อนแอ

" พิมได้แต่พนมมือไหว้ขอชีวิตจาก รามสูร :ปล่อยฉันเถอะนะๆ ไว้ชีวิตฉันเถอะ... ฮื่อออ หื้ออออ "

4 years ago พิมมาดา: ฉันไม่ใช่คนเดิมอีกแล้ว

และ ฉันไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว!!

: เพราะในความทรงจำของฉัน เธอไม่เคยหายไปไหน ...มินจะรอพิมแค่คนเดียว....

คามิน จะเป็นผู้ชายที่แสนดี กับ พิมมาดา คนนี้แค่คนเดียว

4 years ago : ไม่ว่าพิมจะผ่านอะไรมา พิมก็คือแฟนคนเดียว ที่มินรอ มินรับได้ทุกอย่าง มินจะรัก ไลลา เหมือนลูกของมินเอง มินสัญญา!! มินยังรอพิมเสมอนะ...

เด็กหญิงไลลา : คามิน คามิน อุ้มๆๆ ไลลากลัวคนนั้น (รามสูร)

:คุณ(รามสูร) เป็นคนไม่ดี คุณเป็นคนจายร้าย ไลลาจะหาแม่พิมๆๆ