628

8:30

หน้าหมวยนั่งเหลอหราอยู่พักหนึ่ง ก่อนที่จะทำหน้าโล่งใจขึ้นมา

หลังจากคนพี่ยิงคำถามเข้ามา คนหน้าหมวยก็เงียบไปพักหนึ่ง ก่อนที่จะพูดออกมา

คนพี่เมื่อได้ยินคำตอบก็หันมามองหน้าคนน้องอย่างห่วงใย เพราะกลัวว่าจะไปพูดไม่เข้าหู

คนน้องพูดจบ ก็ลุกขึ้น และเดินตรงไปที่ห้องน้ำ

627

คนน้องรีบวิ่งออกไปจากห้อง ไม่นานก็หน้าแดง เพราะในหัว คิดแค่ว่า ถ้าที่นอนอยู่นั่น ไม่ใช่ห้องเขา แล้วเมื่อคืน เขาอาบน้ำยังไง

628

เสียงน้องที่โวยวายอยู่ข้างๆห้อง ดังเล็ดลอดมา ทำให้คนพี่ได้ยินเต็ม2หู

อนาแคนคือฟต

8:50

เพียงเสี้ยววินาทีที่ข้อความล่าสุดของคนน้องตอบกลับออกมา เจ้าของข้อความก็โผล่มาทันที ด้วยหน้าที่แดงหนักกว่าเดิม มือไม้หอบเสื้อผ้าและผ้าเช็ดตัว

คนพี่พูดด้วยหน้าตาตื่น เมื่อเห็นสภาพน้องที่เข้ามา

คนน้องหน้าแดง เดินเข้ามาไม่พูดไม่จาก่อนที่จะเดินตรงไปที่ห้องน้ำ

627

บักกก

เสียงอะไรสักอย่างหนึ่ง ที่ตงลงไปกระทบพื้นด้านล่างเตียง

คุณหมอหันมาจ้องหน้าร่างสูงที่นั่งอยู่บนเตียงด้วยท่าทางหงุดหงิด

คนบนเตียงก็ไม่น้อยหน้า จ้องกลับไปด้วยสายตามีเล่ห์เหลี่ยม

เมื่อเห็นว่าคนเป็นหมอยังคงจ้องหน้าเขาอยู่อย่างตาไม่กระพริบ เขาจึงยิ้มเล็กๆ และปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวบางที่เขาใส่อยู่ ทีละเม็ดๆ

เม็ดที่1

เม็ดที่2

เม็ดที่3

เมื่อเห็นว่าเจ้าของร่างเล็กที่นั่งอยู่กับพื้น เริ่มพูดอะไรตะกุกตะกัก สีเลือดที่สูบฉีดทั่วร่างกาย เริ่มปรากฎชัดเจนที่ใบหน้าสวย

ร่างสูงเริ่มหย่อนขาลงมาข้างล่าง ทีละข้าง ก่อนที่จะ..

ฟุบ!!!

ร่างเล็ก ถูกจับทุ่มลงมาบนเตียงนุ่มอย่างง่ายดาย ก่อนคนเจ้าของเตียงจะถอดเสื้อ และทิ้งตัวลงมา

เอวหนาประกบเอวบางห่างกันแค่ชุดนอนบางๆกั้นไว้ ใบหน้าคมและหน้าสวย ห่างกันแค่เพียงคืบเดียว

บรรยากาศในห้องไม่มีเสียงใดๆรบกวน มีเพียงเสียงของก้อนเนื้อที่อกด้านซ้ายของคนหน้าหวาน ที่ดังไม่เป็นจังหวะ โดยคนด้านบนรู้สึกได้

ทันทีที่คนด้านล่างเอ่ยปากขึ้นมา มือเรียวยาวก็ยกขึ้นมา ปิดริมฝีปากบาง ชายหน้าคม เลื่อนตำแหน่งของใบหน้า ไปที่ใบหูแดงๆของคนที่ตอนนี้แข็งทื่อเป็นหิน และกระซิบเบาๆที่ข้างหูว่า..

คำพูดของร่างสูงทำให้คนตรงหน้าที่แข็งทื่ออยู่แล้ว ตอนนี้หัวใจแทบจะหยุดเต้น เมื่อร่างสูงพูดจบ เขาก็ผละออกจากตรงนั้น และเดินตรงไปที่ห้องน้ำในทันที

ร่างเล็กยังคงนอนอยู่ที่เดิม คิดทบทวนคำพูดของเจ้าของเสียงนั้น คิดซ้ำไปซ้ำมา มันเหมือนใจจะระเบิดออกมา ที่ผ่านมาเขาแค่พูดเล่นๆแบบนี้กับคนไข้เพื่อสร้างความสนิทสนมและทำให้คนไข้ไม่รู้สึกเกร็งเวลาอยู่กับเขาแต่เหมือนกับว่าคนไข้รายนี้ เขาจะเล่นบ่อยเกินไป แต่มันก็ทำให้เขาเอง รู้สึกแปลกๆอยู่เหมือนกัน

