ตอนที่ 25 END (nc)
-
.
-
.
-
.
-
1 อาทิตย์ผ่านไป
-
.
-
.
-
ห้องเรียนภาควิชาโบราณคดี
-
องค์ชาย
ตรงนี้จะเป็นการแพทย์ในสมัยราชวงศ์อี้
-
องค์ชาย
ในยุคนั้นผู้คนส่วนใหญ่จะใช้สมุนไพรในการรักษาเป็นหลัก
-
นิกกี้
คนอะไรยิ่งมองก็ยิ่งสลาย~
-
นิกกี้
ถ้าฉันรู้ว่ามีอาจารย์โบราณคดีหล่อขนาดนี้
-
นิกกี้
ฉันเลือกเรียนคณะนี้ตั้งแต่แรกแล้ว~ 😍
-
เอลลี่
ฉันก็เหมือนกัน~ 😍
-
เจน
...
-
มาเบล
...
-
พิ้งค์
รำคารยัยพวกนี้จริงๆ
-
พิ้งค์
ทำไมเบลไม่ให้เราไปบอกยัยพวกนั้นละว่าอาจารย์ที่กำลังชมอยู่เป็นแฟนของเบล
-
เจน
นั้นสิ
-
เจน
ให้เจนไปจัดการไหม
-
มาเบล
อย่าเลย
-
มาเบลเอ่ยห้ามเพื่อนๆ
-
และตอนนี้พวกนักศึกษาแพทย์ก็กำลังนั่งฟังอาจารย์โบราณคดีสอนอยู่
-
และเค้าก็ไม่ได้สอนผ่านเสียงเมื่อครั้งก่อนๆแล้ว ตอนนี้อาจารย์อี้เอินออกมาสอนด้วยตัวเอง
-
เจน
ทำไมละ
-
มาเบล
เจนลืมไปแล้วหรอว่าเราเป็นนักศึกษา
-
มาเบล
ส่วนเค้าก็เป็นอาจารย์
-
มาเบล
ถ้ามีข่าวว่าคบกันคงไม่ดีแน่
-
พิ้งค์
อืม~
-
พิ้งค์
ก็จริง
-
พิ้งค์
แต่จะว่าไป~
-
พิ้งค์
อาจารย์องค์ชายก็ทรงพระหล่อเหมือนที่ยัยพวกนั้นพูดจริงๆหละ~
-
พิ้งค์
คนอะไรหล่อไปหมด
-
พิ้งค์
ขนาดเงายังหล่อเลย~
-
มาเบล
พิ้งค์ก็พูดเวอรไป
-
มาเบลอมยิ้มเล็กๆเมื่อเพื่อนชมแฟนตัวเอง ก่อนจะมองไปยังองค์ชายที่กำลังสอนอยู่หน้าชั้น
-
และเมื่อองค์ชายอยู่ในโหมดอาจารย์ผู้เคร่งขรึมบวกกับใส่สูทแบบนี้มันก็ยิ่งทำให้เค้าดูมีเสน่ห์และหล่อมากๆแบบที่เพื่อนๆว่าจริงๆนั้นหละ และเธอ....
-
เธอก็ยังคงไม่ชินกับองค์ชายแบบนี้สักที
-
มาเบล
หล่อจัง~
-
มาเบล
😊
-
องค์ชาย
??
-
มองมาเบลที่เอาแต่จ้องเค้าแล้วก็นั่งยิ้ม
-
เมื่อเห็นแบบนั้นอาจารย์สุดหล่อก็ค่อยๆเดินไปใกล้ๆหญิงสาวที่เอาแต่จ้องเค้า
-
องค์ชาย
นักศึกษามาเบล
-
มาเบล
...
-
องค์ชาย
มาเบล!
-
มาเบล
คะ คะ (สะดุ้ง)
-
มาเบล
... (มององค์ชาย)
-
มาเบล
อาจารย์ว่าอะไรนะคะ
-
องค์ชาย
นี้คุณไม่ได้ฟังที่ผมสอนไปเลยหรอ
-
มาเบล
อะ เอออ
-
องค์ชาย
...
-
มองคนที่พูดไม่ออก และนั้นก็แสดงให้เห็นว่าเธอไม่สนใจที่เค้าสอนจริงๆ
-
และคนที่ไม่ตั้งใจเรียนต้องถูกลงโทษ!!
-
องค์ชาย
คุณไม่ตั้งใจเรียน
-
องค์ชาย
และคนที่ไม่ตั้งใจเรียนต้องถูกลงโทษ
-
มาเบล
องค์ชาย (พูดเบาๅ)
-
องค์ชาย
ผมจะให้คุณคัดตัวยาสมุนไพรทั้งหมดในราชวงศ์อี้
-
มาเบล
ทะ ทั้งหมด
-
องค์ชาย
ใช่ ทั้งหมด
-
องค์ชาย
และต้องมาส่งผมพรุ่งนี้
-
องค์ชาย
ส่วนวันนี้เลิกเรียนได้
-
ว่าจบอาจารย์อี้เอินก็เดินกลับไปที่โต๊ะของตน ทิ้งให้คนที่ถูกลงโทษนั่งหน้างออยู่ที่เดิม
-
เจน
ยัยเบล
-
เจน
ทำไม่แฟนเธอถึงสั่งงานขนาดนั้นละ
-
มาเบล
ก็เค้าเป็นอาจารย์ไง
-
มาเบล
มีอำนาจบาดใหญ่ (หน้างอ)
-
เจน
อะ เอออ
-
พิ้งค์
อืมมมม
-
พิ้งค์
ไม่เป็นไรนะยัยเบล
-
พิ้งค์
เดี๋ยวพวกเราสองคนช่วยทำ
-
องค์ชาย
อ้อ~ อีกอย่าง
-
และระหว่างที่ทั้งสามสาวพูดกันอยู่นั้น อาจารย์อี้เอินก็พูดขึ้นมาอีก พร้อมกับมองมาทางพวกเธอด้วย
-
องค์ชาย
ผมจะบอกว่าให้คัดมาเป็นลายมือ
-
องค์ชาย
ห้ามพิมพ์มาเด็ดขาด
-
มาเบล
หะ!!!
-
มาเบล
ให้เขียน
-
พิ้งค์
ซวยแล้วยัยเบล
-
มาเบล
😾 (จ้องหน้าองค์ชาย)
-
องค์ชาย
อ้อ~
-
องค์ชาย
แล้วอีกอย่าง
-
องค์ชาย
เดี๋ยวคุณมายกกองสมุดนี้ไปส่งที่ห้องผมด้วย
-
มาเบล
ค่ะ!!!!!
-
องค์ชาย
หึๆ
-
เมื่อสั่งงานเสร็จแล้วอาจารย์อี้เอินหรือองค์ชายหรือแฟน!!!! ของมาเบลก็เดินไป
-
มาเบล
...
-
เจน
ยัยเบล
-
เจน
เดี๋ยวพวกเราช่วยยกไปส่ง
-
มาเบล
ไม่เป็นไร
-
มาเบล
เดี๋ยวเรายกไปเอง
-
มาเบล
เราไปก่อนนะ
-
มาเบล
เจอกันพรุ่งนี้
-
เจน
จ๊ะ
-
พิ้งค์
จ๊ะ
-
มาเบลเอ่ยลาเพื่อนๆ ก่อนจะเดินไปยกสมุดบนโต้ะแล้วเดินออกไป
-
..
-
---------------------------------------------------------
-
ห้องอาจารย์อี้เอิน
-
มาเบล
...
-
และตอนนี้มาเบลก็มาถึงหน้าห้องอาจารย์อี้เอินแล้ว
-
เธอผองลมที่แก้มนิดๆแล้วค่อยๆเปิดประตูเข้าไป
-
มาเบล
ทำไมวันนี้ไม่เปิดไฟ
-
มาเบล
หรือว่ายังมาไม่ถึงห้อง
-
มาเบล
แต่เค้าเดินออกมาก่อนเรานิ
-
พรึบ~
-
มาเบล
อ๊ะ~
-
และระหว่างที่มาเบลกำลังพูดอยู่นั้น
-
ร่างเธอก็ถูกอุ้มขึ้นไปนั่งบนโต๊ะ ก่อนจะตามมาด้วยเจ้าของห้องที่มายืนแทรกระหว่างขาเธอ
-
มาเบล
ตกใจหมดเลย
-
มาเบล
ทำอะไรขององค์ชายเนี้ย
-
องค์ชาย
ผมจะลงโทษคุณ
-
มาเบล
ลงโทษ?
