พาร์ท B.M (บีเอ็ม)

สหรัฐอเมริกา

ผมกำลังนั่งจิบกาแฟยามเช้าด้วยหัวใจที่หม่นๆหลังจากรู้ว่ามินโฮมันมีเมียแล้วก็ทำผมเสียศูนย์ต้องหนีมาทำใจถึงอเมริกาขนาดผมหนีมาแม่งยังไม่โทรหาเลยไอ้เพื่อนเวร!

ผมก่นด่ามันในใจก่อนจะยกแก้วกาแฟขึ้นมาจิบพลางนึกถึงเพื่อนสนิทที่ผมปักใจรักตอนเรียนมหาลัยปีหนึ่ง ผมยังจำวันแรกที่ได้เจอกับมันไม่เคยลืมร่างสูงโปร่งสมชายผิวขาวถึงคนอื่นอาจจะมองว่ามันดูแมนและเหมาะจะเป็นสามีมากกว่าแต่ในสายตาผมกลับมองว่ามันน่ารักและน่าปกป้อง ผมเลยเข้าไปตีสนิทและหลังจากนั้นผมกับมันก็กลายมาเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่นั้นมีผมก็ต้องมีมันมีมันก็ต้องมีผม

แต่หลังจากวันจบการศึกษาที่ผมรวบรวมความกล้าสารภาพรักกับมันไปและสิ่งที่ได้กลับมาคือหมัดหนักๆและสายตาผิดหวังส่งมาให้แทน

มันบอกผมว่ามันไม่ได้เป็นเกย์แล้วมันก็หนีหน้าผมตลอดหลังจากวันนั้นผมกับมันขาดการติดต่อกันเกือบปีเดือนแรกๆผมก็เฮิร์ทแบบสุดใช้ระยะเวลาเป็นเดือนแต่เพราะชีวิตต้องเดินต่อผมเลยกลับมาทำตัวตามปรกติเพิ่มเติมคือนอนและมั่วสาวและชายไม่เว้นวันผมรับช่วงเป็นเจ้าของไนท์คลับต่อจากพ่อหลังจากจบมาได้ครึ่งปีด้วยรูปร่างสูงใหญ่ประนึงคิงคองที่น่าเกรงขาม?กับอิทธิพลของพ่อที่สร้างไว้ทำให้ผมได้รับตำแหน่งมาอย่างง่ายดายไม่มีใครก็คัดค้านทั้งนั้น

และแน่นอนหลังจากเป็นเจ้าของไนท์คลับผมก็บริหารจัดการเป็นอย่างดีเบื้องหน้าของไนท์คลับก็จะเหมือนกับไนท์คลับปรกติทั่วไปมีเหล้าเคล้านารีที่เข้ามาโยกย้ายตามจังหวะเพลงมันส์ๆ

แต่เบื้องหลังอีกที่ของไนท์คลับผมก็คือการพนันและการกู้เงินนอกระบบแต่ถึงอย่างนั้นไนท์คลับผมก็ไม่มีการบังคับค้าประเวณีนะครับเว้นซะแต่ว่าพวกผู้หญิงเหล่านั้นจะสมยอมซะเอง และต้องอายุเกิน20ขึ้นไป

แล้วผมก็ได้มาเจอกับไอ้มินโฮมันอีกครั้งตอนพาสาวคู่นอนไปหาไรกินที่ร้านมัน เลยได้ทักทายด้วยเพราะความที่ผมหน้าด้านและดูจากที่มันเห็นผมคั่วสาวไม่เลือกมันเลยยอมคุยแรกๆผมก็เที่ยวไปหามันทุกวันโดยไม่ลืมควงสาวไปหาไม่ซ้ำหน้าจนมันส่ายหัวอย่างระอา

แต่แล้วผมก็มาสังเกตุเห็นว่ามันชอบแอบมองเด็กผู้ชายหน้าหวานคนนึงที่เป็นพนักงานร้านมันบ่อยๆไหนจะชอบแอบไปแตะเนื้อต้องตัวหยอกเย้ากันอีก ไหนจะสายตาแสนอบอุ่นที่มองไปยังเด็กนั้นอีก

แม่งแล้วบอกกูว่าไม่ได่เป็นเกย์ !

