“ไม่เจ็บก็ดีแล้ว ถูกฉันเอาบ่อยๆก็คงชินไปเอง” น้ำเสียงกระหยิ่มแกมหยาบโลนพ่นออกมาอย่างไม่รู้จักอาย

“คุณมันโรคจิต...” แพรดาวมองเขาอย่างเจ็บใจ ไม่รู้จะสรรหาคำมาด่าผู้ชายคนนี้อย่างไรดี

“อยากรู้ไหมว่าคนโรคจิตอย่างฉัน...ทำอะไรเธอได้บ้าง”

“หยุดนะ คุณอย่าทำอะไรบ้าๆที่นี่นะ”

พูดไม่ทันจบ แพรดาวถูกเขากระชากตัวถลาเข้ามานั่งตักเรียบร้อย หญิงสาวรีบดิ้นออกจากการอ้อมแขน

“คุณแพท ปล่อยแพรเดี๋ยวนี้นะคะ”

“กลัวว่าเพื่อนจะรู้เหรอว่าฉันเป็นอะไรกับเธอหื้ม?” พชรเชยคางใบหน้าสวยให้สบตาเขา มือที่ว่างก็รูดซิปเสื้อลง ใบหน้าก้มมองรอยแดงบนผิวขาวทั่วซอกคอที่เขาฝากรอยรักไว้เมื่อเช้านี้ มือใหญ่ปลดกระดุมเสื้อออกก็ยังเห็นเนินอกอวบอิ่มเป็นรอยไม่ต่างกัน

กลิ่นกายจางๆของหญิงสาวลอยแตะจมูกเกินห้ามใจ ริมฝีปากร้อนปัดเฉียดต้นคอเบาๆ

“เธอใช้น้ำหอมกลิ่นอะไรทำไมหอมอย่างนี้”

แพรดาวย่นคอหลบริมฝีปากร้อนฉ่า

“เราไม่ควรจะทำแบบนี้นะคะ เพื่อนของแพรกำลังเดินกลับมา ปล่อยแพรไปนะคะ” ขืนเธอปล่อยตัวปล่อยใจให้เขาคลอเคลียเช่นนี้ เขาคงได้ทำอะไรที่มากกว่านี้แน่ๆ

“จูบฉันสิ แล้วฉันจะปล่อยเธอ” น้ำเสียงเข้มกระซิบข้างๆหูกระตุ้นให้อีกฝ่ายยอมทำตามข้อตกลง

“แพรจะไม่ทำตามใจคุณเด็ดขาด”

แพรดาวแกะมือสากที่กำลังนวดเฟ้นหน้าอกใหญ่ของเธอออกไป มือเขากลับออกแรงเคล้นทรวงอกอวบโดยไม่ปล่อย

“อื้อ....ปล่อยแพรไปนะ” ริมฝีปากอวบอิ่มถูกริมฝีปากร้อนจูบครอบครองในวินาทีต่อมา

พชรรู้ดีว่าตัวเองจะจู่โจมเธอด้วยวิธีใด

ลิ้นสากแทรกเข้าไปตักตวงความหวานจากริมฝีปากคู่งามอย่างตะกละตะกลาม มือหนาบีบขย้ำสองเต้างามผ่านบราเซียเต็มฝ่ามือใหญ่ หน้าอกแกร่งเบียดเข้าหาร่างอวบในอ้อมแขน

“อา...”

ความต้องการในใจของตัวเองถูกหนุ่มใหญ่กระตุ้นจนลืมคิดไปว่าทั้งคู่ไม่ได้อยู่ในพื้นที่ส่วนตัว แรงปรารถนาขับเคลื่อนให้เธอปล่อยให้เขาจูบเธอ สัมผัสเธอไปทั่วเรือนร่างที่เกือบจะเปลือย

ฝ่ามือใหญ่เกี่ยวสายบราร่นลงข้างไหล่ปล่อยให้สองเต้าอวบใหญ่ได้เชยชม นิ้วเรียวยาวสะกิดปลายถันสีชมพูระเรื่อเบาๆก็ชูชันแข็งยั่วยวนจนน้ำลายสอ หญิงสาวร้องครางตัวสั่น สองแขนของเธอได้แต่โอบรัดต้นคอหนาไว้

ใบหน้าคมก้มลงเข้าหาทรวงอกใหญ่ ริมฝีปากร้อนอ้ากว้างเตรียมจะครอบครอง...