-
องค์ชาย
ใช่ ลงโทษ
-
องค์ชาย
ลงโทษที่คุณไม่ตั้งใจเรียนเมื่อกี้
-
องค์ชาย
จุ๊บ~
-
มาเบล
อะ อืออ
-
ว่าจบอาจารย์อี้เอินก็ประกบปากลงโทษนักศึกษาที่ไม่ตั้งใจเรียนวิชาของเค้าทันทีด้วยการส่งลิ้นร้อนเข้าไปในปากของเธอ
-
องค์ชาย
จุ๊บ
-
มาเบล
อืออ
-
องค์ชาย
เด็กดื้อ
-
องค์ชาย
จ๊วบบบ
-
เอ่ยดุด้วยน้ำเสียงแผวเบาแล้วดูดดุนลิ้นเล็กของเธอเป็นการสั่งสอน
-
ส่วนมือหนานั้นก็ลูบไล้ไปตามแผ่นหลังบางของคนตัวเล็กด้วย ก่อนจะไปหยุดลงที่สะโพกอิ่มของเธอแล้วบีบขย่ำมันเบาๆ เบาๆ~ เพื่อเป็นการเรียกเสียงร้องจากคนที่กำลังโดนลงโทษ
-
มาเบล
อะ อ่า
-
องค์ชาย
จุ๊บ~
-
องค์ชาย
ดื้อ~
-
มาเบล
อืออออ
-
มาเบลร้องออกมาเบาๆกับสัมผัสของอาจารย์สุดหล่อ ไม่นานนักเค้าก็ค่อยๆถอดลิ้นออกจากปากเธอแล้วค่อยๆลากลิ้นไปตามลำคอระหงพร้อมกับสูดดมกลิ่นหอมจากตัวเธอ
-
องค์ชาย
ฟอดดดด
-
องค์ชาย
เด็กดื้อคนนี้ตัวหอมจัง
-
องค์ชาย
จุ๊บ~
-
มาเบล
อะ อืออ
-
หมับ~
-
มาเบล
องค์ชาย
-
และระหว่างที่กำลังดำดิ่งกับการโดนลงโทษอยู่นั้น มาเบลก็ต้องร้องดังขึ้นเมื่อมือหนาของเค้าไม่ยอมหยุดลูบไล้อยู่แค่ภายนอก เค้ากำลังพยายามแกะกระดุมเสื้อเธอออก
-
และเมื่อมาถึงตรงเธอต้องรีบห้ามเค้าแล้ว เพราะเธอว่าถ้าเค้าได้ถอดเสื้อออกเมื่อไร มันต้องมีเวลาอย่างต่ำครั้งชั่วโมงเป็นแน่เพื่อให้เค้าได้ดูดนมเธอ
-
องค์ชาย
จุ๊บ~
-
มาเบล
องค์ชาย
-
มาเบล
หยุดก่อน
-
มาเบล
นี้ใกล้ถึงเวลาแล้วนะ
-
องค์ชาย
ขอดูดสิบนาทีไม่ได้หรอ
-
องค์ชาย
ฟอดดดด
-
มาเบล
ไม่ได้
-
มาเบล
สิบนาทีขององค์ชายไม่เคยมีอยู่จริงสักครั้ง
-
องค์ชาย
จุ๊บ~~
-
มาเบล
อะ อือออ
-
มาเบล
หยุดค่ะคนดี
-
มาเบลเอ่ยห้ามอีกครั้งแล้วลูบหลังองค์ชายเบาๆ
-
องค์ชายที่ได้ยินแบบนั้นก็จูบลงที่เต้านมของมาเบลผ้าเนื้อผ้าแล้วเงยหน้าขึ้นไปหาเธออย่างเสียดาย
-
มาเบล
เก่งมากเลย (ลูบแก้มองค์ชาย)
-
องค์ชาย
ข้าไม่รู้ว่าจะอดทนแบบนี้ไปได้อีกเท่าไร
-
องค์ชาย
ข้าอยากเข้าไปในตัวเจ้าเหลือเกินมาเบล
-
องค์ชายเอ่ยบอก
-
และที่เค้่าพูดแบบนี้เพราะเค้าได้ให้สัญญากับแด๊ดดี้และอาๆของมาเบลว่าจะไม่ทำอะไรเธอ จนกว่ามาเบลจะเรียนจบ
-
องค์ชาย
... (ทำหน้างอ)
-
มาเบล
ไม่ต้องมาทำหน้างอเลย
-
มาเบล
ก็องค์ชายเองไม่ใช่หรอที่ไปรับปากเอง
-
มาเบล
ช่วยไม่ได้~ (บีบจมูกองค์ชายเบาๆ)
-
องค์ชาย
เจ้าชอบยั่วข้า
-
มาเบล
ยัว?
-
มาเบล
เรายัวตรงไหน
-
องค์ชาย
ทุกตรงที่เป็นเจ้า
-
องค์ชาย
เจ้าที่ทำให้ข้าหลงไหล
-
องค์ชาย
จุ๊บ~ จุ๊บ~ (จุ๊บปากมาเบล)
-
มาเบล
ไม่ต้องมาปากหวานเลย
-
มาเบล
ไม่ได้ก็คือไม่ได้ค่ะ
-
องค์ชาย
... (หันหน้าหนี)
-
มาเบล
ดูทำ
-
มาเบล
อะๆๆเดี๋ยวพรุ่งนี้เราชดใช้ให้
-
มาเบล
จะให้ดูดสองชั่วโมงเลยโอเคไหม
-
องค์ชาย
สามชั่วโมง
-
มาเบล
สองชั่วโมงครึ่ง
-
องค์ชาย
โอเค
-
องค์ชาย
😊
-
มาเบล
คนเจ้าเลห์~
-
องค์ชาย
ก็เป็นแค่กับเจ้าเท่านั้นละ
-
องค์ชาย
ตอนนี้ก็ถึงเวลาแล้ว
-
องค์ชาย
เราไปกันเถอะ
-
มาเบล
ค่ะ~~~
-
เอ่ยจบทั้งสองก็จูงมือกันไปที่รถขององค์ชาย แลัวขับไปที่หน้าคณะบริหาร
-
..
-
---------------------------------------------------------
-
หน้าตึกบริหาร
-
..
-
องค์ชาย
เดี๋ยวข้าเอาผ้าคลุมให้นะ (เปิดลิ้นชักออก)
-
องค์ชาย
ไม่มี
-
มาเบล
อ้อ
-
มาเบล
เมื่อวานเราทำน้ำหกใส่เลยเอาออกไปซักหนะ
-
องค์ชาย
อย่างนั้นหรอ
-
องค์ชาย
งั้นเอาเสื้อไปคลุกไว้ก่อนนะ
-
มาเบล
ไม่ต้องหรอก
-
มาเบล
เดี๋ยวไม่เท่าไรก็ถึงบ้านแล้ว
-
องค์ชาย
ไม่ได้
-
องค์ชาย
แค่เพียงนิดเดียวข้าก็ไม่ต้องการให้เจ้าทรมาน
-
องค์ชายว่าแล้วก็ถอดเสื้อสูทของตัวเองมาคลุมขาให้มาเบล
-
มาเบล
ขอบคุณค่ะ
-
องค์ชาย
ยินดีครับ
-
องค์ชาย
ฟอดดดด (หอมแก้มมาเบล)
-
องค์ชาย
หอมจัง
-
มาร์ติน
😑
-
มาร์ติน
ตินยังอยู่ในรถนะ
-
มาร์ติน
ให้มันเบาๆหน่อย
-
คนที่นั่งหลังรถเอ่ยขึ้น
-
และที่ว่าถึงเวลาแล้วนั้นก็คือเวลาเลิกเรียนของมาร์ติน
-
เพราะสอง สามวันนี้รถมาร์ตินเสีย องค์ชายเลยต้องมารับมาร์ตินด้วย
-
องค์ชาย
... (มองมาร์ติน)
-
องค์ชาย
มาร์ตินหนาวรึป่าว
-
มาร์ติน
ไม่
-
องค์ชาย
หึๆ
-
องค์ชายหัวเราะเบาๆให้กับน้องแฟน จากนั้นรถหรูก็เคลื่อนตัวออกทันที
-
และจุดหมายปายทางก็คือ....
-
...
-
---------------------------------------------------- ---------------------
-
คฤหาสน์คุณเมฆ
-
..
-
ป้าคิม
คุณๆกลับมาแล้ว😊
-
ป้าคิมเอ่ยทักเมื่อเห็นทั้งสามคนกำลังเดินเข้ามาในตัวบ้าน
-
และตั้งแต่จบเรื่องวันนั้น วันที่ทุกคนอนุญาตให้คุณหนูมาเบลคบกับองค์ชาย เธอก็มักจะเห็นเค้ามาคฤหาสน์นี้ทุกวัน...
-
มาเบล
ค่ะ
-
มาเบล
แล้วคนอื่นๆละคะ
-
ป้าคิม
คุณผู้ชายเปลี่ยนชุดอยู่ด้านบน
-
ป้าคิม
ส่วนคุณผู้หญิงกำลังเตรียมอาหารอยู่ค่ะ
-
ป้าคิม
อะนั้นไง
-
ป้าคิม
เดินมาแล้วค่ะ
-
มาเบล
หม่ามี้~ (วิ่งไปกอดแม่)
-
เบลล่า
กลับมากันแล้วหรอ
-
เบลล่า
มี้ได้ยินเสียงรถเลยเดินออกมาดู
-
เบลล่า
วันนี้เรียนเหนื่อยไหมหืม (ลูบหัวลูกสาว)
-
มาเบล
ตอนเรียนไม่เหนื่อยค่ะ
-
มาเบล
แต่ตอนนี้พี่เบลกำลังจะเหนื่อย
-
เบลล่า
กำลังจะเหนื่อย?
-
เบลล่า
ทำไมละลูก
-
มาเบล
ก็คนโปรดของหม่ามี้หนะสิคะ
-
มาเบล
เค้าสั่งให้หนูหารายชื่อยาสมุนไพรทั้งหมด
-
มาเบล
แล้วไม่ใช่แค่นั้นนะคะ
-
มาเบล
ยังให้หนูเขียนด้วยลายมือทั้งหมดอีก
-
มาเบลเอ่ยฟ้องคนเป็นแม่พร้อมกับทำหน้่างอๆเมื่อคิดถึงงานที่เธอจะต้องทำ
-
องค์ชาย
ไม่ต้องมาทำหน้างอเลย
-
องค์ชาย
ก็ตอนเรียนไม่ตั้งใจเองนิ (ลูบหัวมาเบล)
-
มาเบล
ไม่ต้องมาลูบ
-
เบลล่า
จริงๆเลยพี่เบลเนี้ย~
-
สายหัวเล็กๆให้ลักสาว ก่อนจะหันมาคุยกับลูกชายคนเล็กบ้าง
-
และวันนี้ก็ไม่ได้เป็นวันธรรมดาๆ แน่มันยังเป็นวันเกิดของมาร์ตินด้วย
-
และวันนี้ทางบ้านเราก็จัดงานปาร์ตี้เล็กๆ กินข้าวกันภายในครอบครัวเท่านั้นตามคำขอของมาร์ตินที่ไม่ชอบความวุ่นวาย
-
เบลล่า
ไงจ๊ะลูกชาย
-
เบลล่า
วันนี้มีงานแบบพี่เบลรึป่าว
-
มาร์ติน
มีอยู่ครับ
-
มาร์ติน
แต่เป็นรายงานกลุ่ม
-
เบลล่า
อย่างนั้นหรอ
-
เบลล่า
งั้นพี่กับน้องก็รีบขึ้นไปเปลี่ยนชุดแล้วลงมาทำงานกันนะ
-
เบลล่า
เดี๋ยวสักประมาณทุ่มกว่าๆทุกคนก็น่าจะมาถึงแล้ว
-
มาเบล
ค่ะ
-
มาเบล
ปะน้องติน
-
มาร์ติน
ครับ
-
แล้วสองพี่น้องก็พากันขึ้นไปด้านบนเพื่อเปลี่ยนชุด
-
องค์ชาย
หม่ามี้มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ
-
เบลล่า
ไม่เป็นไรจ๊ะ
-
เบลล่า
ในครัวมี้เตรียมของไว้เสร็จแล้ว
-
เบลล่า
องค์ชายอยู่ดูสองพี่น้องทำรายงานเถอะ
-
เบลล่า
สองคนนั้นน่าจะต้องการองค์ชายมากกว่ามี้
-
เบลล่า
งั้นเดียวมี้ให้คนเอาน้ำกับของวางไปให้ที่ห้องรับแขกนะ
-
องค์ชาย
ขอบคุณครับ
-
องค์ชายเอ่ยขอบคุณคุณหม่ามี้ แล้วเดินไปยังห้องรับแขกแบบทุกครั้ง
-
..
