#PalmPart
ณ หอพัก M9 หลังเลิกเรียน
ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์แล้วนะครับกับการอยู่ร่วมกันกับไอ้รูมเมทขี้กวนตีนอย่างไอ้บอล ผมมีเรื่องหลายอย่างที่หนักใจไม่น้อยเลยครับ...เมื่อตอนเที่ยงมันก็โผล่หัวมาจากไหนไม่รู้ มากัดผมถึงศูนย์อาหารเลย
เฮ้ออออ...
แต่เรื่องที่ผมยังเครียดอยู่จนถึงตอนนี้คือเรื่องวันก่อนๆครับ
ผม...เอ่อ..คือผมโดนไอ้บอลมันจูบครับ...
“…” วันนั้นเป็นวันก่อนจดทะเบียนเรียนครับกลับมาจากไปซื้อของกับไอ้กายผมก็เห็นมันนอนหลับอยู่...ด้วยความที่หมั่นไส้ที่มันชอบกวนตีนใส่เลยจะเดินไปหาปากกามาเขียนหน้ามัน
แต่มันกลับดึงผมไปจูบเฉยเลยครับ
มันละเมอ...มันละเมอจูบผมแล้วหลับต่อ...
จนถึงตอนนี้ผมก็ยังรู้สึกเครียดไม่หาย ไอ้คนทำมันก็ลอยหน้าลอยตาเสียเหลือเกินครับ ตั้งแต่กอดผมเมื่ออาทิตย์ก่อนละ ยังไม่ละเมอจูบผมอีก...
“เฮ้อออ...” ผมเดินมายืนถอนหายใจอยู่หน้าห้องกำลังจะเปิดประตูเข้าไป แต่ไอ้คนที่ผมกำลังเครียดเรื่องของมันอยู่ดันเปิดประตูออกมาซะก่อน...นอกจากจะเซ็ตผมอย่างหล่อแล้วบอลมันยังแต่งตัวดูดีเหมือนกับจะออกไปเที่ยว สวมเสื้อเชิ้ตสีดำกับกางเกงยีนส์ขาดเข่า มันมองมาที่ผมนิดๆพร้อมกับทำเป็นขยับเข้ามาจะหาเรื่องจนผมต้องถอยหลังทำตาขวางใส ก่อนที่มันจะเดินชนไหล่ผมออกไปโดยไม่ได้พูดอะไรออกมาเลยสักคำ
“ไปแล้วอย่ากลับมานะ...ไอ้เวร...” ผมแอบด่ามันออกมาเบาๆก่อนจะเดินเข้าห้อง
..
..
..
#WriterPart
“ฮัลโหลมึงออกไปยัง?” ตอนนี้คนตัวสูงกำลังเดินไปที่ลานจอดรถของหอพัก ในระหว่างนั้นเขาก็ยกโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาเพื่อนไปด้วย...วันนี้พวกเขานัดกันกินเหล้าที่บาร์ของเฮียเกียร์ ซึ่งอยู่ข้างๆอู่ซ่อมรถขนาดใหญ่ เป็นร้านประจำเลยก็ว่าได้ อาจจะห่างจากมอนิดหน่อย แต่ก็ใช่ว่าพวกเขาจะไปไม่ได้เพราะมีรถยนต์ส่วนตัว
(ไอ้บอลโทษทีว่ะ...กูกำลังจะโทรบอกมึงว่ากูมีเรื่องด่วนจะต้องไปทำ) เสียงปลายสายจากหินดูเครียดๆเล็กน้อย
“เรื่องอะไรวะ? มีอะไรให้กูช่วยไหม?” บอลถามเมื่อได้ยินน้ำเสียงของเพื่อนที่กำลังเครียดๆยังไงเวลามีอะไรพวกเขาก็จะช่วยกันตลอด
“ไม่เป็นไรๆเรื่องนี้กูจัดการเองได้...”
