ท้องฟ้าโปรงใสเป็นอีกวันของน้ำเหนือที่ต้องดำเนินชีวิตต่อในคฤหาสน์ หลังจากตื่นนอนร่างบางก็มุ่งหน้าเข้าไปในครัวใหญ่ทันที เพราะหมายจะไปแย้งตะกร้าเพื่อไปตลาดแทนแววตา วันนี้เธอต้องไปซื้อที่ตรวจครรภ์ให้ได้
"เอาเอ่อที่ตรวจครรภ์3อันค่ะ"เมื่อร่างบางพาตนเองมาถึงร้านขายยาจึงมุ่งหน้าไปที่เคาเตอร์ของร้านแล้วบอกจุดประสงค์ของเธอออกไป
"นี่ค่ะทั้งหมด400บาทถ้วนค่ะ"พนักงานสาวยื่นถุงยาให้เธอและส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
"ขอบคุณค่ะ"กว่าน้ำเหนือจะรวบรวมความกล้าได้ ก็ยืนอยู่หน้าร้านตั้งนานสองนาน แต่ก็ไม่ได้น่าอายอย่างที่คิดเมื่อเข้ามา จากนั้นเธอจึงมุ่งหน้าไปซื้อของสดต่อ
ระหว่างทางร่างบางเกิดหน้ามืดขึ้นมาจึงพยุงตนเองไปนั่งในร่มไม้ แต่เมื่อเห็นโต๊ะนั่งอยู่ร่อมร่อทุกสิ่งทุกอย่างก็ดับวูบไป ร่างเล็กสลบล้มลงบนพื้นถนนข้าวของในตะกร้าหล่นกระจัดกระจาย
.
.
"..."
หลอดไฟส่องสว่างกระทบหน้าสวยของร่างบางเธอปรับโฟกัสสายตาเล็กน้อยและลุกขึ้นมานั่งบนเตียง มองสถานที่ที่เธอนอนอยู่ตอนนี้ปรากฏว่าเป็นโรงพยาบาล เธอจำได้ว่ากำลังเดินกลับคฤหาสน์แล้วภาพก็ตัดไปจนมาอยู่ที่นี่ เเสดงว่าหล่อนเป็นลมอย่างนั้นหรือ
"แกร๊ก!"
เสียงประตูถูกเปิดออกโดยร่างของหนาของช่ายหนุ่มที่เธอไม่คุ้นตา
"...เอ่อคุณช่วยฉันเอาไว้หรอคะ?"
"อืม"
"ขอบคุณคุณมากเลยนะคะ ถ้าไม่ได้คุณช่วยไว้ฉันต้องแย่แน่ๆเลย"มือเล็กยกมือไหว้ขอบคุณชายหนุ่มตรงหน้า
"อืมไม่เป็นไร"
"..."
"หมอบอกว่าคุณตั้งครรภ์อ่อนๆ ถ้าออกมาข้างนอกแบบนี้อีกคงไม่โชคดีแบบวันนี้แน่"ชายแปลกหน้าที่ช่วยชีวิตเธอเดินเข้ามานั่งลงบนโซฟาและกล่าวเตือนเธอ
"ค่ะ"น้ำเหนือก้มหน้าข่มน้ำตาไม่ให้ไหลต่อชายแปลกหน้า นาทีนี้คงไม่ต้องใช้ที่ตรวจแล้วเพราะตอนนี้เธอได้ตั้งครรภ์จริงๆ
"เอ่องั้นฉันขอตัวไปจ่ายค่ารักษาพยาบาลก่อนนะคะ ขอบคุณคุณอีกครั้งนะคะ"
"ไม่ต้องหรอก ผมจ่ายให้แล้วและเดี๋ยวจะไปส่ง"เสียงหนาของคาเรนเอ่ยบอกร่างบางตรงหน้า
"เอ่อไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ แค่นี้ก็รบกวนคุณมากพอแล้ว"
"จะไปส่ง"เสียงหนาข่มขู่เธอเพราะเขาไม่ชอบพูดซ้ำสอง
"เอ่ออคะค่ะ"น้ำเหนือจำยอมให้ชายแปลกหน้าไปส่งแต่โดยดี
.
