@ชิน
"ดะ...เดี๋ยว พี่จะทำอะไร"
เมื่อคนที่ก้มหัวให้สระผม จู่ๆก็เอื้อมมือหนามาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวสวยสีขาวที่เปียกลู่ จนเห็นเนื้อเนียนขาวภายในอย่างชัดเจน มือบางรีบผละออกจากกลุ่มผมที่มีฟองฟูฟ่องเพื่อมาปัดมือหนาที่วุ่นวายเสื้อผ้าของผม มองผิวเผินคนตรงหน้าดูไม่มีพิษสงอะไรเลย แต่ร่างกายกำยำแข็งแรงของคนตัวโตยามอยู่ใต้สายน้ำต่างหากที่ฟ้องว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ เมื่อกลางกายที่มีขนาดใหญ่กำลังขยายตัวอย่างชัดเจน ความใหญ่โตแข็งขืนผงาดขึ้นมาตั้งโด่
แค่ซิกแพคที่ประดับอยู่บนหน้าท้องนั่นก็ทำผมแทบอยากจะลงไปนั่งคุกเข่าอยู่ต่อหน้าแล้ว แต่นี่พี่เมฆยังตั้งใจยั่วอารมณ์โดยการแอ่นกายยืดตัวตรงอย่างต้องการที่จะอวดหุ่นและความใหญ่โตโอ้อวดซะงั้น ขัดกับสีหน้าที่นิ่ง ทำราวกับไม่ได้รู้สึกอะไรเลย สีหน้าเมินเฉยแบบนี้มันยิ่งกวนใจผม ไม่รู้ว่าพี่เมฆคิดอะไรอยู่ถึงได้จงใจแกล้ง
มือวุ่นวาย สายตาซุกซนขัดกับสีหน้าที่นิ่งเรียบ แต่กลางกายแข็งโด่ มันคืออะไร ผมเริ่มสับสน
"อาบน้ำไง ถามแปลกนะมึง" เสียงทุ้มสั่นพร่าเล็กน้อย
ผมมองคนที่ตั้งใจแกะกระดุมเสื้ออย่างงงๆ คนที่แปลกนะไม่ใช่ผมแต่คือคนที่ยืนแกะกระดุมเสื้อคนอื่นอยู่ต่างหากล่ะ ผมเริ่มไม่สนุกกับสถานการณ์ตรงหน้า
"ไม่เอา ผมจะกลับไปอาบที่ห้อง" พูดพลางจับมือของเมฆที่กำลังยุ่มย่ามราวกับหนวดปลาหมึก ไม่ยอมหลุดไปจากตัวผมสักที แกะตรงนี้ก็ไปจับตรงนั้นจนชักรำคาญ
“อาบด้วยกันไปเลย ไหนๆก็เปียกแล้วจะได้ไม่เสียเวลา" อีกฝ่ายเสนออย่างมีเหตุผล🙄
"ไม่เอา ผมไม่อาบ"
"เรื่องของมึง แต่กูจะอาบให้"
ผมมองเจ้านายอย่างระอา บทเขาจะดื้อตีมึนห้ามเท่าไรก็ไม่ฟังต้องยกให้เลย ยังไม่ทันที่ผมจะเดินหนีพี่เมฆก็คว้าเอวไว้ลากมายืนใต้ฝักบัวด้วยกันทันที
“ไอ้พี่บ้า ปล่อยผมนะโว้ย!!” ผมร้องลั่นด้วยความตกใจ แต่คนตัวโตไม่ยอมปล่อยกับรัดร่างผมไว้แน่น
ซ่าาาา!!!!!