แอ๊ดดด....

เสียงประตูดังขึ้นเตรียมกับประตูถูกเปิดออกโดยไม่ได้ส่งสัญญาณใดๆ ทำให้คนในห้องที่กำลังแนบชิดกันในสภาพไม่เรียบร้อยร้องตกใจ

“ว้าย!” สองสาวร้องอุทานพร้อมกันอย่างไม่ตั้งใจ

อาลีนาหวีดร้องด้วยความตกใจ สองมือรีบปิดตารีบยืนหันหลังด้วยความเขินอาย

แพรดาวดีดตัวลุกจากตักเขา เธอยืนหันหลังติดกระดุมเสื้อและจัดเครื่องแต่งกายอย่างอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

“ทำไมเคาะประตูก่อนเข้าหา” น้ำเสียงห้าวเอ่ยอย่างขัดใจ

พชรจัดเสื้อตัวเองเล็กน้อยก็เรียบร้อยเป็นเหมือนเดิม ไม่เหมือนเสื้อผ้าของแพรดาวอยู่ในสภาพยับยู่ยี่เพราะถูกเขาถอดจนเกือบจะเปลือยอก

“หนูขอโทษค่ะ หนูไม่รู้ว่าอาจารย์กับแพรจะ...” อาลีนากระดากปากที่จะพูดต่อ เธอได้แต่ยกมือปิดใบหน้าอันแดงก่ำของตัวเอง

“หันมาได้แล้ว เพื่อนของเธอแต่งตัวเสร็จแล้ว” พชรนั่งไขว่ห้างยกแขนพาดโซฟาด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยราวกับไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นในห้องนี้เมื่อสักครู่ที่ผ่านมา

ต่างกับเพื่อนของเธอที่นั่งก้มหน้าเงียบๆไม่รู้จะพูดอะไรดีพลางให้นึกถึงเหตุการณ์เมื่อสักครู่ เธอเปิดประตูเข้ามาก็เห็นเพื่อนตัวเองโอบคออาจารย์ในสภาพที่เสื้อหลุดลุ่ยเปลือยหน้าอกให้อาจารย์ดูดกลืนสองเต้า

“เธอคงรู้เรื่องแพรกับผมมานานแล้วใช่ไหม” พชรอดที่จะอมยิ้มกับท่าทางของแพรดาวไม่ได้ ใบหน้าของเธอแดงเป็นลูกตำลึง

“พอรู้มาบ้างค่ะ แต่แพรไม่ได้เล่ารายละเอียดมากกว่านั้นค่ะ”

อาลีนารู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเด็กนักเรียนนั่งในห้องฝ่ายปกครอง กำลังถูกครูฝ่ายปกครองสอบสวนว่าตัวเองทำผิดอะไรบางอย่าง

“ในเมื่อคุณรู้แล้วว่ากับแพรมีสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งมากกว่าอาจารย์กับลูกศิษย์ ผมเองก็มีเรื่องอยากให้คุณช่วยเช่นกัน”

“อะไรคะ/อะไรคะ?” ทั้งสองถามพร้อมกันด้วยความสงสัย

“พยายามอย่าให้แพรดาวอยู่ตามลำพังกับผู้ชายคนอื่นๆ ผมไม่ชอบ...”

“นี่มันจะมากไปแล้วนะคะ คุณไม่มีสิทธิ์มาก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของแพร!” แพรดาวจ้องมองพชรอย่างโมโห แต่เขากลับไม่ได้สนใจคำพูดของเธอสักนิดเดียว

“ผมหวังว่าคุณคงไม่อยากเห็นเพื่อนตัวเองคบชู้....”

