ตอน
ปรับแต่ง
สารบัญ
ตอนนิยาย ()

ปรับแต่งการอ่าน

พื้นหลังการอ่าน
รูปแบบตัวอักษร
ขนาดตัวอักษร
ระยะห่างตัวอักษร

ตอนที่ 3 ไล่ต้อน

​​​​​​ตที่​ ​3​ ​ ​ไล่ต้


ผ่า​า​หลา​ัหลั​จา​ที่​ต้​เผชิญ​ั​รสุ​ลู​ใหญ่​ ​จา​ัั้​จ​ัี้​็ไ้​ห้าั​เต็ๆ​ที่​เขา​หา​ไป​ ​พร้​ๆ​ั​ประโค​สุท้า

'​่า​ร้​ ​ลู​จะ​ขี้แ​'

ไ่รู้​่า​เธ​หั​ะไร​ู่​ั​ี​แล้​ไ่ใช่​หร​ที่​เป็​เช่ี้​ ​ต่า​ค​ต่า​ู่​ต่า​ไร้​ซึ่​คำ​่า​ ​รู้จั​ ​เหื​ที่ผ่าา

ัี้​า​ีี​ั​ตรจ​ครรภ์​แต่​แปล​ไป​่า​ทุครั้​ ​เพราะ​คราี้​ไ่ี​คุณป้า​ุลรา​า​เป็เพื่​เื่จา​ติ​ไป​ทำุญ​ั​ผ​เพื่

าร​เิทา​ไป​ลั​ระห่า​้า​ั​โรพาาล​หา​ไ้​ลำา​ ​เพราะ​ี​คขัรถ​ค​ริาร​ตาคำสั่​ข​ประุข​หญิ​ข​้า​่า​ุลรา

หลัจา​ตรจ​เสร็จ​ค​ตัเล็​็​พาตั​เ​เิ​​ไป​ค​ริเณ​ห้า​โรพาาล​เพื่​ร​รถ​ารั​เหื​ๆ​ที่ผ่าา

แต่่​ที่​รถ​ข​ทา้า​ที่​เธ​ั่​า​จะ​าถึ​ที่หา​ ​ลั​ี​รถ​คั​หรู​ราคาแพ​ขั​เข้า​จ​ริเณ​้าห้า​ที่​เธ​ื​ค​ ​พร้​ปราฏ​ร่า​สูใหญ่

และ​ค​เป็​ใคร​ไป​ไ่ไ้​..

ธีร์ธัศ​่า​สา​ขุ​่​เข้าา​ใล้​ประชิ​ร่า​้​แ่​ ​ค้า​หั​เข้า​ตร​ข้ื​า​่​แร​รั้​หญิสา​ไป​ั​ต​ ​"​ขึ้รถ​!​"

"​จะ​พา​ฉั​ไป​ไห​"​ ​า​ีื​้​ต้แข​เาไ้​พลา​ถา​​ไป​ ​ึ​ประหั่​ลั​ั​ท่าที​ุาจ​ข​ชาหุ่

"​ขึ้รถ​ ​หรื​า​โ​จู​โช์​ชา้า​"​ ​ไ่ใช่​เพี​ขู่​แต่​เขา​ั​ื่​ให้า​เข้าา​ใล้​ให้า​หา​ ​ลหาใจ​ร้​เป่า​ร​ตร​แ้​ล

า​ี​ห้า​หิ​พ่ล​หาใจ​า​เื่​เป็ร​จำต้​ทำตา​คำสั่​ ​แต่ท่า​เื้หลั​ไ่​าจ​​เห็​ริ้​พรา​ข​ใคร​ี​ค​ ​ธีร์ธั​ศระ​แ​ิ้​พใจ

ตล​เส้ทา​ี​แต่​คา​เี​ ​จจ​รถ​คั​หรู​แล่​เข้าสู่​้าพั​ขา​ลา​ ​เท่าั้​แหละ​หญิสา​ถึ​ไ้​ีท​่า​ที​ระระาใจ

"​ที่​ี้​ที่ไห​"

"​้า​ฉั​"​ ​เข็ขัิรภั​ทั้​ข​เขา​และ​ข​เธ​ถู​ปล​ ​พร้​ๆ​ั​คำสั่​เื่​า​ีี​ท่าที​จะ​ถา​ต่​ ​"​่า​ีคำ​ถา​"