“แน่ใจนะ?” เขาถามย้ำ
“อือ...”
“เออๆงั้นแค่นี้แหละ” บอลตอบก่อนที่จะกดตัดสายแล้วเดินไปเปิดประตูรถเก๋งคันสวยสีดำสนิทที่พ่อเขาเป็นคนซื้อให้ แล้วสตาร์ทขับออกไปทันที
..
..
..
เวลา 19:50 น.
สักพักรถของเขาก็ขับมาจอดที่บาร์แห่งหนึ่ง บอลจอดรถก่อนจะเดินเข้าไปในร้านก็มีสายตาทั้งหญิงและชายหันมามองเขาด้วยความสนใจ...คงเป็นธรรมดาของคนหล่อและตัวสูงแบบเขา...เขาเองก็มีกระตุกยิ้มหล่อๆไปให้พอหอมปากหอมคอ ก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะ VIP ของร้านที่เขาจองไว้
“อ้าวไอ้บอล...มาเร็วจังวะ?” เฮียเกียร์เจ้าของบาร์เดินออกมา เขาก็เจอรุ่นน้องพอดี
“สวัสดีครับเฮีย...คนมันอยากเหล้าอะครับ ฮ่าๆๆ” ร่างสูงยกมือไหว้ พร้อมกับพูดบอกชายหนุ่มที่เป็นเจ้าของบาร์แห่งนี้ด้วยน้ำเสียงติดตลก
“ซดเต็มที่เลยมึง...วันนี้กูเลี้ยงเอง...”
“ครับๆไม่เมา ไม่กลับนะครับ” บอลพูดติดขำ
“น้องบอล...มาทำไมไม่เห็นบอกพี่เบลก่อนเลย...” ร่างของหญิงสาวทรวดทรงน่าดึงดูดคนหนึ่ง แต่งตัวเซ็กซี่เดินเข้ามานั่งกอดพร้อมกับเอาหน้าอกหน้าใจเบียดกับแขนของคนตัวสูง
“โทษทีนะครับ...พอดีพักนี้ผมยุ่งๆ...” บอลตอบเสียงนุ่มพร้อมกับส่งยิ้มหล่อบาดใจไปให้เธอคนนั้น
“…มาถึงก็มีสาวมาหาเลยนะมึงเนี่ย” เจ้าของร้านที่นั่งอยู่ด้วยพูดแซว พร้อมกับยกเหล้าขึ้นมาดื่ม...
สักพักบอลก็มองไปเห็นเฟียร์คนที่กำลังเดินเข้ามา ซึ่งเพื่อนของเขามันก็ไม่ได้แต่ตัวจัดเต็มเหมือนเขา แต่ก็ยังสูงหล่อบาดใจอยู่ดี
“ไอ้เฟียร์...ทางนี้...” บอลตะโกนเรียก เฟียร์จึงหันมามองด้วยใบหน้านิ่งๆพร้อมกับเดินเข้ามาหา
“สวัสดีครับเฮีย...” เดินเข้ามาเขาก็ยกมือไหว้เฮียเกียร์ทันที
“วันนี้มากันแค่นี้เหรอวะ?” เฮียถามคนที่เข้ามาใหม่ เฟียร์เลยหันไปหาบอล
“ไอ้หินมันไม่ได้มาด้วยเหรอวะ?”
