พลาด ครั้งที่2
-
ข้าค่อยๆกดจูบลงที่ริมฝีปากบางอย่างแผ่วเบา เมื่อเขาจุมพิตตอบกับมาอย่างเว้าวอนข้าก็ไม่ขัดที่จะทำให้มันร้อนแรงและหนักหน่วงยิ่งขึ้น
-
แต่ก็จุมพิตกันได้ไม่นาน เพราะคนที่อยู่ใต้ร่างกำลังจะทนไม่ไหว ข้าจึงเปลี่ยนไปปลุกเร้าช่องทางรักด้านล่างให้เขาก่อนจะเปลี่ยนจากนิ้วมือเป็นสิ่งอื่น... ที่ใหญ่กว่านั้นหลายเท่าตัว
-
หลี่จ้านหลง
อื้อออ ละ ลึกอีก
-
หวงเทียนป๋อ
อื้ม ใจเย็นๆหน่อยสิ
-
หวงเทียนป๋อ
ข้าไม่อยากให้ท่านเจ็บนะ
-
หลี่จ้านหลง
อึก อ๊าาา
-
หวงเทียนป๋อ
ดีขึ้นรึไม่
-
หลี่จ้านหลง
มะ ไม่
-
หลี่จ้านหลง
ข้าต้องการมากกว่านี้
-
หวงเทียนป๋อ
ข้ารู้ แต่ยังให้ไม่ได้
-
ข้าเพิ่มจำนวนนิ้วมือเข้าไปอีกจากหนึ่งเป็นสอง หากเป็นสตรีก็คงจะมีอะไรออกมาหล่อลื่นบ้าง แต่นี่ไม่ใช่ข้าจึงต้องใจเย็นให้ถึงที่สุด ต่อให้อยากจะทำแค่ไหนก็คงทำไม่ได้
-
หลี่จ้านหลง
อื้มมม ระ เร็วอีกหน่อย
-
หวงเทียนป๋อ
เร็วแค่ไหน?
-
หลี่จ้านหลง
บะ เเบบนี้ อย่าหยุดนะ
-
หวงเทียนป๋อ
อื้มมม แค่นิ้วยังแน่นขนาดนี้
-
หวงเทียนป๋อ
ข้ากลัวท่านไม่ไหว
-
หลี่จ้านหลง
ข้าไหว อื้ออ ร้อนไปหมดแล้ว
-
หลี่จ้านหลง
เข้ามา เข้ามาเถิด
-
ข้าไม่ได้ตอบอะไรเขา แต่ก็ยอมผละออกมา เพื่อเตรียมมอบในสิ่งที่เขาต้องการ ข้าค่อยๆสอดตัวตนของข้าเข้าไปในร่างกายของเขา ทำทุกอย่างให้เบาที่สุดค่อยเป็นค่อยไปที่สุด
-
หลี่จ้านหลง
อื้อออ!! อึก เจ็บ😢
-
หวงเทียนป๋อ
ชู่ว
-
ข้าจูบซับน้ำตาบนให้เขาเบาๆ ก่อนจะละริมฝีปากลงมาที่คำคอของเขา ขบเม้มหนักสลับเบา ให้เขาเปลี่ยนจุดสนใจ
-
หวงเทียนป๋อ
-
หลี่จ้านหลง
อื้อออ ดี ดีขึ้นแล้ว
-
หวงเทียนป๋อ
อ่าา ดีขึ้นก็ดีแล้ว
-
หลี่จ้านหลง
ขะ ขยับหน่อยสิ ข้าไม่ไหวแล้ว
-
หวงเทียนป๋อ
อื้มม ได้ กอดข้าไว้นะ
-
หลี่จ้านหลง
อื้มม อ๊ะ อ๊าาา
-
ร่างบางกอดข้าเอาไว้แน่นเมื่อข้าเริ่มขยับตัวเข้าออกช้าๆ รู้สึกถึงแรงตอดรัดจากช่องทางรักของเขาทุกครั้งที่ขยับตัว อื้มม องค์ชายจ้านหลง ข้าหลงท่านเพิ่มขึ้นอีกแล้ว วันแรกเป็นเช่นไรวันนี้ก็ยังเหมือนเดิม
-
หลี่จ้านหลง
ระ เร็วอีกได้รึไม่
-
หลี่จ้านหลง
ข้าร้อน มันร้อนมาก
-
หวงเทียนป๋อ
ท่านโดนวางยาอะไรกันแน่
-
หวงเทียนป๋อ
อื้มม นางใส่ยาเข้าไปแค่ไหนกันแน่
-
หลี่จ้านหลง
ไม่รู้ อ๊ะ อื้อออ อื้อออ!
