ไว้ใจ 💓💓
-
ธาม
วิ่งหนีอะไรมา ?
-
ลลิน
!!!!!
-
พี่ธามทักฉันทันทีเมื่อเห็นฉันวิ่งหอบขึ้นมาบนรถ
-
ธาม
หืม?
-
ลลิน
เปล่าค่ะ
-
ธาม
ก็เห็นอยู่ว่าวิ่งมาจนหอบ
-
ลลิน
ออกกำลังกายน่ะค่ะ แล้วนี่ทุกคนหายไปไหนกันหมดคะ?
-
ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีเพราะกลัวว่าที่ธามจะซักไซร้ถามฉันไม่หยุด
-
ธาม
ลงไปเที่ยวกันหมดแล้ว ลุงผู้ใหญ่พาไปน่ะ
-
ลลิน
ลงไปเที่ยวในตัวเมืองเหรอคะ
-
ธาม
อืม
-
ลลิน
แล้วพี่ธามไม่ไปเหรอคะ?
-
ธาม
ก็รอลินอยู่ไง แต่ไม่มาสักทีเลยไม่ทัน
-
ลลิน
พี่ธามเลยอดไปเที่ยวเลย
-
ธาม
พี่ไม่อยากไปหรอก ถ้าลินไม่ได้ไปด้วย
-
ลลิน
น่ารักจังแฟนใครเนี่ย
-
ธาม
อยากรู้ก็เข้ามาใกล้ๆสิ
-
ลลิน
พอเลยๆ
-
ฉันรีบห้ามทันทีเมื่อพี่ธามทำหน้าเจ้าเล่ห์
-
ธาม
อืออออ
-
พี่ธามเข้ามานอนหนุนตักฉัน
-
ลลิน
ทำอะไรคะเนี่ย
-
ธาม
ขอนอนแบบนี้สักพักนะ
-
ลลิน
🙂🙂🙂🙂
-
ฉันนั่งนิ่งปล่อยให้พี่ธามนอนหนุนตักฉัน คนตัวสูงนอนจับมือของฉันแล้วดึงไปหอมเล่นไม่หยุด
-
ฉันนั่งมองหน้าของพี่ธามอยู่แบบนี้ ก็หวนคิดถึงคำพูดของพี่เฮดีส “ช่วงนี้เช็คแฟนตัวเองบ้างหรือเปล่าว่าทำอะไรอยู่🙂”
-
ธาม
เหม่ออะไรครับลิน คิดอะไรอยู่ครับ
-
ลลิน
เปล่าค่ะ 🙂
-
ไม่สิ!!! นี่เธออย่าเอาคำพูดของคนที่ต้องการจะปั่นหัวเธอให้เลิกกับแฟนมาคิดสิ อิตาโรคจิตนั้นทำให้ฉันรู้สึกแย่จริงๆ
-
ธาม
ตั้งแต่คุยกับแม่มา ลินดูแปลกๆนะ
-
พี่ธามถามขณะลุกขึ้นนั่งแล้วมองหน้าฉัน
-
ลลิน
ลินแค่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยน่ะค่ะ อย่าใสใจเลย🙂
-
ธาม
ไม่มีเรื่องอะไรจริงนะ
-
ลลิน
ไม่มีค่ะ🙂
-
ธาม
ถ้ามีอะไร บอกพี่ได้นะ
-
ลลิน
ค่ะ
-
ฉันสลัดความคิดบ้าๆทิ้งออกจากหัวให้หมดลลิน เธอควรจะเชื่อใจแฟนเธอสิ อย่าระแวงทั้งที่เค้าไม่ได้ทำอะไรผิด
-
ธาม
😘
-
ลลิน
ทำอะไรคะ
-
ฉันยกมือมากุมแก้มอย่างตกใจเมือพี่ธามหอมแก้มฉันโดยที่ฉันไม่ทันตั้งตัว
-
ธาม
ก็อยากใจลอยอีกทำไม พี่ก็กลัวว่าลินจะใจลอยไปหาคนอื่นนะสิ
-
ลลิน
บ้าเหรอคะ !!
-
ธาม
หึหึ
-
ลลิน
ไม่ต้องมาขำเลยนะคะ แกล้งคนอื่นได้เนี่ยมันสนุกมากนักหรือไงคะ
-
ธาม
โอ๋ๆ งอนเหรอ
-
พี่ธามขยับเข้ามากอดฉันไว้เมื่อเห็นว่าฉันทำหน้างอนใส่เค้า
-
ลลิน
ไม่ต้องเลยนะคะ ปล่อยเลย
-
ธาม
ไม่ปล่อย แล้วจะยิ่งกอด จะกอดให้แน่นกว่าเดิมอีก
-
ลลิน
ลินรักพี่ธามนะคะ
-
ธาม
!!!!!!!
