สะใภ้?
-
บนรถม้า
-
จ้านหลงซ่อนตัวอยู่ด้านหลังผ้าม่านไม่ยอมขยับมานั่งดีๆ ข้าเห็นแล้วอดจะยิ้มให้กับความน่ารักของเขาไม่ได้ แต่ด้วยกลัวว่าเขาจะนั่งไม่สบายจึงออกแรงคว้าเอวบางนั่นมานั่งข้างๆกัน เพราะหากจะให้นั่งบนตักเขาคงไม่ยอม
-
หวงเทียนป๋อ
นั่งดีๆสิ
-
หลี่จ้านหลง
ไม่ต้องมายุ่ง! ><
-
เจ้าตัวตอบออกมาทั้งที่ยังเอามือปิดใบหน้าเอาไว้ ปิดหน้าได้แต่ปิดใบหูไม่ได้ ดูใบหูเล็กๆนั่นสิแดงไปหมดแล้ว เขากำลังเขินอายสินะ
-
หวงเทียนป๋อ
ขอบคุณสำหรับตำแหน่งซิ่วไฉ่
-
หวงเทียนป๋อ
ข้าจะตั้งใจทำงาน
-
หวงเทียนป๋อ
จะสร้างผลงานจนกว่าองค์ชายจะเลื่อนยศให้นะพ่ะยะค่ะ
-
หลี่จ้านหลง
เจ้าไม่ต้องพูดแล้ว!
-
หลี่จ้านหลง
เจ้านั่งเงียบๆไม่ได้รึ! ถ้ายังพูดต่ออีกข้าจะไม่ไปกับเจ้า
-
ข้ายอมเงียบตามที่เขาบอก จ้านหลงคงไม่รู้ว่าท่าทีของเขาในตอนนี้มันน่าเอ็นดูขนาดไหน ยิ่งเขาแสร้งทำโมโหกลบเกลื่อนด้วยแล้วมันยิ่งน่ามอง
-
เรานั่งรถม้ามาถึงจวนของท่านตาในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วยาม การลงรถม้าก็ดูจะเป็นประเด็นอีกประเด็นหนึ่งที่เราทั้งสองคนโต้เถียงกัน... แต่จ้านหลงนั่นแหละที่ดื้อ หัวรั้นเหมือนใครกันนะ
-
หวงเทียนป๋อ
ท่านอย่าดื้อสิ ส่งมือมา
-
หลี่จ้านหลง
ข้าลงเองได้
-
หลี่จ้านหลง
เจ้านั่นแหละถอยออกไป
-
หลี่จ้านหลง
ยืนบังอยู่แบบนี้ข้าจะลงจากรถม้าได้อย่างไร
-
หวงเทียนป๋อ
ก็ข้ารอรับท่านอยู่
-
หวงเทียนป๋อ
ท่านอยากล้มต่อหน้าคนในจวนรึ
-
หลี่จ้านหลง
ข้าไม่ล้ม
-
หวงเทียนป๋อ
ถ้าร่างกายท่านปกติก็คงใช่
-
หวงเทียนป๋อ
ท่านกล้าพูดรึไม่ว่าไม่ได้เจ็บตรงนั้นอยู่
-
หลี่จ้านหลง
!!!! 😳
-
หวงเทียนป๋อ
ส่งมือมา
-
หลี่จ้านหลง
ก็ได้!