-
---------------------------------------------------------
-
ห้องรับแขก
-
องค์ชาย
...
-
เมื่อมาถึงแล้วองค์ชายก็นั่งลงบนโซฟานิ่มพร้อมกับหยิบหนังสือที่เค้าซื้อมาไว้เปิดอ่านด้วยท่าทีสบายๆ
-
และไม่นานนักสองพี่สองก็เดินเข้ามาพร้อมกับงานของตัวเอง
-
องค์ชาย
มาแล้วหรอ
-
มาเบล
ค่ะ
-
มาเบล
... (นั่งลง)
-
องค์ชาย
หม่ามี้คั้นน้ำส้มมาให้
-
องค์ชาย
ดื่มก่อนสิ
-
องค์ชาย
กำลังเย็นๆเลย
-
ดันแก้วน้ำให้มาเบลและมาร์ติน ทั้งสองก็รับไปดื่ม จากนั้นการทำการงานของสองพี่น้องก็เริ่มขึ้น โดยมีองค์ชายหรืออาจารย์อี้เอินนั่งดูอยู่ด้วย
-
มาเบล
สมุนไพรดับร้อนหาแล้ว
-
มาเบล
มีเกากี้ ตังกุย เถาซื่อ
-
มาเบล
แล้วก็ป๋วยเล็ง
-
มาเบล
น่าจะครบแล้วนะ
-
องค์ชาย
ครบแล้วหรอ
-
องค์ชาย
ลองคิดอีกทีสิ
-
องค์ชาย
ตัวสมุนไพรที่ใช้ดับร้อน
-
องค์ชาย
ยาที่เอาไว้ดื่มแก้กระหาย
-
มาเบล
ดับร้อนแก้กระหาย
-
มาเบล
อะไรหนา~
-
มาเบล
อ้อ!!
-
มาเบล
ดอกเก็กฮวย
-
องค์ชาย
ใช่
-
องค์ชาย
แล้วตัวยานี้ไม่ใช่แค่เอามาแก้กระหายนะ
-
องค์ชาย
ตัวยานี้ใช้ยังผสมเป็นยาบำรุง
-
องค์ชาย
ช่วยให้บาดแผลที่เกิดจากการเผาไหม้ด้วย
-
มาเบล
มีคุณสมบัติเยอะมากเลย
-
มาเบล
อันนี้เราเพิ่งรู้นะเนี่ย
-
มาเบล
น่าสนใจจัง
-
องค์ชาย
อะนี้
-
องค์ชาย
สรรพคุณของมัน
-
องค์ชายเอ่ยแล้วเปิดให้มาเบลดูสรรพคุณต่างๆของยาสมุนไพรพร้อมกับสอนเธอไปด้วย
-
และการกระทํานี้มันก็อยู่ในสายตาของคนน้องอย่างมาร์ตินมาตลอด
-
มาร์ติน
...
-
และไม่ใช่แค่วันนี้ที่เค้าเห็น แต่ตลอดหลายวันที่ผ่านมาเค้าเฝ้ามองดูทั้งคู่อยู่ห่างๆ มาตลอด
-
และการเฝ้ามองนี้มันก็ทำให้มาร์ตินได้เห็นว่าผู้ชายคนนี้ดูแลพี่สาวเค้าดีมาก...
-
มาร์ติน
... (อมยิ้ม)
-
ยิ้มเล็กๆให้กับทั้งคู่ ก่อนจะหันมาสนใจงานของตัวเองที่ยากกกกกกกกกมาก
-
มาร์ติน
พวกมึงนะพวกมึง
-
มาร์ติน
ให้กูทำส่วนที่ยากเชียว
-
มาร์ติน
... (อ่านรายละเอียดรายงาน)
-
มาร์ติน
วิเคราะห์การบริหารแบบธุรกิจเชิงรุก
-
มาร์ติน
... (เปิดหา)
-
มาร์ติน
อันนี้ไม่น่าใช่
-
มาร์ติน
หรือจะเริ่มจะตรงนี้ก่อน
-
มาร์ติน
... (ขมวดคิ้ว)
-
องค์ชาย
...
-
มาร์ติน
ทำไมมันยากแบบนี้วะ
-
องค์ชาย
ไม่เข้าใจตรงไหนหรอ
-
และก็เป็นองค์ชายที่เอ่ยถามเมื่อสังเกตุเห็นคิ้วมาร์ตินขมวดกันอย่างคนคิดไม่ตก
-
มาร์ติน
ตินได้ทำวิเคราะห์ธุรกิจเชิงรุก
-
มาร์ติน
แต่ยังจับจุดไม่ได้ว่าจะเริ่มตรงไหนก่อน
-
องค์ชาย
วิเคราะห์เชิงรุก
-
องค์ชาย
นั้นก็หมายความว่าธุรกิจนั้นเน้นการเข้าหากลุ่มคนที่มีความต้องการสิ่งนั้น
-
องค์ชาย
แล้วธุรกิจไหนละที่ตอนนี้กำลังเป็นแบบนั้น
-
มาร์ติน
ธุรกิจร้านสะดวกซื้อที่มีหลายสาขา
-
มาร์ติน
เน้นเข้าถึงผู้บริโภคและซื้อง่าย
-
องค์ชาย
ใช่
-
องค์ชาย
เน้นเข้าถึงง่าย มีครบ
-
มาร์ติน
แบบนี้นี่เอง~
-
องค์ชาย
อะนี้ มาดูตรงนี้
-
องค์ชาย
แล้ววิเคราะห์ออกมาให้ฟังหน่อย
-
มาร์ติน
ครับ
-
มาเบล
😊
-
มององค์ชายที่หันไปสอนน้องชายเธอแทน
-
และภาพแบบนี้เมื่อได้เห็นมันก็ทำให้มาเบลมีความสุขมากๆที่แฟนเข้ากับครอบครัวได้
-
.
-
.
-
ผ่านไป 1 ชั่วโมง
-
.
-
.
-
มาร์ติน
แบบนี้พอได้ไหม
-
องค์ชาย
ไหน (อ่านดู)
-
องค์ชาย
อื้ม
-
องค์ชาย
ใช่ได้นิ
-
องค์ชาย
แต่ถ้าเพิ่มรายละเอียดอันนี้เข้าไปอีกจะดีมาก
-
องค์ชาย
มันจะทำให้คนอ่านเข้าใจในสิ่งที่จะสื่อสารมากขึ้น
-
มาร์ติน
ครับ
-
มาร์ตินฟังองค์ชายแนะนําแล้วเอาไปเขียนเพิ่ม
-
จากนั้นองค์ชายก็หันมาดูคนพี่บ้าง ที่เหมือนตอนนี้จะคัดเสร็จแล้วเหมือนกัน
-
องค์ชาย
เป็นไงครับนักศึกษาคนนี้
-
องค์ชาย
ได้เรื่องไหมหืม
-
มาเบล
ยิ่งกว่าได้เรื่องอีกค่ะ
-
มาเบล
นี้ค่ะรายชื่อยาสมุนไพรทั้งหมดในราชวงศ์อี้
-
มาเบล
... (ส่งสมุดให้อาจารย์ดู)
-
องค์ชาย
... (ปิดสมุด)
-
มาเบล
??
-
มาเบล
ทำไมไม่ดูละคะ
-
องค์ชาย
ตอนนี้ไม่ได้อยู่ในเวลาอาจารย์
-
องค์ชาย
แต่ตอนนี้กำลังอยู่ในเวลาของแฟนคุณมาเบล
-
องค์ชาย
ไหนมาให้ดูมือหน่อยสิครับ
-
องค์ชาย
ปวดมากไหมหืมม
-
มาเบล
ชิ~
-
มาเบล
ตบหัวแล้วลูบหลังงั้นหรอ
-
มาเบล
ก็ใครกันละที่ให้เราคัดขนาดนี้
-
องค์ชาย
ข้าเองๆๆๆ
-
องค์ชาย
งั้นตอนนี้เป็นเวลาของเจ้าแล้ว
-
องค์ชาย
อยากลงโทษข้าคืนเท่าไรก็ยอมได้
-
องค์ชาย
จุ๊บ~ (จุ๊บหลังมือมาเบล)
-
องค์ชาย
😊
-
มาเบล
ไม่ต้องมายิ้มเลย
-
องค์ชาย
หึๆ
-
..
ทุกคน~~~~
-
และระหว่างที่ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่นั้นก็มีเสียงดังขึ้น พอมองไปก็เห็นเป็นน้องมาร์กี้กับพี่เจเจกำลังวิ่งเข้ามา
-
มาร์กี้
สวัสดีค่ะพี่ๆ 🙏
-
เจเจ
สวัสดีครับพี่ๆ🙏
-
มาเบล
สวัสดีค่ะเด็กๆ
-
พี่สาวเอ่ยแล้วลูบหัวน้องๆอย่างเอ็นดู
-
มาร์กี้
วันนี้พวกหนูเตรียมของขวัญมาให้พี่มาร์ตินด้วยละ~ (เกาะขาพี่มาร์ติน)
-
เจเจ
ใช่ครับ
-
มาร์ติน
จริงหรอ
-
มาร์ติน
พี่ตินอย่างเห็นจัง
-
มาร์กี้
คุณพ่อวางไว้ในงานแล้วค่ะ
-
มาร์กี้
เดี๋ยวหนูพาพี่ตินไปดูนะ
-
มาร์ติน
ครับ
-
มาเบล
ถ้างั้นพวกเราก็ไปกันเลยเถอะ
-
มาเบล
ผู้ใหญ่คงมาถึงกันแล้ว
-
มาเบล
ใช่ไหมน้องกี้พี่เจ
-
มาร์กี้
ใช่~
-
เจเจ
ใช่~
-
เด็กๆเอ่ยตอบพร้อมกับจูงมือเจ้าของวันเกิดอย่างพี่มาร์ตินไปยังสวนดอกไม้ที่เป็นสถานที่จัดงานวันเกิด
-
มาเบล
เราก็ไปกันเถอะค่ะ
-
องค์ชาย
ครับ
-
ทั้งสองจับมือกันเดินตามน้องๆ แต่ระหว่างที่เดินนั้นก็เห็นแด๊ดดี้เมฆกำลังเดินลงมาพอดี องค์ชายที่เห็นแบบนั้นก็รีบเข้าไปพยุงทันที
-
และเหตุที่เค้าต้องไปพยุงเพราะสองวันก่อนคุณแด๊ดดี้เกิดอุบัติเหตุเล็กน้อย จึงทำให้ข้อเท้าพลิก
-
องค์ชาย
ผมช่วยครับ
-
เมฆ
อื้ม
-
องค์ชาย
ขาเป็นยังไงบ้างครับ
-
เมฆ
ดีขึ้นมากแล้วละ
-
เมฆ
เดินได้ปกติ
-
องค์ชาย
แต่ถึงอย่างนั้น
-
องค์ชาย
ช่วงนี้ต้องงดเดินเร็วๆนะครับ
-
องค์ชาย
รอให้กระดูกเข้าที่ก่อน
-
เมฆ
อื้ม
-
องค์ชาย
วันนี้ผมเอายาสมุนไพรมาให้เพิ่ม
-
องค์ชาย
ผมสั่งป้าคิมต้มให้แล้วนะครับ
-
เมฆ
ขอบใจ
-
แด๊ดดี้เมฆเอ่ยตอบแฟนลูกสาวที่ถามถึงอาการของเค้า
-
และวันนั้นก็ถือว่าโชคดีมากที่ตอนเค้าล้ม เจ้าองค์ชายนี้อยู่พอดี จึงได้ทำการประถมพยาบาลเบื้องต้นให้เค้า..
