Day 3
-
Studio
-
ชิน
ไงครับเพื่อน
-
ชิน
มาหากูถึงโต๊ะ
-
โจ
กูไม่ได้มาหามึง
-
โจ
กูแค่เดินผ่านเพราะกูกําลังจะไปหาเมียมึง
-
ชิน
หาสุดที่รักกูทําไม
-
ชิน
มีไร
-
โจ
ก็กูบอกแล้วไงว่า..
-
ชิน
ห้ามให้ใครเข้าไปกวนมึง
-
ชิน
โดยเฉพาะไอ้ดาราหน้าหวาน..
-
โจ
สัสสส
-
โจ
ก็เอออ
-
โจ
ทําไมเมียมึงยังปล่อยให้ไอ้เด็กบ้านั่นเข้ามาได้
-
โจ
มึงอีกคน
-
โจ
ไม่ชอบขี้หน้าแม่งไม่ใช่เหรอ
-
โจ
ไมไม่ยํ้าเมียมึงไว้วะ..
-
ชิน
....
-
โจ
กูลืมนึกไปว่ามึงมันคนยอมเมีย
-
โจ
มึงไม่กล้านินทาเมียด้วยซํ้า
-
ชิน
อยากด่าไรก็ด่า
-
ชิน
ไม่เจ็บ
-
ชิน
เพราะแม่งจริง
-
โจ
เวร
-
โจ
ไม่รู้ล่ะ
-
โจ
ยังไงกูก็ต้องคุยกับเมียมึง
-
มิว
มีไรวะโจ
-
โจ
มิว
-
โจ
ไมปล่อยให้ดารานั่นเข้าไปหากูได้วะ
-
โจ
กูบอกไว้แล้วนิ
-
มิว
ก็..
-
ชิน
...
-
โจ
...
-
มิว
กูเป็นติ่งเขาวะ
-
ชิน
!?!?
-
โจ
!!!????
-
มิว
เชี่ยแม่งงงงงงงงงง
-
มิว
กูอั้นกรี๊ดจนปอดเกือบระเบิด
-
มิว
มึงคิดตาม
-
มิว
กูก้มหน้าอ่านเอกสารอยู่
-
มิว
จู่ๆ ก็มีคนมาถามหามึง
-
มิว
เสียงตํ่าๆ
-
มิว
พูดเบาๆ
-
มิว
“ผมมาหา XfX”
-
มิว
กู..กู.. กูก็แบบเงยหน้าแบบรําคาญ ทั้งที่เสียงคุ้นหูมาก
-
มิว
นี่ขนาดเล่ากูยังนํ้าตาจะไหล
-
มิว
รู้สึกผิดมากกก ว่าทําไมจําเสียงเมนตัวเองไม่ได้
-
มิว
แล้วยิ่งพอกูได้สบตาเขาเท่านั้นแหละ
-
มิว
กูรู้เลยว่าชีวิตติ่งกูคอมพลีทแบบดุษฎี
-
มิว
เชี่ยแม่งงงง
-
มิว
ใกล้แบบใกล้มากกกกกกก
-
มิว
ใกล้กว่านี้คือกูต้องเผาโต๊ะทํางานทิ้งอ่ะมึงงงงง
-
ชิน
........
-
โจ
..มิว กูขอเนื้อๆ ผ่านนํ้าความในใจมึงไปได้เลย
-
โจ
แล้วมึงดูหน้าสามีด้วย
-
โจ
เกรงใจมันนิด
-
มิว
เออหน่า กูรู้ว่าผัวเข้าใจ
-
มิว
ใช่ไหมที่รักกกกกก
-
ชิน
อือ
-
โจ
ไอ้อ่อน
-
ชิน
...