-
จ้านหลงยอมส่งมือมาในที่สุด แล้วข้าก็คาดการณ์ได้ถูกต้อง เขาทรงตัวไม่อยู่เมื่อต้องลงจากรถม้า ขั้นบันไดที่เล็กจนลงไม่ถนัดบวกกับที่เขาเจ็บตัวอยู่ทำให้เซลงมา และแน่นอนว่าข้ากอดเขาไว้แน่นก่อนจะยอมปล่อยเพราะเกรงว่าคนจะพูดถึงเขาในทางไม่ดี
-
หลี่จ้านหลง
ขอบคุณ
-
หวงเทียนป๋อ
☺️
-
หวงเทียนป๋อ
ไปหาท่านแม่ของข้ากันเถอะ
-
หลี่จ้านหลง
อื้ม
-
ข้าเดินนำเขาเข้าไปในจวนของท่านตา ด้านในมีห้องหนึ่งที่มีระเบียงกว้างออกมาจนติดกับสวนดอกไม้ เสด็จแม่นอนพักอยู่ตรงนั้นใบหน้าดูซีดเซียวจนข้าเป็นห่วง
-
หวงเทียนป๋อ
ท่านแม่
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
แค่กๆ อื้อออ
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
เทียนเอ๋อร์รึ
-
หวงเทียนป๋อ
ข้าเอง
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
แล้วนั่น องค์ชายจ้านหลงก็มาด้วยรึ
-
จ้านหลงก้มศีรษะลงเป็นเชิงทำความเคารพ ตอนนี้ท่านแม่ถูกปลดทำให้ตำแหน่งของเขาสูงกว่า
-
หลี่จ้านหลง
อาการของท่านเป็นอย่างไรบ้าง
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
ก็เหมือนเดิมเพคะ
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
ตามธรรมชาติของคนที่อายุมากขึ้น
-
หลี่จ้านหลง
อาการของท่านเหมือนกับอาการของสนมคนหนึ่งของเสด็จพ่อข้าจริิงๆ
-
หวงเทียนป๋อ
!!!
-
หลี่จ้านหลง
นางต้องพิษจนร่างกายอ่อนแอ
-
หลี่จ้านหลง
หนักเข้าก็คือไอแล้วมีโลหิตปะปนออกมา
-
หวงเทียนป๋อ
พิษงั้นรึ!!
-
หลี่จ้านหลง
ถ้าไม่เป็นการล่วงเกินจนเกินไปข้าอยากขออนุญาต
-
หลี่จ้านหลง
ให้หมอหลวงของข้าได้ตรวจท่านได้รึไม่
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
...
-
หวงเทียนป๋อ
ข้าอนุญาต
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
เทียนเอ๋อร์
-
หวงเทียนป๋อ
ท่านแม่ ท่านปกปิดข้ามาตลอด
-
หวงเทียนป๋อ
ท่านไม่ตอบองค์ชายจ้านหลงก็เพราะมันคือเรื่องจริงใช่รึไม่
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
😞
-
หวงเทียนป๋อ
ข้าไม่ยอมให้ท่านปฏิเสธแน่
-
หวงเทียนป๋อ
ให้หมอหลวงตรวจดูเถิด
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
ไม่มีประโยชน์แล้ว
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
มันนานจนแก้ไขอะไรไม่ทันแล้ว
-
หลี่จ้านหลง
ท่านเชื่อในตัวข้าได้รึไม่
-
หลี่จ้านหลง
ข้าอาจจะไม่ใช่คนแคว้นนี้
-
หลี่จ้านหลง
แต่ข้าขอยืนยันว่าข้ามีความหวังดีต่อท่าน เคารพท่านเหมือนญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง
-
หลี่จ้านหลง
ที่ผ่านมาท่านและเทียนป๋อต่างก็ดูแลข้าเป็นอย่างดี
-
หลี่จ้านหลง
ให้ข้าได้ลองพยายามดูสักครั้ง
-
หวงเทียนป๋อ
จ้านหลง...
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
ร่างกายข้า ข้ารู้ดี
-
หลี่จ้านหลง
แล้วท่านไม่คิดจะพยายามเพื่อเทียนป๋อบ้างรึ
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
!!!
-
หลี่จ้านหลง
ต่อให้มียาดีแค่ไหนแต่ใจของท่านไม่สู้ก็ไร้ประโยชน์
-
หลี่จ้านหลง
ท่านลองมองหน้าโอรสของท่านสิ
-
หลี่จ้านหลง
เขาจะต้องทุกข์ใจแค่ไหนหากต้องเสียท่านไป
-
หลี่จ้านหลง
จะรู้สึกผิดแค่ไหนที่รู้ว่ามารดาของตนเองป่วยแต่กลับไม่เคยได้พยายามรักษา
-
หลี่จ้านหลง
ต้องปล่อยท่านให้ตายไปทั้งที่ตนเองทำเพียงแค่มองอยู่เฉยๆ
-
หวงเทียนป๋อ
...
