ไปเล่นน้ำกันเถอะ
-
ลีแจวอน
เธออยากเล่นน้ำไหม
-
คังมีรา
อยากๆๆๆ
-
ลีแจวอน
งั้นไปเปลี่ยนชุดสิ
-
ลีแจวอน
เล่นน้ำสักพักแล้วค่อยไปหาอะไรกินกัน
-
คังมีรา
โอเค.....
-
คังมีราตอบรับก่อนจะวิ่งไปที่ห้องสำหรับเปลี่ยนเสื้อผ้าที่อยู่แถวชายหาด
-
5 นาทีต่อมา
-
คังมีราเดินมาหาชายหนุ่มที่ยืนรออยู่ที่เดิม....ตอนนี้เขาสวมเสื้อว่ายน้ำสีขาวแขนสีกรมเข้ากันกับกางเกงขาสั้นสีกรมดูหล่อไปอีกแบบ
-
คังมีรา
นี่....คุณ
-
คังมีรา
มาถ่ายรูปตรงนี้กันก่อนสิ
-
คังมีราพูดพลางจูงมือลีแจวอนมายังสถานที่ถ่ายรูป
-
ทั้งคู่ถ่ายรูปด้วยกันอย่างสนุกสนาน ท่ามกลางพระอาทิตย์ที่กำลังจะลาลับขอบฟ้าไป
-
คังมีรา
ไปเล่นน้ำกันเถอะ
-
ลีแจวอน
อืม...
-
ลีแจวอน
เธอเอาโทรศัพท์มา...
-
ลีแจวอน
ฉันจะเอาไปเก็บไว้ในรถก่อน
-
คังมีรา
อ๋อ....
-
คังมีราส่งโทรศัพท์ให้เขาก่อนที่ชายหนุ่มจะเดินไปยังรถของตนเองที่อยู่ไม่ไกล
-
ลีแจวอน
ไปกันเถอะ
-
คังมีรา
ไม่ต้องจับมือฉันก็ได้...
-
คังมีรา
ฉันไม่กลัวจมหรอก
-
คังมีรา
ฉันน่ะว่ายน้ำเก่งนะ
-
ลีแจวอน
ฉันไม่ได้กลัวเธอจมน้ำ
-
ลีแจวอน
แต่ว่า.....
-
คังมีรา
ว๊ายยยยยย
-
หญิงสาวร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อชายหนุ่มอุ้มเธอขึ้นแล้วพาวิ่งไปยังทะเล
-
คังมีรา
นี่.....จะทำอะไรน่ะ
-
คังมีรา
ปล่อยนะ...
-
ลีแจวอน
ได้...
-
สิ้นเสียงของลีแจวอน เขาก็ปล่อยเธอลงน้ำทันที
-
คังมีรา
ว๊ายยยยยย
-
ตูมมมมมมมม
-
คังมีรา
แค่กๆๆๆ
-
คังมีรา
คุณบ้าหรือไงอ่ะ....
-
ลีแจวอน
ก็เธอบอกให้ฉันปล่อยนี่
-
คังมีรา
จะเล่นอย่างนี้ใช่ไหม....
-
คังมีรา
มานี่เลยนะคุณแจวอน
-
ลีแจวอน
ฮ่าฮ่าฮ่า
-
เป็นครั้งแรกที่เขาหัวเราะออกมาแบบนี้...ชายหนุ่มหัวเราะก่อนจะวิ่งหนีอีกฝ่าย จนหญิงสาวสะดุดล้ม
-
คังมีรา
โอ้ย....
-
ลีแจวอน
เป็นอะไรไหม
-
ชายหนุ่มได้ยินเสียงร้องของหญิงสาวก็รีบวิ่งกลับมาดูเธอทันที
-
คังมีรา
นี่แน่......
-
คังมีรา
ฉันจับคุณได้แล้ว
-
คังมีราสาดน้ำใส่ใบหน้าของชายหนุ่มก่อนจะเกาะแขนเขาแน่น
-
ลีแจวอน
นี่เธอหลอกฉันหรอ
-
คังมีรา
ฉันไม่ได้หลอกนะ
-
คังมีรา
ฉันสะดุดล้มจริงๆ
-
คังมีรา
แต่คุณวิ่งมาหาฉันเอง
-
คังมีรา
เพราะงั้น..ถือว่าฉันจับคุณได้แล้ว
-
คังมีรา
ฮ่าฮ่าฮ่า...
-
ลีแจวอน
เธอนี่เจ้าเล่ห์จริงๆ
-
ชายหนุ่มประคองหญิงสาวให้ลุกขึ้น ก่อนจะมองสำรวจบาดแผลตามตัวของหญิงสาว
-
คังมีรา
ก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่เป็นอะไร
-
ลีแจวอน
ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว
-
คังมีรา
คุณเป็นห่วงฉันหรอ
-
ลีแจวอน
........
-
ชายหนุ่มไม่ตอบคำถามของเธอ
-
ลีแจวอน
ไปกันเถอะ
-
ลีแจวอน
ฉันเริ่มหิวแล้ว
-
คังมีรา
โอ้ย....
-
หญิงสาวเห็นว่าเขาเปลี่ยนเรื่อง จึงแกล้งเดินสะดุดอีกครั้ง....เป็นอย่างที่คิด....ชายหนุ่มรีบหันกลับมาดูเธอทันที
-
คังมีรา
คุณเป็นห่วงฉันจริงๆด้วย...