“ปล่อยผม ผมบอกให้ปล่อย”
พยายามดิ้นสุดแรง และดีดดิ้นให้หลุดจากการพันธนาการของคนตัวใหญ่ พี่เมฆไม่ยอมปล่อยกลับพยายามที่จะถอดเสื้อจนในที่สุดก็เหลือเพียงกางเกงบ๊อกเซอร์สีขาวสะอาดตา ผมเห็นเขายกยิ้มมุมปากเบาๆที่ได้แกล้ง พอสมใจมือหนาก็เปิดน้ำเย็นจัดอย่างจงใจเพราะรู้ว่าผมไม่ชอบความหนาวเย็น
น้ำเย็นจากฝักบัวไหลผ่านร่างของเราทั้งสอง ผมพยายามยกแขนดันคนตัวโตให้ออกห่างเมื่อคนตัวหนาพยายามก้มลงมาใกล้ น้ำจากฝักบัวชะล้างฟองแชมพูออกจาตัวเขาจนสะอาด มือหนาพยายามจะจับผมอาบน้ำไปด้วยกันใต้สายน้ำที่เย็นจัดจนรู้สึกว่าร่างกายหนาวสั่น ปากสั่นจนต้องกัดริมฝีปากตัวเองไว้แน่น
พี่เมฆจับผมให้หันหลังแล้วใช้อกแกร่งดันร่างผมไปจนเกือบชิดผนัง ส่วนมือหนาอีกข้างก็ยันผนังห้องน้ำไว้มั่น ผมจึงดูเหมือนกำลังตกอยู่ในอ้อมแขนแกร่งไปโดยปริยาย
ความหวาดเสียวแปลกๆเกิดขึ้นทางด้านหลัง ไม่กล้าแม้จะขยับตัวได้แต่ยืนนิ่งแข็งทื่อ ไม่เคยจะตกอยู่ในสถานการณ์ล่อแหลมแบบนี้เลยสักครั้ง ทุกครั้งที่อาบน้ำพี่เมฆก็ไม่เคยลวนลามหรือทำอะไรรุ่มร่ามให้ผมต้องหวาดกลัว ผมก็มีหน้าที่แค่เตรียมน้ำอุ่น อาบน้ำสระผมให้บ้างเป็นบางครั้ง เตรียมชุดให้ คือทำทุกอย่างตั้งแต่พี่เมฆตื่นนอนยันเข้านอน
แต่วันนี้มันไม่เหมือนทุกครั้ง ไม่รู้ผีห่าตนใดเข้าสิงพี่เมฆให้เล่นพิเรนทร์จนผมสั่นไปทั้งตัว และที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือความใหญ่โตของเขากำลังทักทายผมอยู่ทางด้านหลัง และดูเจ้าของมันจะตั้งใจบดเบียดเข้ามาจนแทบจะสิงร่างผมอยู่ร่อมร่อ
"พี่เมฆ..จะทำอะไร"
ผมกลั้นใจถามคนที่ยืนซ้อนหลัง จมูกโด่งขยับปัดป่ายมาโดนแก้มเนียนทำผมสะดุ้งโหยง ลมหายใจอุ่นจงใจรดลงตรงต้นคอขาวเนียน ผมรู้สึกชาวาบไปทั้งร่างยิ่งหนาวสั่นจากน้ำที่เย็นจัด แล้วมาเจอจมูกโด่งคมสันและลมหายใจของเขาที่เป่ารดไปตามซอกคอใบหูเล็กยิ่งทำให้ร่างกายร้อนวูบวาบตัวแดงหน้าแดง แต่ดูเหมือนเขาจะยิ่งชอบใจ ยิ่งผมดิ้นหนีเขายิ่งจงใจเบียดร่างแกร่ง ส่วนมือหนาวุ่นวายและสนุกกับร่างกายผมนวดคลึงตัวไปมา
“ ตัวมึงโคตรหอม นุ่มนิ่มชิบ!!” เสียงพร่าดังข้างหู
ใบหน้าของพี่เมฆกระตุกยิ้มร้าย มืออีกข้างหนึ่งกำลังลูบไล้ฟองสบู่ไปทั่วตัวผม และเริ่มต่ำลง ต่ำลง ก่อนจะไปหยุดอยู่ตรงนั้น ชายหนุ่มล้วงลึกเข้าไปภายในร่มผ้าสัมผัสความแข็งขืนและก้อนเนื้อกลมๆ ที่ถูกเขาปลุกให้มันตื่นขึ้นมาเช่นเดียวกัน
“หยุด พี่จะทำอะไรนะ” ผมกัดฟันพูดออกไปเสียงสั่น
“มึงคิดว่าไงล่ะ”
"มะ..ไม่นะ ผมผู้ชายนะพี่ "
"กูไม่เถียง แต่ถ้าเป็นมึงกูก็อยากลอง"
"ไม่นะ!!"
ผมไม่คิดจะเล่นด้วย รู้ว่าคนเอาแต่ใจทางด้านหลังยังไม่อิ่มในรสรัก เขาคงแต่ต้องการจะปลดปล่อยเท่านั้น แต่มันใช่หน้าที่ของผมไหมที่จะมาสนองความต้องการและรับผิดชอบ ผมใช้แรงทั้งหมดที่มีเพื่อดิ้นหนีจากมือหนาที่กำลังพยายามปลดกางเกงที่เหลืออยู่เพียงชิ้นเดียวทิ้งไปกองกับพื้น
พรึ่บบบบบบ!!