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
ท่านเกลี้ยกล่อมคนได้เก่งจริงๆองค์ชายจ้านหลง
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
ข้าจะยอมให้คนของท่านตรวจรักษา
-
หวงเทียนป๋อ
ท่านแม่
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
อยากรู้นักว่าหมอหลวงจากแคว้นเว่ยจะเก่งกว่าแคว้นฉีจริงหรือไม่
-
หลี่จ้านหลง
เช่นนั้นก็รอพิสูจน์ได้เลย☺️
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
แค่กๆ
-
แทบตะพร้อมๆกันที่ข้ากับจ้านหลางก้มลงหยิบกาน้ำเพื่อจะรินน้ำอุ่นให้ท่านแม่ มือของข้าวางทับอยู่บนมือของเขา
-
หลี่จ้านหลง
ปล่อยสิ
-
หลี่จ้านหลง
จับกันอยู่แบบนี้เมื่อไหร่จะได้ดื่ม
-
หวงเทียนป๋อ
☹️😒
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
😶
-
หลี่จ้านหลง
ให้คนของเจ้าไปตามหมอหลวงมาสิ
-
หลี่จ้านหลง
จะได้ตรวจกันตอนนี้เลย
-
หวงเทียนป๋อ
ได้
-
ข้าหันไปออกคำสั่งกับคนของตนเอง จ้านหลงยังคงชวนท่านแม่คุยไม่หยุด เขาสอบถามอาการต่างๆด้วยความใส่ใจ คิ้วของเขาขมวดเป็นปมแทบจะตลอดเวลาด้วยความกังวล
-
ข้าเงี่ยหูฟังท่านแม่เล่าเหตุการณ์ต่างๆ บางเหตุการณ์ข้าเองก็ไม่เคยรู้มาก่อน ยังมีบางเรื่องที่ท่านแม่เลี่ยงที่จะตอบออกไปซึ่งข้าก็พอรู้ดี ท่านแม่ยังคงเว้นระยะต่อคนนอกไม่ให้รู้อะไรมากเกินไป เลือกที่จะกล่าวถึงเพียงอาการเจ็บป่วยของตนเท่านั้น
-
ไม่นานนักหมอหลวงที่ตามมากับคณะทูตก็มาถึง ไม่น่าเชื่อว่าหมอหลวงจากแคว้นเว่ยจะมีฝีมือดีจริงๆ เพียงแค่ยาสมุนไพรถ้วยเดียวก็ขับพิษออกจากร่างกายได้มากมาย
-
โลหิตสีดำถูกขับออกมาก่อนที่จ้านหลงจะช่วยจัดแจงให้ท่านแม่ที่หมดแรงไปกับการรักษาได้นอนพัก
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
ขอบใจมากนะ
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
ข้ารู้สึกโล่งไปมากทีเดียว
-
หลี่จ้านหลง
ข้ายินดีช่วยท่าน ☺️
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
ดูท่าเทียนเอ๋อร์คงเลือกคนไม่ผิดจริงๆ
-
หลี่จ้านหลง
??
-
หวงเทียนป๋อ
ท่านแม่พักผ่อนเถิด
-
หวงเทียนป๋อ
หลังจากนี้คงต้องขับพิษออกทุกวัน
-
หวงเทียนป๋อ
เร่งบำรุงร่างกาย
-
หวงเทียนป๋อ
ข้าอยากให้ท่านหายโดยเร็ว
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
อื้ม องค์ชายจ้านหลงพูดขนาดนั้นแล้วแม่จะไม่ทำตามได้อย่างไร
-
หม่าไป๋เฟิ่ง
แม่จะพยายามนะ
-
ข้าเข้าไปกอดท่านแม่นี่นอนอยู่เหมือนที่ชอบทำตอนเด็กๆ ท่านแม่ลูบศีรษะข้าเบาๆก่อนท่านจะหลับไป ท่านจะต้องหาย จะต้องอยู่กับข้า อย่าทิเงข้าไปเลยท่านแม่...
-
หลี่จ้านหลง
เทียนป๋อ
-
หลี่จ้านหลง
ข้ามีเรื่องอยากคุยกับเจ้า
-
หวงเทียนป๋อ
อื้ม
-
ด้านนอก
-
หวงเทียนป๋อ
เรื่องท่านแม่ใช่รึไม่
-
หลี่จ้านหลง
ใช่
-
หลี่จ้านหลง
นางได้รับพิษเข้าไปจำนวนมาก
-
หลี่จ้านหลง
ข้าไม่คิดว่าคนเราจะดื่มพิษโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าตนเองต้องพิษมันเป็นไปไม่ได้
-
หลี่จ้านหลง
มารดาท่านมีพิษสะสมมาก อาจจะรับพิษเข้าไปเกือบทุกวัน
-
หวงเทียนป๋อ
!!!
