บทที่ 22
“ผิดไปแล้วยกโทษให้เถอะนะ”
ผมไม่แม้แต่ชำเลืองมองใบหน้าของคนที่ขึ้นชื่อว่าผัวตัวเองสักกนิด ทุกเรื่องที่ผ่านมาทำอะไรผิดไว้พูดเป็นแต่คำเดิมแต่ไม่คิดที่จะเปลี่ยนแปลง ผมใช้สองมือผลักอกไอ้ดาร์คเต็มแรงจนมันกระเด็นเซไปด้านหลัง ผมจึงใช้จังหวะนี้เอี้ยวตัวหลบอ้อมกอดเดินลงไปจากเตียง ผมปรบมือหนึ่งทีเพื่อให้ระบบไฟในห้องเปิดขึ้นอัตโนมัติ สายตาจากสิงโตที่รอคอยอาหารอันโอชากลับกลายเป็นแววตาของหนูที่นั่งหงอยอยู่บนเตียงแทน ผมเดินลงไปนั่งเก้าอี้มุมห้องตัวใหญ่สีครีมอย่างเชิดหน้าหันไปทางไอ้ดาร์ค
ถึงมันจะเอาเซ็กส์มาเป็นตัวล่อขอคืนดีงานนี้ก็ไม่ได้ผลหรอก…
“มีเรื่องอะไรที่กูไม่รู้บ้าง เล่ามาให้หมด”
“…”
“ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับอีเด็กโรคจิตอย่างน้องมึง”
ผมนั่งท่าไขว้ห้างสองแขนกอดอกนิ่งอย่างรอคำตอบที่ผมปล่อยผ่านมานานเกินไป ความสงสัยผมเริ่มฉุดขึ้นตั้งแต่คืนนั้น คืนที่เด็กนั่นมันเป็นลูกของผู้หญิงที่ทำให้ผมมีตราบาปในชีวิตจนถึงทุกวันนี้ หากผมไม่ถามเปิดประเดิมไอ้ดาร์คมันต้องเก็บเงียบไปตลอดซึ่งผมยอมรับสถานการณ์แบบนั้นไม่ได้ มันถึงเวลาที่ไอ้ดาร์คต้องบอกความจริงกับผมสักที
“เล่า กูรอฟังอยู่”
ริมฝีปากคู่นั้นยังคงปิดสนิทและทำหน้าครุ่นคิดนานเกินไปจนทำให้ผมรำคาญลูกตา ผมใช้ความเงียบเข้ากดดันเพื่อไขคำตอบปริศนาที่มันอยู่ในใจผม เด็กนั่นชักจะพยองเข้าทุกวัน ชีวิตผมมันไม่ควรไปเสียเวลากับเด็กที่ไม่ใช่แม้กระทั่งญาติตัวเอง เวลาของผมมีค่าเกินกว่าที่ต้องลงไปเกลือกกลั้วกับคนระยำแบบมัน
“ปากมึงอมหินไหวอยู่หรอ ถึงพูดออกมาไม่ได้”
“…”
“ต้องให้กูช่วยง้างปากให้ไหม มึงถึงจะพูด?”
สีหน้าของไอ้ดาร์คที่นั่งหน้าเครียดอยู่บนเตียงถึงกับเงยหน้าขึ้นมาสบตากับผม เมื่อความเงียบมันเป็นตัวกระตุ้นไม่ได้ผมก็ต้องใช้แรงด่าเป็นตัวขับเคลื่อนแทน ไอ้ดาร์คที่สังเกตว่าผมไม่มีแววที่ล้อเล่นหรืออ่อนข้อเหมือนทุกครั้งที่ผ่าน สองขายาวของมันก้าวลงมาจากเตียงลุกขึ้นเดินตรงมาตรงหน้าผม ร่างสูงใหญ่ของมาเฟียผู้โด่งดังไปทั่วทวีปเอเชียใครต่อใครต่างนับถือได้ก้มลงนั่งคุกเข่าตรงหน้าผมอย่างจำยอม
“ได้ กูจะเล่าทุกอย่างที่มึงยังไม่รู้เลย”
“…”
เข่าสองข้างค่อยๆคลานมาเกยบนฝ่าเท้าเล็กของผม สองมือใหญ่เคลื่อนขึ้นมากุมมือผมซุกลงที่ใบหน้าตัวเอง ริมฝีปากของมันก้มลงประทับรอยจูบให้ผมด้วยความรักใคร่ ก่อนที่หน้าไอ้ดาร์คจะส่ายไปมาอย่างกับแมวเชื่องตัวนึง
มันจะเป็นราชสีห์หรือสิงโตสำหรับใครผมไม่รู้…
แต่เมื่อมันอยู่กับผมมันเป็นแค่ลูกแมวที่อยู่ในกำมือผมเท่านั้น…
ให้มันรู้กันไปว่าใครมันใหญ่สุดในบ้าน….