ถุ​า​ใ​ื​เธ​ถู​ค​ตั​โต​ค้า​ไป​จั​ ​ขณะ​ึ่​จู​ึ่​ลา​แ่​ค​ตัเล็​เข้าไป​ใ​้า​ ​แทที่จะ​เป็​ห้ั่เล่​แต่​เขา​ลั​ลา​เธ​าั​ห้​ ​ท่าที​ขัขื​ข​หญิสา​ไ่​เป็ผล​เล​สัิ

ใที่สุ​า​ี​็​ถู​ค​ตั​โต​ัคั​ให้​ั่​พิ​หลั​ชิ​ข​หั​เตี​ ​ส่​เขา​ื​ู่​ใล้​ๆ​พลา​รื้​ค้​ซ​า​ขึ้​าู

"​ห​่า​ไ​ ​ให้า​ะไร​า​"​ ​เพราะ​ัี้​หญิสา​ไป​ตรจ​ ​็​ไ่​แปลที่​เขา​า​จะ​รู้​่า​เ็​ใ​ท้​เป็​เช่ไร​้า

หญิสา​เ็ำ​ไ่​เ่​ต​ใ​คำถา​ ​เขา​รู้​ไ้​่าไร​ั​่าั​ี​้​เธ​ีั​ตรจ​ครรภ์​ ​แ้​สสั​แต่​็​ไ่​า​าจ​ถา​ให้​าคา

ธีร์ธั​ศระ​แท​ลหาใจ​ั​คาื้​ข​ี​ฝ่า​ ​ถา​ี​ๆ​ไ่​ช​็​ค​ต้​ใช้ำลั​ัคั​ ​จะ​ต​จะ​ตี​หา​ใช่​สิ่​ที่​เขา​ ​จะ​ทำ​แต่​เป็​่า​ื่

แข​แข็แร​ข้า​หึ่​เท้า​ไ้​ตร​หั​เตี​พร้​ๆ​ั​โ้ตั​เข้าไป​ใล้​ ​ุ่​ล​ร้​เสี​หาใจ​ชิ​ใล้​ให้า​หา

"​ทะ​ทำ​ะไร​"​ ​า​ี​เ่​ถา​เสีสั่​พ​ๆ​ั​ร่าา​ที่​พาา​หตั​ให้​เล็​ล​ ​ื​า​ขึ้​ั​า​หา​เาไ้

"​ทล​ท​..​สาี​"​ ​ริ้​รุ้ริ่​ปราฏ​ขึ้​​เรื​ห้า​ค​ ​ึ​ชใจ​ั​ท่าที​ประห่า​ลั​ข​ี​ฝ่า

"​ไ่ไ้​ะ​!​"​ ​า​ีส​​ลั​แท​ทัที​ ​ึคิ​ะไร​เล่า​ถึ​ไ้​พู​และ​คิ​จะ​ทำ​ะไร​แ​ั้

"​ถ้า​ฉั​่า​ไ้​"​ ​ิ่​ค​ตัเล็​ีท​่า​ที​หั่​เร็​เขา​็​ึ​แล้​ ​้ล​ระซิ​ชิ​ใ​หู​ขา​ ​พ่ล​หาใจ​ร้​ร​ต้ค

"​จะ​ั​เหื​ัั้​"​ ​เธ​ขู่

"​ลั​"​ ​เขา​ประช​ลั​ไป

"​่า​ท้าะ​ ​ั​จริๆ​้​"​ ​และ​ั้แหละ​ค​าุ​้่า​เื​สิ​ปี​ส​ลั​ทัคั​ ​าุ​ี่สิ​ส​แต่​เธ​ลั​ูเหื​เ็​เสี​เหลืเิ

"​ท้​ั​ใคร​ั​ฉั​หรื​คื่​"​ ​ธีร์ธัศ​ปรั​โห​เร็ไ​ ​ทิ้ตั​ลั่​หัห้า​เข้าหา​หญิสา​ ​​ลึ​ใ​แตา