-
..
-
---------------------------------------------------------
-
สวนดอกไม้
-
มาร์ค
พี่เมฆ
-
มาร์ค
มานั่งก่อน
-
คุณมาร์คที่เห็นพี่ชายเดินมาก็รีบเดินไปพยุงช่วยให้นั่งดีๆ
-
เมฆ
ขอบใจ
-
เมฆ
มากันนานแล้วหรอ
-
มาร์ค
ผมกับครอบครัวเพิ่งมาถึงเมื่อกี้
-
อาบี
ส่วนพวกไอ้เจมส์บอกถึงแล้ว
-
อาบี
อะนั้นมาและ
-
อาเจมส์
สุขสันต์วันเกิดครับหลานรัก
-
อาเจมส์
นี้ของขวัญอา (ส่งกล่องของขวัญให้หลาน)
-
มาร์ติน
ขอบคุณครับอาเจมส์😊
-
อาคริสติน
อันนี้ของอา (ส่งเช็คให้หลาน)
-
อาคริสติน
อยากได้เท่าไรก็เขียนเอา
-
มาร์ติน
โหหหห
-
มาร์ติน
งั้นตินจะเขียนสัก 10 ล้าน
-
อาคริสติน
ตามใจสิไอ้ลูกหมา~ (ลูบหัวหลาน)
-
มาร์ติน
ขอบคุณครับอาคริส😊
-
อาเชน
ส่วนอันนี้ของอา
-
ส่งพวงกุญแจรถให้หลาน)
-
มาร์ติน
กุญแจรถ
-
อาเชน
กดดูสิ
-
มาร์ติน
ตื้ด~ (กดปุ่ม)
-
ปิ๊บๆๆๆ
-
มาร์ตินกดปุ่มตามที่อาเชนบอกก็ปรากฏเป็นรถหรูวิ่งเข้ามาจอด
-
..
-
มาร์ติน
โหหหหห
-
อาเชน
อาเห็นว่าคันเก่าซ้อมอยู่ไม่ใช่หรอ
-
อาเชน
อาเลยซื้อคันนี้ให้ไว้ขับเล่นๆ
-
อาเชน
ชอบไหม
-
มาร์ติน
ชอบมากครับ~
-
มาร์ติน
ขอบคุณครับอาเชน 😊
-
เมฆ
จริงๆเลยไอ้พวกนี้
-
เมฆ
บอกว่าไม่ต้องซื้อของแพงให้หลานก็ไม่เคยฟังสักที
-
อาบี
หึๆ
-
พ่อกับอาของมาร์ตินมองไปยังไอ้พวกไม้แก่ที่ชอบซื้อของมาสปอลล์หลานอยู่ตลอด
-
และไม่นานนักคุณหม่ามี๊เบลล่ากับคุณแม่แบมก็เดินเข้ามาพร้อมกับอาหารมากมาย
-
เบลล่า
อาหารมาแล้วค่ะทุกคน
-
เบลล่า
มีทั้งของโปรดพวกผู้ใหญ่
-
เบลล่า
และก็ไก่อบน้ำผึ้งของเด็กๆด้วยนะ~
-
มาร์กี้
😯
-
มาร์กี้
ไก่อบน้ำผึ้ง
-
มาร์กี้
น้องกี้กินๆๆๆๆค่ะ
-
แบมแบม
ได้สิค่ะลูกหมูน้อยของคุณแม่
-
แบมแบม
มาค่ะพี่เจน้องกี้
-
แบมแบม
ขึ้นมานั่งเร็ว
-
มาร์กี้
ค่ะ~
-
เจเจ
ครับ~
-
เด็กๆพากันวิ่งไปนั่งที่เก้าอี้ของเด็ก
-
และโต๊ะก็ถูกจัดเป็นแนวยาว หัวโต๊ะเป็นกลุ่มผู้ใหญ่ ส่วนปลายโต๊ะคือกลุ่มเด็กๆนั้นเอง
-
เบลล่า
เดี๋ยวเอามาวางตรงนี้เลยจ๊ะ
-
..
ค่ะ คุณผู้หญิง
-
คุณหม่ามี๊คนสวยเอ่ยสั่งให้พวกแม่บ้านเอาอาหารไปวางพร้อมกับมือสวยที่จะเอื้อมไปถ้วยน้ำแกง
-
แต่ยังไม่ทันถึงก็มีมือหนามายกให้สะก่อน
-
องค์ชาย
ถ้วยมันร้อน
-
องค์ชาย
เดี๋ยวผมยกให้
-
องค์ชาย
หม่ามี้จะวางไว้ตรงไหนครับ
-
เบลล่า
อันนี้น้ำแกงของโปรดเรานั้นหละ
-
เบลล่า
เอาวางไว้ตรงนี้จ๊ะ
-
องค์ชาย
... (ค่อยๆเอาวาง)
-
เบลล่า
ขอบใจจ๊ะ
-
เบลล่า
องค์ชายนั่งลงเถอะ
-
องค์ชาย
ครับ
-
องค์ชายเอ่ยตอบแล้วนั่งลง ก่อนจะมองไปยังคนที่จ้องเค้าอยู่
-
องค์ชาย
ยิ้มอะไร
-
มาเบล
ขอบคุณนะ
-
องค์ชาย
ขอบคุณ?
-
องค์ชาย
ขอบคุณเรื่องอะไร
-
มาเบล
เรื่องที่องค์ชายดูแลครอบครัวเราไง
-
มาเบล
ขอบคุณนะคะ
-
องค์ชาย
ครับ~ (ลูบหัวมาเบล)
-
องค์ชาย
อะนี้ของเจ้า
-
องค์ชาย
กินเยอะๆนะ
-
มาเบล
ค่ะ
-
มาเบล
อะนี้ขององค์ชาย
-
มาเบล
น้ำแกงซี่โครงหัวไชเท้า
-
องค์ชาย
ขอบคุณ
-
มาเบลตักน้ำแกงให้องค์ชาย
-
แล้วการกระทําทั้งหมดนี้ก็อยู่ในสายตามาร์ตินอีกเช่นเคย และไม่เพียงแค่มาร์ตินเท่านั้น แต่มันยังรวมไปถึงทุกคนด้วย
-
และจนมาถึงตอนนี้ จากที่พวกเค้าได้รู้จักกับผู้ชายคนนี้ พวกเค้าก็สัมผัสได้ถึงความรักและความเอาใจใส่ที่เค้ามีต่อมาเบล
-
และสิ่งนี้เองมันก็ทำให้พวกเค้ารักผู้ชายคนนี้เหมือนกับที่มาเบลรักเช่นกัน...
-
อาบี
หมดห่วงแล้วสิ
-
เมฆ
อื้ม
-
เมฆ
มาเบลโชคดีมากที่มีคนรักที่ดีแบบนี้
-
เมฆ
😊
-
อาเจมส์
😊
-
อาคริสติน
😊
-
อาเชน
😊
-
เบลล่า
อะนี้
-
เบลล่า
หม่ามี้ทำพิซซ่ามาด้วย
-
เบลล่า
ลองชิมสิจ๊ะเด็กๆ
-
มาร์กี้
น้องกี้ชิม~
-
เจเจ
พี่เจก็ชิมครับ~
-
เบลล่า
ได้เลย
-
เบลล่า
นี้จ๊ะของพี่เจน้องกี้ (ตักให้เด็กๆ)
-
เบลล่า
ส่วนนี้ก็ของเจ้าของวันเกิด (ตักให้มาร์ติน)
-
มาร์ติน
ขอบคุณครับ
-
เบลล่า
แล้วนี้ก็ของพี่เบลกับองค์ชายจ๊ะ
-
มาเบล
ขอบคุณค่ะมี้
-
องค์ชาย
ขอบคุณครับ
-
เบลล่า
😊
-
คุณหม่ามี๊ส่งยิ้มให้ลูกๆ จากนั้นปาตี้วันเกินเล็กๆที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นก็เริ่มขึ้นด้วยสมาชิกใหม่ที่เพิ่มมาอีกหนึ่งคน...
-
.
-
.
-
เวลาผ่านไป
-
.
-
.
-
มาเบล
เดี๋ยวเราไปเข้าห้องน้ำแปปนึ่งนะ
-
องค์ชาย
ให้ไปเป็นเพื่อนไหม
-
มาเบล
นี้บ้านเรานะ
-
มาเบล
ไม่มีอันตรายหรอก
-
มาเบล
เด็กๆใครจะไปเข้าห้องน้ำกับพี่เบลยกมือขึ้น
-
มาร์กี้
น้องกี้ค่ะ 🙆♀️
-
มาเบล
โอเค
-
มาเบล
งั้นเราไปเข้าห้องน้ำกัน
-
องค์ชาย
...
-
มองมาเบลที่จูงมือกันไปกับน้องกี้
-
จากนั้นมือหนาก็ค่อยหยิบกล่องเล็กๆที่อยู่ในเสื้อสูทออกมา
-
องค์ชาย
มาร์ติน
-
มาร์ติน
ครับ
-
องค์ชาย
นี้ของขวัญ
-
องค์ชาย
เปิดดูสิ
-
มาร์ติน
... (รับมาเปิด)
-
..
