เบบี้
ฉันทนนั่งรอเค้าในห้องมา3ชั่วโมงกว่าแล้วฉันพยายามทนแล้วนะ ว่าอย่าเพิ่งหิวเพราะเค้าบอกว่าแป๊บเดียว แต่ทุกคนฉันไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เย็นแล้วตอนนี้มันจะ4ทุ่มไปแล้วฉันเลยคิดว่าฉันไม่ทนแล้วฉันยอมรับว่าโกรธเค้ามากจริงๆ
“จะไปไหน!!” ลูคัสกระโดดจากโซฟามาดึงมือฉัน
“ปล่อย!! จะกลับ”
“พูดดีดีดิ้!” ยังมีหน้าบอกให้ฉันพูดดีดีอีกหรอ พี่มาร์คพี่เจมส์มองการกระทำของเรา2คนอยู่
“ปล่อยอายคนอื่นมากไม่ใช่ จะมายุ่งทำไม”
“......” หึพอแบบนี้ละเงียบ
“ปล่อยลูคัส ฉันหิวจะกลับ”
“จะกินอะไรโทรสั่ง” เค้าเข้าใจคำว่าฉันจะกลับบ้านมั้ย
“ฉันจะกลับ”
“กินที่นี้มันจะตายไง!!! หรือจะกลับไปกินกับใครห้ะ!!!” เค้ามันบ้าไปแล้ว
“นายมันบ้าลูคัส. แต่ถึงยังไงถ้าฉันจะไปกินกับใครจริงๆ มันก็ไม่เกี่ยวกับนายนิ” ทีเค้าฉันยังไม่มีสิทธิ์อะไรเลยทำไมของฉันเค้าจะไม่มีสิทธิ์บ้างไม่ได้
“ปากดี! มานี้!!!”
พรึบ~~~
“ตัวววว ปล่อยย”
อยู่ๆลูคัสก็อุ้มฉันแล้วพาเข้ามาให้ห้อง ยิ่งเค้าทำแบบนี้ เพื่อนๆเค้าก็ยิ่งสงสัย พอเพื่อนแซวก็จะมาโวยวายกับฉันอีก
ตุบ~~~~
“โอ้ยยย ไอบ้านี้!!! โยกมาได้” ลูคัสโยกฉันลงบนเตียงใหญ่จุกเลยค่ะ แล้วเค้าขึ้นมาคร่อมฉันเอาไว้
“อะ...อย่าาาา จะทำอะไร เพื่อนนายอยู่ข้างนอกนะ”
“แล้ว?”
“ปล่อยก่อนนหนักก...อื้มมมม”
ลูคัสก้มลงมาจูบปากฉันแต่รอบนี้มันไม่เหมือนรอบก่อนๆ ไม่รู้สิหรือฉันคิดไปเอง ฉันว่าครั้งนี้มันอ่อนโยนกว่าทุกครั้ง เค้าพยายามจะแทรกลิ้นเข้ามาแต่ฉันปิดปาก
“อ้าปากหน่อย”ลูคัสพูดเสียงอ่อนโยนแล้วนี้ฉันเป็นอะไรทำไมต้องทำตามที่เค้าบอกด้วยเนี่ยยยย ฉันค่อยๆอ้าปาก เค้ายิ้มมุมปากแล้วสอดลิ้นร้อนเข้ามาในโพรงปากของฉัน
จ๊วบบ~~~ จุ้ฟ~~ จ๊วบบ
“อื้มมมม.” มือเค้าเริ่มจะไม่อยู่นิ่งแล้วลูคัสเลื่อนมือเข้ามาใต้เสื้อลูบผ่านขึ้นไปเรื่อยๆ จนถึงเนินอกเค้าเอามือลูบวนสองเต้าจนฉันขนลุก
“อื้มมม”ลูคัสครางออกมาอย่างพอใจที่เบบี้ให้ความร่วมมือ
“อย่าทำรอย มันลบยาก อื้มม” ลูคัสเลื่อนหน้ามาที่ซอกคอฉันแล้วดูดเม้มทำรอย ฉันห้ามไปเค้าก็ไม่ฟังเห้อ. ของรอบก่อนกว่ารอยจะหาย
“ลุกขึ้น” อยู่ๆเค้าก็สั่งฉัน นี้เป็นบ้าไรไปอีกห้ะ
ฉันหันไปมองหน้าเขาอย่างเอาเรื่องคิดจะทำอะไรก็ทำสะนิฉันไม่น่าเคลิ้มไปกับเค้าเลย
“มองแบบนั้นทำไม ค้างอยากต่อ? เอามั้ยจัดให้”ลูคัสพูดพร้อมก้มลงมาเพื่อจะทำต่อ
“ทุเรศ!!!”