-
หวงเทียนป๋อ
ท่านจะบอกว่าท่านแม่จงใจรึ!
-
หลี่จ้านหลง
ดูจากสถานการณ์แล้ว... ก็ใช่
-
หวงเทียนป๋อ
ท่านแม่จะทำเช่นนั้นไปเพื่ออะไรกัน
-
หลี่จ้านหลง
เรื่องนั้นข้าไม่รู้
-
หลี่จ้านหลง
ข้าเพียงแค่พูดไปตามที่เห็น
-
หลี่จ้านหลง
ที่แน่ๆคือเจ้าติดหนี้ข้าแล้ว
-
หวงเทียนป๋อ
หืม?
-
หวงเทียนป๋อ
หนี้อะไร ที่หมอหลวงท่านหายาถอนพิษมาได้น่ะรึ
-
หลี่จ้านหลง
ใช่ เพราะฉะนั้นเจ้าต้องชดใช้ให้ข้า
-
หวงเทียนป๋อ
ข้าก็นึกว่าท่านช่วยเพราะอยากช่วยเสียอีก🙁
-
หลี่จ้านหลง
ไม่ต้องมาทำหน้าอย่างนั้น
-
หวงเทียนป๋อ
แล้วท่านอยากได้อะไร
-
หวงเทียนป๋อ
จะให้ข้าใช้หนี้อย่างไร
-
หลี่จ้านหลง
เรื่องนี้ง่ายๆ
-
หลี่จ้านหลง
แค่เจ้ากลับไปทำงานของตนในฐานะองค์ชายใหญ่ก็พอ
-
หวงเทียนป๋อ
!!!
-
หลี่จ้านหลง
ข้ายังไม่เห็นเจ้าทำงานทำการอะไรเลยตั้งแต่มาถึงแคว้นฉี
-
หลี่จ้านหลง
เจ้าคิดจะใช้ชีวิตไปวันๆเช่นนี้น่ะรึ
-
หวงเทียนป๋อ
😐
-
หลี่จ้านหลง
ราษฎรไม่ได้แค่เชื่อในตัวฮ่องเต้หรอกนะ
-
หลี่จ้านหลง
พวกเขายังเชื่อในตัวเหล่าองค์ชายอย่างเจ้าด้วย
-
หลี่จ้านหลง
พวกเขายังหวังว่าเจ้าจะเป็นอีกแรงที่ช่วยให้บ้านเมืองดีขึ้น
-
หลี่จ้านหลง
แล้วเจ้าจะทำลายหวังนั้นด้วยการล่องลอยไปวันๆเช่นนี้รึ
-
หวงเทียนป๋อ
ก็ข้า...
-
หลี่จ้านหลง
เจ้ามีความรู้มากมาย
-
หลี่จ้านหลง
ข้าเห็นหนังสือที่เจ้าอ่านแล้ว
-
หลี่จ้านหลง
เจ้าจะปล่อยให้ความรู้เหล่านั้นเสียเปล่ารึ
-
หวงเทียนป๋อ
😩
-
หวงเทียนป๋อ
สมแล้วจริงๆที่ท่านเป็นว่าที่องค์รัชทายาทของแคว้น
-
หลี่จ้านหลง
นั่นไม่เกี่ยวเลยสักนิด
-
หลี่จ้านหลง
ข้าแค่อยากให้เจ้าทำตัวให้เป็นผู้เป็นคนหน่อย
-
หวงเทียนป๋อ
เป็นห่วงข้ารึ☺️
-
หลี่จ้านหลง
นี่!!
-
หวงเทียนป๋อ
ชู่ว ท่านอย่าเสียงดังไปสิ
-
หวงเทียนป๋อ
เดี๋ยวท่านแม่ก็ตกใจตื่นพอดี
-
หลี่จ้านหลง
คุยกับเจ้านี่มันเปลืองน้ำลายเปล่าจริงๆ😤
-
หวงเทียนป๋อ
แค่้ปลืองน้ำลายเอง
-
หวงเทียนป๋อ
ทีท่านล่ะ
-
หวงเทียนป๋อ
คืนก่อนทำข้าเปลืองน้ำอย่างอื่นมากกว่าน้ำลายอีก
-
หลี่จ้านหลง
!!!
-
หลี่จ้านหลง
เจ้าอยากตายใช่รึไม่!