"อ่า..อย่า"
ไม่อยากส่งเสียงคราง แต่กะห้ามไม่ได้ เพราะโดนรุกหนักด้วยปากอุ่นหนาที่ปฏิบัติการลากลิ้นไล่เลียลงมาตามแผ่นหลังเนียนสวยราวกับผู้หญิง มือหนาขยับรูดรั้งท่อนเนื้อสาวเข้าออกจนผมเผลอครางเสียงดัง
เมฆผละริมฝีปากออกจากแผ่นหลัง มือแกร่งก็พลิกตัวผมให้หันหน้ามา ปากหนาประกบปากแนบชิดริมฝีปากผมไว้ ก่อนจะบดคลึงเรียวปากบางและเม้มเบาๆอย่างมันเขี้ยว
นี่คือจูบครั้งแรกของผม ตั้งแต่โตมาจนป่านนี้ผมไม่เคยมีแฟนเลยสักคน เพราะในแต่ละวันก็ทำแต่งานๆและดูแลแม่กับน้อง ครั้งแรกของผมก็โดนผู้ชายด้วยกันบดคลึงไว้อย่างดูดดื่มหนักหน่วงและเว้าวอนอยู่ในที ความช่ำชองของคนตัวโตปั่นผมหนัก จนเผลอปากให้อีกฝ่ายครอบครองเข้ามาสำรวจความหวานภายในอย่างเอาแต่ใจอยู่อย่างนั้น
“อ๊ะ..พี่เมฆ” ผมครางอื้ออึงในลำคอเมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมปล่อยให้ผมได้หายใจสูดอากาศเข้าปอด จนผมแทบขาดใจตาย
"ร่างกายมึงมันฟ้องว่าต้องการกูเองนะ"
เสียงแหบพร่าอย่างผู้ชนะดังขึ้นชิดริมฝีปากบาง ใบหน้ายังคงอยู่ชิดติดกัน สีหน้าแววตาของพี่เมฆตอนนี้แม่งโคตรเซ็กซี่มีเสน่ห์ดึงดูดสายตาผมไม่ให้หันไปไหนนอกจากเขา จนผมเผลอมองเขาเพลินตา ยามอีกฝ่ายอยู่ในห้วงอารมณ์เสน่หาช่างหล่อเย้ายวนใจยิ่งนัก คนที่ช่ำชองกว่ารู้ดีว่าจะต้อนผมยังไงให้คล้อยตาม พี่เมฆเองก็ดูจะชอบใจกับอาการขัดเขินเก้ๆกังๆของผมเสียเต็มประดา ผมมองหน้าพี่เมฆกัดปากตัวเองไว้แน่น
“ไม่..ผมไม่ได้ต้องการ”
"ถ้างั้นกูขอลอง...ใครบอกให้มึงยั่วกู” ผมอ้ำอึ้งมาขอกันง่ายๆแบบนี้ได้ด้วยหรือไงกัน
“ผมไปยั่วพี่ตอนไหน” ผมทำหน้างง มองเขาอย่างไม่เข้าใจ
“ทุกตรง” เมฆพูดเสียงแหบพร่า
“พี่บ้าไปแล้ว ผมไม่ใช่ที่ระบายอารมณ์ของพี่นะ” ผมร้องประท้วง เขาไม่อิ่มเอมในรสรักมันก็ไม่เกี่ยวกันสักนิด
“กูบ้าก็เพราะมึงนี่แหละ” พี่เมฆมองหน้าผมที่ทำหน้าตื่นตกใจกลัว ก่อนจะถอนหายใจหนักๆ
“กูจะยังไม่ทำอะไรตอนนี้ กูจะทำก็ต่อเมื่อมึงจะยอมใจอ่อนให้กูเอง แต่ตอนนี้กูขอมัดจำไว้ก่อน”
เมฆรู้ว่าหากเขาจะสอดใส่ตัวตนเข้ามาในร่างกายผมก็คงไม่ยาก เพราะเขามีวิธีอีกร้อยแปดที่จะทำให้คนอย่างผมใจอ่อน และยอมขึ้นเตียงด้วย แต่เขาก็ไม่ทำ เพราะเขาอยากให้ผมใจอ่อนและคลานขึ้นเตียงกับเขาโดยความสมัครใจไม่ใช่เกิดจากการบังคับ แค่เล้าโลมผมอยู่ตอนนี้ผมก็แทบจะเทให้หมดหน้าตักอยู่แล้ว
จากนั้นร่างแกร่งก็ไม่รอคำตอบเขานั่งยองย่อลงกับพื้นห้องน้ำมือทั้งสองข้างบีบเคล้นคลึงแก้มก้นกลมๆตรงบั้นท้ายขาวเนียนของผมไว้ สายตากรุ้มกริ่มช้อนขึ้นมาสบตาคมสวยก่อนจะก้มลงจ้องไปยังท่อนเนื้อขนาดพอเหมาะที่กำลังแข็งตัว ผมหน้าร้อนผ่าววูบวาบไปทั้งตัว หูเล็กแดงเถือกลามไปถึงแก้มใส
“อะ..อ๊า!”