“มันบอกติดธุระว่ะ...บอกมีเรื่องให้เครียดนิดหน่อย แต่กูไม่รู้หรอกว่าเป็นเรื่องอะไร...มันบอกเคลียร์เองได้ กูเลยไม่ได้เป็นห่วง...” บอลตอบก่อนจะหันไปคลอเคลียกับสาวสวยคนเดิม
“ก็ตามนั่นแหละเฮีย...” เฟียร์พูด
“งั้นพวกมึงดื่มเยอะๆเลยกูเลี้ยง...” เฮียบอกพร้อมกับยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่ม...สักพักก็มีสาวๆเดินมาหาเฟียร์หลายต่อหลายคนแต่ก็ดูเหมือนว่าชายหนุ่มจะไม่ได้สนใจสักเท่าไหร่ กลุ่มพวกเขาตอนนี้ก็อายุ 19 กันทุกคนแล้ว ต่างคนต่างมีประสบการณ์ด้านมืดๆแบบนี้มาตั้งแต่อายุยังน้อย คนที่เพิ่งอายุ 19 ได้ไม่นานคงเป็นบอล วันเกิดเขาก็ตรงกับวันประกาศผลแอดมิชชั่นพอดี
ถึงจะหล่อๆออกแบดๆแต่พวกเขาก็พากันเรียนเก่งพอสมควร เอาง่ายๆคือหัวดีนั่นแหละ ถึงบางทีจะขี้เกียจก็ตาม...
“สัสเฟียร์...มึงเย็นชาจังวะ เด็ดๆทั้งนั้นเลยนะเว้ย...” บอลเมื่อเห็นเพื่อนของเขาที่ไม่ค่อยสนใจสาวสักเท่าไรเลยเอ่ยถาม
“ไม่มีอารมณ์ว่ะ...” เฟียร์ตอบเสียงเย็นชาก่อนจะยกเหล้าขึ้นมาซด ใครจะไปรู้ว่าตามจริงแล้วตอนนี้เขาดันอยากกลับไปแกล้งใครสักคนที่อยู่หอ
“ทำไมวะ...มีตัวจริงแล้วเหรอ ฮ่าๆๆๆ” เฮียเกียร์ที่นั่งอยู่ข้างๆแซวรุ่นน้องคนที่ชอบทำหน้าหน้านิ่งตลอดเวลา เฟียร์เองก็แค่ยักไหล่
..
..
..
เวลาผ่านไปถึง 3 ทุ่มคนที่บอกว่าไม่เมาไม่กลับในตอนแรกก็เริ่มไม่มีสติแล้ว เฟียร์กับเฮียเกียร์ดื่มไม่ค่อยเยอะเลยไม่ค่อยเมา
“เหี้ยบอลพอได้ละ...เดี๋ยวกูไปส่ง” เฟียร์บอกเพื่อนของเขาให้หยุดดื่มเมื่อเห็นท่าทางของเพื่อนที่เริ่มเมาไม่ได้สติ
“อื้อออออ...กูม่ายยยมาววว...กาบบเองด้ายยย” บอลพูดเสียงยานคาง จนมันทำให้เฟียร์แอบขำ
“หึๆ...” เขาหัวเราะให้กับท่าทางของเพื่อนก่อนจะขยับตัวเข้าไปใกล้ๆ
“พี่ครับ...เดี๋ยวผมขอพาเพื่อนกลับก่อนนะครับ...” ร่างสูงพูดบอก...หญิงสาวที่อุตส่าห์ตั้งตารออาหารเด็ดจนแทบจะอดไม่ได้อยู่แล้ว พอได้ยินเขาก็แอบออกอาการเสียดายเล็กน้อยแต่ก็ยอมขยับออกแล้วเดินไปหากลุ่มอื่นต่อ…
“เฮียครับ...ผมกลับก่อนนะเดี๋ยวรถมันผมจะให้มันมาเอาพรุ่งนี้...” เฟียร์พยุงร่างของเพื่อนที่ตอนนี้เมาพูดอะไรไม่รู้เรื่องขึ้นมายืน...อีกคนก็โซซัดโซเซเสียเหลือเกิน
“เออๆไปดีมาดี...ขอบใจที่อุตส่าห์พากันมา...ขับรถระมัดระวังด้วย...” คนมีอายุเยอะกว่าพูดบอกด้วยความเป็นห่วง เฟียร์เองแค่พยักหน้าก่อนจะพยุงร่างของเพื่อนออกมาจากบาร์แล้วตรงไปที่รถอย่างยากลำบาก
..
