อ้ายอีเริงเมืองไม่ใช่ข้อครหา
แต่เป็นตรา ที่ตรึงตอกหน้าเขาไปตลอดชีวิต
เสพสุขบ่สมแล้วไยเจ้าจึงกลับมา
ณ โรงน้ำชาแห่งนี้คือที่พักพิงของบุคคลมากด้วยกิเลสหนาและกามารมณ์
จินฮวาผู้ถูกกระทำทารุณซ้ำแล้วซ้ำเล่าต้องบอบช้ำ
ด้วยน้ำมือของคนคนนั้น
เหตุใดกันชะตาฟ้าจึงลิขิตให้เป็นเช่นนี้หนอ ?
- นิยายชายรักชาย โหดสัสรัสเซีย ซาอุดิอารเบียกว่าเรื่องเดิมหลายเท่า กดปิดเบาๆถ้ารับไม่ได้
- แต่งตามอารมณ์สนอง need ของคนเขียนล้วนๆ อยากให้โรคจิตกว่าเดิม จัดคอมเม้นท์ยุมาหนักๆ
- พิมพ์ในโทรศัพท์ คำตกหล่นถ้าไม่เห็นไม่มีการแก้ ขี้เกียจเปิดคอมหนักมาก
- ไม่เน้นฉากแต่เน้นภาษา แต่ถ้าฉากโผล่มาเตรียมถุงเลือดไว้ด้วย
- เขียน nc ไว้ข้างหลัง คือตอนนั้นมี โผล่มากน้อย ตามศรัทธา
- คิดเสร็จแล้ว มีโแมนติกด้วยจะดีกว่า...
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