สาตา​ค​เหื​า​ไป​้​​สะ​ ​หา​เผล​​สตา​็​พลั​ละเ​เคลิ้​ไป​ั​ั

"​ฉั​ไ่เค​ ​ี​ะไร​ั​ใคร​จา​..​"​ ​คซื่​ี​หรื​จะ​โห​เป็​ ​า​ี​หา​ไ้​ทัค​ ​ั​ไห​คาจริ​เธ​็​พู​ ​ั​ไห​ไ่​จริ​ี​หรื​เธ​จะ​ประาศ​ป้​จา​ปา

"​ฉั​"​ ​เขา​ต่​เพราะ​รู้ู่แ่ใจ

"​า​ลั้า​"​ ​า​ีทำ​เสี่​พุ​​้​ห​้า​ห้า​ตั​ตเ​ ​เธ​เหื​เ็​พาา​ิ่​แค่ไห​็ตา​ผู้ใหญ่​่า​เขา​ไ่ทั

"​โต​แล้​ ​่า​แ​"​ ​ื​หา​ส่​า​ขี้​ศีรษะ​าเา​ๆ​ ​เพี​ารระทำ​เล็​ๆ​แต่ลั​ผล​ต่​ัตรา​าร​เต้​ข​หัใจ​เธ​ไ่้

"​โต​แล้​่า​รัแ​เ็​"​ ​ค​ตัเล็​เห้า​ขึ้​ ​พลา​แ​้​เขา​ลั​ ​แต่​หารู้ไ่​่าิ​่​เปิทา​ให้​ั​เขา

"​ใคร​เ็​ ​่า​เธ​เขา​ไ่​เรี​เ็​ ​จะ​รัช่​ไ้ี​"​ ​คำพู​สแ่ส่า​ทำเา​ให้า​หา​แ่ำ​เข้าไป​ี

"​ลา​!​"

"​แต่​เธ​็​ช​ไ่ใช่​หร​ ​ผ่า​า​หลา​เื​เสี​เธ​ั​้​ู่​ใ​หั​ ​ร้​แ​ไห​ะ​ ​แ​ที่​ครา​ไ่​เป็​ศัพท์​ ​ใช่​หรืเปล่า​"

เขา​ตั้ใจ​ต้​ให้​เธ​จุ​ ​ไ่่า​่าไร​เธ​็​ี​แต่​า​ั​า​ ​า​ี​ไ้​แต่​้ห้า​ุ​ภาใต้​าณัต​ค​ตั​โต​ ​เผล​ลู​ห้าท้​เหืเค​ทำเป็​ประจำ

ธีร์ธัศ​ตา​สาตา​สะ​ิ่​ู่​ตรห้า​ท้สา​ ​ึถึ​ครั้​ที่​เขา​รัรู้​และ​ไ้​เห็​ั​ตา​ ​ผู้หญิ​ค​หึ่​ที่​เค​ถู​เขา​ตีตรา​ำลั​แรั​ภาระ​ุ้ชู​เ็้​ไ้​ใ​ครรภ์​ ​​ที่จะ​ีคำ​ถา​ไ่ไ้​ ​'​ั่​ลู​เขา​หรืเปล่า​'​ ​้เหตุี้​เขา​ถึ​ไ้​สื​และ​ตา​ไป​ถึ​้า​ที่​เธ​าศั​ู่​เื่​หลา​ั่

สาตา​ค​ที่​​จ้​เต็ไป้​คาารู้​ระค​สสั​ ​ื่ื​​ไป​ลาาาศ​โัตโัติ

"​ลู​ิ้​แ​ไห​ ​ารู้​"

*********************************

ผู้ชา​ค​ี้​เขา​ไ่ธรรา​ครั

-​ราิล​-


กลับหน้าเรื่อง

http://cdn-th.tunwalai.net/files/emotions/909228961.gif

 