ผมร้องออกมาด้วยความเสียวเมื่อปากหนาของเมฆเข้ามาครอบครองตัวตนของผมไว้ทันที ลิ้นหนานุ่มของคนตัวโตตวัดเลียท่อนเอ็นของผมตั้งแต่โคนท่อนไล่เลียไปจนถึงส่วนปลายหัวที่กำลังกระตุกหงึกๆปลายท่อนมีน้ำสีใสไหลเยิ้มออกมา
เมฆไม่รอช้าใช้ริมฝีปากเข้าไปดูดเบาๆจนผมรู้สึกเสียวส่วนปลายมือบางกดเข้าที่ศีรษะที่มีกลุ่มผมนุ่มสลวยไว้เมื่ออีกฝ่ายกำลังสนุกที่ได้ครอบครองดูดเลียท่อนเอ็นของผมท่าทางเอร็ดอร่อยเสียเต็มประดา ผิดกับผมที่แทบจะทรงตัวไม่อยู่
มือหนาของเขาเริ่มสาวท่อนลำขนาดใหญ่ของตัวเองไปด้วย ผมกัดริมฝีปากไว้กลัวจะส่งเสียงครางออกมาจนน่าเกลียด ยิ่งเห็นเขากำลังจับความใหญ่โตของตัวเองรูดรั้งขึ้นลงและสาวเข้าออกตามจังหวะอารมณ์ ส่วนริมฝีปากหนาก็ทำงานไม่หยุด ยิ่งทำให้ผมรู้สึกเสียวกระสันกับสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า ไม่นึกว่าพี่เมฆจะทำให้ผมรู้สึกเสียวได้มากขนาดนี้
“อึ่ก..อะ! ดูดมันแรงๆหน่อย”
ผมครางเสียงกระเส่า และร้องดังลั่นด้วยความเสียวสุดๆ ขาสองข้างกางออกโดยอัตโนมัติเพื่อให้คนตัวโตก้มมาอมเจ้าก้อนกลมๆและไอติมแท่งร้อนขนาดพอเหมาะของผมได้อย่างถนัดถนี่ ลิ้นแกร่งและริมฝีปากนุ่มทั้งตวัดดูดดุนเข้าที่ส่วนหัวของท่อนเอ็นอย่างแรง
“อ่าสสส.อืมมม.” เสียงพี่เมฆครางอืออึ้งทั้งที่ปากก็คงดูดเลียท่อนเอ็นให้ผมไม่หยุด
“อ๊ะ..อ่าสสส พี่เมฆ ผมไม่ไหวแล้ว” ผมถึงกับแข้งขาสั่น เสียงสั่น ครางร้องขอคนตัวโต หูตาพร่าลายไปหมด
พี่เมฆเงยหน้าขึ้นมามองและยกยิ้มร้ายให้อย่างผู้ชนะ ผมเห็นแล้วอยากจะตะบันหน้าหล่อคมคายกับท่าทียียวนกวนประสาทนั้นสักทีสองที แต่ก็ได้แต่คิดเมื่อเขาใช้ลิ้นดุนดันระรัวเข้าไปในรอยแยกตรงส่วนปลายที่มีน้ำใสไหลออกมาเปรอะเปื้อนริมฝีผากหนาของเขา ทำให้พี่เมฆดูเซ็กซี่ ยิ่งเขาเน้นจูบ ลูบ คลำ ดูดเลียตรงจุดอ่อนไหวยิ่งทำให้ผมร้องครางไม่เป็นภาษา จนลืมโกรธเขาไปชั่วขณะ
เสียงหอบหายใจและเสียงเต้นตึกตักไม่เป็นจังหวะดังแข่งกันจนฟังไม่รู้เรื่อง ไม่รู้ว่าเสียงใครเป็นเสียงใคร ผมเสียววาบแผ่ซ่านไปจนแทบทรงตัวไม่อยู่ ความเสียวจากส่วนปลายที่โดนอีกฝ่ายไล่เลียดูดเม้มและใช้ลิ้นตะวัดเลียอย่างช่ำชองนั่น น้ำรักจากท่อนเนื้อที่จ่อรอก็แล่นพุ่งปรี๊ดเข้ามาอยู่ตรงส่วนปลาย