-
โจ
อ่ะแล้วไงต่อ
-
มิว
กูก็ลุกขึ้นยืนอย่างไวแล้วชี้พิกัดห้องมึง
-
โจ
สัส
-
ชิน
มึงด่าเมียกู
-
โจ
เปล่าเว้ย
-
โจ
‘สัส’ คือคําอุทาน
-
มิว
จบล่ะ
-
โจ
สรุปมึงเป็นติ่งเขา
-
โจ
มึงดีใจมาก
-
โจ
มึงเลยทําตัวไม่ถูก
-
โจ
แล้วก็เลยบอกทางให้
-
โจ
ทั้งที่มึงเป็นคนตั้งกฎห้ามลูกค้าเจอหน้ากราฟฟิก
-
โจ
เพื่อความปลอดภัย
-
โจ
และสร้างความน่าสนใจในตัวพวกเราขึ้นไปอีก
-
โจ
???
-
มิว
สรุปได้ดี
-
มิว
สมเป็นมึง
-
มิว
ถ้ากูเป็นอาจารย์มึง
-
มิว
กูให้เหรียญ ‘สรุปเก่ง’ กับมึงเลย
-
โจ
อ่ะ วันแรกกูเข้าใจ
-
โจ
มือมันลั่น
-
โจ
แล้วเมื่อวานล่ะวะ
-
โจ
เย็นแล้วด้วย
-
มิว
มึงคิดว่าติ่งอย่างกูจะปฏิเสธเมนตัวเองได้ไหม
-
มิว
แค่เขามองตรงมาด้วยตาขวางๆ นั่น
-
มิว
กูก็พร้อมยกบ้านพร้อมโอนโฉนดให้เขาแล้ว
-
โจ
ไอ้ชิน มึงระวังไว้
-
มิว
ไม่ต้องห่วง
-
มิว
กูมีบ้านหลายหลัง
-
มิว
เนอะชินจัง
-
ชิน
ไม่เอาชินจังได้ไหมอ่ะ
-
มิว
งั้นชินโนะสุเกะ
-
ชิน
ชินวุฒิได้ไหม เต้นเก่ง
-
มิว
ก็ได้ ตัวเองเต้นเก่งเหมือนกัน... ^\\\\^
-
โจ
พวกมึงไปหวานกันที่อื่นไป
-
ชิน
มึงนั่นแหละต้องไป
-
ชิน
นี่โต๊ะเมียกู
-
โจ
เออ กูไปก็ได้
-
โจ
งั้นกูขอแค่ ถ้ามีใครมาหา
-
โจ
รบกวนถามกูก่อน
-
โจ
ช่วยอย่าปล่อยมาง่ายๆ แบบนี้
-
มิว
ได้ค่ะ คุณกราฟฟิกใหญ่
-
โจ
เออ
-
. คอนโด
-
ปริม
พี่มาทําไม
-
ปริม
วันนี้ผมไม่มีงาน
-
พี่ลี
พี่จะมาคุยกับปริมให้รู้เรื่อง
-
ปริม
คุยเรื่องอะไร
-
พี่ลี
พฤติกรรมของปริม
-
พี่ลี
ปริมเปลี่ยนไป
-
พี่ลี
ไม่เป็นเด็กน่ารักที่เชื่อฟัง
-
ปริม
ก็เพราะใคร
-
พี่ลี
เพราะตัวปริมเอง
-
ปริม
ผมงั้นเหรอ
-
พี่ลี
เราต่างรู้ปัญหา
-
ปริม
...
-
ปริม
ไม่ใช่เพราะผม
-
พี่ลี
ระหว่างปริมกับโซ่
-
พี่ลี
อย่าคิดว่าพี่ไม่รู้ ค่ายไม่รู้
-
พี่ลี
และที่จะบอกก็คือความจริง
-
ปริม
?
-
พี่ลี
ความจริงที่ว่าโซ่เลือกอนาคตของตัวเอง
-
พี่ลี
โซ่รู้ว่าตัวเองต้องทําอะไร ต้องการอะไร
-
พี่ลี
ไม่เหมือนปริม
-
พี่ลี
ที่เอาแต่สนใจเรื่องความรู้สึก
-
พี่ลี
แทนที่จะเป็นหน้าที่การงาน
-
ปริม
...
