คนแก่ขี้อ่อย
-
BamBam
ยะ..อย่าเข้ามานะ!!
-
บุคคลที่คุ้นเคย เดินเข้ามาพ้นประตูด้วยชุดป้องกันโรคที่แพทย์เตรียมให้ก่อนเข้าเยี่ยม
-
ร่างเล็กรีบคลุมโปง ทำไงดีๆๆๆ เราเป็นอะไร
-
Mark
.....
-
Mark
เป็นอะไรมั้ย
-
มือเรียวยาว สัมผัสศีรษะของร่างเล็กผ่านผ้าห่มที่คลุมโปงอยู่ พร้อมถอนหายใจออกมา
-
Mark
ขอโทษ..
-
Mark
ขอโทษที่ช่วยได้แค่นี้
-
Mark
พี่น่าจะรีบตามเราไป
-
คนร่างเล็กที่เอาแต่ขดคุ้ดคู้อยู่ใต้ผ้าห่ม เลือกที่จะเงียบ
-
ตอนนี้ห้องเงียบ จนได้ยินแค่เสียงคลื่นวัดหัวใจและเสียงแอร์เท่านั้น ในที่สุดเด็กร่างเล็กก็เริ่มที่จะพูดออกมา
-
BamBam
พี่..
-
ร่างสูงยืนนิ่ง รอฟังคำพูดของร่างเล็กอย่างใจจดใจจ่อ
-
BamBam
ขอบคุณนะครับ
-
ร่างสูง ค่อยๆเลิกผ้าห่มหวังจะได้เห็นหน้าเด็กตัวเล็กที่นอนอยู่ อย่างน่าทะนุทะนอม
-
ไม่ได้นะ!!!
-
Jackson
อ้าว ว่าแล้วไง มาอยู่นี่เอง
-
ร่างสูง เบนความสนใจไปที่เพื่อนของเขาแทน ซึ่งมาได้ตรงเวลาพอดี
-
Jinyong
น้องเป็นไงบ้าง
-
Mark
...
-
ร่างสูงเลื่อนผ้าห่มไว้ที่เดิม พร้อมทำหน้าครุ่นคิด
-
Mark
หลับอยู่
-
Jb
งั้นไปเหอะ เฮียเรียก
-
JBพูดเสร็จก็เดินออกไป ทั้งๆที่พึ่งเข้ามาในห้อง โดยที่มีจินยองตามออกไป
-
Mark
อะไรของมันวะ
-
Jackson
ไม่รู้ว่ะ
-
Jackson
ไปเหอะมึง
-
พูดจบ แจ็คสันก็เดินออกไป
-
Mark
เห้อ
-
Mark
แบมแบม พี่ขอโทษ..
-
ร่างสูงถอนหายใจ แล้ววางมือลงบนหัวของเด็กน้อยที่ยังคงนอนขดอยู่ในผ้าห่ม ก่อนที่จะโน้มตัวลงไป แล้วทิ้งรอยจูบอันอ่อนโยนเอาไว้ผ่านผ้าห่มผืนนั้น
-
Mark
พี่ไปก่อนนะ
-
ร่างสูงทิ้งท้ายไว้แค่นี้ ก่อนที่จะเดินออกจากห้องไปเหลือเพียงแค่เสียงคลื่นวัดหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะ
-
เมื่อกี้นี้...•///•
-
ทำไมขี้อ่อยอ้าาา//ดิ้นๆๆ
-
ร่างเล็กบ่นในใจ ก่อนที่จะเลิกผ้าห่มเพื่อดูบาดแผลของตัวเองอีกครั้ง
-
BamBam
หายไปแล้ว..
-
บาดแผลที่ก่อนนี้ เคยมีอยู่ทั่วร่างกาย แต่ทิ้งไว้แค่ไม่กี่นาที ก็หายไปหมดแล้ว
-
ร่างเล็กยกแขนแล้วชูมือขึ้น กำ แบ สะบัดแขนไปมา
-
BamBam
โอ้ย!
-
ถึงแม้ว่าร่างกาย บาดแผลจะหายไปแล้ว แต่สมองส่วนที่ควบคุมภายใต้อำนาจจิตใจ มันไม่หลอกตัวเอง
-
BamBam
ฮึก..ฮือ..เจ็บ!!
-
ตอนนี้เขาปวดหัว เหมือนจะระเบิด เห็นได้ชัดว่าการทำงานของร่างกายและสมองของเขารวน
-
จากบาดแผลภายนอกที่หายไป ตอนนี้กลับเจ็บภายในแทน ปวดแสบปวดร้อนแสนทรมานเหมือนกระดูกร้าว
-
ความเจ็บปวดที่มากมายขนาดนี้ ถึงแม้ว่าจะมาเป็นพักๆ แต่พิษความบาดเจ็บของมัน ยังคงแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย
-
หน้าผาก ลมหายใจของเขา ร้อนพาว ถึงแม้จะอยู่ในห้องแอร์ที่เปิดระดับองศาที่เย็นจัดก็ตาม
-
เพียง2นาที ที่เขานอนทรมาน แต่เหมือนนานเป็น10นาที ทั้งเรื่องเพื่อนของเขา ซึ่งตอนนี้ยังไม่เจอหน้าเพื่อนเลย ทั้งเรื่องที่มีคนมาทำให้ลำบากใจ และเรื่องของเขาเองอีก
-
ทันทีที่ความเจ็บปวดทุเลาลง ร่างบางก็รู้สึกวูบไป และด้วยความเหนื่อย เหนื่อยทั้งกาย และใจ ทำไมเขา ต้องถูกถาโถมไปด้วยเรื่องแบบนี้อย่างไม่จบไม่สิ้น
-
BamBam
เหนื่อยจังเลย..