-
มาร์ติน
ปากกาฝังเพชร
-
องค์ชาย
มังกรดำสื่อถึงความหน้าเกรงขาม ดุดัน และเด็ดขาด
-
องค์ชาย
เหมาะกับนายที่จะขึ้นเป็นประธานคนต่อไป
-
มาร์ติน
ตินจะเก็บไว้ใช้ตอนที่ตินขึ้นเป็นประธานของต้วนกรุ๊ป
-
มาร์ติน
ขอบคุณครับพี่
-
องค์ชาย
?? (อึ้งกับคำว่าพี่ของมาร์ติน)
-
มาร์ติน
ขอบคุณนะครับพี่ชาย
-
องค์ชาย
หึๆ
-
องค์ชาย
... (ลูบหัวมาร์ติน)
-
องค์ชาย
😊
-
มาร์ติน
😊
-
..
-
---------------------------------------------------------
-
.
-
.
-
ผ่านไป 2 ปี
-
.
-
.
-
มหาวิทยาลัยนานาชาติ
-
นิกกี้
เย้~~~
-
เอลลี่
เย้~~~
-
พลอย
เย้~~~
-
เจน
เย้~~~
-
พิ้งค์
เย้~~~
-
มาเบล
เย้~~~
-
พิ้งค์
ในที่สุดพวกเราก็จบสักที!!!!
-
พิ้งค์เอ่ยขึ้น
-
และวันนี้ก็คือวันจบการศึกษาของพวกเธอ
-
พลอย
แต่ก็น่าใจหายนะที่เราจะไม่ได้เจอกันแล้ว
-
มาเบล
ไม่ได้เจออะไรกัน
-
มาเบล
ยังไงพวกเราก็เป็นเพื่อนกัน
-
มาเบล
วันไหนว่างๆก็นัดมาทานข้าวกันได้นิ
-
นิกกี้
ใช่~
-
นิกกี้
แต่อย่าเพิ่งพูดถึงวันข้างหน้าเลย
-
นิกกี้
พรุ่งนี้งานปาร์ตี้ฉลองเรียนจบ
-
นิกกี้
พวกเราต้องไปทุกคนนะ
-
เจน
ได้สิ
-
เจน
พวกเราไปอยู่แล้ว
-
พวกเจนเอ่ยตอบ จากนั้นเพื่อนๆก็แยกย้ายถ่ายรูปกันเป็นที่ระลึก
-
เจน
พวกเราก็มาถ่ายรูปกันเถอะ
-
พิ้งค์
เอาให้เห็นหน้าตึกนะ
-
เจน
ได้
-
เจน
มายัยเบล
-
มาเบล
จ๊ะ
-
ทั้งสามยืนข้างๆกันพร้อมกับส่งยิ้มไปที่กล้อง
-
เจน
😊
-
พิ้งค์
😊
-
มาเบล
😊
-
แฉะ~ 📸
-
เจน
น่ารักจัง
-
เจน
เราดีใจมากๆเลยที่วันแรกจนถึงวันนี้
-
เจน
พวกเราก็ยังอยู่ด้วยกัน
-
พิ้งค์
ใช่ อยู่ด้วนกัน~
-
ทั้งสามกอดกันแน่น ก่อนจะพละออกมายิ้มกันอีกครั้ง
-
เจน
เดี๋ยวองค์ชายมารับไปฉลองใช่ไหมเบล
-
มาเบล
ใช่จ๊ะ
-
มาเบล
วันนี้ฉลองกับองค์ชาย พรุ่งนี้กับเพื่อนๆ อีกวันก็เป็นวันของครอบครัว
-
พิ้งค์
แหม~~~
-
พิ้งค์
เอ่ยถึงก็มาเลย
-
พิ้งค์เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นองค์ชายเดินลงมาจากรถหรู
-
องค์ชาย
ยินด้วยนะ
-
เจน
ขอบคุณค่ะ
-
พิ้งค์
ขอบคุณค่ะผู้อำนวนการ
-
สองสาวเอ่ยขอบคุณ
-
และที่บอกว่าผู้อำนวนการเพราะว่านอกจากองค์ชายจะเป็นอาจารย์แล้ว เค้ายังเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ด้วยหนะสิ!!!
-
องค์ชาย
😊
-
องค์ชาย
เรียบร้อยแล้วใช่ไหม
-
มาเบล
ค่ะ (ตอบองค์ชาย)
-
มาเบล
พิ้งค์ เจน
-
มาเบล
เราไปก่อนนะ
-
พิ้งค์
จ๊ะ
-
เจน
จ๊ะ
-
องค์ชาย
ไปครับ
-
มาเบล
ค่ะ
-
เมื่อลาเพื่อนๆเสร็จ ทั้งสองก็จับมือกันไปที่รถขององค์ชาย
-
..
-
---------------------------------------------------------
-
บนรถ
-
..
-
องค์ชาย
ยินดีด้วยนะครับคนเก่ง
-
องค์ชาย
จุ๊บ~ (จุ๊บหน้าผากมาเบล)
-
มาเบล
ขอบคุณค่ะ
-
มาเบล
แล้วนี้จะพาเบลไปไหนคะ
-
องค์ชาย
ความลับ
-
มาเบล
ความลับ?
-
มาเบล
เดี๋ยวนี้หัดมีความลับกันแล้วหรอ
-
องค์ชาย
ก็ไม่ได้อยากมี
-
องค์ชาย
แต่มันเป็นเซอร์ไพรส์
-
มาเบล
บอกใบ้ได้ไหมคะ
-
องค์ชาย
... (ส่ายหัว)
-
มาเบล
นิดหน่อยก็ไม่ได้หรอ
-
องค์ชาย
ไม่ได้ครับ
-
มาเบล
ชิ~
-
มาเบลผองแก้มเล็กๆให้กับคนที่มีความลับ จากนั้นรถหรูขององค์ชายก็เคลื่อนตัวไปยังสถานที่ที่เค้าเตรียมไว้เซอร์ไพรส์เธอทันที
-
.
-
.
-
1 ชั่วโมงผ่านไป
-
.
-
.
-
รถหรูวิ่งมาไกลพอสมควร ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่หน้ารั่วบ้าน ไม่สิๆๆๆต้องเรียกว่าคฤหาสน์ที่มีกำแพงสูงมากๆต่างหาก
-
มาเบล
ที่นี้หรอ
-
องค์ชาย
ใช่ ที่นี้
-
องค์ชาย
ลงกันเถอะ
-
ทั้งสองลงจากรถมายืนข้างกันพร้อมกับมือขององค์ชายที่กุมมือมาเบลไว้
-
องค์ชาย
พร้อมจะเห็นเซอร์ไพรส์หรือยัง
-
มาเบล
ค่ะ
-
องค์ชาย
ปะ
-
เมื่อมาเบลเอ่ยตอบ จากนั้นประตูก็ค่อยๆเปิดออกเผยให้เห็นสิ่งอยู่ด้านใน
-
และด้านหลังขอบรั้วสูงนี้ก็คือตำหนักเหมย
-
..
-
มาเบล
นะ นี้มัน
-
มาเบล
ตำหนักเหม่ย
-
มาเบล
มันอยู่ที่เมืองจีนไม่ใช่หรอ
-
มาเบล
แล้วทำไมถึงมาอยู่ตรงนี้ได้
-
องค์ชาย
เจ้าจำได้หรือไม่ในวันแต่งงานของเรา
-
องค์ชาย
ข้าบอกว่าจะสร้างตำหนักเหม่ยให้เจ้า
-
องค์ชาย
ในตอนนั้นเจ้ายังอยู่ได้ไม่นานนักก็จากมาเสียก่อน
-
องค์ชาย
พอมายุคนี้ข้าเลยสร้างมันขึ้นมาใหม่เพื่อเจ้าอีกครั้ง
-
มาเบล
องค์ชาย
-
องค์ชาย
เจ้าชอบเซอร์ไพรส์ข้าไหม
-
มาเบล
ชอบ
-
มาเบล
เราชอบที่สุดเลย
-
มาเบล
ขอบคุณนะคะ อึก
-
มาเบลเอ่ยตอบพร้อมกับน้ำตาที่ค่อยๆไหลออกมา
-
แล้วน้ำตานี้มันก็เป็นน้ำตาของการขอบคุณเค้า ขอบคุณทุกๆอย่างที่เค้าทำให้เธอ
-
องค์ชาย
ร้องไห้ทำไม
-
องค์ชาย
ไม่เอาไม่ร้องสิ
-
มาเบล
เรามีความสุข
-
มาเบล
มีความสุขมาก อึก
-
องค์ชาย
หึๆๆ
-
องค์ชาย
เจ้าคงมีความสุขมากสินะถึงร้องไห้ขนาดนี้
-
องค์ชาย
... (ค่อยๆเช็ดน้ำให้)
-
องค์ชาย
แต่เซอร์ไพรส์นี้ยังไม่หมดนะ
-
มาเบล
ไม่หมดอีกหรอ
-
มาเบล
แค่นี้เราก็มีความสุขมากแล้วนะ
-
องค์ชาย
ยัง~
-
องค์ชาย
รอก่อนเดี๋ยวข้ามา
-
ว่าจบองค์ชายก็เดินไป ทิ้งให้มาเบลยืนอยู่ที่เดิม
-
เมื่อเป็นเช่นนั้น ดวงตาคู่สวยก็ค่อยๆมองไปรอบๆ มองไผยังที่ต่างๆที่มันเหมือนกันกัยตำหนักเหม่ยทุกอย่างไม่มีผิดเพี้ยนสักนิด
-
มาเบล
สระบัวตรงนั้น
-
พริ้ว~~~🌸
-
มาเบล
ดอกเหม่ย 🌸
-
มาเบล
เค้าทำถึงขนาดนี้เลยหรอเนี้ย
-
มาเบล
จะทำให้หลงรักไปถึงไหนหืมม
-
มาเบล
😊
-
ยิ้มกับสิ่งต่างๆที่เค้าทำให้เธอ ทำให้รักแล้วรักอีก รักสุดหัวใจ...
-
มาเบล
ตรงนั้นมีแปลงผักด้วยหรอ
-
..
พระชายา
-
มาเบล
??