“ซี๊ดดดดดดด..อ่าสส” ผมครางลั่นดังอยู่ในห้องน้ำไม่อาจจะอดกลั้นความรู้สึกเอาไว้ได้อีกต่อไป
“พร้อมกันนะ”
พี่เมฆเองก็ไม่ไหวเช่นเดียวกัน มือหนาสาวรูดรั้งท่อนเนื้อของตนเองเร็วแรง เพียงไม่นานร่างของผมก็เกร็งกระตุก ผมจับเส้นผมของเขาไว้แน่นทั้งสองมือ แล้วจะแอ่นสะโพกกระทุ้งท่อนเอ็นเข้าไปในปากพี่เมฆเต็มแรงมิดลำ แล้วปลดปล่อยน้ำรักออกมาจนหมดทุกหยาดหยดเลอะเต็มปากคนร่างโต ก่อนจะหอบหายใจเร็วแรง ส่วนมือหนายังคงขยับสาวเข้าออกเร็วระรัวอยู่ตรงกลางกายของตัวเอง สายตาหื่นเงยสบตาผม มองหน้าผมที่ตอนนี้กำลังแดงปลั่งด้วยอารมณ์ปรารถนาที่ยังมีร่องรอยปรากฏอยู่บนใบหน้า สักพักพี่เมฆก็เกร็งกระตุกฉีดน้ำรักพุ่งปรี๊ดออกมาจนเลอะพื้นห้องน้ำราวกับว่าก่อนหน้านี้กับผู้หญิงคนนั้นเขาไม่ได้ปลดปล่อยมันออกมาเลย
“หึหึ...ติดใจปากกูแล้วสิ ดูหน้าตามึงตอนนี้สิมันน่าเอาชิบ!”
พี่เมฆว่าเสียงหื่น ไม่ใช่แค่เสียงแต่สายตาท่าทางของเขาตอนนี้คล้ายเสื้อร้ายที่พร้อมจะขยุ้มผมให้แหลกคามือ เขามองมาด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ ส่วนผมได้แต่อายหน้าแดงจนอยากจะหายตัวไปจากตรงนี้
“พอใจพี่หรือยัง” ผมเหน็บคนตัวโตอายจนก้มหน้างุด
“รู้ไหมว่ามึงทำให้กูผิดกฎที่ตั้งไว้ตั้งหลายข้อ”
ตาคมกริบจ้องมองผมอย่างหื่นกระหายต้องการอย่างชัดเจน ชายหนุ่มส่งสายตาโลมเลีย ขบกรามแน่นอย่างข่มอารมณ์ความรู้สึกไว้ เหมือนเขากำลังควบคุมตนเองไม่อยู่ พลางกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ก่อนจะเลื่อนสายตามาที่ปากบางสีชมพูน่าจูบ
พี่เมฆก้มลงมาประกบปากผมไว้ ลิ้นร้อนแทรกเข้ามาดูดกินความหวานจากโพรงปากบางอย่างดูดดื่มเร่าร้อนและช่ำชอง เนิ่นนานอยู่อย่างนั้น จนผมแทบยืนไม่อยู่ก่อนจะค่อยๆถอนจูบออกอย่างแสนเสียดาย มือหนาเกี่ยวเอวไว้แน่นเมื่อจู่ๆขาผมไร้เรี่ยวแรงไปดื้อๆ ก่อนจะดึงไปใต้ฝักบัวอีกครั้ง คราวนี้เขาเปิดน้ำอุ่นและอาบน้ำให้ตัวเองและผมจนสะอาด
แต่กว่าจะอาบน้ำเสร็จ เจ้าเมฆน้อยก็ผงาดตั้งโด่ขึ้นมาอีกครั้ง คราวนี้ผมต้องยืนให้เขาลวนลามจากทางด้านหลัง ร่างแกร่งดันผมชิดฝาผนังห้องน้ำอีกครั้ง และใช้แผ่นหลังและรอยแยกตรงร่องก้นกลมขาวเนียนเป็นที่ระบายอารมณ์ให้เขาถึงฝั่งฝันอีกครั้ง แต่กว่าจะไปถึงจุดหมายปลายทางก็กินเวลาพอสมควร และผมก็กลัวว่าจะดึกไปมากกว่านี้ จึงใช้มือบางช่วยเขาอีกแรง