-
จ้านหลงไล่ทุบตีข้ายกใหญ่ แต่ข้าก็วิ่งหลบได้ทันตลอด ยิ่งหนีเขาก็ยิ่งตาม จนเหนื่อยหอบเขาถึงได้ยอมหยุด
-
กว่าเราจะกลับวังก็เย็นย่ำแล้ว จ้านหลงกลับตำหนักของตนเองไป ส่วนข้าก็นั่งทำงานอยู่ที่ตำหนักของตนเองเช่นกัน วันนี้สิ่งที่เขาพูดมันก็จริง ข้าควรจริงจังกับเรื่องนี้เสียที
-
ตำหนักรับรอง
-
หลิวคุนชิง
เจ้าไปที่ใดมา
-
คุนชิงเอ่ยถามทันทีที่หลิวเยว่เดินเข้ามาในตำหนัก นั่นสิ นางไปไหนมา วันทั้งวันข้าเพิ่งได้เห็นนาง
-
หลี่จ้านหลง
🤨
-
หลานหลิวเยว่
ข้าแค่ไปสำรวจรอบๆวังมาก็เท่านั้น
-
หลี่จ้านหลง
!!!
-
หลี่จ้านหลง
มีใครพบเห็นเจ้ารึไม่!
-
หลานหลิวเยว่
แน่นอนว่าไม่มี
-
หลานหลิวเยว่
ข้ารู้ตัวหรอกน่าจ้านหลงว่าข้ากำลังทำอะไรอยู่
-
หลี่จ้านหลง
หลิวเยว่ เจ้าเองก็เป็นแม่ทัพคนหนึ่ง
-
หลี่จ้านหลง
การที่เจ้าทำเช่นนั้นอาจทำให้แคว้นฉีเข้าใจผิด
-
หลี่จ้านหลง
อาจจะกล่าวหาว่าเรามาสอดแนมหาช่องทางยึดวังหลวงหรือก่อสงคราม
-
หลานหลิวเยว่
ก็แค่ดูๆเผื่อเอาไว้เท่านั้นเอง
-
หลานหลิวเยว่
แคว้นของเราเล็กกว่าแคว้นฉี
-
หลานหลิวเยว่
แน่นอนว่าหากทำสงครามก็มีโอกาสแพ้
-
หลานหลิวเยว่
เราจะมั่นใจได้อย่างไรว่าฉีจะไม่หักหลังเราในวันหน้า
-
หลานหลิวเยว่
สู้หาจุดอ่อนของฉีเอาไว้แต่เนิ่นๆไม่ดีกว่ารึ
-
หลี่จ้านหลง
แคว้นฉีไม่มีทางทำเช่นนั้นแน่นอนข้ามั่นใจ
-
หลี่จ้านหลง
อีกอย่าง เราก็มาที่นี่เพื่อการเชื่อมสัมพันธ์ไม่ใช่รึ
-
หลานหลิวเยว่
จ้านหลง
-
หลานหลิวเยว่
ข้าเป็นแม่ทัพ อะไรที่ข้าเห็นว่าเสี่ยงข้าย่อมไม่ไว้ใจ
-
หลิวคุนชิง
ข้อนี้ข้าเห็นด้วยกับเยว่เอ๋อร์นะ
-
หลี่จ้านหลง
คุนชิง!
-
หลิวคุนชิง
ข่าวที่ข้าได้ยินมาช่วงนี้ก็ไม่ดีเท่าไหร่ด้วย
-
หลี่จ้านหลง
ข่าวอะไร
-
หลิวคุนชิง
ข่าวที่ว่าแคว้นฉีเข้ามายุ่งเกี่ยวกับการค้าของเราน่ะสิ
-
หลิวคุนชิง
ได้ยินว่าพยายามค้นเกวียนบรรทุกสินค้าที่มาจากเว่ย
-
หลิวคุนชิง
เหมือนพยายามหาอะไรบางอย่าง
-
หลิวคุนชิง
ข้าไม่ชอบที่พวกเขาทำตัวหวาดระแวงเราทั้งที่เราก็จริงใจจนถึงขนาดมาที่นี่เพื่อเชื่อมไมตรีด้วยตนเอง
-
หลี่จ้านหลง
อาจเป็นการตรวจค้นทั่วไปก็ได้
-
หลี่จ้านหลง
ช่วงนี้อาจมีการตรวจละเอียดขึ้น
-
คุนชิงไม่ตอบอะไรกลับมาแต่เขากลับกระดกเหล้าเข้าปากแทน
-
หลานหลิวเยว่
เรื่องในราชสำนักก็อีกเรื่องนะ
-
หลานหลิวเยว่
ข้ารู้มาว่าอำนาจส่วนใหญ่เริ่มตกไปอยู่ในมือของฮองเฮาแล้ว
-
หลานหลิวเยว่
และถ้าท่านจะจำได้
-
หลานหลิวเยว่
โอรสของนางไม่ให้เกียรติพวกเราเลยสักนิด
-
หลานหลิวเยว่
หากเขาได้เป็นรัชทายาทหรือฮ่องเต้จริงเราคงจะลำบาก
-
หลี่จ้านหลง
เจ้าพูดเช่นนี้ต้องการจะบอกอะไร
-
หลานหลิวเยว่
ข้ารู้ว่าองค์ชายเทียนป๋อมีใจให้ท่าน
-
หลี่จ้านหลง
!!!