-
เสียงพูดเงียบไปและถูกแทนที่ด้วยเสียงคราง เขาขอมาข้าก็ทำให้ ถี่รัวและหนักหน่วง แบบนี้ใช่รึไม่ที่องค์ชายจ้านหลงต้องการ ข้ายินดีจัดใส่พานถวาย!!
-
พั่บ! พั่บ! พั่บ! พั่บ! ๆๆๆ
-
หลี่จ้านหลง
ฮื๊อออ ดะ ดี ดีมาก อื้มม
-
หวงเทียนป๋อ
อ่าาส ครั้งนี้ครั้งที่สองแล้วนะ
-
หลี่จ้านหลง
อ๊ะ อื้มม ข้าพลาด มันเป็นอุบัติเหตุ
-
หวงเทียนป๋อ
พลาดอีกแล้ว
-
ข้าไม่ชอบคำนี้เลยสักนิด พลาดงั้นรึ
-
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
-
หลี่จ้านหลง
อื้อ!!!! ระ แรงเกินไปแล้ว
-
คนใต้ร่างของข้าถึงกับกัดฟันร้องออกมาจนปากคอสั่นเมื่อข้ากระแทกกระทั้นเข้าไปรุนแรงขึ้น ลึกจนสุดปลาย เน้นหนักที่จุดกระสันด้านในจนเขาทนไม่ไหว ริมฝีปากแดงช้ำบอกให้ข้าเบาแรง แต่ข้าไม่ปล่อยให้เขาได้พูดอะไรอีก โน้มตัวลงจุมพิตเขาอย่างหนักหน่วง
-
หลี่จ้านหลง
แรงไป อื้อออ!!
-
หวงเทียนป๋อ
อื้มม
-
หลี่จ้านหลง
อื้อออ อื้ออออ อื้ออออ!!
-
หลังจากได้บดขยี้ริมฝีปากบางที่กล้าพูดจาไม่เข้าหูออกมาจนมันบวมช้ำข้าก็ผละออก สายตาของข้ามองเขาด้วยความไม่พอใจ ไม่พอใจจริงๆ
-
หวงเทียนป๋อ
อย่าพูดว่าพลาดให้ข้าได้ยินอีก
-
หลี่จ้านหลง
ทะ ทำไม ก็มัน อื้ออ มันเป็นเรื่องจริง
-
หวงเทียนป๋อ
ถ้าเช่นนั้นก็เชิญท่านไปพลาดกับคนอื่น
-
ข้าบอกเขาไปอย่างไปสบอารมณ์หยุดการกระทำทุกอย่างลง เขามองหน้าข้า เหมือนจะตกใจที่จู่ๆข้าก็เลิกกลางคัน จะได้รู้เสียบ้างว่าไม่ใช่ที่รองรับอารมณ์ของเขา พอจะให้ช่วยก็มาหา พอสมปราถนาก็ทิ้งข้าไม่ง่ายๆ
-
หลี่จ้านหลง
เทียนป๋อ!!
-
หวงเทียนป๋อ
ท่านเห็นข้าเป็นอะไร?
-
หวงเทียนป๋อ
ท่านเป็นคนหนีข้าไป
-
หวงเทียนป๋อ
เป็นคนผลักข้าออกมา
-
หวงเทียนป๋อ
แต่แล้วท่านก็กลับมาหาข้า
-
หวงเทียนป๋อ
ให้ความหวังข้า
-
หวงเทียนป๋อ
พอตอนนี้มาให้ข้าช่วยแต่ท่านก็พูดออกมาได้อย่างหน้าตาเฉย
-
หวงเทียนป๋อ
แค่พูดว่าพลาดทุกอย่างระหว่างเราก็จบใช่รึไม่
-
หลี่จ้านหลง
อึก
-
หวงเทียนป๋อ
....
-
หลี่จ้านหลง
ที่ข้าบอกว่าพลาดข้าหมายถึงพลาดถูกวางยา...
