ภรรยาที่รัก (END)

"ไม่ชอยากช่วยอาบน้ำหรอ"

"บ้า" ชายหนุ่มเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างมีความสุข แต่เพียงไม่นานใบหน้าก็เครียดขึ้นมาทันที

"นี่มันยา...น้ำรินเธอรังเกียจฉันมากจนไม่อยากมีลูกกับฉันหรอได้ เล่นอย่างนี้ใช่ไหมรู้จักคาร์ลิคน้อยไปซะแล้ว"ชายหนุ่มเดินออกมาหยิบโทรศัพท์และโทรหาลูกน้องทันที

"ซื้อยาบำรุงที่ให้มันคลายกับยาคุมหน่อยเอามาเยอะๆนะ"

"ครับนาย" เพียงไม่นานแม่บ้านมาเคาะห้องก็มาเคาะห้อง น้ำรินกำลังจะเดินไปเปิด แต่คาร์ลิคเดินไปเปิดก่อน

"รินนอนเถอะพอดีฉันสั่งของเอาไว้น่ะ"

"ค่ะ" ชายหนุ่มกลับเข้ามาที่ห้องน้ำแล้วเอายาคุมทั้งหมดทิ้งแล้วเอายาบำรุงมาใส่ลิ้นชักแล้วแกะตัวหนังสือภาษาอังกฤษออก

"นี่เธอคิดว่าฉันจะไม่รู้หรอว่านี่มันเป็นยาคุม ฉันมีผู้หญิงมากมายถึงเขาจะมีอะไรกับผู้หญิงแต่เขาก็ใส่ถุงยางทุกครั้ง แต่เขาก็ต้องป้องกันอีกชั้นหนึ่งเพื่อความปลอดภัย เธอเสร็จฉันแน่"

แล้วเดินออกมาด้วยท่าทางเจ้าเลห์ ชายหนุ่มคลานเข้าไปที่เตียงแตะมือลงบนแขนภรรยาแล้วลูบไล้ไปมาเบาๆจนหญิงสาวตื่น

"อื่อคุณลิครินง่วง"

"ไม่เอาฉันหิว"

"คุณจะให้รินลงไปทำกับข้าวให้หรอค่ะ"

"ไม่ใช้ ฉันหิวเธอต่างหาก"พูดจบชายหนุ่มก็ขึ้นค่อมตัวหญิงสาวทันทีไม่นานบทรักอันเร้าร้อนก็เริ่มขึ้นไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่เสียงแห่งความสุขของทั้งสองคนดังลั่นห้อง ถ้าห้องนี้ไม่เก็บเสียงล่ะก็ป่านนี้คนในบ้านคงตื่นกันหมดแล้ว หลังจากเสร็จกิจกรรมบนเตียงแล้วน้ำรินก็เดินเข้าห้องน้ำไปพร้อมกับแก้วน้ำ เธอคิดว่าสามีหนุ่มคงหลับไปแล้วแต่ที่จริงเขารอให้เธอเดินเข้าห้องน้ำเพื่อกินยา

"ฮึ!!!รีบๆทานนะสาวน้อยลูกจะได้มาเกิดเร็วๆ"

        เช้าวันต่อมาคาร์ลิคออกไปทำงานแต่เช้าภรรยาสาวทำขนมอยู่ในห้องครัวกับแม่บ้าน สักพักก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายที่ห้องรับแขก

"นี่เธอ คาร์ลิคอยู่ไหน"เบลล่าคู่หมั้นสุดเปรี้ยวของคาร์ลิค ปกติเธอจะไม่มาที่นี่ ไม่ใช้เพราะว่าอยากมาหรอกนะแต่เป็นเพราะเจ้าของบ้านไม่อนุญาตแต่วันนี้เธอมีความจำเป็นต้องมาเพราะชายหนุ่มไม่ได้ไปหาเธอเหมือนอย่างเคย แถมพอไปถามที่ทำงานดันไม่อยู่ วันนี้เลยบุกมาที่บ้านของเขา

"ใครมาหรอซาร่า"น้ำรินถามออกไปพร้อมเดินออกมาจากห้องครัว

"ฉันคู่หมั้นของลิค นี่ลิคอยู่ไหน"เบลล่ามองน้ำรินตั้งหัวจรดเท้าด้วยสายตารังเกียจ 

"แล้วเธอเป็นใคร"น้ำรินหน้าซีดเผือกแต่ก็ยังปั่นหน้านิ่งไม่ให้หญิงสาวตรงหน้าสงสัย คนนี่ใช่ไหมคู่หมั้นของสามีเธอ

"คุณลิคออกไปทำงานแต่เช้าแล้วค่ะมีธุระอะไรฝากไว้ที่ฉันก่อนก็ได้นะคะ"น้ำรินเลือกที่จะอย่างสุภาพไม่โวยวาย

"เรื่องที่ฉันจะคุยกับลิคมันเป็นเรื่องสำคัญ ฉันคงไม่ฝากเรื่องกับคนใช้อย่างเธอ"เบลล่าพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยเป็นมิตรมากนักทำไมลิคถึงเอายัยนี่มาเป็นคนใช้นะหรือว่าคิดจะให้มันรับใช้บนเตียงด้วยไม่มีทางซักหรอก น้ำรินเริ่มมีน้ำโหนิดๆนี่ว่าเธอเป็นคนใช้หรอ

"งั้นถ้าคุณไม่มีธุระก็กลับไปได้แล้วค่ะ เชิญ!!!"

"เธอมีสิทธิ์อะไรมาไล่ฉันฮะ!!"เบลล่าเดินเข้าหาน้ำรินแล้วตบเข้าที่หน้าสวยอย่างแรง จากอารมณ์หงุดหงิดที่ไม่เจอคาร์ลิคและยังมาเจอคนใช้ไล่อีก ทำให้ต่อมความโหโมเกิดขึ้นอย่างรุนแรง น้ำรินจับที่แก้มของตนเองมองหน้าผู้หญิงคนนี้ ถึงแม้ถ้าเธอจะเป็นคนใช้ก็เถอะ แต่ผู้หญิงคนนนี้มีสิทธิ์อะรไมาตบเธอ

"เป็นไงอยากหาเรื่องนัก และบอกลิคด้วยว่าฉันมาหา"พูดจบก็เดินออกไปจากบ้านทันที

"มาดามเป็นไงบ้างค่ะ เจ็บมากไหมดูสิแดงหมดเลย คอยดูนะถ้านายกลับมาล่ะก็..."

"ไม่เป็นไหร่หรอกอยากบอกเขาเลย รบกวนเปล่าๆแถมเธอยังเป็นคู่หมั้นของเขาอีกต่างหาก"

"โถ่มาดามค่ะก็เป็นแค่คู่หมั้นทางธุระกิจเท่านั้นละคะ นายไม่ได้อยากหมั้นสักหน่อย ปะคะเดี๋ยวป้าทำแผลให้"น้ำรินเดินตามแม่บ้านไปทำแผล พรางคิด

"ถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นคู้หมั้นแค่ทางธุรกิจ งั้นเขาอาจจะรักเราจริงๆก็ได้" หญิงสาวเลือกที่จะรักเราจริงๆก็ได้ หญิงสาวเลือกที่จะเข้าข้างหัวใจตัวเอง พร้อมยิ้มน้อยจนแม่บ้านเอ่ยเรียก

"มาดามค่ะ มาดาม"

"ค่ะ"

"หันหน้ามาหน่อยค่ะ เดี๋ยวฉันทายให้"