ก้มลงลงมองภาพตรงหน้าด้วยสีหน้าที่เรียบนิ่ง ผู้ชายตรงหน้าที่ผมฝ่าฟันอุปสรรคมาด้วย ผู้ชายที่ผมยอมให้อภัยถึงแม้ครั้งนึงทำผมเจ็บเจียนตาย ไอ้ดาร์คเป็นสิ่งมีค่าสำหรับผมและผมก็เชื่อว่าตัวเองก็เป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตมันเหมือนกัน ดังนั้นผมไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาทำลายความสัมพันธ์ของผมแน่
“ซันไม่ใช่ลูกพี่ลูกน้องแท้ๆอย่างที่พ่อกูบอก”
“…!”
มือที่กำลังจะเอื้อมไปลูบหัวคนที่นั่งเอาหน้าซุกตักผมไว้ถึงกับชะงักกลางคัน หัวใจผมมันเริ่มสั่นเมื่อได้ยินความจริงออกจากปากคนตรงหน้า ความเครียดสะสมจากหลายๆคืนเริ่มแทรกเข้ามาทำให้ตอนนี้ผมมีอาการอยากจะอาเจียนแต่ก็ต้องอนทนฟังคำสารภาพจากปากผู้ชายคนที่ผมรักที่สุด
“อลิสรับซันมาเลี้ยงตั้งแต่เด็กจากมูลนิธิปลายฟ้า เป็นมูลนิธิของบ้านอลิส”
มูลนิธิปลายฟ้าผมเคยได้ยินข่าวสมัยตอนเรียนอยู่ไฮสคูลที่ตอนนี้ถูกปิดตายไปให้สิบกว่าปีแล้ว เพราะทางตำรวจบุกเข้าตรวจสอบพบว่าเป็นแหล่งส่งสารเสพติดขนาดใหญ่ระหว่างประเทศ จึงทำให้ในตอนนั้นเป็นข่าวดังครึกโครมทั่วประเทศ ไม่อยากจะเชื่อว่าครอบครัวนี้ร้ายกาจกันทั้งตระกูล
“กูชอบเด็กมาก กูกับอลิสตั้งใจว่าจะมีลูกกันหลังแต่งงาน”
“…”
เมื่อมันพูดถึงประเด็นเรื่องนี้ก็พลานให้ผมใจหวิวไปด้วย มือผมที่เผลอชักออกก็ถูกรวบไปกุมไว้ให้แน่นกว่าเดิม หน้าของไอ้ดาร์คที่เคยซุกอยู่บนหน้าตักต้องเงยขึ้นช้อนตามองผมด้วยความเป็นห่วง
“ให้กูหยุดเล่าไหม”
น้ำเสียงดูเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัดแรงบีบมือที่มาจากตัวผมเองบีบลงบนฝ่ามือของไอ้ดาร์คเพื่อระบายความเครียดและความวิตกกังวลที่กำลังก่อเกิดในใจ เผื่อมันจะทุเลาเบาบางลง
“ไม่ต้อง มึงพูดต่อสิ”
แววตาที่มันมองผมนิ่งเพราะมันคอยสังเกตอาการผมว่าไหวแค่ไหนที่จะรับรู้เรื่องราวต่อไป แต่ผมต้องการให้มันเล่าต่อจนไอ้ดาร์คถึงกับถอนหายใจดังเฮือกใหญ่ แล้วดำเนินการเล่าต่อโดยที่มือเราทั้งสองยังจับกันไว้แน่น สำหรับผมไม่กลัวอะไรทั้งนั้นถ้าคนตรงหน้ายังอยู่ข้างผม ถึงเรื่องมันจะหนักแค่ไหนผมก็ไม่กลัว
“อลิสรู้ว่ากูชอบเด็กเลยตัดสินใจรับซันมาเลี้ยง”
“…”
“ซันจะเรียกสลิสว่าแม่ แต่กับกูซันจะเรียกว่าพี่ ซึ่งกูก็โอเคกับคำเรียกนี้”
“…”
