“ร่านไม่เลือกที่จริงๆ!” วาจาเราะร้ายนี้มันคงจะเป็นใครไม่ได้นอกจากแอรอนที่แอบขับรถตามมาอย่างห่างๆ พอเห็นคนที่สาวเจ้าก้าวเท้าลงรถมาด้วยแล้วมือที่มันจับพวงมาลัยอยู่ก็บีบแน่นยิ่งขึ้นไปใหญ่ 

“ 

เฮ้ย! ป้าๆๆนี่มันอะไรกัน ทำไมของฉันมันมาวางอยู่ตรงนี้ล่ะ 

” พอเดินมาถึงห้องของต้องตกใจที่ข้าวของตัวเองมันกระจัดกระจายกองระเนระนาดอยู่กับพื้น 

“ก็เธอค้างค่าเช่าฉันมากี่เดือนแล้ว” หญิงสูงวัยหันมามองยังสาวร่างอวบเจ้าของห้องที่เพิ่งจะวิ่งหน้าตาตื่นมา 

“กะ...ก็สองเดือนไงป้า” 

“สองเดือนบ้าอะไร นี่มันเข้าเดือนที่สามแล้ว! ไป ไปเอาออกมาให้หมด” บอกกับมุทิตาเสร็จก็หันไปสั่งลูกน้องชายสองสามคนขนของของเจ้าของห้องออกมากองไว้หน้าห้องให้หมด 

“ป้าอย่าเพิ่งสิ นี่ไงๆนี่ ฉันเอาเงินมาให้แล้ว” มืออวบรีบลนลานล้วงเอาเงินที่มันอยู่ในกระเป่าเงินออกมาให้กับป้าเจ้าของบ้าน สายตาที่แสนดูถูกจ้องมองมาที่มือของมุทิตาที่กำลังสั่นยื่นเงินทั้งหมดที่มีให้ มือเหี่ยวกระชากเอาเงินในมือของมุทิตาไปอย่างแรงแล้วบรรจงนับมันซ้ำแล้วซ้ำเล่า 

“อะไร! นี่มันไม่ครบ เงินนี้มันแค่สองเดือนไม่พอถึงเดือนที่สามแถมยังไม่รวมค่าชำระที่จ่ายล่าช้า” 

“ถ้าอย่างงั้นขอเวลาฉันสักหน่อยนะ เดี๋ยวจะรีบหามาให้เลยนะจ๊ะ” น้ำเสียงวิงวอนขอร้องให้ป้าเจ้าของห้องเช่าได้ให้เวลาเธอได้หาเงินอีกหน่อย 

“ไม่ได้! ฉันละเบื่อพวกนี้จริงๆ ถ้าฉันให้เวลากับเธอแล้วคนอื่นฉันไม่ต้องให้เหมือนกันหรอ” น้ำเสียงเย้ยยันเชิงเด็ดขาดว่าไม่มีทางที่มันจะเป็นไปได้เด็ดขาด 

แต่ทว่ามุทิตาก็ยังคงร้องขอต่อเผื่อว่าผู้หญิงตรงหน้านี้จะเห็นใจกันบ้าง 

“นะป้านะ ขอเวลาเงินอีกหน่อยนะจ๊ะ แล้วรับรองว่าจะหามาให้ครบหมดเลย” 

“ฉันพูดเด็ดขาด แล้ว คำไหนคำนั้น เอา! ขนออกมาให้หมด เจ้าของมันมาแล้วเดี๋ยวให้มันขนไปเอง วางๆดีๆละเดี๋ยวมันขว้างทางเดิน” 

“เพล้ง!” 

เสียงข้าวของกระจัดกระจาย รูปครอบครัวที่มันเคยถูกตั้งอยู่หัวเตียงตอนนี้มันนอนนิ่งกระจกกรอบแตกร้าว เมื่อมุทิตาเห็นก็รีบเข้าไปหยิบค่อยๆปัดเอาเศษแก้วแตกออกจากรูปรวมทั้งรูปที่มันเคยอยู่ในลิ้นชักก่อนหน้าก็อยู่ในมือเธอด้วยตอนนี้ มืออวบไขว้คว้าเอาตุ๊กตาตัวเน่าสุดแสนโปรดเข้ามาไว้ในอ้อมกอดแนบแน่นไว้ที่อก 

“ฉันขอร้องเถอะนะ แค่ครั้งเดียวเองนะป้า” 

“ไม่! ขนของเธอออกไปจากพื้นที่ของฉันซะ!” ชี้นิ้วไล่ตะเพิดหญิงสาวรุ่นราวคาวลูก 

“ปะ...ป้า” มืออวบค่อยๆยกขึ้นกอบกุมกันเป็นดอกบัว ยกขึ้นไหว้ต่อการที่จะให้เธอได้อาศัยอยู่ที่นี่ต่อเพราะถ้าไปอยู่ที่อื่นมันก็คงจะหาห้องเช่าราคาถูกแบบนี้ได้ไม่ง่ายนัก 

