คุณคือคนของผม
-
คังมีรา
คุณลีชิน...
-
คังมีรา
ตื่นแล้วหรอคะ
-
ซอลีชิน
อ๋อ...
-
ซอลีชิน
ครับ
-
ซอลีชิน
คุณมีรากำลังทำอาหารอยู่หรอครับ
-
คังมีรา
ค่ะ...
-
คังมีรา
แต่รอสักครู่ก่อนนะคะ
-
คังมีรา
ฉันจะรีบเอามื้อเช้าไปเสิร์ฟให้ค่ะ
-
ซอลีชิน
อ๋อ...
-
ซอลีชิน
ครับ
-
คังมีรา ยกถาดใส่จานอาหารเช้าวางไว้บนโต๊ะด้านหน้าของซอลีชิน
-
ซอลีชิน
ดูน่ากินมากเลยครับ
-
คังมีรา
ฉันใช้วัตถุดิบที่มีอยู่มาทำน่ะค่ะ
-
คังมีรา
ไม่แน่ใจว่าจะถูกปากคุณลีชินไหม
-
คังมีรา
ถ้าไง....
-
คังมีรา
ลองชิมดูก่อนนะคะ
-
คังมีรา
ถ้าไม่ถูกปากยังไง...
-
คังมีรา
ฉันจะปรับปรุงใหม่ในมื้อต่อไปค่ะ
-
ซอลีชินยิ้มออกมาพร้อมพยักหน้าตอบรับทันทีก่อนจะลงมือจัดการอาหารที่หญิงสาวเป็นคนทำให้
-
ซอลีชิน
อืม..
-
ซอลีชิน
อร่อยมากเลยครับ
-
ซอลีชิน
เหมือนผมไปกินที่ภัตคารเลยครับ
-
คังมีรา
โห้ย...
-
คังมีรา
ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ
-
ซอลีชิน
จริงๆนะครับ
-
ซอลีชิน
แบบนี้...
-
ซอลีชิน
สงสัยผมต้องอ้วนแน่ๆ
-
ซอลีชิน
ฮ่าฮ่าฮ่า
-
คังมีรา
ฮ่าฮ่าฮ่า
-
คังมีรามองชายหนุ่มกินอาหารที่เธอทำให้ก่อนจะหันไปหยิบกล่องใส่อาหารส่งให้เขา
-
คังมีรา
อันนี้เป็นอาหารเที่ยงค่ะ
-
คังมีรา
ฉันทำเตรียมไว้ให้ค่ะ
-
คังมีรา
อ่อ...
-
คังมีรา
เป็นบริการจากแม่บ้านอย่างฉันค่ะ
-
ซอลีชิน
ดีจัง...
-
ซอลีชิน
นี่ผมไม่ได้เอาเปรียบคุณใช่ไหมครับ
-
คังมีรา
โอ้ย...
-
คังมีรา
ไม่หรอกค่ะ
-
คังมีรา
ฉันเต็มใจค่ะ
-
คังมีรา
ถ้างั้น....
-
คังมีรา
กินให้อร่อยนะคะ
-
คังมีรา
ฉันขอตัวไปทำอย่างอื่นก่อน
-
ซอลีชิน
ทำไมคุณไม่มากินพร้อมกับผมเลยล่ะครับ
-
ซอลีชิน
คือ...
-
ซอลีชิน
ผมไม่ชอบกินข้าวคนเดียวน่ะครับ
-
ซอลีชิน
รู้สึกเหงาๆยังไงไม่รู้
-
คังมีรา
ถือเป็นคำสั่งจากเจ้านายหรือป่าวคะ
-
ซอลีชิน
อย่าว่าเป็นคำสั่งเลยครับ
-
ซอลีชิน
ถือเป็นคำขอร้องจากผมดีกว่านะครับ
-
คังมีรา
ก็ได้ค่ะ
-
คำตอบของฉันสาวเรียกรอยยิ้มหวานให้ปรากฏอยู่บนใบหน้าของชายหนุ่มผู้เป็นเจ้านายทันที
-
คังมีราตักข้าวของตนเองใส่ชามก่อนจะตรงมานั่งกินอาหารตรงข้ามกับซอลีชิน พลางคิดไปถึงผู้ชายอีกคน....ป่านนี้เขาจะคิดถึงอาหารที่เธอทำบ้างไหมนะ...ลีแจวอน
-
ซอลีชิน
คุณมีราครับ...
-
คังมีรา
คะ...?
-
ซอลีชิน
คิดอะไรอยู่หรอครับ
-
คังมีรา
อ่อ...
-
คังมีรา
เปล่าค่ะ
-
คังมีรา
อ้อ....
-
คังมีรา
คุณลีชินคะ
-
คังมีรา
หลังจากที่ฉันทำงานบ้านเสร็จแล้ว
-
คังมีรา
ฉันขอออกไปตลาดใกล้ๆบ้านคุณนะคะ
-
คังมีรา
ฉันต้องไปหาซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ด้วยค่ะ
-
ซอลีชิน
วันนี้ผมน่าจะกลับเร็ว
-
ซอลีชิน
คุณรอไปพร้อมผมได้ไหมครับ
-
คังมีรา
คะ....?
-
คังมีรา
คุณถามฉันหรอคะ
-
ซอลีชิน
ครับ
-
คังมีรา
อ๋อ
-
คังมีรา
ได้ค่ะ
-
ซอลีชิน
งั้นตกลงตามนี้นะครับ
-
ซอลีชิน
ผมจะรีบกลับมาครับ
-
ซอลีชินพูดออกมายิ้มๆก่อนจะรีบหันไปจัดการกับอาหารตรงหน้า
-
~~~~~~~~~~
-
เวลา 14.10 น.