-
หลี่จ้านหลง
แต่การมาที่นี่ การที่ข้าเลือกมาหาเจ้ายังไม่ชัดเจนอีกรึ
-
หลี่จ้านหลง
มันชัดเจนอยู่แล้วว่านี่เป็นความตั้งใจที่ข้ามาที่นี่
-
หลี่จ้านหลง
เป็นความตั้งใจที่ข้าเลือกเจ้า ไม่ใช่คนอื่น
-
หลี่จ้านหลง
อึก ชะ ช่วยข้านะ
-
หลี่จ้านหลง
ขอร้อง
-
คนตรงหน้าหลับตาข่มความต้องการเอาไว้ มือสั่นๆของเขายื่นมาประคองใบหน้าข้าไว้ ถ้าเขากำลังปั่นหัวข้านั่นก็คงจะสำเร็จแล้ว เพราะข้ายอมให้เขาทั้งตัวและใจอีกแล้ว...
-
ข้าค่อยๆสอดใส่เข้าไปในตัวของเขาอีกครั้ง ริมฝีปากก้มลงจุมพิตเขา ปรนเปรอให้เขาด้วยความชำนาญทั้งหมดที่มี
-
เขาจะรักหรือไม่รักข้าไม่รู้ แต่ข้าจะทำให้ร่างกายของเขาเป็นของข้า ให้ร่างกายของเขาตอบสนองต่อสัมผัสของข้า ฝังจำเพียงสัมผัสของข้าจนไม่สามารถมีใครอื่นได้อีก ไม่ว่าจะหญิงหรือชาย
-
หลี่จ้านหลง
อื้มมม อ่าาห์
-
หวงเทียนป๋อ
พูดสิ ว่าท่านต้องการข้า
-
หลี่จ้านหลง
ข้า อึก ข้าต้องการเจ้าเทียนป๋อ
-
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ
-
หวงเทียนป๋อ
แล้วคนอื่น..
-
หลี่จ้านหลง
ไม่ อ๊าา แค่เจ้าคนเดียว
-
คำตอบที่ได้สร้างความพอใจให้ข้าไม่น้อย ใบหน้าของเขาแดงก่ำเมื่อพูดมันออกมา แต่ข้าก็มีเวลาซาบซึ้งอยู่ได้ไม่นานเมื่อช่องทางรักของเขามันรัดรึงแน่นจนอึดอัดไปหมด
-
หวงเทียนป๋อ
อื้มม แน่นอีกแล้ว
-
หลี่จ้านหลง
เลิกพูดเช่นนั้นเสียที อ๊ะ อื้มม
-
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บๆๆๆ
-
หวงเทียนป๋อ
อ่าา ข้าว่าท่านควรจะปลดปล่อยออกไปสักครั้งหนึ่งก่อน
-
หลี่จ้านหลง
กะ ก็ อ๊าา ก็ทำ อื้มม ทำสิ
-
หวงเทียนป๋อ
หึ
-
องค์ชายจ้านหลงใช้อำนาจกับข้าอีกแล้ว เก่งนักนะ ดูทีเถิดว่าเจอเช่นนี้จะเก่งอีกรึไม่
-
ฟลึ่บ!
-
หลี่จ้านหลง
!!!!
-
ปึก!
-
หลี่จ้านหลง
อื้ออ!!
-
เป็นอีกครั้งที่เขากัดฟันร้องออกมาเมื่อถูกข้าอัดกระแทกกระทันเข้าไปเต็มแรงหลังจากพลิกให้เขาคว่ำหน้าลงแล้วพยุงให้ร่างบางอยู่ในท่าคลานเข่า
-
ปึก ปึก ปึก ปึก
-
หลี่จ้านหลง
อ๊ะ เทียนป๋อ อึก เทียนป๋อ~
-
หวงเทียนป๋อ
อืมม ชอบให้ข้ากระแทกตรงนี้ใช่รึไม่ อ่าา ท่านชอบมัน
-
หลี่จ้านหลง
สะ เสียว อื้มม ตรงนั้นมัน สะ เสียว
-
หวงเทียนป๋อ
เสียวแล้วชอบรึไม่ อื้มม ชอบหรือไม่ชอบ
-
หลี่จ้านหลง
ชอบ มันดี อ๊าา ดีมาก
-
ความเสียดเสียวทีาก่อตัวขึ้นทำให้เขาแทบควบคุมตนเองไม่อยู่ ถามอะไรก็ตอบทั้งนั้น หึ น่ารักจริงๆ ข้าตั้งใจเน้นหนักที่จุดกระสันของเขา อย่างน้อยถ้าเขาปลดปล่อยออกมามันจะช่วยบรรเทาอาการจากยาได้ดีขึ้น