แค่เพียงสัมผัสโดนท่อนเอ็นใหญ่ ชายหนุ่มก็ครางเสียงต่ำในลำคอ สีหน้าท่าทางบ่งบอกว่าเขาพอใจไม่ใช่น้อย ผมสาวเข้าออกและรูดรั้งให้เขาเพียงไม่นาน พี่เมฆก็เกร็งกระตุกปล่อยน้ำรักพุ่งออกมาจนเลอะผนังห้องน้ำ
หลังจากนั้นเราทั้งคู่ก็อาบน้ำกันอีกรอบ คราวนี้ผมห้ามเขาไว้ด้วยสายตาดุอย่างเอาเรื่อง เขาจึงได้แต่เพียงทำปากขมุบขมิบ ผมถูกพี่เมฆลากออกมาจากห้องน้ำไปยังห้องแต่งตัวที่มีเสื้อของเขาแขวนไว้จำนวนหนึ่ง เขาเลือกเสื้อเชิ้ตตัวที่เข้ากับผมและกางเกงให้ ส่วนเขาก็เลือกมาใส่อย่างลวกๆ ในระหว่างนี้ไม่มีใครพูดอะไรอีกเลย ผมลอบมองหน้าคนตัวโตที่มีใบหน้าเรียบนิ่งและเขาเองก็ลอบมองผมเช่นเดียวกัน หลายครั้งหลายคราที่ต่างคนต่างก็หันไปมองแล้วสบตากันพอดี ต่างคนต่างก็มองกันนิ่งอยู่อย่างนั้น จนคนตัวโตกว่าเป็นฝ่ายถอนสายตาและหายใจแรงๆ พอเราทั้งคู่แต่งตัวเสร็จแล้วพี่เมฆก็จูงมือผมออกไปนอกห้อง ผมพยายามแกะมือหนาออกแต่อีกฝ่ายยิ่งกระชับแน่นกว่าเดิม ผมจึงปล่อยให้คนเอาแต่ใจตัวเองทำตามอำเภอใจ อยากจะทำอะไรก็ทำไป เพราะตอนนี้ผมง่วงจนตาแทบปิดอยู่แล้ว
พอเปิดประตูออกมาก็ก็เจอพี่สันต์ยืนอยู่หน้าประตูด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ เขามองมาที่ผมและพี่เมฆนิ่งก่อนจะค่อมศีรษะให้
“กูจะกลับพร้อมไอ้ชิน มึงเคลียร์ข้างในด้วยนะ”
“ครับเฮีย” สันต์ตอบรับและมองตามชายหนุ่มรูปร่างหน้าตาดีทั้งสองที่เดินออกไปอย่างรวดเร็ว
เสียงเย็นเฉียบเวลาคุยกับลูกน้องคนอื่นยังคงความน่ากลัวเป็นบรรทัดฐานไว้ได้ดีเสมอ ผมได้แต่มองพี่สันต์อย่างไม่รู้จะบอกเขาอย่างไรดี แต่ยังไม่ทันอ้าปากเอ่ยบอก คนตัวโตก็กระชากให้ผมเดินตามออกไปชั้นล่างอย่างรวดเร็ว
สันต์เดินเข้ามาในห้องสำรวจบนที่นอนที่ยับยู่ยี่และมีซองถุงยางอนามัยใช้ไปหนึ่งชิ้น ก่อนจะเดินสำรวจตามผนังห้องนอน มองขึ้นไปบนเพดานและรอบๆตัวห้องไม่เห็นอะไรผิดปกติ จึงเดินเข้าไปในห้องน้ำทีมีร่องรอยการใช้งานไปหมาดๆ เมื่อเดินเข้าไปก็เกือบจะลื่นล้มหัวคะมำ เพราะเขาไม่ทันสังเกตพื้นห้องน้ำที่มีคราบรักขาวขุ่นที่ยังคงเปรอะเปื้อนพื้นห้องน้ำในบางจุด และเห็นว่ามีคราบอีกส่วนหนึ่งตรงผนังอีกด้วย ไม่ต้องเดาว่าร่องรอยที่เกิดขึ้นในนี้เป็นของใคร