-
มาเบล
เสียง
-
มาเบล
... (หันกลับไปมอง)
-
นากำนัน
พระชายา
-
มาเบล
พระชายา
-
มาเบล
พวกเธอหมายถึงเราหรอ
-
นากำนัน
เจ้าค่ะ
-
นากำนัน
หมายถึงพระชายา
-
นากำนัน
ไปเปลี่ยนชุดกันเถอะเจ้าค่ะ
-
มาเบล
เปลี่ยนชุด
-
มาเบล
หมายความว่ายังไง
-
นากำนัน
องค์ชายทรงมีรับสั่งให้พวกเรามาเปลี่ยนชุดให้พระชายาเจ้าค่ะ
-
นางกำนัน
ใช่เจ้าค่ะ
-
นางกำนัน
นี้ก็เลยเวลามามากแล้ว
-
นางกำนัน
ไปเถอะเจ้าค่ะ
-
มาเบล
อะ เอออ
-
มาเบลได้แต่อึ้งกับหญิงสองคนที่แต่งชุดจีนโบราณตรงหน้า แต่ก็ยอมเดินตามพวกนางไป
-
และที่ที่นางพามานั้นก็คือห้องที่เหมือนกับห้องเก่าของเธอ
-
เมื่อถึงแล้วพวกเธอก็จัดการแต่งตัวให้เธอทันที
-
และชุดที่เธอใส่นั้น
-
นากำนัน
เสร็จแล้วเจ้าค่ะ
-
มาเบล
...
-
และชุดนั้นก็คือชุดเดิมที่องค์ชายเคยซื้อให้กับเธอ
-
และตอนนี้เธอก็กำลังอยู่ในชุดเดิม ทรงผมเดิมที่องค์ชายเคยตกหลุมรัก....
-
นางกำนัน
งดงามมากเลยเจ้าค่ะ
-
มาเบล
ขอบใจ
-
มาเบล
แล้วองค์ชายพวกเจ้าละ
-
มาเบล
อยู่ที่ใด
-
นางกำนัน
องค์ชายรออยู่ที่เรือนเหม่ยเจ้าค่ะ
-
มาเบล
เช่นนั้นหรอ
-
มาเบล
เราจะไปหาเค้า
-
ว่าจบมาเบลกับพวกสนมก็พากันเดินไปยังที่องค์ชายอยู่ทันที
-
..
-
---------------------------------------------------------
-
..
-
มาเบล
นี้ก็ค่ำแล้ว
-
มาเบล
พวกเจ้าไปพักเถอะ
-
นางกำนัน
เจ้าค่ะ
-
นางกำนัน
นี้เจ้าค่ะ (ยืนหนังสือให้มาเบล)
-
มาเบล
??
-
นางกำนัน
เผื่อพระชายาจะทรงลืม
-
นางกำนัน
องค์ชายเลยให้หม่อมฉันเอามาให้พระชายาหนะเจ้าค่ะ
-
มาเบล
... (รับมา)
-
นางกำนัน
พวกหม่อมฉันไปแล้วนะเจ้าคะ
-
นางกำนัน
พระชายาสู้ๆ~
-
นางกำนัน
คิคิ
-
นากำนัน
คิคิ
-
แล้วนางกำนันก็เดินไป และอิท่าทางแบบนี้ คำว่าสู้ๆแบบนี้มาเบลก็รู้สึกคุ้นๆจัง
-
มาเบล
สู้ๆแบบนี้
-
มาเบล
เหมือนตอนที่เรา....
-
มาเบล
!!!! (เปิดสมุด)
-
มาเบล
😳
-
เมื่อเปิดสมุดออกมามาเบลก็หน้าขึ้นสีทันที และที่ขึ้นเพราะหนังสือที่องค์ชายให้นางกำนันเตรียมให้เธอมันคือสมุดท่วงท่า....หนะสิ
-
มาเบล
ทะลึ่งจริงๆเลย
-
มาเบล
... (มองหา)
-
มาเบล
สุรา อาหารก็วางอยู่ตรงนี้
-
มาเบล
แล้วเจ้าตัวไปไหนเนี้ย
-
..
เจ้าคือใคร
-
และระหว่างที่มาเบลกำลังมองหาองค์ชายอยู่นั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น และเสียงนี้ก็เป็นของเค้านั้นหละ
-
มาเบลที่ได้ยินแบบนั้นก็ค่อยๆหันไปมองก็พบว่า...
-
มาเบล
องค์ชาย
-
องค์ชาย
-
พบว่าเป็นองค์ชายอี้เอินอยู่ในชุดจีนโบราณเช่นกัน
-
แต่พอเรามองเห็นกันแล้วเค้าก็ทำเป็นเมินเดินผ่านเธอไปนั่งตรงโต๊ะที่มีพวกอาหารและสุราวางอยู่ ก่อนจะปรายตามองมาที่เธออีกครั้ง
-
องค์ชาย
เจ้าเป็นใคร
-
มาเบล
หม่อมฉันชื่อมาเบลเจ้าค่ะ
-
องค์ชาย
มาเบล
-
องค์ชาย
ชื่อไพเราะดี
-
องค์ชาย
แล้วเจ้าเข้ามาในวังหลวงทำไม
-
มาเบล
...
-
มาเบลมองคนที่ยิ้มมุมปากเล็กๆพร้อมกับเอ่ยถามเธอ และนั้นก็ทำให้เธอรู้ได้ทันทีว่าเค้ากำลังแกล้งเธอ แต่ถึงกระนั้น....
-
เธอก็อยากรำลึกหวนคืนวันวานกับเค้าด้วยเช่นกัน
-
องค์ชาย
ข้าถาม
-
องค์ชาย
ทำไมไม่ตอบ
-
มาเบล
หม่อมฉันเข้ามาในวังหลวงเพื่อมาคัดเลือกเป็นชายาเจ้าค่ะ
-
องค์ชาย
คัดเลือกเป็นชายา
-
องค์ชาย
งั้นเจ้าจงแสดงความสามารถของเจ้าให้ข้าเห็นสิ
-
องค์ชาย
ถ้ามีความสามารถมากพอ
-
องค์ชาย
ข้าจะเลือกเจ้า
-
มาเบล
หึ
-
มาเบล
ได้สิเจ้าค่ะ
-
ว่าจบมาเบลก็นั่งลงแล้วหยิบพินมาถือไว้มั่น จากนั้นนิ้วเรียวสวยของเธอก็ค่อยๆดีดไปตามสายพิน
-
มาเบล
-
🎵🎶🎵🎵🎶🎵🎵🎶🎵🎵🎶
-
🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎶🎵🎵
-
หญิงงามดีดพินบรรเลงอบอวลไปทั่วตำหนักส่งเสียงหวานผ่านสายลมเบาๆไปถึงชายหนุ่มที่กำลังจ้องมองมาที่เธอ
-
องค์ชาย
...
-
มาเบล
...
-
มือดีดไปสายตาก็มองไปที่เค้า ทั้งสองจ้องตากันอยู่สักพักบทเพลงที่แสนหวานก็ค่อยๆจบลง
-
องค์ชาย
👏 (ตบมือ)
-
องค์ชาย
ช่างไพเราะเสียงจริง
-
องค์ชาย
แต่แค่นี้....
-
องค์ชาย
ข้าเกรงว่าคงไม่พอ
-
มาเบล
แล้วใครบอกละเจ้าคะว่าหม่อมฉันจะทำเพียงเท่านี้
-
มาเบล
... (มองแก้ว)
-
มาเบล
องค์ชายมัวแต่มองหม่อมฉันเล่นดนตรี
-
มาเบล
ไม่ได้ดื่มหรือกินเลย
-
มาเบล
เดี๋ยวหม่อมฉันรินสุราให้นะเจ้าคะ
-
องค์ชาย
มาสิ
-
องค์ชายเอ่ยตอบแลัวขยับตัวเล็กๆ
-
มาเบลที่เห็นแบบนั้นก็ค่อยๆเดินไปหาแล้วนั่งลงบนตักเค้า
-
มาเบล
หม่อมฉันของนั่งแบบนี้ได้หรือไม่
-
องค์ชาย
ตามใจเจ้าสิ
-
องค์ชาย
ไหนละสุราข้า
-
มาเบล
... (ค่อยๆรินสุรา)
-
มาเบล
นี้เจ้าค่ะ
-
มือเล็กส่งสุราให้องค์ชาย เค้ารับมันไปดื่มพร้อมกับสายตาที่มองเธอไปด้วย
-
มาเบลที่เห็นแบบนั้นก็ส่งยิ้มหวานๆส่งไปให้เค้า และตอนนี้เธอก็รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างที่มันกำลังเริ่มแข็งตัวขึ้นแล้ว
-
เมื่อเห็นแบบนั้นสะโพกอิ่มก็บดบี้ลงไปที่ของแข็งนั้นทันที
-
มาเบล
... (บดสะโพก)
-
องค์ชาย
อะ อ่าา
-
มาเบล
หืมมม
-
มาเบล
สงสัยองค์ชายจะทรงโปรดสุราจอกนี้มาก
-
มาเบล
เพียงแค่ได้ดื่มไปหนึ่งจอกก็ส่งเสียงออกมาซะแล้ว
-
มาเบล
อือออ (ขย่มเบาๆ)
-
องค์ชาย
อะ อือออ
-
มาเบล
จอกนั้นหมดแล้ว
-
มาเบล
เดี๋ยวหม่อมฉันรินให้อีกนะเจ้าคะ
-
องค์ชาย
เจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก
-
มาเบล
เหตุใดองค์ชายถึงกล่างหาหม่อมฉันเช่นนี้ละเจ้าคะ
-
รินสุราใส่แก้วให้องค์ชายแล้วจะส่งให้เค้า แต่!!!!