นักอ่านที่น่ารักทุกท่าน

ที่ให้ความสนใจและชื่นชอบ อ่านนิยายของเค้า หรือแวะเวียนเข้ามาชม ><

เค้าในนามปากกา -รานิล- 

ขอเอ่ยคำว่า..ขอบคุณนะคะ

รักๆ http://cdn-th.tunwalai.net/files/emotions/Huahed00015.gif

 
ทัณฑ์แค้นกับดักหัวใจ
รานิล
www.mebmarket.com
เดือนวารีกลายเป็นคนผิดจำต้องรับอาญาทัณฑ์จากพ่อเลี้ยงหนุ่มทิวากร และแล้วเธอกลับตั้งท้องลูกของเขาหากแต่เอ่ยบอกมิได้ เมื่อเขามีภรรยาซึ่งกำลังตั้งครรภ์ จำฝืนทนเจ็บร้าวรานเป็นนางบำเรอในมุมลับๆ..********************************************************************** ทันทีที่เดือนวารีได้รับเรื่องในขณะเดินทางไปยังจุดนัดพบเพื่อทำการแต่งตัวก็ถึงกับเป็นลมหมดสติจนต้องล่ามตัวส่งโรงพยาบาลอีกคน "ตื่นแล้วหรอคะ" ทันทีที่ร่างบางขยับตัวพร้อมๆกับค่อยเปิดเปลือกตาขึ้น ก็ได้เสียงร้องทักหวานหูก่อนจะเผยให้เห็นใบหน้าคุณหมอสาวจ้องมองเธอด้วยรอยยิ้ม "คุณหมอ.." เดือนวารีเอ่ยเรียกอีกฝ่ายเสียงแหบแห้ง พยายามจะพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นนัก แต่ว่าคุณหมอกลับห้ามไว้เสียก่อน "นอนพักอีกสักครู่นะคะ คุณแม่อ่อนเพลียมากนอนพักอีกสักนิดจะได้สดชื่น" "คุณแม่?" "คะ?" คุณหมอแปลกใจมากกว่าที่เห็นท่าทีฉงนงงของคนไข้ จนหญิงสาวต้องเอ่ยถามเพื่อไขข้อกระจ่างแจ้ง "ที่คุณหมอเรียกเดือนว่าคุณแม่หมายความว่าไงคะ" เดือนวารีมือเย็นเฉียบไม่ใช่เพราะอุณหภูมิจากเครื่องปรับอากาศภายในห้องแต่เพราะสิ่งที่เธอสงสัยตลอดมันได้เกิดขึ้นแล้ว "อ๋อ คุณหมอก็นึกว่าคุณแม่ทราบแล้วว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ ยินดีด้วยนะคะคุณตั้งครรภ์ได้สิบสัปดาห์แล้วค่ะ" คุณหมอสาวกล่าวบอกด้วยรอยยิ้มแห่งความยินใจไปกับคุณแม่มือใหม่ "ตั้งครรภ์" เดือนวารีพึมพำกับตนเองด้วยความเหม่อลอย ไอ้อาการแปลกๆของเธอมันเกิดจากสิ่งนี้สินะ ลูก..มือบางยกขึ้นแตะลงบนหน้าท้องแบนราบลูบสัมผัสอย่างอ่อนโยน "เดือนกำลังจะเป็นแม่หรอคะ" หญิงสาวน้ำตาคลอเงยหน้าขึ้นถามคุณสาวด้วยรอยยิ้มทั้งน้ำตา มันคือความรู้สึกที่พูดไม่ถูก ทั้งดีใจตื่นเต้นและตื้นตันในคราเดียว สิ่งมหัศจรรย์ดวงน้อยสายใยรักของแม่ "ค่ะ"
สิเน่หาเมียนอกหัวใจ
รานิล
www.mebmarket.com