-
เสียงรถยนต์แล่นมาจอดยังประตูรั้วหน้าบ้านหลังใหญ่ คังมีราในชุดเดียวกับเมื่อวานนี้เดินออกมาจากบ้านก่อนจะหันไปล็อคกุญแจให้เรียบร้อย
-
ซอลีชิน
รอผมนานไหมครับ
-
คังมีรา
อ๋อ....
-
คังมีรา
ไม่ค่ะ
-
คังมีราตอบแล้วเดินไปนั่งในรถของเขา ก่อนที่เขาจะขับออกไปยังจุดหมาย
-
ที่ตลาด
-
ซอลีชิน
คุณจะซื้อชุดจากที่นี่หรอครับ
-
คังมีรา
ค่ะ
-
คังมีรา
ชุดที่นี่ราคาไม่แพง
-
คังมีรา
แล้วฉันก็...
-
คังมีรา
มีเงินไม่มากพอจะซื้อชุดในห้างฯด้วยค่ะ
-
หญิงสาวพูดพลางส่งยิ้มให้ชายร่างสูงข้างๆ ก่อนเธอจะออกจากบ้านของลีแจวอน เธอมีเงินติดตัวที่เขาเคยยื่นให้เธอมาแค่นิดหน่อย และเธอไม่รู้ว่าจะอยู่ในโลกนี้นานแค่ไหน...ดังนั้นการประหยัดถือว่าเป็นความคิดที่ดีที่สุด
-
ซอลีชิน
ความจริง...
-
ซอลีชิน
ผมซื้อให้คุณได้นะครับ
-
คังมีรา
ขอบคุณนะคะ
-
คังมีรา
แต่ว่า...
-
คังมีรา
ฉันไม่อยากรบกวนคุณค่ะ
-
คังมีรา
แค่ให้ฉันอยู่ด้วยและรับฉันทำงานด้วยก็พอแล้วค่ะ
-
คังมีรา
แค่นี้ฉันก็ไม่รู้ว่าจะตอบแทนบุญคุณคุณยังไงแล้วค่ะ
-
ซอลีชิน
ผมเต็มใจครับ
-
....😊สมกับเป็นพระเอกของเรื่องจริงๆๆ แต่ฉันนี่สิกลับมาเปลี่ยนชะตาคู่ครองของคุณซะงั้น เฮ้อ😊....
-
คังมีรา
งั้น....
-
คังมีรา
ไว้คราหน้าแล้วกันนะคะ
-
คังมีราพูดยิ้มๆพลางยื่นเสื้อผ้าจำนวนหนึ่งให้กับเจ้าร้านก่อนจะยื่นเงินให้
-
คังมีรา
เอาทั้งหมดนี่เลยค่ะ
-
คังมีรา
นี่ค่ะเงิน
-
หลังจากที่หญิงสาวซื้อของใช้ส่วนตัวเสร็จแล้ว ซอลีชินก็พาเธอไปยังซุปเปอร์มาร์เกตเพื่อซื้อวัตถุดิบสำหรับอาหารในแต่ละมื้อ
-
หลายครั้งที่ซอลีชินมองไปยังใบหน้านวลที่กำลังเลือกซื้อของอยากพิถีพิถัน จนตนเองแอบยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
-
~~~~~~~~~~
-
เมื่อกลับถึงบ้าน
-
คังมีรา
วันนี้ขอบคุณมากนะคะคุณลีชิน
-
ซอลีชิน
ด้วยความยินดีครับ
-
คังมีรา
คุณหิวแล้วใช่ไหมคะ
-
คังมีรา
ฉันจะรีบทำอาหารเย็นนะคะ
-
คังมีรา
คุณไปอาบน้ำรอได้เลยค่ะ
-
คังมีราพูดยิ้มๆก่อนจะหันไปดูวัตถุดิบที่เพิ่งซื้อมาใหม่
-
ซอลีชิน
ครับผม
-
~~~~~~~~~~
-
หลังจากที่ทั้งคู่กินอาหารมื้อเย็นจบลง
-
ซอลีชิน
คุณมีราครับ...
-
คังมีรา
คะ....?
-
ซอลีชิน
ถ้าล้างจานเสร็จแล้ว....
-
ซอลีชิน
มาหาผมด้วยนะครับ
-
คังมีรา
อ๋อ....
-
คังมีรา
ค่ะ
-
คังมีราตอบรับ...ไม่นานเธอก็เดินมาหาชายหนุ่มที่นั่งอยู่ลนโซฟาพร้อมกับอุปกรณ์ล้างแผลจำนวนหนึ่ง
-
คังมีรา
อ่อ...
-
ซอลีชิน
นั่งสิครับ
-
คังมีรา
คุณจะทำอะไรหรอคะ
-
ซอลีชิน
ล้างแผลให้คุณไงครับ
-
เขาตอบยิ้มๆ
-
คังมีรา
อ่อ....
-
คังมีรา
ให้ฉันทำเองดีกว่าค่ะ
-
ซอลีชิน
คุณทำเองคงไม่ถนัด
-
ซอลีชิน
เพราะแผลนั่น...
-
ซอลีชิน
อยู่บนหน้าผากของคุณ
-
ซอลีชิน
มาเถอะครับ
-
ซอลีชิน
ตอนนี้..
-
ซอลีชิน
คุณคือคนของผม
-
ซอลีชิน
ผมจะดูแลคุณเองครับ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น