-
แต่ยังไม่ทันถึงมือองค์ชายมาเบลก็ทำน้ำสุราหกซะก่อน
-
มาเบล
อุ้ย~
-
มาเบล
สุราหกหมดแล้ว
-
องค์ชาย
แล้วจะทำเช่นไร
-
มาเบล
สุราหกออกจากแก้วแบบนี้
-
มาเบล
เห็นทีองค์ชายทรงต้องมาดื่มจากตัวหม่อมฉันแล้วละเจ้าคะ
-
มาเบลเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา จากนั้นมือเล็กก็ค่อยๆดึงเชือกชุดตัวเองออกที่ละเส้น~ ที่ละเส้น~
-
เมื่อแกะเชือกออกหมดแล้วก็ค่อยๆดึงเสื้อลงเผยให้เห็นเต้านมอวบอิ่มสู่สายตาองค์ชาย
-
มาเบล
อันนี้พอจะทดแทนสุราได้ไหมเจ้าคะ (แอ่นนมไปใกล้ๆปากองค์ชาย)
-
องค์ชาย
ยิ่งกว่าได้สะอีก
-
องค์ชาย
แผล่บ👅
-
มาเบล
อะ อ่าา
-
มาเบลร้องขึ้นเมื่อลิ้นขององค์ชายเลียมาที่จุกนมของเธอ เธอจึงแอ่นนมขึ้นเพื่อให้เค้าได้ดูดนมเธออย่างถนัดๆ พร้อมกับส่งมือเล็กไผลูบไล้ตามไหล่กว้างของเค้า ไหลของอันแข็งแกร่งของนันรบผู้กล้าหาญ
-
องค์ชาย
แผล่บ👅
-
มาเบล
อะ อะ
-
องค์ชาย
จุ๊บบบบ
-
มาเบล
อ่าาาา
-
มาเบล
หอมหวานหรือไม่เจ้าคะ
-
องค์ชาย
ทั้งหอมทั้งหวานเลย
-
องค์ชาย
มาเบล
-
องค์ชาย
ร่างกายเจ้ากำลังทำให้ข้าคลั่ง
-
องค์ชาย
ข้าอยากเข้าไปในตัวเจ้า
-
องค์ชายถอดปากออกจากนมของมาเบลแล้วเอ่ยกับคนบนตัก และวันนี้ก็เป็นวันครบกำหนดสัญญาแล้วด้วย....
-
มาเบล
อยากเข้า
-
มาเบล
ก็เข้ามาสิเจ้าคะ
-
มาเบล
ใครห้ามกัน
-
มาเบลเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงเย้ายวน
-
จากนั้นร่างเล็กก็ค่อยๆถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกทั้งหมดเหลือเพียงแค่ร่างการเปลืองป่าวเท่านั้น
-
และเมื่อบนตัวไม่หลงเหลืออะไรแล้วเธอก็ค่อยๆนอนลงแล้วยกขาขึ้นเป็นรูปตัวเอ็มเพื่ออวดดอกไม้งามแสนสวยต่อหน้าองค์ชาย
-
องค์ชาย
...
-
มาเบล
ดอกไม้ของหม่อมฉันกำลังเรียกร้ององค์ชายอยู่
-
มาเบล
เข้ามาสิเจ้าคะ
-
องค์ชาย
ได้สิ
-
องค์ชาย
ข้าก็กำลังต้องการน้ำหวานอยู่พอดีเลย
-
องค์ชายเอ่ยตอบแล้วค่อยๆขยับใบหน้าเข้าไปใกล้ๆดอกไม้งามที่เค้าคิดถึงมาตลอดหลายร้อยปี
-
องค์ชาย
ฟืดดดดด
-
สูดดมกลิ่นหอมเข้าเต็มปอด จากนั้นก็เตะลิ้นลงบนดอกไม้ที่ตอนนี้กำลังมีน้ำหวานไหลเยิ้มออกมาแล้ว เมื่อเห็นเช่นนั้นลิ้นหนาก็ค่อยๆเลียไปที่ปากรูเธอ
-
องค์ชาย
แผล่บ👅
-
มาเบล
อะ อ่า~
-
องค์ชาย
แผล่บ~
-
องค์ชาย
แผล่บ~
-
มาเบล
อือออ
-
มาเบลส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเสียวยามที่ลิ้นขององค์ชายเลียบริเวณปากรูของเธอ เข้าเลียขึ้นเลียลง และไม่นานนั้นเองเธอก็ต้องรู้สึกเสียวมากกว่าเดิมเมื่อลิ้นหนาเปลี่ยนจากเลียมาค่อยๆแหย่เข้ามาในรูเธอแทน
-
เมื่อเข้ามาได้แล้วเค้าก็เริ่มกระดกลิ้นในรูทันที
-
องค์ชาย
แผล่บๆๆๆ
-
มาเบล
อะ อะ
-
องค์ชาย
แผล่บๆๆๆ
-
องค์ชาย
ซูดดดดด
-
มาเบล
อือออ
-
มาเบล
อะ องค์ชาย
-
องค์ชาย
แผล่บๆๆๆ
-
มาเบล
อือออ
-
มาเบล
อ่าาาา
-
องค์ชาย
แผล่บๆๆๆ
-
มาเบล
อืออออ
-
มาเบลร้องเรียกชื่อองค์ชายพร้อมกับแอ่นรูขึ้นตามลิ้นของเค้า ลิ้นที่มันกำลังทำให้ร่างทั้งร่างของเธอเสียวสุดๆ
-
องค์ชายที่เห็นเช่นนั้นก็เร่งรั่วลิ้นเร็วขึ้นทันที
-
องค์ชาย
แผล่บๆๆๆ
-
องค์ชาย
แผล่บๆๆๆ
-
มาเบล
อะ อะ
-
องค์ชาย
แผล่บๆๆๆๆ
-
มาเบล
องค์ชาย
-
มาเบล
ระ เราไม่ไหวแล้ว
-
องค์ชาย
ไม่ไหวเจ้าก็ปล่อยความสุขออกมา
-
องค์ชาย
แผล่บๆๆ
-
มาเบล
อืออออ
-
องค์ชายที่เห็นว่ามาเบลใกล้แล้วก็แหย่ลิ้นเข้าไปลึกกว่าเดิม เพราะเค้ารู้ว่าก่อนจะเสร็จมาเบลชอบให้เรั่วเร็วๆ
-
องค์ชาย
แผล่บๆๆๆ
-
มาเบล
อะ อะ
-
องค์ชาย
แผล่บๆๆๆ
-
มาเบล
อะ อือออ
-
มาเบล
อะ อ๊ะ
-
มาเบล
อ่าาาาา💦💦💦💦
-
และแล้วมาเบลก็แตกคาลิ้นขององค์ชายจดได้ เธอปลดปล่อยน้ำหวานออกมา
-
องค์ชายที่เห็นแบบนั้นก็รีบดูดน้ำหวานจากรูเธอทันที
-
องค์ชาย
ซูดดดดดด
-
มาเบล
อะ อะ
-
องค์ชาย
ซูดดดด
-
มาเบล
อือออออ
-
มาเบลแอ่นรูขึ้นตามปากขององค์ชาย และเพราะไม่ได้ดูดน้ำจากรูมาหลายร้อยปี จึงทำให้น้ำครั้งแรกนี้ช่างหวานเหลือเกิน
-
เค้าดูดแล้วดูดอีก ดูดจนรูเธอติดกับปากของเค้าขึ้นไป จนน้ำที่เพิ่งปล่อยออกมาแห้งสนิท
-
องค์ชาย
ซูดดดดดดด
-
มาเบล
อะ อืออออ
-
มาเบล
องค์ชาย
-
มาเบล
พอแล้ว
-
มาเบล
น้ำเราแห้งหมดแล้ว
-
องค์ชาย
ข้ายังไม่อิ่มเลย
-
องค์ชาย
จุ๊บ~
-
องค์ชายเอ่ยอย่างเสียดาย ก่อนจะจูบลงบนดอกไม้ของมาเบลทีหนึ่งแล้วพละออกมามองคนที่กำลังนอนแหกขาอยู่ตรงหน้าเค้า
-
เมื่อเห็นเช่นนั้นแล้ว องค์ชายจึงค่อยๆถอดเสื้อผ้าตัวเองออกบ้างเผยให้เห็นถึงร่างกายกำยำที่ยังมีล่องลอยของแผลเป็นอยู่ บาดแผลของนักรบผู้กล้าหาญ และมัดกล้ามหน้าท้อง
-
และเมื่อถอดเสร็จแล้วเค้าก็ค่อยๆเอนตัวลงไปหามาเบล จากนั้นมือหนาก็จับเข้าที่เจ้ามังกรใหญ่ของเค้าแล้วเอาไปถูกับดอกไม้งามของเธอ
-
องค์ชาย
อืมม
-
มาเบล
อะ
-
มาเบล
อือออ
-
องค์ชาย
อืมมม
-
ทั้งสองร้องครางออกมาพร้อมกันยามที่มังกรและดอกไม้เตะกัน องค์ชายถูมังกรของเค้าไปเรื่อยๆ ถูขึ้นถูลงจนน้ำเหนียวๆของเค้าไหลเยิ้มเต็มดอกไม้งามมาเบล
-
ส่วนมาเบลหลับตาพริ้มนอนแหกขาให้เค้าเอามังกรถูกับดอกไม้ของเธออย่างยินยอม และถึงแม้จะไม่เห็นเธอก็สัมผัสได้ถึงความใหญ่และความยาวของมัน และที่มากไปกว่านั้น....
-
เธอชอบเส้นเอ็นที่ปูดขึ้นมาตามลำตัวของเจ้ามังกรมาก เพราะไอพวกเส้นเอ็นที่ปูดขึ้นมานี้เวลาได้เข้าไปด้านในรูแล้ว มันจะให้ผิวสัมผัสที่ครุคระที่เสียวสุดๆจนเธอแตกแล้วแตกอีก...
-
องค์ชาย
อืมมม
-
มาเบล
อะ อะ
-
องค์ชาย
ข้าจะเข้าไปในตัวเจ้าแล้วนะ
-
มาเบล
เจ้าค่ะ
-
มาเบล
ได้โปรด
-
มาเบล
โปรดเอามันเข้ามาความสร้างความสุขให้แก่หม่อนฉัน
-
มาเบล
อะ อือออ
-
มาเบลเอ่ยแล้วแหกขากว้างขึ้นอีก องค์ชายที่เห็นแบบนั้นก็ค่อยๆกดมังกรใหญ่เข้าไปในรูของเธอ รูที่เค้ารอคอยมาตลอด!!!!!
-
ฟรึบ!!!