ด้านของฟิลลิป 

ที่ได้ยินเสียงข้าวของดังกระทบกันลั่นก็รีบสาวเท้าเข้าไปด้านในทันที พอสาวเท้าเรียวหนาเดินเข้าไปถึงก็เห็นสิ่งของเครื่องใช้มันกระจัดกระจายเต็มพื้น ส่วนสาวเจ้าที่มาพร้อมกับเขาตอนนี้ก็กำลังยกมือไหว้ร้องขอหญิงสูงวัยตรงหน้า ชายหนุ่มร่างสูงเดินเข้าไปจับที่มือของมุทิตาให้ลดลง มุทิตาที่เห็นมือของชายปริศนาเอื้อมเข้ามาดึงมือของเธอให้ลดลงจากการไหว้ร้องขอโอกาสอยู่ก็หันไปมอง แต่ก็ต้องตกใจเมื่อคนคนนี้คือ...! 

“คะ...คุณแอรอน” เขามาได้ยังไง? 

“เอาไปซะ ฉันว่ามันต้องครบแน่นอน” แอรอนควักเงินในกระเป๋าของตัวเองออกมายื่นให้กับหญิงสูงวัยตรงหน้าที่หน้าเลือดขูดเลือดขูดเนื้อเอากับคนที่ไม่มีจะให้ 

“ไป! กลับ!” เสียงกร้าวของแอรอนดังลั่นก่อนที่มือหนาจะจับกระชากร่างอวบให้เดินตามไป โดยไม่มองกลับเลยว่าเท้าของสาวเจ้านั้นมันจะเหยียบเข้ากับอะไรบ้าง 

“โอ๊ย!” 

“คะ...คุณฟิลลิป” สายตาขอร้องให้เขาหยุดการกระทำของผู้ชายคนนี้เสียที แต่ทว่าฟิลลิปกลับไม่หยุดการกระทำของชายผู้นั้น 

“ฉันขอโทษ” เสียงของเขากระทบเข้าไปที่โสตประสาทหูของมุทิตาอย่างชัดเจน 

“คุณฟิลลิป” 

“โอ๊ย!” 

“ 

อย่าเข้าไปยุ่งกับคนของกู 

” 

เท้าหนาที่กำลังก้าวเข้าไปด้านในต้องหยุดชะงักเมื่อเสียงเข้มที่มันคุ้นเคยดังขึ้น 

“ 

แล้วทำไมกูจะเข้าไปยุ่งไม่ได้ 

” 

หันหน้าไปเผชิญบุรุษด้านหลัง 

“ 

เพราะกูมีสิทธิ์ความเป็นผัวในตัวผู้หญิงคนนั้น 

” 

บอกกรรมสิทธิ์ที่มีอยู่อย่างชัดเจน 

“ 

โทษทีวะ กูไม่ซีเรียสเรื่องนั้น 

” 

แล้วเท้าเรียวหนาของฟิลลิปก็จะก้าวเข้าไปด้านในแต่ทว่าก็ต้องหยุดชะงักเมื่อแอรอนโผคำพูดหนึ่งขึ้นมา 

“ 

ถ้ามึงเข้าไปยุ่งก็อย่าหวังว่าคนของมึงกูจะปล่อยให้รอด 

” 

มือหนายื่นรูปๆหนึ่งส่งไปให้กับฟิลลิปดู ซึ่งมันก็ได้ผลเมื่อร่างหนาที่ได้ดูรูปนั้นแล้วก็ถึง    กลับหยุดตัวเองนิ่งไว้ 

“ปึก!” 

แอรอนหวี่ยงมุทิตากระแทกเข้ากับเบาะในรถอย่างแรงจนกายสาวจุกกระอักเสียงร้องเล็ดรอดออกมาจากริมฝีบางอวบ 

“ทำอะไรของคุณ ฉันจะเข้าไปเก็บของ!” หันไปตวาดลั่นกับชายที่ทุกครั้งที่เจอหน้ากันก็มีแต่ใช้กำลังบังคับกัน 

“เดี๋ยวให้คาร์มิลเข้าไปเก็บให้!” หันมาเผชิญหน้ากับสาวเจ้าที่หน้าทะมึงตึงอยู่ข้างๆ อารมณ์ในหัวมันตีกันวนไปหมด ยิ่งครั้งที่สาวเจ้าทำท่าทีเสมือนว่าจะร้องไห้ในตอนที่ยกมืออ้อนวอนต่อคนเหล่านั้นแล้วมันยิ่งทำให้อารมณ์ของเขามันแปรปรวนเข้าไปใหญ่ แต่ก็ต้องรีบสลัดมันให้หลุดออกจากหัวเพราะผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างๆนี้ไม่ได้มีค่าอะไรสำหรับเขาเลย 

มาเเล้วจ้าา 

ไรท์เพิ่งจะทะเลาะกับ word เสร็จ 

นางทำให้หัวร้อนมากมาย 

ขอให้สนุกกันนะคะ