..
..
ในเวลาเดียวกัน ฝั่งของปาล์มที่ตอนนี้กำลังนั่งทำงานวิชาที่เพิ่งได้เรียนมาเมื่อตอนเช้าอยู่
#PalmPart
“เพิ่งเปิดเรียนได้ไม่กี่วันการบ้านก็เยอะเลย วุ้ย!” นั่งทำงานไปด้วยผมก็บ่นไปด้วย
“แต่ไม่มีใครกวนก็ดีละ...” ทุกวันต้องมานั่งรำคาญอยู่ในห้องแต่วันนี้ผมรู้สึกดีมากๆเลยครับ ไอ้บอลมันไม่อยู่ชีวิตของผมก็ดูมีระดับขึ้นมาทันที
Rrrrrrrrr
สักพักเสียงโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างๆก็ดังขึ้นมาผมเลยหยิบออกมาดูก่อนจะเห็นว่าเป็นรูปของพี่สาว
“ดึกขนาดนี้พี่จะโทรมาทำไมอะ?”
“หืมมม...พี่แค่ลองโทรมาถามว่าอยู่ที่นั่นโอเคไหม”
“ปาล์มโดนผีหลอกทุกวันเลยอะครับ ฮือออ...” ผมแกล้งทำเป็นเหมือนกับจะร้องไห้ แต่จะว่าไปก็มีผีอยู่ตัวหนึ่งนะครับ หรือถ้าหากผมเอาน้ำมนต์ไปสาดใส่มัน มันอาจจะหายมึนขึ้นมาก็เป็นได้...
เอ๊ะ...ความคิดดี...
“จริงไหม!!!? ถ้าปาล์มไม่โอเคเดี๋ยวพี่บอกม๊าให้ได้นะ”
“ปาล์มล้อเล่นเหอะ ฮ่าๆๆ” ว่าละพี่ผมต้องตกใจ แกก็เป็นแบบนี้แหละ เป็นห่วงผมไปซะทุกอย่าง
“เด็กนี่!”
“โอ๋ๆ...แล้วพี่มีอะไรอีกไหมอะ ปาล์มจะทำการบ้านต่อ...” งานไม่ได้ส่งพรุ่งนี้ แต่ผมอยากทำให้มันเสร็จๆจะได้มีเวลาตีป้อมแข่งกับไอ้รูมเมทกวนตีน
“งั้นพี่ไม่รบกวนละ...ฝันดีนะ…”
“ครับๆ” ผมตอบกำลังจะกดตัดสายไปแต่พี่ก็พูดขึ้นมาอีก
“ปาล์มเดี๋ยว...”
“มีอะไรอีกอะครับ?” ผมถามไปด้วยแต่มือก็เลื่อนไปจับปากกาแล้ว
“พักนี้พี่ได้ข่าวมีไอ้พวกโรคจิตมันชอบจับผู้ชายตัวเล็กๆไปข่มขืนในห้องน้ำนะ แบบตามห้องน้ำห้างหรือตามปั๊มไรงี้...พี่อยากให้ปาล์มระวังตัวด้วย...ตัวเล็กเท่าลูกหมาพี่ยิ่งเป็นห่วง...”
“เข้าใจแล้วครับ...แต่ปาล์มก็ไม่ได้ตัวเล็กสักหน่อย...”
“ใครบอก...ตัวเล็กแถมยังน่ารักอีกด้วยนะ น้องชายพี่ต้องมีผู้หญิงแอบชอบอยู่แน่ๆเลย...”
“อะไรของพี่เนี่ย...ไปนอนเลยยย...”
“ฮ่าๆๆจ้าๆฝันดีอีกรอบเน้อออ...”
“ค้าบบบ...”
ผมนั่งทำงานต่อจนตอนนี้เวลาห้าทุ่มแล้ว...แต่บอลมันก็ยังไม่กลับมาสักที
“วันนี้ขออย่าให้มันกลับมาเลยนะ...”