-
พี่ลี
ปริมไม่รู้ตัวรึไง
-
พี่ลี
ว่าเรายังไม่ได้ดังขนาดที่จะเอาแต่ใจตัวเองได้
-
พี่ลี
ไม่สักนิด
-
พี่ลี
ปริมแค่หน้าตาดี มีความสามารถ ยังสดยังใหม่
-
พี่ลี
แต่วงการมันใหญ่มาก
-
พี่ลี
คนที่เหนือกว่าปริมทุกด้านพร้อมแทนที่ปริมมีทุกวินาที
-
พี่ลี
ถ้าปริมพลาดแค่ครั้งเดียว
-
ปริม
.....
-
พี่ลี
ทําไมไม่รอจนตัวเองอยู่จุดสูงสุดก่อนล่ะ
-
พี่ลี
จุดที่ไม่ว่าปริมจะทําอะไรก็มีคนพร้อมซัพพอต
-
ปริม
....
-
พี่ลี
เลิกเอาแต่ใจในเรื่องแบบนี้
-
พี่ลี
กลับมาเป็นปริมที่มีความมุ่งมั่น มีความฝัน
-
ปริม
....
-
พี่ลี
เราจะต้องสู้ด้วยกันต่อไป
-
พี่ลี
ต่อให้ค่ายจะเมินใส่ปริม
-
พี่ลี
แต่พี่จะอยู่กับปริมเอง
-
ปริม
.....
-
พี่ลี
เอาล่ะ พักเถอะ
-
พี่ลี
แล้วก็เย็นนี้คนที่บ้านปริมจะมาเอารถปริมกลับ
-
ปริม
ทําไม
-
พี่ลี
ปริมรู้อยู่แล้วว่าทําไม
-
ปริม
...
-
ปริม
งั้นผมขอ..
-
พี่ลี
...
-
ปริม
ขอแค่วันนี้อีกวัน
-
ปริม
แล้วผมจะกลับไปเป็นคนที่จะอยู่บนจุดสูงสุด
-
พี่ลี
ก็ได้..พี่เชื่อปริม
-
. Studio
-
12.00
-
แชท
-
มิว
หิวยังคะคุณกราฟฟิกติสสุด
-
โจ
ยังนะ
-
มิว
งั้นจัดการให้เวลาเดิม
-
โจ
อืม
-
มิว
ไม่คิดจะออกไปกินข้างนอกบ้าง
-
โจ
เสียเวลา
-
มิว
โอเค ตามนั้น
-
มิว
ถึงเวลาแล้วจะไปเสริฟให้ถึงโต๊ะ
-
12.47
-
โจ
หิวพอดี
-
โจ
วันนี้คุณมิวจัดอะไรมาให้กินน้าาา
-
โจ
น่ะ..นาย..
-
ปริม
ต้องมีคนหาของกินให้แบบนี้ทุกวันเลยรึไง
-
โจ
ก็แค่วันที่งานเยอะ
-
โจ
ว่าแต่นายมาที่นี่ทําไมอีก
-
ปริม
ก็อยากมา
-
โจ
!!!
-
ปริม
เอ้านี่
-
โจ
มิวฝากเข้ามา?
-
ปริม
พี่ข้างนอกน่ะเหรอ
-
โจ
อืม
-
ปริม
ไม่
-
ปริม
มาทันก่อนที่พี่เขาจะสั่งอะไร
-
ปริม
ผมเลยจัดการแทน
-
โจ
เป็นเอามากนะนาย
-
ปริม
...
-
ปริม
นั่นสิ ท่าจะเป็นเอามาก
-
โจ
เลิกมองฉันสักที
-
โจ
กินเสร็จก็กลับไปได้แล้ว
-
ปริม
ทําไมไล่เก่ง
-
โจ
แล้วนายจะอยู่ทําอะไร
-
ปริม
มันเรื่องของผม
-
โจ
แต่นี่มันห้องทํางานฉัน
-
ปริม
พี่มิวเขาไม่เห็นว่าอะไร
-
โจ
!!!
-
. . .
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น