“วันแรกที่ซันมา มันเป็นเด็กไม่พูดกับใครเลย เก็บตัวเงียบตลอด กว่ากูจะเลี้ยงให้มันกลับมาเป็นเด็กร่าเริงได้ กูต้องใช้เวลานานหลายปี”
ผมสังเกตเห็นแววตามันสั่นไหวเมือพูดถึงไอ้ซัน มันคงจะรักมากก็มันเป็นคนเลี้ยงมาต้องแต่เด็ก ไม่แปลกอะไรที่ต้องมีความพผูกพันธ์ระหว่างกันมากเป็นธรรมดา แต่มันไม่ใช่สำหรับผม ก็มันไม่ใช่ญาติผมนิ
“แล้วมันไปพันตัวเป็นลูกอามึงได้ยังไง”
ผมเห็นสีหน้าสลดของผัวตัวเองก็ต้องเปลี่ยนเรื่องถาม เพราะผมทนเห็นสีหน้าสงสารเมื่อพูดถึงตัวต้นเหตุให้ชีวิตผมวุ่นวายอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ไม่ได้นาน ผมสะอิดสะเอียน
“หลังจากที่มีเรื่องมูลนิธิเข้ามา ทางบ้านอลิสแทบล้มละลาย อลิสเลยมาขอร้องกูส่งซันไปเรียนที่ต่างประเทศ”
“…”
“พอดีกับจังหวะที่อากรต้องบินไปคุมงานที่อังกฤษ กูเลยขอให้อาช่วย”
“…”
“หลังจากนั้นซันมันก็เรียกอาว่าพ่อมาตลอด เรื่องก็มีแค่นี้แหละ”
ผมนั่งฟังแล้วคิดตามไปทีละฉากเพื่อไม่ให้พลาดการประมวลผมทุกประโยคที่ไอ้ดาร์คมันเล่า พอฟังก็รู้สึกสงสารในชีวิตวัยเด็กของมันบ้าง ไม่มีพ่อแม่เป็นเด็กที่โดนตระกูลรวยรับเลี้ยง เด็กนั่นมันมีโอกาศมากกว่าคนอื่นด้วยซ้ำไปแต่ทำไมจิตใจและสันดานมันถึงสวนทางกันนัก
“กูเล่าหมดแล้ว ยกโทษให้กูได้หรือยัง”
สายตามันช้อนขึ้นมองผมด้วยความขอร้อง ขอร้องให้ผมยกโทษให้มัน จากที่มันนั่งคุกเข่าตรงหน้ามันแปรเปลี่ยนเป็นรวบเอวผมที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ให้โน้มตัวนั่งทับมันแทน ร่างสูงเสื้อแขนยาวสีขาวกำลังนอนระนาบไปกับพื้นเย็นจากอุณหภูมิของโดยมีผมนั่งทับอยู่บริเวณเป้าเกงกางของมัน
“ที่กูอยู่คืนนั้นเพราะต้องการฟังอาการจากปากหมอด้วยตัวเอง กูไม่มีเจตนาอื่นแอบแฝง”
“…”
“ไอ้ฉัตรกับไอ้กรก็อยู่ด้วยตลอด มึงถามพวกมันได้”
มันไม่พูดเปล่ามือสองข้างเริ่มลูบไล้เข้าไปในเสื้อตัวบางของผมลูบปลาหมึกของมันมาหยุดบริเวณเอวคอดกับสะโพกลูบวนเพื่อให้ผมตื่นตัวอย่างจงใจ
“อ ออกไป!”
ผมพยายามไม่คล้อยตามมันและเตรียมลุงออกจากหน้าท้องแน่นของผม แต่ยังไม่ทันไหวตัวขยับไปไหนสองมือของไอ้ดาร์คก็รีบล็อคสะโพกผมไว้ ส่วนแรงที่มันใช้ยึดตัวผมไว้นั่นกดลงแน่นจนผมรู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมา แต่มีหรือผมจะยอมเฉยเมื่อโดนกักขังไม่ให้ลุกผมเลยจำเป็นต้องดิ้น ดิ้นให้มันรู้ว่าผมต่อต้าน
“มึงยิ่งดิ้นลูกกูยิ่งตื่น!”