-
น้ำใสๆ ออกมาจากตารอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ ทั้งที่ก่อนหน้าที่ยังไม่มาที่นี่ เขาเคยเป็นคนเข้มแข็ง ชีวิตตอนนั้น เขาไม่ยอมร้องไห้ให้ใคร จนมาเจอเขาคนนั้น อีกครั้ง
-
--------
-
Mark
โอ้ย!!เป็นห่วงว่ะ
-
Jackson
เฮียคงไม่มีไรมากหรอกมึง
-
Jackson
ห่วงมากมึงก็ไปเฝ้าก็ได้
-
Mark
ไอ้เฝ้าอ่ะกุเฝ้าแน่
-
Mark
กูไม่ยอมให้ใครมาเก็บแต้มไปง่ายๆหรอก แต้มต้องเป็นของกูคนเดียว
-
Jackson
ไรมึงวะ
-
Jackson
จะเฝ้าก็แล้วแต่มึง แต่มาเรียนให้ได้ละกัน
-
Mark
เออรู้แล้ว
-
Bartender
อ้าว มาพอดี
-
Bartender
งั้นมาเริ่มกันเลย
-
Jb
ครับ
-
Bartender
คืองี้ ผอ.พรีเวตท์ อยู่ในกระทรวงจริง แต่พี่ว่าเขาก็ไม่ได้มีหตุจูงใจที่จะทำแบบนี้นะ
-
Jinyong
แล้วเฮียรู้ได้ไง
-
Bartender
พวกผู้ก่อการร้าย มาจากเมืองอื่น มาพร้อมหมาป่ากับมังกร
-
Bartender
มังกรเอามาใช้ให้เกิดจราจล แต่หมาป่าคาดว่าเอามาแพร่เชื้อ
-
Bartender
ที่รู้เพราะพบคนติดเชื้อแล้ว 28 คนจากเหตุการณ์เมื่อ2อาทิตย์ก่อน
-
Bartender
ถ้าหมาป่าที่พวกผู้ก่อการร้ายปล่อยมา ไม่ใช่ตัวเดียวกับที่กัดพวกนั้นก็ดีไป
-
Bartender
พี่รู้อะไรไม่มากนะ เพราะสืบคนเดียว
-
Mark
แล้วทำไมทำคนเดียวล่ะเฮีย
-
Bartender
ตร.คนอื่นก็ต้องสืบคนเดียว แค่คนละพื้นที่ พี่รับหน้าที่ในเขตนี้
-
Bartender
เพื่อไม่ให้พวกก่อการร้ายไหวตัวทัน
-
Bartender
เราเลยต้องกระจายกำลัง
-
Bartender
...
-
Bartender
นี่พวกนาย
-
Bartender
ถ้าได้โควต้านั่นจริงๆ หน่วย สืบสวนสอบสวนก็ว่างนะ//ยิ้ม
-
Jinyong
อย่าให้ความหวังผมสิเฮีย55
-
Jackson
จิ๊บๆเฮีย
-
Jb
ขอบคุณครับเฮีย
-
Bartender
พี่ไปก่อนนะ ไปนอน จะตายเอา
-
Mark
เจอกันครับเฮีย
-
Jb
กูจะกลับหอละ ใครจะไปป้ะ
-
Jinyong
กูไม่
-
Jb
ไปกะกู//จับแขนจินยอง
-
Jinyong
ถ้าจะให้กูไปแล้วจะถามกูทำไมวะ
-
Jb
พอใจ
-
Jinyong
พวกมึงล่ะ
-
Jackson
ตามบายจ้าาา กูพายเรืออยู่ ไม่ว่างจ้าา
-
Mark
กุไม่อ่ะ กลับก่อนเลย
-
Jb
เออๆ เจอกัน//ลากจินยองไป
-
Jackson
จะไปไหนก็ไปเลยมึงง่ะกุจะไปหานุ้งนากกก
-
Mark
เออ
-
------
-
ในห้องสี่เหลี่ยมเย็นๆห้องเดิม เสียงคลื่นวัดหัวใจเสียงเดิมคนที่เข้ามา ก็คนเดิม แต่คนที่นอนอยู่ที่เตียง ไม่เหมือนเดิม
-
ร่างสูงค่อยๆก้าวเข้ามาในห้องเบาๆ สายตาเขาจับจ้องไปที่เตียงที่มีคนร่างบางนอนอยู่
-
Mark
....
-
ร่างบาง ที่ควรนอนอยู่ที่เตียงอย่างไม่มีเรี่ยวแรง กลับลุกขึ้นมา สีหน้าและแววตาของเขาดูไม่เป็นมิตร และประสงค์ร้าย
-
Mark
แบม เป็นอะไรมั้ย
-
คนตรงหน้า คิ้วขมวด แล้วเคียงคอ ทำเหมือนไม่เข้าใจในคำถาม
-
Mark
//เดินเข้าไปใกล้ๆ
-
Mark
แบมแบม เป็นอะไรหรือป่าว
-
BamBam
หิว!!
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น