-
หวงเทียนป๋อ
จ้านหลง กดด้านหลังลงหน่อย
-
หลี่จ้านหลง
บะ แบบไหน
-
หวงเทียนป๋อ
อื้มม แบบนี้
-
ข้ากดสะโพกมนลงเล็กน้อย ให้ส่วนล่างของเขาเสียดสีไปกับเตียงนอน ส่วนปลายที่ไวต่อสัมผัสเมื่อได้รับการเสียดสีเช่นนี้จะช่วยกระตุ้นเขาได้เป็นอย่างดี ยาที่ได้รับเข้าไปก็ช่วยให้ส่วนหัวของมันยิ่งไวต่อสัมผัสขึ้น เสียว เป็นสองเท่า
-
หลี่จ้านหลง
อ๊าา อ๊าาา แบบนี้มัน อ๊าา มันดีเกินไป
-
หวงเทียนป๋อ
มีดีกว่านี้อีก
-
ข้าเอื้อมมือไปสัมผัสยอดอกของเขา ใช้นิ้วคลึงจนมันแข็งชันขึ้นมา จุดไวต่อสัมผัสสามจุดถูกกระตุ้นพร้อมกัน องค์ชายจ้านหลง ท่านไม่รอดแน่นอน
-
หลี่จ้านหลง
ฮื้อออ อื้อออ ไม่ไหว ไม่ไหว!!
-
หลี่จ้านหลง
ข้าไม่ไหวแล้ว อึก อื้มมมม
-
หวงเทียนป๋อ
อื้อออ!
-
ร่างบางที่หันกลับมาจุมพิตข้าในจังหวะสุดท้ายโดยที่ข้าไม่ตั้งตัว เขาทำข้าตกใจเป็นอย่างมากเพราะไม่คิดว่าเขาจะเป็นฝ่ายจุมพิตข้าก่อน
-
ข้าไม่รู้ว่าเขาทำไปเพื่ออะไร แต่ที่แน่ๆ ผ้าห่มผืนนี้คงใช้ไม่ได้แล้ว มันเปื้อนไปหมด น้ำสีขาวขุ่นที่แตกระส่ำออกมาอย่างสุดจะกลั้นนั้นกระเด็นไปทั่ว
-
หลี่จ้านหลง
อาาา ฮาา ฮาาาา
-
หวงเทียนป๋อ
ดีขึ้นรึไม่
-
หลี่จ้านหลง
อื้มม ดี แต่เหนื่อย
-
หวงเทียนป๋อ
เช่นนั้นท่านพักก่อน...
-
หลี่จ้านหลง
ไม่
-
หวงเทียนป๋อ
??
-
หลี่จ้านหลง
คะ คือ มันยังร้อนอยู่
-
หวงเทียนป๋อ
จอกสุรานั่นเล็กนิดเดียวทำไมถึง..
-
หลี่จ้านหลง
ก่อนหน้าข้ากินซุปสมุนไพรของโรงเตี๊ยมเข้าไป
-
หลี่จ้านหลง
ทั้งพริกไทยดำและถั่งเช่า
-
หวงเทียนป๋อ
ซุปนั่นคงไม่บังเอิญใส่...
-
หลี่จ้านหลง
โสม ตัวดึงสรรพคุณของสมุนไพรให้ออกฤทธิ์รุนแรงขึ้น
-
หวงเทียนป๋อ
!!!
-
หลี่จ้านหลง
เพราะฉะนั้น อึก อย่าเพิ่งหยุด
-
หลี่จ้านหลง
ข้า ข้าขอร้อง เจ้าเท่านั้นที่ช่วยได้
-
ข้ามองเขาอย่างอึ้งๆ ทั้งพริกไทยและถั่งเช้ามีสรรพคุณเกี่ยวกับสมรรถนะทางเพศ นี่ก็หนักแล้ว ยังมีโสมไปกระตุ้นอีก สมุนไพรรวมกับยาปลุกกำหนัด มิน่าถึงได้เนื้อตัวร้อนรุ่มเช่นนั้น ลำพังข้าช่วยเขาคงไม่ไหว จ้านหลงได้สลบก่อนฤทธิ์ยาจะหมดแน่
-
หวงเทียนป๋อ
นับหนึ่งถึงสิบ รอข้าที่นี่
-
หวงเทียนป๋อ
ข้าจะออกไปสั่งยาให้
-
หลี่จ้านหลง
หลิวเยว่ให้คนไปซื้อแล้ว
-
หลี่จ้านหลง
แค่ให้คนเอาขึ้นมา
-
หวงเทียนป๋อ
ได้ นับ แล้วรอข้านะ
-
ข้ารับจัดชุดให้เข้าที่ก่อนจะวิ่งออกมาหน้าห้องอย่างรวดเร็ว เรียกเสี่ยวเอ้อร์ให้ไปนำของขึ้นมาให้ก่อนจะกลับเข้าห้องปิดประตู
-
ปึก
-
หวงเทียนป๋อ
ฟู่ว คืนนี้ข้าต้องหมดแรงเป็นแน่
-
หมับ!