สองมือเกาะสะโพกผมเป็นที่ยึดเหนี่ยวไม่ให้ตัวผมหลุดออกจากตัวมัน เสียงพูดด้วยสีหน้าเจ้าเหล่ยิ่งทำให้ผมหงุดหงิดใจขึ้นเป็นกอง จากที่ไอ้ดาร์คนอนลงกับพื้นก็ลุกขึ้นจู่โจมผมด้วยริมฝีปากกลิ่นบุหรี่อ่อนๆ ริมฝีปากผมถูกคุกคามด้วยความไม่เต็มใจร้อยเปอร์เซ็นต์ ลิ้นร้อนเริ่มรุกเร้าควานหาความหวานไม่นานริมฝีปากล่างผมก็โดนคนตรงหน้าขบเม้มลงมาสามสี่ครั้ง พอให้ร่างกายผมมันหลั่งฮอร์โมนเอนดอร์ฟินออกมา
“อ๊ะ!”
ด้วยความช่ำเกินกว่าที่ผมจะหักห้ามใจตัวเอง เมื่ออารมณ์ถูกปลุกให้ตื่นร่างสูงตรงหน้าที่ผมเคยนั่งทับร่างกลับถูกผลักให้เป็นฝ่านนอนราบลงกับพื้นห้องแทน ความเย็นของอุณหภูมิห้องทำให้เมื่อแผ่นหลังของผมสัมผัสถึงกับสะดุ้ง ไอ้ดาร์คมันมองผมด้วยสายตาหิวกระหาย สองขาผมถูกรวบชิดเข้ากันด้วยฝีมือของสัตว์ป่าในคราบมนุษย์ สะโพกช่วงล่างผมถูกยกดันขึ้นจนลอย สองแขนผมวางระนาบลงพื้นยันตัวเองขึ้นมาดูเล็กน้อยว่าหน้าหล่อของไอ้ดาร์คจะทำอะไร
สายตายิ้มเจ้าเหล่ของมันที่ส่งมาให้ก่อนทีจะก้มลงใช้ลิ้นเลียช่องทางรักผมให้เสียวเล่น นิ้วมือผมจิกลงบนพรมขนแกะสีขาวโดนทันทีเมื่อได้รับความแปลกใหม่ จากลิ้นที่วนเล่นชวนให้ผมสะดุ้งมันกลับถ่มน้ำลายของตัวเองเข้าใส่แทน ผมกัดปากตัวเองด้วยความเสียวส่านถึงกับเลื่อนมือมาจับแขนคนที่กำลังละเลงเลียให้ผมตรงปากทางเข้าจนแฉะไปหมด
“อ๊า อื้อ!”
“อย่าดิ้น ชอบให้เลียไม่ใช่หรอ”
ใบหน้าร้อนผ่าวเมื่อถูกคนรู้ทัน ผมใช้แขนยันตัวเองดูดคนตรงหน้าทำหน้าที่ให้กับผมอย่างเคลิบเคลิ้ม เมื่นลิ้นร้อนโดนเข้าจุดลับเพิ่มอารมณ์ ผมก็เด้งเอวสวนขึ้นตอบ นัยต์ตาผมฉายแววต้องการสิ่งที่มันมากกว่านี้ แขนข้างหนึ่งที่ยันพื้นกลับเลื่อนขึ้นขยุ้มผมหัวมนที่ก้มใช้ลิ้นเลียให้ผมอยู่อย่างตั้งใจ
“อ่า เลียตรงนั้น เสียว อ๊ะ!”