“ลุกเร็วๆ ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ จากให้เธอกินข้าวเป็นฉันกินเธอแทน” เค้ายิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์
“ในหัวนายมีแต่เรื่องแบบนี้สินะ....อื้มมมม” ลูคัสจับเบบี้จูบแรงๆเหมือนลงโทษ
“อะไรอีกเนี่ย”
“ฉันให้เธอพูดกับฉันยังไง” ก็ทำไมไม่บอกเหล่าแอะอะก็จับจูบแม่ง!!!!
“สรุปจะกินอะไร”
“เดี๋ยวไปกินที่ห้องเอง ตัวไปอยู่กับเพื่อนเถอะ”ฉันไม่อยากให้เค้าอาย
“พูดมากวะ” เค้าพูดจบก็เดินออกไป
ฉันหยิบกระเป๋าของสัมภาระทุกอย่างของฉันเดินไปที่ประตูเพื่อที่จะกลับห้องแต่ทว่า
แกร็ง~~
เห้ย (แกร็ง~) นี้อย่าบอกนะลูคัสมันกังฉันไว้ในห้องไอบ้าเอ้ยยยย ฉันไม่รู้จะหาคำไหนมาด่าเค้าแล้วจริงๆนิ ไอคนบ้าไอคนผีทะเล อย่าให้ฉันได้เอาคืนนะฉันจะทำให้ต้องคลานเข่า มาขอขมาเลยคอยดู!!!!
.
.
.
ลูคัส
ไม่ต้องแปลกใจทำไมผมล็อกประตูถ้าผมไม่ทำแบบนั่นผมรู้เบบี้หนีกลับบ้านแน่นอน แล้วมันเกี่ยวไรกับกูวะ
“อะไรยังไงครับ”พอผมกลับมาในห้องรับแขก พวกห่านี้ก็ถามผมทันที
“อะไรก็ไม่มีอะไร”
“ไม่มีอะไรมึงจะพาขึ้นคอนโด” ไอเจมส์ถามผม
“ก็เอามาไว้เอาเฉยๆ”
“แล้วน้องจะกลับทำไมไม่ให้น้องกลับ” ถามมากจังวะไอห่านี้
“กูแค่อยากสั่งสอนไม่มีอะไรพวกมึงหุบปากไป”
“ไม่ใช่ว่า หลงรักเหยื่อแล้วหรอ?”
“หึหึ มันยังไกลครับเพื่อน”
“ระวังกลืนน้ำลายตัวเองนะครับ” ไอเจมส์พูดแค่นี้แล้วเดินออกไป หึหึยากไปนะที่คนอย่างผมตะกลืนน้ำลายตัวเองแต่ถ้าน้ำลายยัยนั่นอ่ะไม่แน่หึหึ
“มึงไม่กลับ?”ผมหันไปถามไอมาร์ค
“ไม่ต้องไล่ก็ได้ป่ะ รู้ว่าอยากอยู่2ต่อ2” ไอห่านี้
“เดี๋ยวกูถีบไปนู้น”ผมทำขายกขึ้น
“ฮ่าๆๆ เพื่อนหยอกเอง ไปครับสาวๆ แม่งดีจริงๆ1ต่อ3 ไปครับพี่จะพาไปขึ้นสวรรค์”
“ระวังตายคาอกนะมึง”
.
.
ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องแต่ทว่า
“โอ้ยยยย. เจ็บบบ” ผมเข้ามาได้ก้าวเดียวก็ต้องร้องออกมาเพราะยัยตัวดีมันเอาหมอนมาตีหัวผม
“นี้แหน่ะๆๆ ไอคนบ้า”
“พอๆ ฉันเจ็บ ไม่หยุดใช่มั้ย” ผมรวบมือเธอทั้งสองข้างด้วยมือเดียวแล้วดันเธอไปให้ติดกำแพง เบบี้มีสีหน้าตกใจเล็กน้อย แต่ตานี้โกรธจัดๆครับ. ฮ่าๆๆๆๆ
“จะหยุดมั้ย?”ผมถามเธอ
“หะ..หยุดแล้ววว ปะ...ปล่อย”
โครก~~~โครกก
“ฮ่าๆๆสงสัยหิวจริง” ท้องหรือเสือวะดังชิบหาย
“ตลก?”
“อ้าวถามแปลกๆ หัวเราะ ร้องไห้มั้ง หิวจนเพี้ยนป่ะถามจริง”
“เออๆๆ. ไม่แกล้งแล้ว”ผมพูดก่อนจะดึงเธอไปโต๊ะกินข้าว
.
.
เบบี้
ฉันเห็นข้าวเหมือนน้ำตาจะไหล เคยเป็นป่ะหิวจนจะเป็นลมแล้วคนที่กินตลอดเวลาแบบฉันอีก ไม่รอช้าฉันรีบนั่งตักข้าวเข้าปาก
“แล้วนา...ย”
“คิดก่อนพูดนะ”เห้ยเกือบลืม
“แล้วตัวไม่กินหรอ”
“ป้อนดิ” เป็นง่อย?
“งั้นไม่ต้องกิน”
“หึหึ”
ฉันตามอารมณ์เค้าไม่ถูกแล้วบทจะดีก็ดีบทจะร้ายขึ้นมาก็ร้ายซะลืมเรื่องดี เค้าชอบมาทำให้ฉันรู้สึกดีอ่ะแล้วก็มาทำลายมันเหมือนกัน. เหมื่อนเค้าพาฉันขึ้นไปเที่ยวที่สูงๆให้ฉันมีความสุขแล้วก็พลักฉันลงมามันอารมณ์เดียวกันเลย
ฉันกินจนหมดเกลี้ยง อิ่มจนปวดท้องเลยอ่ะฮ่าๆความหิวของฉัน ฉันเดินเอาจานไปล้างในครัว นี้เหมือนฝันฉันเลยนะฉันได้มาอยู่กับพี่เค้ากินข้าวล้างจานทำงานบ้านหึหึ แต่มันก็แค่ความฝันที่หลอกตัวเองอ่ะ
“ไปส่งได้แล้ว” ฉันเดินมาในห้องรับแขกเห็นเค้านอนเล่มเกมส์ในโทรศัพท์อยู่
“........”
“ตัวว จะไปส่งมั้ยถ้าไม่ก็จะได้ไปเรียกแท็กซี่”
“แป๊บดิ! เล่นเกมส์อยู่ไม่เห็นไง”
“ก็พูดสิ เงียบอยู่ได้”
ชิฉันเบื่อคนแบบนายที่สุดเลยคิดผิดคิดถูกเนี่ยมาชอบคนแบบนี้เอาแต่ใจชอบขู่อารมณ์ดีแต่ทำร้ายผู้หญิงไม่สนใจความรู้สึกคนอื่นไอบ้าเอ้ยย
“นินทาในใจ?”นายนี้มีจิตสัมผัสไงวะ
“ปะ...ป่าวนิ”
“ก็ดี....เพราะเดี๋ยวจะโดนมากกว่านี้” โดนอะไรของเค้า
“โดนอะไร”
“ทำอะไรไว้บ้างละวันนี้. ฉันเล่นเกมส์เสร็จทบต้นทบดอกแน่ไม่ต้องกลัว”
.
.
.
มุมอ่อนโยนอีพี่มันก็มีนะ 💓😂🙏
