“แพรดาว คุณได้ยินที่ผมถามหรือเปล่า?” น้ำเสียงที่ทุ้มลึกแสนน่าฟังเอ่ยถามดังก้องทั่วห้องเรียน
“คะ? อาจารย์ถามว่าอะไรนะคะ”
แค่เห็นเขาเท่านั้น... เธอก็เสียอาการแล้ว
“คุณตอบคำถามผมไม่ได้ แสดงว่าคุณไม่ได้ตั้งใจเรียนตลอดทั้งชั่วโมง ฉะนั้นวันนี้ก็อยู่เรียนต่อในห้องเรียนสักครึ่งชั่วโมงแล้วกัน” เขาแอบยิ้มที่มุมปากอย่างสะใจที่ได้แกล้งคนตัวเล็กที่ยืนหน้าซีดหวาดกลัวเขายิ่งกว่าเสียอะไร
“ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ หนูแค่...”
“เอาล่ะนักศึกษาทุกคน วันนี้อาจารย์จะปล่อยพวกเธอก่อนครึ่งชั่วโมง ยกเว้นแพรดาวที่ต้องอยู่เรียนเสริมกับผมจนกว่าจะหมดชั่วโมง”
นักศึกษาทุกคนพากันส่งเสียงโห่ร้องปรบมือดีใจกันยกใหญ่ที่วิชาสุดท้ายไม่ต้องอยู่ยันหัวค่ำ ยกเว้นหญิงสาวคนหนึ่งที่นั่งเงียบแทบจะร้องไห้ลำพัง
“เธอหนีฉันไม่พ้นหรอกแพรดาว...”
ไม่รู้ทำไมเธอถึงได้อ่านปากของเขาออกว่ากำลังพูดอะไรอยู่กับเธอ...
สวัสดีค่ะ ไรเตอร์ นารึลนะคะ
ขอฝากเนื้อฝากตัวกับทุกคนด้วยนะคะ
นิยายของไรต์เน้นแนวนิยายรักต่างวัย ติดตามลองอ่านกันได้นะคะ
ร่วมพูดคุยกับนักเขียนได้ทางกลุ่มส่วนตัว
https://www.facebook.com/groups/1236275633128948/
หรือทางแฟนเพจ