ตัวผมกระตุ้นในทันทีที่ความชำนาญของไอ้ดาร์คมันสามารถทำให้โดนจุดสยิวตรงนั้นได้ ลิ้นร้อนที่ไล่เลียวนไปมาด้วยความแฉะของน้ำลายได้เปลี่ยนเป็นสวนนิ้วแทงเข้าไปโดนไม่ให้ผมตั้งตัว จากที่กำลังจะวางสะโพกลงมันจำเป็นต้องเด้งสวนขึ้นใหม่อีกครั้ง ความเย็นของเจลหล่อลื่นที่ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันเอามาจากไหนถูกเข้าไปสำรวจภายในตัวผมอย่างสนุกสนาน
“เสียวไหมทูไนท์…”
เสียงกระเส่าโน้มตัวมาถามผมในขณะที่มืออีกข้างหนึ่งกำลังชักขึ้นลงให้ผมได้ผ่อนคลาย ผมส่ายหน้าแทนคำตอบเพราะตอนนี้เหมือนตัวเองจะโดนเล่นงานทุกทาง จังหวะสอดใส่ของนิ้วมันเริ่มเร็ว เร็วสลับช้ากับข้อมือใหญ่ที่ชักแก่นกายของผม ส่วนสะโพกผมเด้งขึ้นเล็กน้อยตามจังหวะอารมณ์ที่ปะทุในตัวเอง เสียงผมกรีดร้องลั่นห้องเมื่อนิ้วที่ถูกสอดใส่เข้ามาดันถอดออกอย่างรวดเดียว ความเสียววาบเข้าสู่ท้องน้อยทันทีเมื่อทางรักของผมเป็นอิสระ
“หายโกรธได้หรือยัง หื้ม”
ตัวผมนอนสั่นอยู่กับพื้นได้ไม่นานก็ถูกฉุดแขนขึ้นไปนั่งคร่อมบนตัวใหญ่ในท่าเดิมจากตอนแรก ผมที่ถูกจู่โจหนักไม่มีแม้แต่แรงขัดขืน กางเกงสแลคผ้าลื่นของไอ้ดาร์คถูกถอดออกด้วยฝีมือของมันเอง ทำให้นี้เหลือแต่เสื้อด้านบนที่ยังคงปกปิดเรือนร่างกำยำของมันเท่านั้น
“ไม่ตอบแสดงว่ายังสินะ งั้นผัวคนนี้คงต้องง้อต่อ”
“อ๊ะ! เจ็บ!”
“ง้อแบบนี้ ซี้ด! จนกว่าเมียจะหาย อึ่ก!”
แก่นกายขนาดใหญ่และยาวถูกจ่อเข้ามาตรงปากทางเข้าแท่งร้อนของมันสอดเข้าใส่ทีเดียวมิดลำ ความจุกที่ก่อจนผมถึงกับล้มตัวนอนทับอย่างคนหมดแรงโดยมีสิ่งหนึ่งใส่คาไว้ไม่ขยับเขยื่อนเหมือนรอให้ผมผ่อนคลาย ในระหว่างที่นอนทับตัวคนที่นอนอยู่ใต้ร่างผมใช้สองมือยันตัวเองขึ้น แล้วจัดการกระชากเสื้อเชิ้ตสีขาวออกจนกระดุมหลุดไปคนละทิศคนละทาง แววตาหมาป่าตรงหน้าฉายแววตื่นเต้นเมื่อเห็นปฏิริยาของผมที่กระทำต่อเสื้อราคาแพงของมันอย่างไม่ใยดี
“ชอบแบบนี้ก็ไม่บอกกูจะ...”
ผมไม่ปล่อยให้มันพูดพร่ำเสียเวลาเลยก้มลงเป็นฝ่ายบดขยี้ริมฝีปากหนาด้วยอามรณ์ที่ถูกปลุกเต็มที่ แรงกดจากฝั่งตรงข้ามดูดปากผมตามอารมณ์ที่ร้อนรุ่มในใจไม่ต่างกัน สะโพกผมเริ่มขยับจังหวะที่เนิบนาบเพื่อปรับตัวกับขนาดความใหญ่ของแท่งร้อนที่อยู่ในตัวผม
“ซี้ด อ๊า”
เพียงแค่ขยับสะโพกเล็กน้อยทำเอาผมครางออกมาไม่หยุด มันทั้งจุก ทั้งเสียวในเวลาเดียวกัน เมื่อรู้สึกว่าพร้อมในการบรรเลงบทรักบนเตียงผมก็เปลี่ยนจังหวะที่เนิบนาบเป็นจังหวะเร็วขึ้น สองมือทาบบนลงหน้าอกของคนใต้ร่าง สะโพกผมโยกตามความต้องการของตัวเองสลับกับเสียงครางเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ให้กับไอ้ดาร์คที่ตอนนี้นอนจ้องมองการเคลื่อนไหวของผมนิ่ง
“ซี้ด! อ่า”
เสียงครางโทนต่ำดังออกมายิ่งทำให้ผมได้ใจ ผมเลยจัดท่าโน้มตัวเข้าหาคนด้านล่างแล้วใช้แค่ส่วนสะโพกลงไปโยกสอดใส่กับแก่นกายขนาดใหญ่ที่ตั้งโด่งรอให้ผมนั่งเทียนเล่น ท่านี่ดูเหมือนจะถูกใจใครบางคน เล่นเอาครางไม่หยุด
“เชี้ย! ขึ้นเก่งชิบหาย ซี้ด!”