.
รถหรูแล่นมาจอดยังหน้าประตูรั้วคฤหาสน์ที่หญิงสาวข้างกายเป็นคนบอกทางเขา
"ที่นี่บ้านเธอหรอ?"คาเรนแสร้งถามออกไปเมื่อรู้อยู่แล้วว่าที่นี่คือบ้านของใคร เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อรถหรูของตนดันมาจอดยังหน้าบ้านของคาลอสได้ยังไง
"ป่าวค่ะ ฉันเป็นคนใช้ที่นี่"
"..."
"ขอบคุณคุณอีกครั้งนะคะที่มาส่ง ขอตัวก่อนนะคะ"ร่างเล็กเดินตัวป่าวเข้ามายังคฤหาสน์ข้าวของเมื่อเช้าเธอทำหล่นหายไปหมดยังดีที่มีกระเป๋าสตางค์ใบเล็กและโทรศัพท์มือถือติดตัวมาด้วย
"เอ๊ะ! มือถือหายไปไหนนะ"เมื่อร่างบางควานหาสมาทโฟนในกระเป๋าแต่ก็ไม่พบ เธอจึงจะก้าวหันหลังจะเดินไปถามชายแปลกหน้าแต่ก็ต้องพบเข้ากับเขาที่ยืนยื่นสมาทโฟนให้เธออยู่ก่อนแล้ว
"คุณเข้ามาได้ยังไง"ร่างบางวอกแวกกลัวบอดิการ์ดที่ยืนอยู่รอบคฤหาสน์จะทำร้ายคนตรงหน้าจึงร้องถามออกไป
"หึ!"
"เอ่อขอบคุณอีกครั้งนะคะ"แต่ก็ไม่มีบอดิการ์ดคนไหนกล้าเข้ามาทำร้ายเขาสักคน
"อืม"
ร่างหนาของคาเรนขับรถหรูออกไปพลางนึกถึงผู้หญิงที่เขาช่วยเอาไว้ น่าสนใจแฮะแถมยังตั้งครรภ์อีกด้วย
"จะเป็นเด็กไอ่ลอสที่มันซุกไว้รึป่าวว่ะ นี่มันจริงจังขนาดถึงขั้นปล่อยให้ท้องอย่างนี้ไม่ธรรมดาแน่ๆ"
"อ้าวหนูเหนือหายไปไหนมา ป้าให้คนออกไปตามหาตั้งนานก็ไม่พบ?"
"คือหนูเป็นลมหน่ะคะแต่โชคดีมีคนมาช่วยไว้ แล้วก็ต้องขอโทษด้วยนะคะที่เหนือทำข้าวของที่ซื้อมาหล่นหายไปหมดเลย"
"ยังจะห่วงของพวกนั้นอีก แค่หนูน้ำเหนือปลอดภัยก็ดีแค่ไหนแล้ว"
"งั้นหนูขอตัวไปพักก่อนนะคะ"
"จ่ะ"
"hrrrr!"
เสียงสมาทโฟนของเธอดังขึ้น เป็นเบอร์ของคาลอส คนที่หล่อนไม่อยากคุยด้วยในตอนนี้จึงตัดสินใจปิดมือถือเอาไว้
น้ำตาสีใสไหลออกมาจากดวงตากลมอย่างห้ามไม่อยู่ มือบางลูบท้องเล็กผ่านเสื้อนอนของเธอด้วยความหวงแหน เธอจะทำยังไงดีถ้าเขาไม่ต้องการเธอกับลูก แล้วถ้าหนีไปหนี้สินที่เหลืออยู่ก็จะไม่หมด
"แม่จะทำยังไงดีเจ้าตัวเล็ก ฮึก!"
-เอาใจช่วยน้ำเหนือของเราด้วยน้ะค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามค่า-🧡😍