ก๊อกๆๆ
พูดยังไม่ทันขาดคำเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นมา...ผมหันไปมองที่ประตูพร้อมกับขมวดคิ้วเข้ากันก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินตรงเข้าไปเปิด ห้าทุ่มแล้วใครจะมาเคาะ...ไอ้บอลเหรอ? ทำไมไม่เปิดเข้ามาเองวะ
แกร็ก...
“อ้าว...ทำไมถึง...” เปิดประตูออกไปผมก็เห็นเป็นรูมเมทของไอ้กายมันกำลังพยุงร่างของไอ้คนที่ผมไม่อยากให้มันกลับมาอยู่…สภาพแบบนี้เมามาชัวร์...
“มันเมาน่ะ...ฝากมันด้วย...” คนตรงหน้าพูดพร้อมกับทำเป็นส่งตัวไอ้คนเมามาให้ ผมเลยจำใจขยับเข้าไปพยุงมันไว้...
เหม็นเหล้าฉิบหาย
ลำบากกูอีกด้วย
โอ๊ยยยยยย
“ขอบใจที่พามันมาส่งนะ...” คนตัวสูงพยักหน้าให้ผมด้วยใบหน้านิ่งๆก่อนจะหันหลังเดินออกไปทันที ผมค่อยๆปิดประตูอย่างยากลำบากแล้วค่อยๆพยุงร่างของคนเมาเข้าไปในห้อง
เอ๊ะ...
พวกมันเป็นเพื่อนกันเหรอวะ?
“อื้อออ...ทำมายยยพี่เบลน่าร้ากกกจางงเลยยยย...” บอลมันพูดเสียงยานคาง พร้อมกับยื่นมือมาจับแก้มของผม จนผมต้องรีบผลักมันลงไปนอนอยู่บนเตียง
“พี่เบลพ่อมึงสิ...” ผมบ่นก่อนจะมองสภาพของมันแล้วถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อย แต่ก็ต้องยอมเดินไปถอดรองเท้าของมันออกก่อนจะยกไปไว้บนเตียง
“อื้ออออ...อีกแก้ววว...”
“ตัวหนักแล้วยังพูดมากอีก...” ผมบ่นออกมาก่อนจะเดินไปนั่งทำงานต่อ แต่ถามว่ามีสมาธิทำไหม?
ไม่เลยครับ...
“อื้ออออ...” เสียงของคนที่เมามันครางออกมาไม่หยุด...จนผมต้องหันหลังมามองด้วยความเบื่อหน่าย
“แล้วคนเมาต้องทำไงวะแม่ง...” ผมบ่นออกมาพร้อมกับยกมือขึ้นมากุมขมับ ก่อนจะตัดสินใจค้นหาในอินเตอร์เน็ตเพื่อดูวิธีการทำให้คนหายสร่างเมา...ขืนปล่อยไว้แบบนี้มีหวังผมคงนอนไม่หลับทำงานไม่เสร็จแน่ๆ
‘เช็ดตัวให้คนเมา, ให้คนเมาดื่มน้ำ, ให้คนเมานอนหลับ…’
ง่ายสุดคือให้มันนอนหลับแต่คำถามคืออีกนานไหม…ถึงปกติบางวันมันจะนอนหายใจเสียงดัง หรือเรียกง่ายๆว่ากรนก็เถอะ มันอาจจะไม่ดังมาก...ผมเข้าใจครับว่าผู้ชายหลายคนเป็นแบบนี้ แต่ถ้ามันนอนครางแบบนี้ผมเองก็ไม่ไหวไหมวะ?