“อ๊า อ๊ะๆๆๆ!”
แรงกระแทกสวนเข้ามาทำให้ผมถึงกับหุบขาตัวเองขึ้นวางบนต้นใหญ่ทันที เสียงกรีดร้องอย่างทรมานแต่ในขณะเดียวกันมันกลับสุขสมไปด้วย จังหวะกระแทกของมันทำเอาตัวผมสั่นอยู่ด้านบนแทบไม่มีแรงที่จะทรงตัวให้อยู่ได้ เอวผมถูกรวบไว้แน่นเพื่อเป็นที่เกาะทรงตัวในขณะที่มันกระแทกเข้ามา
“เสียวดาร์ค จุกด้วย เสียว อ๊าๆๆ!”
“ก็ของมันใหญ่ ซี้ด! มึงควรชิน อ๊ะ!”
แรงกระแทกครั้งสุดท้ายก่อนที่มันจะถอดแท่งร้อนของผมออก ร่างผมที่โดนสูบไปจนเกือบหมดพอถูกปล่อยให้เป็นอิสระร่างทั้งร่างก็ล้มพับไปด้านหลังอย่างคนไม่มีแรงแม้แต่ขยับไปไหน ไอ้ดาร์คมันลุกขึ้นโดยกระชากแขนผมให้ลุงเดินไปทางระเบียง ตัวผมที่ถูกผลักให้ลงไปในอ่างจากุซชี่ด้วยแรงมหาศาลของคนด้านหลัง อุณหภูมิของน้ำยิ่งทำให้ตัวผมสั่นขึ้นไปอีกหลายเท่า ตอนนี้ผมไม่มีแรงมาตั้งข้อสงสัยหรอกนะว่าอ่างน้ำนี้ใครเป็นคนเปิด เพราะจากที่รับรู้ได้มันเหมือนอย่างกับเตรียมพร้อมมาดี
“เขาบอกอาบน้ำใต้แสงจันทร์แล้วดี”
“อื้อ! อ๊า”
“งั้นเราลองกันหน่อยไหมครับ หื้ม”
ลิ้นของคนที่ซ้อนร่างผมอยู่แตะลงมาบนหูผมด้านขวา ความสยิวที่ได้รับมันช่างเป็นตัวนำพาความต้องการให้ผมเป็นอย่างดี ตัวผมถูกผลักโน้มลงไปจับขอบอ่าง สองแขนมือเอื้อมเกาะขอบอ่างเพื่อเป็นสิ่งยึกเกาะในจังหวะที่ไอ้ดาร์คสอดใส่แก่นกายของมันเข้ามาอีกครั้ง เมื่อปลายตัวสิ่งนั้นหลุบเข้ามาหน้าผมเชิดขึ้นด้วยความเสียว บดสะโพกเล็กน้อยเพื่อล่ออารมณ์คนด้านหลัง ท่านี้มันลึกเป็นพิเศษเลยทำให้จังหวะกระแทกเข้ามาดุเดือนกว่าตอนที่อยู่ในห้อง ผมทำหน้าที่ครางอย่างไม่มีตกบกพร่อง เสียงเนื้อกระทบกันภายใต้น้ำนี้ดังจนผมกลัวว่าจะมีใครผ่านมาได้ยิน
“แรงๆ แรงกว่านี้ ซี้ด!”
ผมเชิดหน้าซุ้ดปากระบายความเสียวที่ได้รับก่อนที่สะโพกหนาด้านหลังจะรวบเอวผมให้ขึ้นไปแนบชิดกับกล้ามหน้าท้องที่อัดแน่นไปด้วยมัดกล้าม ท่านี้ทำให้ผมต้องเอียงหน้าไปรับจูบอันร้อนแรงที่ก้มลงมาทาบริมฝีปาก ลิ้นของเราสองคนหยอกล้อกันเล่นเพื่ออรรถรสของจังหวะในการสอดใส่ แก่นกายของผมก็ไม่น้อยหหน้าเพราะมือที่ว่างของมันเลื่อเข้ามากำบริเวณปลายหัวมนซึ่งตอนนี้น้ำเริ่มปริ่มออกมา ก่อนที่จะชักขึ้นลงให้ผมอย่างรู้งาน ยิ่งจังหวะที่ข้อมือหนาขยับริมฝีปากผมก็บดขยี้ตามแรงสวาทที่พลุ่งพลานในตัว
“แตกในได้ไหม อ่า!”