-
คนตัวสูงทำตาโตทันทีที่ได้ยินคำว่ารักออกจากปากของฉัน ฉันเองก็แปลกใจตัวเองเหมือนกันที่อยู่ๆฉันก็พูดคำนี้ออกมา
-
ฉันแค่ต้องการให้เค้ารู้ว่าฉันรักเค้ามากแค่ไหน ฉันได้แต่หวังว่าสิ่งที่ฉันกลัวมันจะไม่เกิดขึ้นจริงๆนะ
-
ฉันเชื่อใจเค้า เชื่อใจแฟนของฉัน
-
ลลิน
ตกใจอะไรคะ
-
ธาม
ลินเป็นอะไรหรือเปล่า
-
ลลิน
เปล่านี่คะ
-
ธาม
พี่ก็แค่...
-
ลลิน
แปลกเหรอคะ แค่บอกรักแฟนตัวเอง
-
ธาม
แปลกสิ ปกติพูดยากจะตาย
-
ลลิน
ลินแค่อยากให้พี่ธามรู้ ว่าลินรัก พี่ธามมากนะคะ
-
ธาม
พี่ก็รักลินมากเหมือนกันนะครับ
-
ลลิน
😘
-
ธาม
!!!!!!!!
-
พี่ธามยิ่งตกใจมากยิ่งขึ้นเมื่อฉันขยับเข้าไปจูบเค้า
-
ลลิน
ยืนยันไงคะ
-
ธาม
ลินรู้ไหมว่ากำลังยั่วพี่อยู่
-
ลลิน
ยั่วยังไงคะ
-
ธาม
!!!!!!
-
ลลิน
🙂🙂🙂
-
คนตัวสูงตกใจหนักขึ้นไปอีกขั้นเมื่อฉันรั้งคอของพี่ธามลงมาหอมแก้ม ลินเธอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ เธอกำลังให้ท่าเค้านะแต่นี่เป็นสิ่งที่พี่ธามต้องการไม่ใช่เหรอ
-
ถ้าฉันยอม...พี่ธามก็จะไม่นอกใจฉันไปนอนกับผู้หญิงคนอื่นหรือเปล่านะ?
-
ธาม
ลิน....
-
ลลิน
คะ
-
พี่ธามเรียกชื่อฉันแผ่วเบา ก่อนจะอุ้มฉันขึ้นแล้วเดินตรงไปที่ห้องนอน
-
พี่ธามวางฉันให้นอนราบไปกับเตียงก่อนจะตามมาคร่อมฉันจากด้านบน
-
ฉันนอนนิ่งมองหน้าคนตัวสูงอย่างไม่ละสายตา
-
คนตัวสูงจะก้มลงมาคลอเคลียที่ลำคอของฉันแล้วเลื่อนขึ้นมาจูบฉันเบาๆ ก่อนที่จะเปลี่ยนสัมผัสให้ร้อนแรงมากขึ้น
-
ธาม
ไม่!!! มันไม่ถูกต้อง
-
ลลิน
คะ!!!
-
พี่ธามรีบลุกขึ้นจากตัวฉันทันทีที่ตั้งสติได้
-
ธาม
พี่ไม่รู้หรอกนะว่าลินเป็นอะไร แต่พี่ตั้งใจไว้แล้วว่าจากนี้ไปจะมีอะไรกันก็ต่อเมื่อเราแต่งงานกัน
-
ลลิน
แต่งงาน!!
-
ธาม
ก็ใช่น่ะสิ
-
ฉันคิ้วขมวด เมื่อพี่ธามพูดถึงเรื่องแต่งงาน
-
ลลิน
.......
-
ธาม
ไม่ต้องมายิ้มเลย 😒
-
ลลิน
ลินดีใจนะคะ ที่พี่ให้ความสำคัญกับลิน ขนาดนี้
-
ธาม
ต้องให้ความสำคัญสิ เพราะลินเป็นคนสำคัญของพี่นี่ครับ
-
พี่ธามพูดพร้อมก้มลงประทับจุมพิตที่หน้าผากฉันเบาๆ
-
ลลิน
รักพี่ธามที่สุดเลยค่ะ
-
ธาม
รักลินที่สุดในโลกเลยครับ
-
เวลา 19:00 น.