แต่ดูเหมือนเด็กนั้นก็ดูซื่อๆและเหมือนจะไม่รู้นะว่าไอ้มินโฮมันแอบชอบและผมก็หมั่นไส้มันที่แสร้งทำตัวเป็นคนดีเป็นพี่ชายที่ดี สุดท้ายความคิดเลวๆก็ผุดเข้ามาในหัวถ้าเกิดว่าไอ้มินโฮมันชอบเด็กนั้นแต่ไม่กล้าบอกอย่างที่ผมคาดเดาจริงๆมันก็อาจจะรู้สึกแบบเดียวกับผมได้บ้าง ในตอนนั้นคือรักแต่บอกไม่ได้พอบอกแล้วกลัวจะพังแบบเดียวกับผม หึหึ กูรักมึงนะมินโฮแต่ถ้าไอ้หน้าหวานมันไม่ได้รักมึงหรือไอ้หน้าหวานนั้นโดนหมาคาบไปแดกซะก่อนก็คงจะสะใจกูไม่น้อย (ไซโคร้องไห้แล้วหนึ่ง🤣)

แล้วก็เป็นอย่างที่คาด ไม่นานมันก็โทรหาผมบ่อยขึ้นใจผมก็ยังอยากได้มันมาเป็นเมียอยู่นะครับความรู้สึกที่ผมมีให้มันไม่เคยเลือนหายพอๆกับสิ่งที่มันทำให้ผมเจ็บนั้นแหละแต่ไอ้เหี้ยนี่มันใจแข็งผมก็เลยพาผู้หญิงหรือจงใจเอาผู้หญิงให้มันเห็นบ่อยๆแต่สิ่งที่ได้กลับมาคือคำด่านิ่งๆ ไม่มีอาการอื่นอีกแม่งไอ้คนไร้หัวใจ! แต่หลังจากนั้นไม่นานมันก็ไปคว้าเอาผู้หญิงมาทำเมียซะอย่างนั้น

ไอ้ห่า!! ความหวังหริบหรี่ของกูพังหมดรู้งี้ฉุดมาข่มขืนตั้งแต่แรกดีกว่า!

ผมลุกขึ้นจากโต๊ะเมื่อกาแฟในแก้วหมดก่อนจะเดินไปตามทางฟุตบาทเรื่อยๆอย่างไร้จุดหมายแต่แล้วจู่ๆก็มีเด็กควายที่ไหนก็ไม่รู้วิ่งมาชนผมเต็มๆจนล้มลงไปกองกับพื้นทั้งคู่

ปึก ตุ๊บ !

“โอ้ยยย”

“..”

ผมมองหัวทุยๆที่แนบอยู่กลางอกรวมถึงตัวของมันแนบตัวผมเต็มที่ไหนจะมือที่กอดผมอยู่อีกไม่วายร้องโอดโอยทั้งๆที่ควรจะเป็นกูไหมที่ควรจะร้อง

และเหมือนมันจะเพิ่งรู้ตัวว่ามันกำลังนอนทับตัวผมอยู่มันเลยรีบลุกขึ้นออกจากตัวผมไปยืนแถวตรงแล้วโค้งให้ผมพร้อมกับเอ่ย

“ขอโทษครับๆๆ!”

คำขอโทษเป็นภาษาอังกฤษรัวๆส่วนผมที่ลุกขึ้นยืนได้ก็ปัดฝุ่นที่เลอะกางเกาออกเบาๆมองไอ้เด็กที่ชนที่มีท่าทีลนลานหันหลังไปมองเหมือนกลัวอะไรสักอย่างก่อนจะมีผู้ชายในชุดสูทดำกลุ่มนึงกำลังเดินมาทางที่ผมกับไอ้เด็กนี่ยืนอยู่

ไอ้เด็กนั้นหันกลับมาหาผมพร้อมกับทำหน้าตาตื่นแล้วนั้นก็ทำให้ผมเห็นหน้ามันชัดๆ

หน้าเนียนใสใบหน้าที่หล่อเหลาดูสะอาดสะอ้านแม้ตอนนี้จะดูเลอะเทอะไปบ้างแต่ก็หน้ามองไม่น้อย ส่วนสูงสมชายแต่ก็ยังเตี้ยกว่าผมอยู่ดีผมเพ่งมองมันจนรู้สึกว่าหน้าของมันค่อยๆเข้ามาใกล้เรื่อยๆ ก่อนจะรู้ว่ามันวิ่งตรงเข้ามาหาผมแล้วเบี่ยงมาหลบอยู่ที่หลังผมไม่พอยังใช้มือเกาะเสื้อกูแน่นอีก

ผมหันไปเลิกคิ้วให้มันอย่างต้องการคำอธิบายแต่กลับได้สายตาเหมือนลูกหมาน้อยกำลังอ้อนวอนมาแทนพร้อมกับคำขอร้องเป็นภาษาอังกฤษ

“ช่วยด้วยครับพวกนั้นมันจะจับผมไป”

“แล้วทำไมฉันต้องช่วย?”

เป็นประโยคแรกที่ผมยอมพูดกับมันตาก็มองกลุ่มชายชุดดำที่ค่อยๆใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

“ถ้าช่วยผมคุณอยากได้อะไรผมจะให้คุณทุกอย่างเลย นะครับ”

“ทุกอย่าง?”

