เด็กคนหนึ่งเขามีชื่อว่า ฝน เขาเป็นเดกนที่เกิดมาในครอบครัวมีมีฐานะ ปานกลาง แต่เขาไม่เคยคิดเสียใจที่เกิดมาแบบนี้ เขามีความสุขที่ได้อยู่แบบนี้ มี พ่อ แม่ ตา ยาย และตัวเขาเอง
เขาอยู่อย่างมีความสุขจนกระทั่งเหมือนฟ้าข้างบนเล่นตลก วันหนึ่ง พ่อและแม่ของเธอได้ทะเลาะกันอย่างรุนแรง แม่เขาไล่พ่ออกจากบ้านไป แต่ยังดีที่แม่ให้พ่อกลับมาหาเขาอยู่ แต่ก็เหมือนฟ้าเล่นตลกไม่พอ แม่เขาได้ทะเลาะกับตาและยายาของเขา เขาได้โทรบอกพ่อของเขาว่า ให้มาช่วย จนสุดท้ายพ่อของเข้าก็ได้มารับเขาไปอยู่ด้วย บางครั้งก็พาเขามาเยี่ยมตากับยาย เวลาต่อมา พี่เกรส ลูกของญาติฝ่ายพ่อของเขาได้เสียชีวิตลงด้วยโรค มะเร็งเม็ดเลือดขาว เขาเสียใจมาก จนกลาดกลายเป็นโรคเครียดอ่อนๆ แต่เธอก็ไม่ได้บอกใคร เวลาว่างเขาจะไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า โดยเด็กๆที่อยู่ที่นี่ล้วนมาจาก ถูกทิ้ง พ่อแม่ทะเลาะกัน ถูกจับไปขาย พ่อแม่เสียชีวิตและอื่นๆ เขาจึงนึก สงสารปนเอ็นดูเพราะคิดได้ว่าพวกเด็กๆก็เหมือนกับเขา ยังดีที่ฟ้าเห็นใจ เขาได้รับทุนการศึกษาไปเรียนที่เกาหลี แต่ในระหว่างที่เรียนอยู่นั้นไม่รู้ว่าจะเรียกว่า โชคดีหรือโชคร้าย เขาได้ไปเจอเจ้าพ่อมาเฟียที่เกิดเป็นบ้า? เอ็นดูเขาและอยากให้เขาไปอยู่ด้วย โดยที่ให้เขาทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยเขา ซึ่งเจ้าพ่อมาเฟีย ได้สอนการใช้อาวุธ,ประกอบอาวุธ,ทั้ง มีดดาบปืนและอื่นๆ,สอนศิลปะการต่อสู้แขนงต่างๆให้ เจ้าพ่อมาเฟียใจดีกับเขามากจนเขารู้สึก ถูกใจเจ้าพ่อมาเฟียคนนี้ขึ้นมา...
สวัสดีค่ะ ไรท์คาเรนเองนะ
ไรท์มีเรื่องอยากจะบอกว่า นิยายเรื่องนี้ มีแนว ดราม่า,โรแมนติก,ncไม่เยอะ ซึ่งใครไม่ชอบดราม่า ไม่เป็นไรนะ เพราะเรื่องนี้ นายเอกน่าสงสาร ฟ้าเล่นตลกกับ 'ฝน' ลูกสาว?คาเรนได้
สุดท้ายฝากติดตามด้วยนะ รักนะคะ รีดเอกร์ที่น่ารัก จุ๊บ
Guest