-
คาร์ลอส
เก็บของเรียบร้อยแล้วใช่ไหม
-
ริว
เรียบร้อยแล้ว พร้อมออกเดินทางได้
-
ว่าแล้วทุกคนก็เก็บของพร้อมบอกลาลุงผู้ใหญ่บ้านก่อนจะออกเดินทางเพื่อกลับมหาวิทยาลัย
-
เวลา 07:00 น.
-
หน้าหอพักหญิง
-
ลลิน
-
คาร์ลอส
ขอบคุณน้องๆทุกคนด้วยนะ ที่ช่วยกันจนงานออกมายอดเยี่ยมขนาดนี้
-
นักศึกษาชาย
ครับบบบ
-
คาร์ลอส
เอาล่ะ แยกย้ายกันไปพักผ่อนได้แล้ว
-
ว่าแล้วทุกคนก็แยกย้านกันไปพักผ่อน
-
ธาม
ลิน
-
ลลิน
คะ
-
ธาม
ตอนเย็นเราไปทานข้าวด้วยกันนะ
-
ลลิน
ได้ค่ะ ยังไงลินขอตัวไปนอนก่อนนะคะ
-
ธาม
พักผ่อนให้เยอะๆนะ เดี๋ยวจะเบลอเหมือนเมื่อวานอีก😏
-
ลลิน
พี่ธาม!!!
-
ฉันฟาดมือลงบนไหล่ของพี่ธามเต็มแรงโทษฐานที่บังอาจมาล้อฉัน
-
ธาม
เจอกันตอนเย็นนะครับ
-
ลลิน
บายค่ะ
-
ห้องของลลิน
-
ลลิน
-
ลลิน
เฮ้ออ ของีบสักเดี๋ยวละกัน😣
-
ฉันล้มตัวลงบนเตียงทันทีที่เข้ามาในห้อง การเดินทางระยะไกลทำให้ร่างกายของฉันเพลียและอ่อนล้าเต็มที
-
สายเรียกเข้า : (ไม่ทราบชื่อ)
-
ยังไม่ทันที่ฉันจะหลับตาเสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ฉันก็ดังขึ้น
-
ลลิน
หืม? ใคร
-
ฉันยกมือถือขึ้นมาดูเมื่อเสียงเรียกเข้าดังขึ้นแต่เบอร์ที่โทรเข้ามาไม่คุ้นเลย
-
ลลิน
สวัสดีค่ะ 📱
-
เฮดีส
(สวัสดี)
-
ลลิน
!!!!!📱
-
เฮดีส
(อ้าวเงียบไปเลยเหรอ)
-
ลลิน
พี่มีเบอร์ลินได้ยังไง📱
-
เฮดีส
(ของแบบนี้ หาง่ายจะตายไป)
-
ลลิน
โทรมามีอะไร📱
-
เฮดีส
(ไม่เอาสิ ขอเสียงหวานๆแบบเมื่อกี้ได้ไหม)
-
ลลิน
แค่นี้นะ📱
-
เฮดีส
(เดี๋ยวสิ)
-
ลลิน
มีอะไรก็รีบพูดมา 📱
-
เฮดีส
(ลงมาหาพี่ที่ลานจอดรถ)
-
ลลิน
คะ!! ทำไมลินต้องลงไป📱
-
เฮดีส
(ถ้าไม่อยากให้ไอ้ธามรู้เรื่องรอยแดงที่หน้าอก ก็ลงมา)
-
ลลิน
!!!!!! 📱
-
พี่เฮดีสพูดเสียงเยือกเย็น ให้ตายสิ เอาเรื่องนี้มาขู่ฉันจนได้
-
เฮดีส
(ว่าไง จะลงมาไหม)
-
ลลิน
ไม่ 📱
-
เฮดีส
(งั้นก็เตรียมคำตอบไว้ตอบมันให้ดีๆละ)
-
ลลิน
เดี๋ยว!!!!!📱
-
ฉันรีบห้ามเมื่อพี่เฮดีสมีทีท่าว่าจะวางสาย ฉันเชื่อว่าคนอย่างพี่เฮดีสต้องทำจริงแน่ๆและฉันก็จะไม่เสี่ยงเด็ดขาดเพราะฉันรู้ดีว่าเวลาพี่ธามโกรธขึ้นมามันน่ากลัวขนาดไหน
-
ผลส้ม สีชมพู
โปรดติดตามตอนต่อไป.......🔥🔥🔥
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น