เพราะความมึนเมาเป็นเหตุเพราะความเสียใจเล่นงานความยั้งใจขาดรอนเผลอหลงละเมอด้วยฤทธิ์เมาเกิดสัมพันธ์ทางกายกับเด็กในอุปการะของมารดาส่งผลให้เขากลายเป็นคุณพ่อลูกหนึ่ง ทิม ธราวุธ ไพภิรมย์ พ่อเลี้ยงหนุ่มสถานะไม่โสดแต่อยู่ในโหมดหัวใจว่างเปล่าคุณพ่อลูกหนึ่งวัยยี่สิบเก้าเยียบยนไปด้วยความเย็นชาซ้ำไร้ใจ เมื่อเวลาเปลี่ยนเสือจำศีลจึงเริ่มออกล่าหาใช่เหยื่ออื่นใกล้ที่ไหนแต่เป็นคนใกล้ตัว เหยื่อที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแม่ของลูก...เมียนอกหัวใจ แอ้ม หทัยภัทร ไพภิรมย์ เด็กในอุปการะของคุณนวลปรางค์ไพภิรมย์ กลับกลายเป็นสะใภ้เพียงเพราะเหตุที่ไม่ควรเกิด เป็นเมียที่สามีไม่ปรารถนาจะมีเป็นได้แค่แม่ของลูก ************* กลิ่นแป้งเด็กหอมอ่อนๆลอยมาแตะจมูกพอให้รู้ว่าเป็นใคร ธราวุธเงยหน้าจากกองเอกสารขึ้นมองก็พลันระบายยิ้มเล็กๆ “รับผลไม้สดๆจากไร่มั้ยคะ” แววเสียงสดใสเอ่ยถาม พลางชูตะกร้าสานซึ่งมีกล่องผลไม้บรรจุไว้หลากชนิด “เก็บมาเองกับมือเลยนะ” “ขายยังไงครับ” ร่างหนาทิ้งตัวอิงพนักท่าทางสบายพร้อมกับหมุนปากกาในมือ เริ่มสวมบทลูกค้ากับแม่ค้า “รับเป็นอะไรดีคะ” กล่องผลไม้หลายชนิดถูกนำมาวางลงบนโต๊ะ พอให้ชายหนุ่มได้เลือกสรรตัดสินใจ ทุกการเคลื่อนไหวของหญิงสาวถูกจับจ้องโดยพ่อเลี้ยงหนุ่ม เขากระตุกยิ้มก่อนเอื้อนเอ่ยขึ้น “แม่ค้าครับ” “คะ?” “รับแม่ค้าครับ” เขาเฉลยข้อสงสัย ก่อนประโยคต่อมามีผลให้แก้มสาวแดงปลั่ง “รับเลี้ยงดูตลอดชีวิต” “แพงหน่อยนะคะ จ่ายไหวหรอ” ในเมื่อเขาอยากเล่นเธอก็จะคล้อยตามบท นานทีจะเห็นเขาอารมณ์ดีคิดขบขัน “ผ่อนจ่ายด้วยความห่วงใย ถ้าไม่ใจร้ายเกินไปช่วยรับไว้ที”***************กรุณาอ่านตัวอย่างก่อนการตัดสินซื้อได้ที่ตัวอย่างเล่มหรือที่เว็บเด็กดีนะคะ เรื่องนี้มีทั้งสุข เศร้า หวาน ซึ้ง มีทั้งหมดสองคู่ แต่เน้นคู่พระนางพระเอกโง่ไปนิดในช่วงกลางๆ แน่นอนว่าโดนนางเอกเอาคืนแน่นอน###ตรวจคำผิด พิสูจน์อักษรจนตาลายและใช้หลายคน หากมีคำผิดคำหล่นหลงมาบ้างต้องขออภัยและกราบขอโทษด้วยนะคะ##สุดท้ายนี้อย่าลืมกดหัวใจให้กำลังใจกันด้วยนะ
บำเรอรักคุณชายซาตาน
รานิล
www.mebmarket.com
เพราะรักจึงยอมเจ็บแม้เขาจะเก็บไว้เป็นเพียง..นางบำเรอ "หึ! ฉันไม่มีสิทธิ์โกรธสินะที่เห็นเมียตัวเองยืนกอดกับผู้ชายไม่อายฟ้าดิน" น้ำเสียงที่เปล่งออกมาจากปากหยักมันยากที่อธิบายบรรยาย ความรู้สึกส่วนลึกจะเรียกว่าหึงก็คงพูดได้ไม่เต็มปาก แต่หากจะพูดว่าหวงของเหตุใดเขาถึงได้รู้สึกแปลกๆล่ะ "คุณชายหึงเรนาหรอคะ" เธอเอ่ยถามเขาแผ่วเบาแม้ในใจจะรู้คำตอบดีอยู่แล้วยังกล้าที่จะถามเพื่อตอกย้ำความน่าสมเพชของตัวเอง "นางบำเรออย่างเธอไม่มีค่าพอให้ฉันหึงสักนิด อย่าสำคัญตัวให้มันมากนัก" เขาเคล้นเสียงลอดไรฟันยกยิ้มมุมปากเปล่งประโยคคำพูดที่แสนเจ็บช้ำดั่งหนามที่ตำยอกแผลเก่าในหัวใจให้ยิ่งร้าวระบม