-
หวงเทียนป๋อ
!!!
-
หลี่จ้านหลง
ถึงสิบแล้ว~
-
ร่างบางที่พุ่งเข้ามากอดข้าไว้แน่นเอ่ยบอกว่าตนเองนับจนถึงสิบแล้วตามที่ข้าสั่ง ให้ตายเถิด เขากอดข้าทั้งที่ตนเองเปลือยเปล่าเช่นนี้จะยั่วกันให้ได้ใช่รึไม่!
-
หลี่จ้านหลง
ตะ ตรงนี้ เถอะนะ😳😣
-
หวงเทียนป๋อ
😧
-
หลี่จ้านหลง
ข้าไม่ไหวแล้ว มันร้อนขึ้นมาจนไม่ไหวแล้ว
-
หวงเทียนป๋อ
ตรงนี้ใกล้ประตู อีกเดี๋ยวคงได้ยาแล้ว
-
หวงเทียนป๋อ
เช่นนั้นท่านขยับไปตรงชั้นตำราตรงริมนั้น
-
หลี่จ้านหลง
อื้ม
-
จ้านหลงรับคำอย่างว่าง่าย ขยับตัวอีกแค่สองก้าวก็ถึงชั้นเก็บตำรา ยังดีที่ครึ่งชั้นด้านล่างไม่มีตำราอยู่ เพราะไม่อย่างนั้นข้าคงรู้สึกผิดที่ต้องทำให้มันเลอะ...
-
หวงเทียนป๋อ
จับเอาไว้นะ
-
หลี่จ้านหลง
อื้ออ สักที
-
ปึก!!
-
หลี่จ้านหลง
อ๊าาาา
-
หวงเทียนป๋อ
ชู่ว เบาเสียงลงหน่อย
-
ปึก ปึก ปึก ปึก!
-
หลี่จ้านหลง
อื้มมม อึก อ๊าา อ๊าาาห์
-
ทันทีที่ข้าเริ่มเคลื่อนไหวร่างบางก็ครางไม่ขาดปาก เสียงครางหวานๆนั่นกระตุ้นข้าอีกแล้ว
-
หวงเทียนป๋อ
อื้มม ครั้งนี้รีบหน่อยนะ
-
หลี่จ้านหลง
อะไรก็ได้ เทียนป๋อ อื้อออ
-
หวงเทียนป๋อ
อ่าาห์ เรียกข้าอีกสิ
-
หลี่จ้านหลง
เทียนป๋อ ระ เร็วอีก
-
หวงเทียนป๋อ
สั่งอีกแล้ว อาา
-
พั่บๆๆๆๆๆๆๆๆ
-
ข้าเปลี่ยนจากจังหวะช้าๆค่อยๆถอนเข้าออกสุดปลายสุดโคนมาเป็นเน้นถี่ๆสั้นๆแทน ไม่อยากอยู่ใกล้ประตูนาน รีบทำให้เสร็จ ข้าไม่ต้องการให้ใครมาได้ยินเสียงครางหวานๆที่ทำคนฟังแทบบ้านี่
-
หลี่จ้านหลง
อื้อออ ไหวรึไม่ เจ้าไหวรึไม่
-
หวงเทียนป๋อ
อ่าา อื้มม ถามทำไม
-
หลี่จ้านหลง
เทียนป๋อ..เจ้าไหว แต่ข้าจะไม่ไหว~
-
หวงเทียนป๋อ
อื้มมม ไม่ไหวก็ไม่ไหว
-
ข้าเร่งความเร็วขึ้นอีก โถมทุกอย่างสาดใส่คนที่ยืนก้มโค้งแอ่นสะโพกมาทางข้าเต็มแรง เมืาอครู่ข้าเองก็ยังไม่ได้ปลดปล่อยออกไป คงต้องเป็นตอนนี้แล้วล่ะ
-
พั่บ! พั่บ! พั่บ! ๆๆๆๆๆ
-
หลี่จ้านหลง
พร้อมกันใช่รึไม่ อึก ข้าทนไม่ไหวแล้ว
-
หวงเทียนป๋อ
ปล่อยเลย อ๊าาาาส
-
หลี่จ้านหลง