“หนูจะพยายามค่ะอาจารย์” อาลีนาตอบอย่างแบ่งรับแบ่งสู้ เธอเองก็ไม่อยากให้เพื่อนอึดอัดเหมือนกัน

“ลีน่า!”

แพรดาวค้อนใส่เพื่อนอย่างน้อยใจ สงสัยวันนี้เธอคงได้ตัดขาดกับเพื่อนแน่ๆ

“ในระหว่างนี้คุณก็ทำตัวปกติเหมือนเดิม ผมยังคงเป็นอาจารย์ของคุณกับแพร ไม่ใช่ฐานะ....”

“พอได้แล้วค่ะ แค่นี้แพรก็ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหนแล้ว” แพรดาวรีบยับยั้งคำพูดสถานะที่ไม่คลุมเครือของเธอและเขาไว้ก่อน กลัวใจตัวเองจะอ่อนแอ ถ้าได้ยินว่าเธอเป็นนางบำเรอ เป็นผู้หญิงใจง่าย ผู้หญิงร่านที่ให้ผู้ชายคราวพ่อมีเซ็กส์กับเธอ

“หนูว่าเพื่อนอีกสองคนน่าจะกลับมาในห้องแล้ว พวกเราหยุดเรื่องนี้ก่อนเถอะค่ะ” อาลีนาหยิบทิชชูซับเหงื่อบนใบหน้าตัวเอง รู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนเกินของทั้งคู่ทันที

เพื่อนทั้งสองคนกลับมาสมทบตามเดิมโดยไม่ทันสังเกตว่าแพรดาวกับอาลีนานั่งหน้าซีดไม่ค่อยพูดอะไร มีแต่พวกเธอพูดคุยถามเรื่องเรียนกับอาจารย์พชรเท่านั้น

พชรยังคงเป็นมืออาชีพทำหน้าที่อาจารย์คอยตอบคำถามและพูดคุยเรื่องต่างๆกับนักศึกษาทั้งสองคน มีเรื่องที่แพรดาวและอาลีนาอาจจะตอบบ้างในระหว่างบทสนาที่ดำเนินไปจนกระทั่งมีเสียงมือถือของพชรดังขึ้นก่อนที่เขาจะขอตัวกลับก่อนและไม่ลืมที่จะจ่ายค่าไอศกรีมแก่สาวๆ

“เราว่าอาจารย์แพทน่ารักอ่ะ” ณัฐสินีเอ่ยชมอาจารย์ของพวกเธอทันทีที่เขากลับไปแล้ว

“ใช่ๆ อาจารย์เป็นกันเองมากไม่เหมือนตอนสอนหนังสือในห้องเรียนเลย” ภารณีพูดเสริมอีกคน

“อืมๆ อาจารย์เป็นกันเองดี” อาลีนาได้แต่ตอบสั้นๆยิ้มหน้าเจื่อนให้เพื่อนข้างๆที่นั่งฟังเช่นกัน

“นี่ถ้าอาจารย์อายุประมาณสามสิบต้นๆนะ ฉันคงขออาจารย์เป็นแฟนแล้ว” ภารณีพูดเล่นๆ

“ให้มันน้อยๆหน่อยแก อาจารย์เขาแก่พอๆรุ่นพ่อพวกเราแล้วนะ แค่คิดก็บาปแล้วนะ” ณัฐสินีพูดไมคิดอะไรมากต่างกับบางคนนั่งหน้าตึงร้อนผ่าวราวกับถูกตบหน้าชา

อาจารย์เขาแก่พอๆรุ่นพ่อพวกเราแล้วนะ แค่คิดก็บาปแล้วนะ...