-
คังมีรา
ฮ่าฮ่าฮ่า
-
คังมีรา
อุ๊บ....
-
ริมฝีปากของเธอถูกปิดด้วยริมฝีปากกระจับของเขาทันที....คังมีรารู้สึกเหมือนท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด
-
....😱โอ้...แม่เจ้า...นี่เค้า จะ..จะ..จูบฉันหรอ😱....
-
ลีแจวอน
อย่าทำให้ฉันเป็นห่วงอีก
-
เค้าพูดหลังจากที่ถอนริมฝีปากออก
-
คังมีรา
อะ....อืม...
-
ลีแจวอน
ไปกันเถอะ...
-
เขาพูดพลางพยุงตัวหญิงสาวให้ลุกขึ้นก่อนจะเดินนำออกไป
-
~~~~~~~~~~
-
ในคืนนั้น...
-
คังมีรานอนพลิกไปมาอยู่บนเตียงคนเดียว พลางคิดถึงเรื่องที่เค้าจูบเธอที่ทะเล
-
คังมีรา
โอ้ยยยยยย
-
คังมีรา
อยากจะบ้าตาย
-
เธอบ่นกับตัวเองก่อนจะลุกออกจากเตียงแล้วเดินออกจากบ้านตรงไปยังนั่งที่ม้านั่งหลังบ้าน
-
ลีแจวอน
ทำไมยังไม่นอน
-
คังมีรา
โถ่เอ้ย...
-
คังมีรา
ทำไมคุณถึงชอบมาเงียบๆนะ
-
ลีแจวอน
ฉันว่า...
-
ลีแจวอน
เธอต่างหากที่ใจลอย
-
คังมีรา
ฉันจะไปนอนล่ะ
-
ลีแจวอน
เดี๋ยวสิ...
-
ลีแจวอน
อยู่เป็นเพื่อนฉันสักพัก
-
ลีแจวอน
ได้ไหม.....
-
คังมีรา
อ๋อ...
-
คังมีรา
อืม
-
ลีแจวอน
บ้านหลังนี้...พ่อเป็นคนสร้างไว้ให้ฉันเอง
-
ลีแจวอน
ในวันหยุด...
-
ลีแจวอน
พ่อและแม่จะพาฉันมาเที่ยวที่นี่บ่อยๆ
-
ลีแจวอน
ฉันไม่ได้มาที่นี่ตั้งแต่พ่อกับแม่ฉันตาย
-
ชายหนุ่มพูดขึ้นในขณะที่สายตาของเขาจับจ้องไปบนท้องฟ้า
-
ลีแจวอน
ฉันเฝ้าถามตัวเองตลอด
-
ลีแจวอน
ทำไมนะ...
-
ลีแจวอน
ชีวิตของฉันถึงได้เป็นแบบนี้
-
ลีแจวอน
พ่อกับแม่ถูกน้าของฉันฆาตรกรรมเอง
-
ลีแจวอน
ตั้งแต่ที่พ่อและแม่ของฉันตาย
-
ลีแจวอน
ฉันจำไม่ได้เลยว่า...
-
ลีแจวอน
ความสุขเป็นแบบไหน
-
......😣ลีแจวอน....ฉันขอโทษ....ฉันผิดเอง ฉันสร้างตัวของคุณขึ้นมาให้มีชีวิตแบบฉัน😣.....
-
คังมีรา
ฉันขอโทษ
-
ลีแจวอน
เธอว่าอะไรนะ
-
คังมีรา
อ่อ....
-
คังมีรา
ฉันหมายถึง
-
คังมีรา
ตอนนี้คุณก็มีฉันไง
-
คังมีรา
ฉันจะอยู่เป็นเพื่อนคุณเอง
-
คังมีรา
จะพาคุณยิ้มและหัวเราะด้วยเลยดีไหม
-
ชายหนุ่มมองหน้าคังมีราก่อนจะเอนตัวลงนอนหนุนตักเธอ
-
คังมีรา
คุณจะทำอะไรน่ะ
-
ลีแจวอน
ขอฉันอยู่แบบนี้สักพัก
-
คังมีรา
อืม
-
นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ชายหนุ่มนองมองฟ้าแล้วใช้ตักเธอแทนหมอน
-
เขาไม่เคยทำแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนเลยนอกจากแม่ของเขา...แต่กับผู้หญิงคนนี้...เริ่มทำให้เขาเปลี่ยนไปทีละน้อย
-
คังมีรา
เอ๊ะ...นั่นหิ่งห้อยนี่
-
ลีแจวอน
ไหน....
-
คังมีรา
ตรงนั้นไง
-
คังมีราชี้ไปยังต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่งที่มีหิ่งห้อยเกาะอยู่ตามใบไม้จำนวนหนึ่ง
-
ลีแจวอนลุกขึ้นจากตักของหญิงสาวก่อนเดินไปจับหิ้งห้อยมาให้เธอ... คังมีราแบมือรับหิ่งห้อยจากชายหนุ่ม พลางยิ้มออกมาอย่างดีใจ
-
คังมีรา
หิ่งห้อยจริงๆด้วย
-
คังมีรา
ฉันเพิ่งเคยเห็นของจริงก็วันนี้แหละ
-
ลีแจวอน
.......
-
ลีแจวอนมองดูใบหน้าของหญิงสาวข้างๆอย่างเผลอไผล...ตอนนี้เขารู้ตัวเองแล้วว่า...หัวใจของเขาได้เปลี่ยนไปแล้วจริงๆ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น