-
องค์ชาย
ซี้ดดดดดด
-
มาเบล
อืออออ
-
พับ~
-
พับ~
-
พับ~
-
องค์ชาย
อืมมม
-
มาเบล
อะ อะ~
-
องค์ชาย
มาเบล
-
องค์ชาย
ด้านในเจ้ายังเป็นสวรรค์ของข้าเสมอ
-
พับ~
-
พับ~
-
องค์ชายเอ่ยเมื่อได้เข้าไปในรูดอกไม้ของมาเบลแล้ว จากนั้นก็เริ่มขยับเข้าขยับออกให้เธอได้ปรับตัวก่อน
-
ส่วนมาเบลเมื่อมังกรใหญ่เข้ามาแล้ว เธอก็รู้สึกอึดอัดมากๆ แต่ถึงกระนั้นความอึดอัดมันก็เต็มไปด้วยความเสียว
-
มาเบล
องค์ชาย~
-
มาเบล
ขององค์ชายแน่นเต็มรูเราเลย
-
องค์ชาย
เจ้าชอบหรือไม่
-
พับ~
-
พับ~
-
มาเบล
ชอบสิ
-
มาเบล
เราชอบที่สุดเลย
-
องค์ชาย
ข้าก็ชอบที่สุดเช่นกัน
-
พับๆๆๆ
-
พับๆๆๆ
-
องค์ชายเอ่ยตอบแล้วเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น เข้ากระแทกเข้ากระแทกออกพร้อมกับบดๆๆย้ำๆๆให้ลึกที่สุด ลึกแบบที่เราทั้งคู่ต้องการ
-
พับๆๆๆ
-
พับๆๆๆ
-
มาเบล
อะ อ๊ะ
-
มาเบล
มะ มัน
-
มาเบล
ลึกมากเลย
-
องค์ชาย
อืมมม
-
องค์ชาย
ดีเหลือเกิน
-
องค์ชาย
ด้านในเจ้าตอดข้าดีเหลือเกิน
-
ตับๆๆๆ
-
ตับๆๆๆ
-
มาเบล
อ๊ะ!!
-
มาเบล
องค์ชาย
-
และมาเบลก็ต้องร้องขึ้นอีกครั้งเมื่อองค์ชายส่งมือหนามาบีบนมเธอทั้งสองข้างพร้อมกับเร่งกระแทกใส่เธอไปด้วย เค้ากระแทนเร็วจนกลีบดอกไม้ของเธอปริบออกตามเนื้อมังกรของเค้า
-
ตับๆๆๆ
-
ตับๆๆๆ
-
องค์ชาย
มาเบล
-
องค์ชาย
ซี้ดดดด
-
มาเบล
อะ อ๊ะ
-
ตับๆๆๆ
-
องค์ชาย
อืมมมม
-
มาเบล
อืออออ
-
มาเบล
เสียว
-
มาเบล
เราเสียวมากก
-
องค์ชาย
ข้าก็เสียว
-
องค์ชาย
รูของเจ้ากำลงบีบข้า
-
องค์ชายกัดฟันแน่นเมื่อรูของมาเบลบีบรัดมังกรเค้า เมื่อเป็นแบบนี้เค้าก็รู้ทันทีว่าเธอใกล้จะเสร็จแล้ว เค้าจึงดึงมังกรออกเกิบสุดแล้วกระแทกกลับเข้าไปแบบเน้นๆๆๆ
-
ตับ!!!!
-
ตับ!!!!
-
มาเบล
อึก
-
มาเบล
องค์ชาย
-
องค์ชาย
ข้ารู้ว่าเจ้าชอบ
-
ตับ!!!!! ๆๆๆๆๆ
-
ตับ!!!!ๆๆๆๆๆๆ
-
มาเบล
อะ อ๊ะ
-
มาเบล
อืออออ
-
มาเบลพยายามดิ้นออกเพราะมันทั้งเสียวและลึกมากๆ ลึกจนเธอแทบขาดใจ แต่องค์ชายที่เห็นแบบนั้นก็ไม่ยอมให้เธอดิ้นออก มือหนาเค้าล๊อกเอวเธอไว้แน่นแล้วเร่งกระแทกใส่ไม่ยั้งราวกับพายุทอร์นาโด!!!!!!!
-
ตับๆๆๆๆๆ
-
ตับๆๆๆๆๆ
-
มาเบล
อืออออ
-
องค์ชาย
อืมม
-
มาเบล
อะ อะ
-
ตับๆๆๆๆๆ
-
ตับๆๆๆๆๆ
-
มาเบล
อะ อ๊ะ
-
มาเบล
องค์ชาย
-
มาเบล
อะ องค์ชาย
-
องค์ชาย
อืม!!
-
ตับ!!!!!!!!!!
-
มาเบล
กะ กรี้ดดดดดดด💦💦💦
-
องค์ชาย
อืมมม💦💦💦
-
มาเบลกรี๊ดร้องสุดเสียงเมื่อความเสียวถึงขีดสุด ก่อนจะกระตุกเกร็งไปทั้งตัวแล้วปลดปล่อยน้ำรักออกมา
-
ส่วนองค์ชายก็ปลดปล่อยน้ำรักของเค้าเข้าไปในรูของเธอเช่นกัน
-
องค์ชาย
อะ อือออ
-
มาเบล
อะ อืออออ
-
องค์ชาย
อืมมมม
-
พับ~
-
พับ~
-
ขยับเบาๆค่อยๆรีดน้ำเข้าไปในรู
-
องค์ชาย
อืมมม
-
มาเบล
อือออ
-
มาเบลนอนอย่างคนหมดแรงให้องค์ชายรีดน้ำใส่รู และภาพที่เธอกำลังนอนแหกขาโดยมีมังกรเสียบคารูอยู่ก็เป็นอะไรที่เซ็กซี่มากๆ
-
มาเบล
อะ อืออ
-
มาเบลหายใจเอาอากาศเข้าปอด แต่เธอหารู้ไม่ว่าการหายใจของเธอแบบนี้ ในท่านี้มันทำให้เต้านมเธอกระเด้งขึ้นกระเด้งลงไปด้วย แถมรูของเธอก็ยังกระตุ้นเล็กๆตอดหัวมังกรองค์ชายไม่หยุดอีก
-
และเมื่อชายนักรบถูกกระตุ้นอารมณ์แบบนี้ เค้าจึงเริ่มขยับมังกรเข้าออกรูอีกครั้ง
-
พับ~
-
พับ~
-
มาเบล
ดะ เดี๋ยวสิองค์ชาย
-
มาเบล
คุยกันก่อน
-
องค์ชาย
ไม่
-
องค์ชาย
ข้าจะไม่พูดอะไรทั้งนั้น
-
องค์ชาย
ข้าจะเอาเจ้าจนกว่าข้าจะพอใจ
-
ตับ!!!!
-
มาเบล
อ๊ะ!!!!
-
สิ้นคำองค์ชาย เค้าก็กระแทกเข้าไปในรูของมาเบลเน้นๆ จากท่านี้ไปสู่อีกท่า ยืนบาง นอนบาง นั่งบาง ให้สมกับที่เค้ารอคอยเธอมาตลอดหลายร้อยปี
-
.
-
.
-
04:00
-
.
-
องค์ชาย
แอ่นก้นหน่อย
-
มาเบล
อืออ (แอ่นก้นขึ้น)
-
พับๆๆๆๆ
-
พับๆๆๆๆ
-
มาเบล
อะ อ๊ะ
-
องค์ชาย
อ่าาาาาา
-
พับๆๆๆๆ
-
มาเบล
องค์ชายเบาๆๆ
-
มาเบล
ระ เราไม่ไหวแล้ว
-
องค์ชาย
ข้าก็ไม่ไหวเช่นกัน
-
พับๆๆๆๆ
-
พับๆๆๆๆ
-
มาเบล
อะ อือออ💦💦💦💦
-
องค์ชาย
อ่าสสสส💦💦💦
-
และจวบจนเวลาตีสี่กว่าๆทั้งคู่ก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมกันอีกครั้งไม่รู้รอบที่เท่าไรแล้ว
-
องค์ชายปล่อยน้ำเข้าไปในรูของมาเบลทุกหยาดหยดเหมือนเดิม แต่เนื่องจากน้ำเก่าที่เค้าปล่อยมาก็ยังเต็มรูอยู่ มันจึงทำให้น้ำรักขรอบนี้ไหลทะลักออกมาจากรูของมาเบล ไหลหยดเยิ้มไปตามเรียวขาของเธอ
-
มาเบล
อะ อือออ
-
ส่วนมาเบลที่กำลังอยู่ในท่าคลานสี่ขาก็ค่อยๆนอนลงอย่างคนไร้เลียวแรงจากการเอาเกือบ 10 ชั่วโมงขององค์ชาย
-
องค์ชาย
จุ๊บ~ (จุ๊บหลังมาเบล)
-
องค์ชาย
คนเก่งของข้า
-
องค์ชาย
จุ๊บ~ จุ๊บ~
-
องค์ชายเอ่ยชมคนตัวเล็ก ก่อนจะอุ้มเธอมาอยู่ในอ้อมอกของเค้า
-
ส่วนมาเบลก็ค่อยๆยกมือเล็กลูบไปตามอกแกร่งของเค้าเบาๆ
-
มาเบล
มีความสุขหรือไม่
-
องค์ชาย
มีที่สุด
-
องค์ชาย
ข้ามีความสุขตั้งแต่ได้พบกับเจ้า
-
องค์ชาย
เจ้าคือความสุขของข้า
-
มาเบล
😊
-
มาเบลยกยิ้มขึ้นกับคำพูดขององค์ชายที่บอกว่ามีความสุขตั้งแต่ได้พบกับเธอ และซึ่งเธอเองก็มีความสุขมากเช่นกันที่ได้พบกับเค้า
-
มาเบล
เราเองก็มีความสุขมากเช่นกันที่ได้พบกับองค์ชาย
-
มาเบล
ขอบคุณนะ
-
มาเบล
ขอบคุณที่รอ
-
มาเบล
ขอบคุณที่ตามหากันจนเจอ
-
องค์ชาย
ข้าต้องตามหาเจ้าจนเจออยู่แล้ว
-
องค์ชาย
แล้วต่อจากนี้เราจะไม่มีวันแยกจากกันอีก
-
องค์ชาย
เข้าใจไหมพระยาชาของข้า
-
มาเบล
เข้าใจแล้วเพคะพระสวามี
-
มาเบล
😊
-
องค์ชาย
😊
-
ทั้งสองส่งยิ้มกัน ก่อนจะจูบกันอีกครั้งในอ้อมกอดของกันและกัน อ้อมกอดที่ไม่ว่าจะผ่านมากี่ยุคกี่สมัยก็ยังคงเป็นของกันและกันเสมอ และเรา.....เราจะไม่มีวันจากกันอีกแล้ว....
-
องค์ชาย
-
.
-
.
-
.
-
--------------------------------------------------------- ---------END------------
-
ไรท์เองงง
จบค่ะ~
-
ไรท์เองงง
- จบไปอีกเรื่องแล้ว หวังว่าเรื่องนี้จะเป็นความทรงจําดีๆอีกเรื่องของทุกคนนะคะ - ขอบคุณที่อยู่ด้วยกันตั้งแต่ตอนที่ 1 จนถึงตอนสุดท้าย - ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์ที่ส่งให้กัน
-
ไรท์เองงง
ขอบคุณมากค่ะ ❤️
-
ไรท์เองงง
- ลงวันที่ 26/4/21
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น