ใช่...เธอทำบาปมาก

“ฉันว่านะเห็นอาจารย์เงียบๆแบบนี้ ท่าทางคงจะร้อนแรงน่าดู แกเห็นด้วยกับฉันไหมแพร?” ภารณีสะกิดเพื่อนที่นั่งเงียบไม่พูดไม่จา

“ฉะ...ฉันไม่รู้” แพรดาวตอบเลิกลั่น ไม่คิดว่าเพื่อนจะถามจี้ใจดำขนาดนี้

“ฉันว่าพวกเรากลับบ้านกันเถอะ นี่มันก็เย็นมากแล้ว” อาลีนารีบพูดช่วยเพื่อนตัวเองทันที

“เออๆ ฉันก็ลืมไปเลยว่านี่ก็เย็นมากแล้ว ฉันกลับก่อนแล้ว” เพื่อนสาวกลุ่มโครงการทั้งสองแยกย้ายกันกลับคนละทาง ส่วนอาลีนาและแพรดาวเดินกลับออกไปด้วยกัน

“ฉันขอโทษนะที่ไม่ได้เคาะประตูก่อนจะเดินเข้ามา” อาลีนาเอ่ยขอโทษด้วยความละอาย

“ไม่เป็นอะไรหรอก ฉันมากกว่าที่เป็นฝ่ายผิดเอง” แพรดาวนึกโมโหตัวเอง

“ฉันไม่คิดว่าอาจารย์เขาจะ...ร้อนแรงขนาดนี้” พอพูดเรื่องนี้ก็ชวนนึกถึงภาพเหตุการณ์สุดสยิวก่อนหน้านี้ ใครจะไปคิดว่าอาจารย์ที่มาดนิ่งๆดูน่าเกรงขาม หน้าตาหล่อเหลา พูดสุภาพจะร้อนแรงกับเพื่อนเธอได้ขนาดนี้

นี่ขนาดอยู่ในร้านแค่ห้องกั้นส่วนตัวตามลำพังกันสองต่อสองช่วงเวลาสั้นยังนัวเนียกันขนาดนี้ เรื่องบนเตียงก็คงจะไม่ต้องจินตนาการว่าเพื่อนของเธอจะมีสภาพเป็นอย่างไร

“หยุดคิดเรื่องลามกได้แล้วลีน่า!” แพรดาวตบไหล่เธอเสียงลั่น

“โอ้ย! อะไรกัน...ฉันไม่ได้คิดอะไรลามกสักหน่อย” คนที่คิดไปไกลรีบหันไปทางอื่นกลัวแพรดาวจะเห็นสีหน้าอันร้อนผ่าวของเธอ

“ไม่ต้องมาโกหก หน้าแกแดงเป็นลูกตำลึงขนาดนี้ใครก็เดาออก” แพรดาวยืนกอดอกมองเพื่อนอย่างงอนๆ

“เออๆยอมรับก็ได้ ว่าแต่ว่าอาจารย์แพทของแกอึดดีไหม” อาลีนามองรอบๆไม่มีใครอยู่แถวนี้

เธอกระซิบแพรดาวอย่างสงสัยเพราะตัวเองก็ยังไม่เคยมีความรัก อยากมีประสบการณ์รักๆใคร่ๆบ้าง แม้จะรูปร่างหน้าตาสวยเป็นลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น ตัวเล็กหุ่นอวบๆซ่อนรูป เธอก็ยังเป็นโสดมาจนถึงตอนนี้ อาจจะเพราะปากดี ไม่เรียบร้อย หนุ่มเลยๆไม่ค่อยชอบเข้ามาเธอก็ได้

บางทีเธออาจจะถูกสเปคกับหนุ่มใหญ่เหมือนเพื่อนของเธอก็ได้!

“ทะลึ่ง! ฉันไม่คุยด้วยแล้ว” แพรดาวรีบวิ่งหนีเพื่อนเข้าไปในหอพัก ไม่อยากตอบคำถามพวกนี้ แค่คิดก็หน้าแดงเขินอาย

อย่าใช้คำจำกัดว่าอึดเลย...เขาอึดและบ้าพลังยิ่งกว่านั้น

Talk : มาแล้วจ้าทุกคน พอดีติดงานช่วงสิ้นเดือนที่ผ่านมา เดือนเมษานี้จะว่างมากขึ้น น่าจะมีเวลามากขึ้นจ้า

ขออภัยที่ให้รอนานนะคะ 😂

ติดตามข่าวจากในกลุ่มเฟสบุ๊คส์ได้ค่ะ

ค้นหาคำว่า "นารึล90 นิยายอีโรติก"