เสียกระซิบที่ข้างหูหลังจากผละริมฝีปากออก ชายเสื้อผมถูกรวบตึงไว้ด้านหลังเพื่อเป็นจุดยึดเหนี่ยวจังหวะแกระแทกของคนด้านหลัง เสียงครางของผมกรีดร้องดังขึ้นใหม่อีกรอบ เมื่อสัมผัสได้ว่าอีกไม่นานแท่งร้อนที่กำลังสอดใส่ในตัวผมต้องปลดปล่อยออกมาแน่
“แตกในได้ไหมทูไนท์ ซี้ด!”
“อ๊ะๆๆๆ…ต แตก…แตกเลย!...อ๊าๆๆๆ!”
ข้อพับผมถูกช้อนขึ้นเข้าหาตัวไอ้ดาร์คอีกครั้งมือผมหงายขึ้นจับต้นแขนหนาด้วยความเสียวจนกลั้นไว้ไม่อยู่ และในที่สุดผมสีน้ำขาวขุ่นมันก็ได้ปลดปล่อยออกมาโดยที่ผมไม่ต้องช่วยแต่อย่างใด น้ำเสียงครางกระเส่าของไอ้ดาร์คร้องขึ้นเมื่อน้ำรักมันได้ปล่อยเข้าในตัวผมอย่างที่มันบอก ตัวผมกระตุกเล็กน้อยเมื่อโดนฉีดน้ำอุ่นในยามวิกาลแบบนี้ ใบหน้าผมถูกหันให้ไปรับจูบอันนุ่มนวลจากคนที่ฉกฉวยความสุขจากผมจนเสียไปหนึ่งน้ำ
“หายงอนได้หรือยัง หื้ม”
“…”
“กลับบ้านเรากันนะ”
หยดน้ำที่เกิดจากบทรักอันเร่าร้อนได้ไหลลงมาตามใบหน้าคนที่ยืนซ้อนหลังผมอยู่ ยิ่งเพิ่มเสน่ห์ให้กับหน้าอันหล่อเหลาของคนตรงหน้ามันจริงซะจริง นัยต์ตาอ้อนวอนฉายมาให้ผมใจกระตุกเล่น รอยยิ้มบางเผลอขึ้นเล็กน้อยอย่างเจ้าเล่ห์เมื่อไม่มีคำตอบออกจากปากผม ช่วงล่างที่พึ่งเสร็จพละกิจไปเมื่อกี้กลับมาขยับให้ผมซู้ดปากเล่น
“ไม่ตอบก็เอาจนกว่าจะตอบก็ได้ ผัวคนนี้ไม่รีบ”
“…!”
แรงขยับสะโพกสวนขึ้นมาทำให้ผมต้องหันไปหาที่เกาะทันที บทสวาทอันเร้าร้อนเริ่มบรรเลงขึ้นใหม่โดยที่ผมไม่รู้เลยว่ามันต้องเสียอีกกี่น้ำถึงจะพอใจพ่อหนุ่มมาเฟียคนนี้ คนที่ขึ้นชื่อสามีอันเป็นที่รักของผม
-------
มาค่ะ มาช่วยติเตียน nc ช่วยไรต์เพื่อก่อให้เกิดการพัฒนาในเรื่องต่อไปด้วยค่ะ ><
สวัสดีค้าสวัสดีรีดทุกคนที่หลงเข้ามาก็ดีหรือตั้งใจเข้ามาอ่านนิยายไรต์ก็ดี ไรต์สิงอยู่ในธัญนานมากเลยค่ะแต่ไม่ได้มีโอกาศทักทายรีดเลย นิยายทุกเรื่องที่รีดทุกคนได้อ่านนั้นไรต์ตั้งใจเขียนทุกตอนและพยายามเขียนให้ออกมาดีที่สุด ฉะนั้นอย่าลืมเมนต์ให้กำลังใจแก่ตัวละครหลักในนิยายไรต์นะคะตัวละครหลักของไรต์อยากมีfc>< หวังว่าจะได้กำลังใจจากเมนต์ของทุกคนนะคะและขอบคุณรีดทุกคนที่สนับสนุนนิยายไรต์ค่ะ//แมงหมี่