โอ๊ยยยยยย…
ไอ้สันเขือน
“กูจะต้องทำจริงๆเหรอวะ?” ผมถามตัวเองก่อนจะตัดสินใจเดินไปหยิบผ้าในตู้เข้าไปชุบน้ำในห้องน้ำแล้วบิดหมาดๆพร้อมกับคิดว่าทำไมผมต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วย
“มึงแม่ง...” พอเดินออกมายืนมองไอ้คนที่มันนอนกางแขนกางขาอยู่บนเตียงผมก็อดที่จะด่ามันออกมาไม่ได้...ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะตัดสินใจขยับลงไปนั่งที่ขอบเตียงนอนเบาๆผ้าเปียกหมาดๆถูกวางไว้บนตักของผมมือทั้งสองข้างเลื่อนไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของคนที่นอนไม่รู้ตัวด้วยความประหม่า
“อื้ออออ...” บอลมันร้องครางพร้อมกับจะเอามือมาจับแต่ผมก็ต้องคอยปัดออก มีอยู่หลายครั้งที่คิดจะถอดใจแล้วปล่อยมันไว้แบบนั้น แต่ผมกลับถอยไม่ได้แล้วครับตอนนี้
“อยู่นิ่งๆสิวะ...” บ่นไปด้วยผ้าเปียกก็ค่อยๆเช็ดไปที่คอขาวของคนที่มันหลับอยู่...ลากวนไปเช็ดที่กล้ามท้องสวย จนทำให้ผมต้องหันหน้าหนีพร้อมกับถอนหายใจออกมาหลายครั้ง ภาพในหัวที่ผมถูกมันจูบแล่นเข้ามาโดยอัตโนมัติจนต้องชะงักมือออกไปนั่งทำใจ
ตึกตัก...
ทำไมผมต้องมารู้สึกใจสั่นให้กับผู้ชายด้วยกันด้วยวะ...
แถมมันยังเป็นไอ้คนคนนี้อีกซะด้วย...
พอหันกลับมากลั้นใจเช็ดจนเสร็จ ก็ถึงได้ติดกระดุมให้มันเหมือนเดิมก่อนจะลุกขึ้นเอาผ้าไปแช่กะละมังไว้แล้วออกมารินน้ำใส่แก้วหน้าตู้เย็น
‘กูไม่ควรมาทำอะไรแบบนี้เลย...’ เดินถือแก้วน้ำกลับมาหาคนที่นอนอยู่เหมือนเดิม...ผมก็ขยับลงไปนั่งแล้วค่อยๆยกหัวของบอลมันขึ้น พร้อมกับเอาแก้วน้ำไปกรอกใส่ปาก ซึ่งบอลมันก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีครับ ถึงจะมีหกออกมาบ้างก็เถอะ...หมดแก้วพลาสติกที่ผมคิดว่ามันก็เยอะมากพอแล้ว ถึงค่อยๆวางหัวมันลงเหมือนเดิม
หมับ!
แต่อยู่ดีๆคนเมามันดันใช้มือคว้าท้ายทอยของผมแล้วดึงลงมาประกบจูบที่ริมฝีปาก จนทำให้แก้วพลาสติกที่อยู่ในมือของผมหล่นลงไปที่พื้นเสียงดัง
“อื้อออออ…” ผมร้องออกมาด้วยความตกใจ ก่อนจะรีบผละหัวออก ลุกขึ้นแถมยังขยับออกไปห่างๆจากมันทันที
ตึกตัก...
“อะ..ไอ้บ้า...หัวใจจะวาย...” ผมยกมือขึ้นมาเช็ดที่ริมฝีปากก่อนจะรีบตั้งสติแล้วจึงก้มลงไปเอาแก้ว
หัวใจมันก็สั่นไม่หยุด...
นี่มันเป็นครั้งที่สองแล้วนะ...
Contact Me
twitter @heartfilia_emma
Page ไรท์เอ็ม
แท็ก #รักนี้เกิดที่หอใน
ลิงก์สั่งซื้ออยู่หน้าแนะนำข้างบน
(ราคา 252฿)