-
หลานหลิวเยว่
บางที หากท่านช่วยพูดให้เขาพยายามให้ได้ตำแหน่งไท่จื่อมา...
-
หลี่จ้านหลง
เจ้าจะให้ข้าหลอกใช้เขางั้นรึ!
-
หลานหลิวเยว่
ก็ไม่ถึงกับหลอกใช้
-
หลานหลิวเยว่
เรื่องนี้ต่างก็ได้ประโยชน์ทั้งสองฝ่ายไม่ใช่รึ
-
หลานหลิวเยว่
ในวันหน้าแคว้นของเราก็จะมั่นใจได้ เขามีใจให้ท่านเขาย่อมไม่คิดทำร้ายท่าน
-
หลี่จ้านหลง
เรามีหลายวิธี ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น
-
หลานหลิวเยว่
ท่านยังเป็นคนของเว่ยนะจ้านหลง
-
หลี่จ้านหลง
!!!
-
หลานหลิวเยว่
ท่านควรจะคิดถึงแผ่นดินเว่ยเป็นสิ่งแรกและสิ่งสำคัญ
-
หลานหลิวเยว่
แต่ข้ารู้สึกว่าวันนี้ท่านพยายามบ่ายเบี่ยงเอาแต่ปกป้องฉี
-
หลี่จ้านหลง
เจ้าพูดอะไร!!
-
หลานหลิวเยว่
ข้าก็พูดไปตามที่เห็น
-
หลิวคุนชิง
จ้านหลง ท่านดูเอนเอียงไปทางฉีจริงๆ
-
หลี่จ้านหลง
เจ้าก็เป็นไปกับหลิวเยว่ด้วยรึ
-
หลี่จ้านหลง
พวกเจ้าอยู่กับข้ามากี่ปี
-
หลี่จ้านหลง
เหตุใดจึงพูดเหมือนไม่รู้จักข้าเช่นนั้น
-
หลิวคุนชิง
...
-
หลานหลิวเยว่
....
-
หลี่จ้านหลง
พวกเจ้ากลับไปพักเถิด
-
หลี่จ้านหลง
ข้าอยากคิดอะไรหน่อย
-
ไม่รอให้ทั้งสองคนพูดอะไรออกมาข้าก็เดินกลับเข้าห้องของตนเองไป ข้าเอนเอียงงั้นรึ? การที่ข้าไม่อยากให้เทียนป๋อเป็นเครื่องมือคือการเอนเอียง? ข้าก็แค่ไม่อยากทำให้เขาเสียความรู้สึกก็เท่านั้น... หรือข้ากำลังเอนเอียงจริงๆ
-
จบตอน
-
ไรท์
ช่วงนี้ไรท์ใกล้สอบก็จะยุ่งๆหน่อย จะปลายภาคแล้ว🥺
-
ไรท์
ที่หายไปคืองานท่วมหัวจริงๆ
-
ไรท์
พยายามอัพให้ได้อย่างน้อยอาทิตย์ละตอน
-
ไรท์
ส่วนเรื่องคือรักเปื้อนมลทินกำลังรื้อทำใหม่ให้สมเหตุสมผลอยู่อาจจะแก้เนื้อหาที่ลงไปแล้ว กรุณารอก่อนน้าา🥺
-
ไรท์
แล้วจะรีบมาค่ะ สัญญา😘
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น