จะมีบ้างไหมความรู้สึกส่วนลึกที่เห็นเธอมีค่าสักนิดไม่ใช่ผู้หญิงไร้ค่าที่เป็นเพียงแค่นางบำเรอ เธอมันคิดเข้าข้างตัวเองเกินไปเองแหละ ช่างกล้าคิดเหลือเกินว่าเขาจะมาหึงคนอย่างเธอ เธอมันก็แค่ผู้หญิงร่านคนหนึ่งอย่างที่เขาพูดนั้นแหละ คงไม่มีผู้หญิงดีที่ไหนที่ยอมถวายตัวให้เขาทั้งที่เขาก็แทบไม่อยากจะผูกพัน สายฝนที่ช่างเหน็บหนาวคงไม่เท่าใจสาวที่หนาวเหน็บเจ็บปวด "เรนาขอโทษค่ะที่คิดว่าคุณชายจะหึงเรนาบ้าง เรนารู้ตัวดีค่ะว่าเป็นเพียงคนชั้นต่ำที่ไม่มีค่าพอสำหรับคุณชายเลยสักนิด เป็นเพียงนางบำเรอลับๆในเงามืดเพียงเท่านั้น" เธอมองเขาอย่างตัดพ้อ ธารใสจากดวงตาทะลักรินไหลไม่ขาดสาย ความทุกข์ระทมถูกระบายผ่านสายน้ำที่เก็บกั้นมันไว้ไม่อยู่ เกลียดตัวเองที่เจ้าน้ำตาเกลียดตัวเองที่อ่อนแอเอาแต่ร้องไห้เรียกร้องความสนใจ แล้วเป็นยังไง ใครเขาก็ไม่เคยแยแสสนใจ "รู้ตัวก็ดี"***********************ทั้งหมด 35 ตอนยาวจุใจแน่นอนค่ะ
สิเน่หาเมียบำเรอ
รานิล
www.mebmarket.com
เพราะเรื่องน่าอับอายที่ไม่ควรเกิด กลับก่อกำเนิดเป็นสายใยผูกเขาและเธอ แต่เมื่อไร้รักแต่ไม่ไร้ความรับผิดชอบ สถานะที่เขามอบให้จึงเป็นได้เพียงแค่...เมียบำเรอ******************************"เธอท้องกับใคร" เขาถามเสียงเข้ม"เกี่ยวอะไรกับคุณ" นาวดีชักสีหน้าถามกลับไป ในใจตุ้มๆต่อมๆนึกประหวั่นกลัวอยู่ในอก"ก็เผื่อว่าเด็กเกิดจากสเปิร์มของฉัน ฉันก็ย่อมมีสิทธิ์ในตัวเด็กไม่ใช่หรอ""พอดีว่าฉันมันมั่ว จะตอบว่าใครเป็นพ่อของลูก ก็คงจะยาก" ด้วยความหมั่นไส้และอยากท้าทายถึงได้พูดออกไปเช่นนั้น ดีเหมือนกันเพราะเธอไม่อาจรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ และนี้เป็นทางเดียวที่เธอจะปกป้องลูกน้อยในครรภ์ได้ ไม่อาจยอมหากเขาจะพรากลูกไปจากเธอ"กี่คนที่ว่ามั่ว กี่คนที่เธอยอมให้เอาล่ะ" เมื่ออีกฝ่ายท้าทายอีกฝ่ายก็หาไม่ที่จะยอมลดละ สวนกลับไปกับคำพูดห่ามๆตรงๆ ก็เอาสิ! ว่าจะท้าทายเขาได้นานเพียงใดกัน"ทุเรศ!" "บังเอิญฉันอยากสงเคราะห์ เด็กจะได้มีพ่อเหมือนคนอื่นเขา" เหมือนจะหวังดีแต่แฝงด้วยความดูถูกเหยียดหยาม เธอมันง่ายและไร้ยางอายสำหรับเขา แต่สำหรับเธอศักดิ์ศรีแม้เหลือเพียงน้อยนิดเธอก็ไม่มีทางยอมให้ใครมาย่ำยี"ไม่จำเป็น หมดธุระของคุณก็กลับไปได้แล้ว และอย่ามาที่นี้อีก" **************************หากกำลังตามหาเรื่องราวที่ไม่เรียดแฝงความมุ้งมิ้ง คุณมาถูกที่แล้ว
แสดงเพิ่มเติม
แสดงความคิดเห็น

ความคิดเห็นทั้งหมด ()

ยังไม่มีการแสดงความคิดเห็น