พี่มาร์ค

9:45

———

คนน้องที่ก่อนหน้านี้ ได้ไปนอนที่บ้านคนพี่ เหตุผลที่น้องมาโรงเรียนก่อนก็เพราะปลุกพี่เท่าไหร่ ก็ไม่ตื่น คงเป็นเพราะเมื่อคืน คนพี่ไม่ยอมหลับยอมนอนแน่ๆ

คุณมีข้อความที่ยังไม่ได้อ่าน(5)

10:06

หมอรักษาหมา

10:10

แบมแบม

10:12

————-

มือเรียวสวยสัมผัสไปที่ใบหน้าคมของชายร่างสูงที่นั่งคิ้วขมวดอยู่บนเตียง ซึ่งเด็กสาวที่เขาคุ้นหน้าคุ้นตาดีก็นั่งไขว่ห้างอยู่บนเตียงของเขาเช่นกัน

เมื่อชายร่างสูงแสดงออกว่าไม่ชอบการกระทำของเด็กสาว เขาจึงปัดมือสวยออกจากใบหน้าของเขาโดยเร็ว คิ้วก็ขมวดติดกันไม่คลาย สายตาที่เขามองไปเป็นสายตาที่แดกดันปานจะกินเลือดเนื้อ

ร่างสูงกล่าวเสียงเรียบ ก่อนที่จะดึงโทรศัพท์สมาร์ทโฟนที่อยู่ในมือสวยของเด็กสาวกลับคืนมาก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง และยีหัวตัวเองด้วยความหัวเสีย

เมื่อเห็นว่าเด็กสาว ยังคงนั่งมองหน้าเขาอยู่ที่เดิม จึงได้กล่าวไล่ออกไปอีกครั้งพร้อมกับเสียงที่แข็งกร้าวและดังขึ้น

แอด~

ทันใดนั้นร่างที่ปรากฎคือ เด็กสาวผมลอนข้างบ้าน ที่เดินหนีเขาไปเมื่อวานนี้ เข้ามาด้วยท่าทางลับๆล่อ แต่เมื่อเธอได้เห็นว่ามีเด็กสาวอีกคนหนึ่งที่เธอนับถือว่าเป็นพี่ ก็ยืนตะลึงอยู่ที่หน้าประตู

คนร่างสูงโวยวายเหวี่ยงฟึดฟัดก่อนออกไปจากห้องและปิดประตูดังลั่น แสดงให้คนข้างในรู้ว่าเขาไม่พอใจมากๆ

————

บุคคลที่ตอนนี้อยู่ในสถานะเพื่อน แต่ความรู้สึกเกินกว่านั้น กล่าวออกมาเมื่อเห็นคนตรงหน้าเอาแต่จ้องข้อความในโทรศัพท์ ยิ่งเป็นแชทของคนที่เขาไม่ชอบขี้หน้า เขายิ่งอยากรู้

อะไรวะ อะไรวะ อะไรวะ อะไรวะ อะไรวะ อะไรวะ อะไรวะ อะไรวะ อะไรวะ อะไรวะ

คนร่างบางได้แค่คิดอยู่ในหัว เขานั่งจ้องหน้าจอมาได้5นาทีแล้ว เพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็ทำได้แค่มอง

ชายร่างบางก็ลุกขึ้นตามอย่างว่าง่าย

ร่างบางโวยวายเชิงระบายอารมณ์กับร่างสูง ซึ่งเขาคนนั้นยังคงควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้ดี

ทั้ง3คนเดินออกจากห้องไปโดยไม่สนใจครูผู้สอนเลย

————-

ห้องที่เงียบสงัด หลังจากเจ้าของห้องโวยวายฟึดฟัด ออกไป ทิ้งให้เด็กสาวคนน้องและคนพี่อยู่กันแค่2-2

เด็กสาวคนน้อง คำนับคนพี่ที่นั่งไขว่ห้างอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์ของชายที่พึ่งออกไปได้ไม่นาน ก่อนจะเดินออกไป ปิดประตูเบาๆเพื่อให้ความเคารพคนในห้อง

เด็กสาวทำหน้าเบ้และพูดล้อเลียนในสิ่งที่เขารู้สึกไม่โอเค และสบถออกมาเบาๆ

————

เด็กสาวหยิบไม้โอ๊คสีแดงที่อยู่ในกระเป๋าถือขนาดกำลังดีออกมาและพูดงึมงำกับตัวเอง สีหน้าและแววตาของเธอเปลี่ยนไปในทันที

เธอพูดวนอยู่อย่างนั้นสามครั้งก่อนที่จะวางไม้ไว้ใต้หมอนของเจ้าของ ห้อง

เด็กสาวไม่พูดไม่จาหยิบกระเป๋าถือและลุกขึ้นเดินออกไปจากห้องนั้น

แบมแบม

12:00

—————