อื้อออ ซี๊ดดด อ๊าาาาาาห์
-
ข้ารู้สึกได้ถึงแรงตอดรัดตุบ ตุบ ทีากำลังบีบส่วนนั้นของข้าอยู่ ข้าเองก็ไม่ต่าง ส่วนล่างกระตุกตุบๆปลอฝดปล่อยสายธารชีวิตเข้าไปในกายของอีกฝ่ายไม่หยุด
-
ตุบ
-
จ้านหลงล้มตุบ! ลงไปเมื่อยืนต่อไม่ไหวเพราะอาการขาสั่น เขาปลดปล่อยออกมาอีกครั้งในปริมาณที่น้อยลงกว่าบนเตียง อะไรกันข้ายังไม่ทันสัมผัสเจ้าจ้านหลงน้อยเลยนะ😏
-
เสี่ยวเอ้อร์
องค์ชายพ่ะยะค่ะ
-
หวงเทียนป๋อ
วางไว้หน้าประตู
-
หวงเทียนป๋อ
วางเสร็จแล้วก็ออกไปให้พ้นจากห้องนี้ด้วย
-
เสี่ยวเอ้อร์
พ่ะยะค่ะ
-
ข้ารอจนแน่ใจว่าเขาไปแล้วก็เปิดประตูไปหยิบขวดยามาป้อนร่างบางบนพื้น ดื่มหมดก็ช้อนอุ้มเขากลับไปที่เตียงของเรา
-
หลี่จ้านหลง
ทะ เทียนป๋อ
-
หวงเทียนป๋อ
ข้ารู้ว่าท่านเหนื่อย
-
หวงเทียนป๋อ
แต่อีกเดี๋ยวยาออกฤทธิ์ท่านก็จะดีขึ้น
-
หวงเทียนป๋อ
ท่านนอนพักเถิดนะ
-
หวงเทียนป๋อ
ข้าจะทำให้เอง
-
หลี่จ้านหลง
ขอบคุณนะ
-
ร่างบางมีสีหน้าเหนื่อยอ่อนอย่างเห็นได้ชัด แต่เพราะยาปลุกกำหนัดที่ทำให้เขายังมีความต้องการอยู่ นี่เป็นครั้งที่สองของเขา คนไม่เคยอย่างเขาคงจะเหนื่อยและล้ามาก ข้าทำได้แค่ช่วยทางกายรอยาออกฤทธิ์เท่านั้น
-
หวงเทียนป๋อ
หลับตาลงนะ
-
หลี่จ้านหลง
อื้มมม
-
ข้าจุมพิตเขาเบาๆอีกครั้ง เขาหลับตาลงตามที่ข้าบอก เนื้อตัวเริ่มอุ่นลงบ่งบอกว่าอาการดีขึ้น แค่นี้ข้าก็เบาใจ ข้าค่อยๆขยับเข้าหาเขา กดท่อนรักเข้าไปในตัวเขา เรายังคงทำต่อไปอีกจนข้ามั่นใจว่ายาปลุกกำหนัดหมดฤทธิ์จึงได้หยุด
-
ร่างบางไม่รู้สึกตัวไปแล้วหลับจากจบรอบสุดท้ายของเรา ข้าบาเขามาแช่ในน้ำอุ่น ล้างทำความสะอาดทั้งในและนอก ใส่ชุดให้เขาให้เรียบร้อยเช่นเดิม แล้วพาเจ้าคนตัวเล็กนี่เข้านอน
-
หวงเทียนป๋อ
ราตรีสวัสดิ์😘
-
หลี่จ้านหลง
😴😴😴
-
จบตอน
-
ไรท์
อยากแต่งon topจังแต่ยังไม่ถึงเวลา~
-
ไรท์
ฝันดีนะคะทุกคนน
-
ไรท์
ใครมาอ่านเช้าก็อรุณสวัสดิ์~
-
ไรท์
พักสักแป๊ป พรุ่งนี้ปั่นสตอรี่ต่อจ้าา
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น