สันต์อมยิ้มเบาๆ ในที่สุดเจ้านายของเขาก็ทนความน่ารักใสซื่อของไอ้ชินไม่ได้ พวกเขาทั้งสองคงก้าวผ่านไปอีกขั้นแล้วไม่นานคงรู้ใจตัวเองมากกว่านี้
พอมาถึงสนามแข่งผมก็รีบลงจากรถหรูโดยไม่รอคนตัวโตที่มองตามมาอย่างยิ้มๆ สายตาเจ้าเล่ห์ที่มองมานั้นยิ่งทำให้ผมหมั่นไส้ ส่วนการ์ดคนอื่นต่างก็ยืนมองด้วยความสงสัยเพราะคนที่ขับรถกลับเป็นเฮียเมฆไม่ใช่ผมหรือสันต์ แต่ก็ไม่มีใครกล้าถามได้แต่ก้มหน้านิ่ง
ผมเดินขึ้นบันไดตรงไปยังห้องพักสุดหรูที่มีพื้นที่กว้างขวาง ผมเปลี่ยนชุดเป็นกางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดที่ชอบใส่ประจำแล้วเดินออกมายังห้องรับแขกล้มตัวนอนลงบนโซฟาหรูตัวยาว ที่กลายเป็นเตียงนอนของผมไปแล้วโดยปริยาย ผมได้มานอนที่ห้องเดียวกับพี่เมฆมาสักระยะแล้ว แต่ผมเลือกที่จะนอนบนโซฟาตัวยาว และมันก็ใหญ่พอที่ผมจะนอนได้อย่างสบายไม่ได้ลำบากอะไร
แต่ยังไม่ทันที่จะหลับสนิท จู่ๆตัวผมก็ลอยหวือขึ้นมา รีบลืมตาตื่นด้วยความตกใจมือบางรีบโอบรอบคออีกฝ่ายไว้แน่นด้วยกลัวตก ท่อนแขงแข็งแรงของเจ้าของห้องอุ้มผมมาวางไว้บนเตียงนอนขนาดใหญ่แล้วตวัดผ้าห้มผืนหนามาคลุมผมไว้ และเปิดแอร์ที่อุณหภูมิที่อุ่นขึ้น เพราะผมไม่ชอบอากาศหนาวเย็นและเขาก็คงจะรู้
"อะไรของพี่เนี่ย จะแกล้งอะไรผมอีก"
ผมแสร้งทำตาดุ เพราะนี่ก็ล่วงเลยเข้าวันใหม่ไปสองชั่วโมงแล้ว พรุ่งนี้ผมมีเรียนตอนเช้า แต่ยังต้องมาตกใจตื่นเพราะคนร่างโตที่เอาแต่ใจตัวเองนี่อีก
"กูไม่อนุญาตให้นอนที่ห้องรับแขกอีกแล้ว ต่อไปนี้มึงต้องมานอนกับกูที่ห้องนี้ทุกคืน"
เสียงเข้มสั่งเสร็จก็แทรกตัวเข้ามาในผ้าห่มผืนเดียวกัน แล้วจับตัวผมให้ขยับมาใกล้อกแกร่งที่อบอุ่น พี่เมฆใช้แขนแกร่งให้หนุนต่างหมอน มือหนาพาดผ่านเอวผมไว้แน่นแล้วกระชับให้ผมขยับร่างเข้าใกล้จนผมเกร็งไปทั้งตัวพราะไม่ชินที่มีคนนอนกอด ได้แต่นอนใจเต้นตึกตัก หัวใจดวงน้อยแทบทะลุออกมานอกอก และผมเองก็รู้สึกได้ถึงลมหายใจเต้นแรงของอีกฝ่ายเช่นกัน แต่ในที่สุดผมก็ทนแรงโน้มถ่วงโลกไม่ไหว เพียงไม่นานผมก็ผล็อยหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย
