บ้านหลังใหม่
-
คังมีรา
อ่อ...
-
คังมีรา
ที่นี่ที่ไหนหรอคะ
-
คังมีรามองไปยังบ้านหลังใหญ่
-
ซอลีชิน
บ้านของผมเองครับ
-
คังมีรา
อ่อ...
-
คังมีรา
แล้วคุณพาฉันมาที่นี่ทำไมคะ
-
ซอลีชิน
คุณถามผมว่า...
-
ซอลีชิน
รู้จักบ้านเช่าที่มีราคาถูกไหม
-
ซอลีชิน
แล้วก็ร้านอาหารที่ไม่แพงใช่ไหมครับ
-
เขาพูดยิ้มๆคังมีราพยักหน้ารับ
-
ซอลีชิน
ที่นี่แหละครับ
-
ซอลีชิน
ถูกมากๆ
-
คังมีรา
.....
-
ซอลีชิน
มาเถอะครับ
-
ซอลีชิน
ผมเพิ่งเดินทางมาจากต่างประเทศ
-
ซอลีชิน
รู้สึกคิดถึงบ้านมากเลยครับ
-
คังมีรา
อ๋อ...
-
คังมีรา
ค่ะ
-
คังมีราจำใจต้องเดินเข้าบ้านตามเขาไป
-
~~~~~~~~~~
-
30นาทีผ่านไป
-
คังมีรามองจานสปาเกตตี้ที่ชายหนุ่มวางลงบนโต๊ะอาหารก่อนจะนั่งตรงข้ามกับเธอแล้วส่งยิ้มหวานให้
-
.....😯ว๊าว พระเอกในนิยายของฉัน โรแมนติกตามท้องเรื่องจริงๆ😯.....
-
ซอลีชิน
ทำไมไม่กินล่ะครับ
-
ซอลีชิน
หรือว่าคุณมีราไม่ชอบ
-
คังมีรา
อ๋อ...
-
คังมีรา
เปล่าค่ะ
-
คังมีรา
ฉันแค่หิวมากจนตาลายเท่านั้น
-
คำตอบของหญิงสาวทำเอาชายหนุ่มตรงข้ามหัวเราะออกมาทันที
-
ซอลีชิน
ฮ่าฮ่าฮ่า
-
ซอลีชิน
คุณมีรานี่....
-
ซอลีชิน
น่ารักดีนะครับ
-
.....😳อ๊ายยยยย เค้าชมฉันน่ารัก😳.....
-
คังมีรา
แหะๆๆๆ
-
~~~~~~~~~~
-
หลังจากจบมื้ออาหารเย็นแล้ว
-
คังมีรา
ขอบคุณมากนะคะ
-
คังมีรา
คุณเลี้ยงอาหารฉันอีกแล้ว
-
คังมีรา
งั้นเดี๋ยวฉันล้างให้นะคะ
-
ซอลีชิน
ไม่เป็นไรหรอกครับ
-
คังมีรา
ไม่ได้ค่ะ
-
คังมีรา
คุณเป็นคนทำอาหาร...
-
คังมีรา
ฉันจะให้คุณมาล้างอีกไม่ได้ค่ะ
-
ซอลีชินยิ้มออกมากกับความคิดของเธอ....
-
คังมีรา
งั้นคุณไปนั่งพักอยู่บนโซฟาตรงนั้นก่อนนะคะ
-
ซอลีชิน
ครับ
-
ซองลีชินในชุดเสื้อเชิ๊ตแขนยาวสีขาวเดินมานั่งที่โซฟาพลางมองดูคังมีราล้างจานด้วยรอยยิ้ม
-
คังมีรา
อ่อ...
-
คังมีรา
ฉันล้างจานเสร็จแล้ว
-
คังมีรา
ฉันคงต้องขอตัวกลับก่อนนะคะ
-
ซอลีชิน
ผมจะพูดเรื่องนี้อยู่พอดี
-
ซอลีชิน
คุณมานั่งตรงนี้สิครับ
-
ชายหนุ่มพูดพลางใช้มือตีไปที่เบาะโซฟาข้างๆเขา
-
คังมีรา
อ๋อ...
-
คังมีรา
ค่ะ
-
ซอลีชิน
ผมจะให้คุณอยู่ที่นี่ได้ครับ
-
คังมีรา
ห๊า....
-
ซอลีชิน
ทำไมหรอครับ
-
ซอลีชิน
ไม่ดีหรอครับ
-
คังมีรา
อ่อ...
-
คังมีรา
ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ
-
คังมีรา
เพียงแต่ฉันคิดว่า
-
คังมีรา
รบกวนคุณป่าวๆ
-
คังมีรา
อีกอย่าง...
-
คังมีรา
ฉันมีเงินติดตัวนิดหน่อย
-
คังมีรา
คงไม่พอจะจ่ายค่าเช่าให้คุณหรอกค่ะ
-
ซอลีชิน
ถ้างั้น....
-
ซอลีชิน
คุณสนใจอยากจะมาทำงานกับผมไหมครับ
-
คังมีรา
ทำงานหรอคะ
-
ซอลีชิน
ครับ
-
ซอลีชิน
ช่วงนี้แม่บ้านของผมเธอเพิ่งลาออกไปแต่งงาน
-
ซอลีชิน
ถ้าคุณไม่รังเกียด
-
ซอลีชิน
ผมอยากให้คุณดูแลบ้านหลังนี้ให้ผมครับ
-
คังมีรา
อ่อ....
-
ซอลีชินรอคำตอบจากหญิงสาวตรงหน้าอย่างมีความหวัง
-
....😍อ๊ายยยยย ทำไมเขาถึงได้ยิ้มหวานขนาดนี้นะ😍....
-
ซอลีชิน
ผมมีเงินเดือน...
-
ซอลีชิน
แล้วก็พัก
-
ซอลีชิน
พร้อมอาหารทุกมื้อฟรีนะครับ
-
....😉เอาไงดีคังมีรา โปรโมชั่นขนาดนี้ หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้วนะ อีกอย่าง...จะได้หานางเอกใหม่ให้ซอลีชินด้วย เรื่องก็จะได้จบแบบแฮปปี้ เอ็นดิ้งงงงง😉....
-
คังมีรา
ก็ได้ค่ะ
-
คังมีรา
ต่อไปนี้...
-
คังมีรา
ฉันจะเป็นสาวใช้ให้คุณค่ะ
-
ซอลีชิน
ครับ
-
ซอลีชิน
ถ้าอย่างนั้น
-
ซอลีชิน
ผมจะพาคุณไปพักที่ห้องนะครับ
-
คังมีรา
ค่ะ
-
ซอลีชินพาหญิงสาวเดินมายังห้องนอนที่อยู่ชั้นบนของตัวบ้าน
-
ซอลีชิน
คุณพักห้องนี้ได้ใช่ไหมครับ
-
คังมีรา
อ๋อ...
-
คังมีรา
ค่ะ
-
คังมีรา
ขอบคุณมากนะคะคุณลีชิน
-
คังมีรา
อ่อ...
-
คังมีรา
แต่ว่า...
-
ซอลีชิน
อะไรหรอครับ
-
คังมีรา
ฉันไม่มีชุดมาเปลี่ยนเลยค่ะ
-
คังมีรา
ฉันคิดว่า..
-
คังมีรา
ฉันจะออกไปซื้อด้านนอกก่อนค่ะ
-
ซอลีชิน
ด้านนอกฝนตกแล้ว...
-
ซอลีชิน
คงไม่เหมาะจะออกไป
-
ซอลีชิน
งั้น....
-
ซอลีชิน
คุณรออยู่ที่นี่สักครู่นะครับ
-
คังมีรา
อ๋อ...
-
คังมีรา
ค่ะ
-
ไม่นาน ซอลีชินก็เดินหยิบเสื้อเชิ๊ตสีฟ้าอ่อนของเขาให้กับหญิงสาวตรงหน้า
-
ซอลีชิน
คุณคงไม่รังเกียดนะครับ
-
คังมีรา
ขอบคุณมากนะคะ
-
ซอลีชิน
ยินดีครับ
-
ชายหนุ่มตอบรับก่อนที่จะเดินออกจากห้องของเธอแล้วเดินไปยังห้องของตนเองทันที
-
คังมีรา
เอาวะ....คังมีรา
-
คังมีรา
แกต้องทำได้สิ
-
คังมีรา
โลกนี้แกยังสร้างขึ้นมาได้
-
คังมีรา
งั้นแกก็ต้องแก้ไขตอนจบให้ได้
-
คังมีรา
ฉันคงต้องหานางเอกใหม่ให้กับคุณลีชินซะแล้ว
-
คังมีรา
ทุกอย่างจะได้จบแบบแฮปปี้ เอ็นดิ้งงงงซะที
-
~~~~~~~~~~
-
เช้าวันต่อมา
-
ซอลีชินเดินออกมายังห้องครัวตามกลิ่นของอาหาร ปกติเขาไม่เคยกินอาหารเช้าที่บ้านเลยตั้งแต่ที่แม่ของเขาย้ายไปต่างประเทศ แค่บางครั้งเท่านั้นที่เขาคิดจะทำอาหารกินเอง เช่นมื้อเย็นเมื่อวานนี้
-
ซอลีชิน
ทำอะไรอยู่เหรอครับ
-
ซอลีชินมองคังมีราที่บัดนี้ได้สวมเสื้อเชิ๊ตสีฟ้าตัวเดียวของเขา ผมยาวถูกปล่อยให้เป็นอิสระ กำลังยืนหันหลังเพื่อทำอาหารเช้าก่อนจะหันมายิ้มให้เขา
-
คังมีรา
คุณลีชิน....
-
คังมีรา
ตื่นแล้วหรอคะ
-
เสียงของเธอเรียกสติของเขาใหเกลับมาอีกครั้ง....ยิ่งดู...ทำไมเธอยิ่งน่ารักจังนะ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น