“คะครับ”

ผมมองสายตาที่เริ่มล่อกแล่กนิดหน่อยแต่ก็ยอมตอบผมมาตะกุกตะกักไม่หนักแน่น

“โอเค ฉันจะช่วย”

ผมรับปากให้กับเด็กนั้นทันทีก่อนจะล้วงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหาลูกน้อง

( ว่าไงครับเฮีย )

“ขอคนเคลียร์ทางให้ฉันหน่อยฉันจะพาเด็กกลับห้อง”

( ได้ครับเฮีย )

หลังจบบทสนทนาของผมก็หันไปหาไอ้เด็กนั้นที่ทำหน้าเหลอหลาผมยกยิ้มให้ก่อนจะหันไปมองกลุ่มชายชุดดำที่ตอนนี้โดนลูกน้องผมล้อมไว้หมดแล้วก่อนจะมี รถBMWคันหรูมาจอดข้างพวกเรา

ผมหันไปคว้าข้อมือไอ้เด็กนั้นไว้หมายจะพาขึ้นรถแต่ก็โดนอีกฝ่ายขืนตัวเองไว้ไม่ยอมเดินตามแรงดึงของผมก่อนจะถามผมด้วยน้ำเสียงสั่นเพราะความกลัว

“จะพาผมไปไหน?”

“ก็พาไปทำทุกอย่าง ที่นายบอกว่าจะยอมฉันไง”

ผมตอบแล้วส่งยิ้มบางไปให้ก่อนจะออกแรงกระชากข้อมือเล็กกว่าของผมให้เดินตาม

“เฮ้ยยยไม่ไป ปล่อย!”

ไอ้เด็กนั้นเริ่มดิ้นและร้องออกมาเสียงดังจนผมต้องก้มลงไปกระซิบบอกมันเสียงเย็น

“ถ้าไม่อยากโดนทั้งกลุ่มพวกนั้นและกลุ่มลูกน้องฉันกระทืบหุบปากแล้วขึ้นรถซะ”

จบพาร์ท

 

ผมละอยากจะบ้าตาย!นี่มันหนีเสือปะจระเข้ชัดๆ !!ㅠㅡㅠ

ก่อนหน้าที่ผมจะมาอยู่บนรถไอ้คนตัวยักษ์นี่ผมหนีกลุ่มพวกผู้ชายที่มาดักรอผมหน้าโรงพยายาบาลพวกมันพยายามจะรวบผมขึ้นรถแต่ผมดิ้นหลุดหนีออกมาได้เสียก่อน

จนมาชนเข้ากับไอ้ยักษ์นี่ละหลังจากขอให้มันช่วยด้วยการบอกว่าจะยอมทุกทำอย่างเพราะคิดว่ามันคงอยากจะได้เงินแต่หลังจากที่มันช่วยผมเสร็จมันดันขู่ให้ผมขึ้นรถมากับมันซะอย่างงั้นผมแอบมองเสี้ยวหน้าของมันก่อนจะหันหนีเมื่อมันหันมามองผมเหมือนรู้ว่าผมแอบมองอยู่ ก่อนจะได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอดังขึ้นมาเบาๆ

ดูๆไปหน้าตามันก็ออกไปทางเอเชียเหมือนกับผมเนี่ยแหละแต่ทำไมมันดูมีอิธิพลในแถบนี้จังผมหันมองข้างทางก่อนจะพูดถามมัน

“แล้วจะพาไปไหน?”

“ถึงแล้วจะรู้เอง”

“บอกเลยไม่ได้หรอไง? ต้องการอะไรก็บอกมาเลยผมรีบ”

ผมบอกกับมันไปผมเป็นห่วงพ่อกับแม่ตอนนี้ท่านคงเป็นห่วงผมแย่แล้วแต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความเงียบแทนคำตอบผมข่มอารมณ์ก่อนจะใช้มือล้วงโทรศัพท์ตัวขึ้นมาจะโทรบอกพ่อกับแม่แต่ไม่นานก็ต้องตบหัวตัวเองแรงๆโทรศัพท์กับกระเป๋าสตางค์ของผมล่วงอยู่หน้าโรงพยาบาลตอนที่ดิ้นหนีไอ้พวกนั้น

“นี่นายยืมโทรศัพท์หน่อยได้ไหม”

“...”

“นี่!นาย ยื อุก ไอ้บ้า!”

ผมดึงเอาผ้าที่มันจุกเข้ามาในปากก่อนจะด่ามันไป

“หุบปาก”

มันบอกเสียงเข้มตวัดสายโหดส่งมาให้จนผมต้องรีบหุบปากลงทันที

แม่งเอ้ยแล้วพ่อกับแม่ผมจะเป็นยังไงละเนี่ย! ;-;

 

 

#จะพาน้องไปไหนห้ะบีเอ็ม

1เม้น=1กำลังใจ💗