วิวาห์รักซาตานร้าย

“ทำอะไรกัน!!”  เสียงที่ตวาดมาจากด้านหลังทำให้คนทั้งสามตกใจไปตามๆกัน  ขวัญตาหน้าซีดทันทีที่รู้ว่าเจ้าของเสียงเป็นใคร  ส่วนกฤตานนท์และกรกมลมองผู้มาใหม่อย่างไม่พอใจที่อีกฝ่ายเสียงดังจนเพื่อนของพวกเขาตกใจ หน้าซีดยังกับพวกแอบทำไรผิดมาแล้วโดนจับได้

“ปละ  เปล่าค่ะ”

“จะเปล่าได้ยังไงก็เห็นอยู่ว่ายืนให้ไอ้หมอนี้มันกอดอยู่”

“มันไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ”  ขวัญตาผละตัวออกจากอ้อมแขนของกฤตานนท์ที่ช่วยประคองเธอไว้ก่อนที่เธอจะหน้าทิ่มลงไปกับพื้น

“คุณควรจะให้เกียรติภรรยาคุณหน่อยนะครับ”  กฤตานนท์พูดออกมาด้วยความไม่พอใจที่เพื่อนสามีแสดงท่าทางไม่สุภาพกับเธอ

“นายเป็นใครมาสั่งฉัน  แล้วไอ้พวกที่ชอบตีท้ายครัวของคนอื่นละทำไมไม่ให้เกียรติสามีเขาบ้าง”

“คุณ!!” สิ้นเสียงของจอมภพ  หมัดหนักๆของกฤตานนท์ก็พุ่งเข้าใส่หน้าจอมภพอย่างแรง  จากศาลาที่เคยมีเสียงพูดคุยกันอย่างสนุกสนานกลายเป็นเวทีมวยขนาดย่อม

“คุณจอมภพ หยุดนะคะขวัญขอร้อง”  ขวัญตากอดรั้งสามีเอาไว้  ส่วนกรกมลก็รั้งแขนของคนก่อเรื่องไว้แน่น

“ผัวยืนหัวโด่อยู่ตรงนี้  ยังจะกล้าปกป้องมันหรอห๊ะ”

“คุณจอมภพ”  จากที่กำลังตกใจกับเหตุการณ์มะกี้กลับกลายเป็นว่าขวัญตารู้สึกโกรธจอมภพที่เขาเสียมารยาทกับเพื่อนสนิทของเธอแล้วยังจะใช้คำพูดหยาบคายกับเธออีก

“ผัวไม่อยู่ทันไร  เรียกผู้ชายมาหาถึงบ้านเลยนะ”  กฤตานนท์ที่โดนพาดพิงกำมือเข้าหากันแน่น  อยากจะกระโจนเข้าไปซัดหน้าของจอมภพอีกครั้ง

“คุณจอมภพ  มันจะมากไปแล้วนะ”  ขวัญตาที่ตอนนี้โกรธจนตัวสั่นที่โดนจอมภพต่อว่าต่อหน้าเพื่อนๆ

“หรือไม่จริง  มานี่เลยเข้าบ้าน!!”  พูดจบก็คว้าแขนของขวัญตาไว้ก่อนจะออกแรงดึงให้เดินตามมาโดยไม่ลืมที่จะไล่คู่กรณีกลับไป

“ส่วนแกไม่ต้องตามมา  มาทางไหนกลับไปทางนั้น”  จอมภพหันมาบอกกับไอ้คนที่มันคิดจะตีท้ายครัวของเขาอย่างไม่เกรงกลัว  ผู้ชายด้วยกันมองกันออกว่าอีกฝ่ายคิดยังไงกับภรรยาของเขาและมันจะไม่มีทางเป็นไปได้

“จอมภพ นั่นแกจะทำอะไรหนูขวัญตา”  คุณหญิงร้องถามอย่างตกใจเมื่อเห็นลูกชายตัวดีที่กระชากลากถูลูกสะใภ้ของเธอขึ้นไปด้านบน

“คุณจอมภพ  ปล่อยขวัญนะ”  จอมภพลากขวัญตาขึ้นมาบนห้องนอนโดยไม่สนใจเสียงร้องถามของคนในบ้านเลยสักคน  พร้อมทั้งเหวี่ยงร่างบางเข้ามากลางห้อง

“คุ..คุณจะทำอะไร”  เมื่อเห็นสีหน้าเกรี้ยวกราดของจอมภพ  ทำให้ขวัญตาแอบกลัวอยู่ไม่น้อย

“ทำโทษคนที่คิดจะเล่นชู้ในบ้านล่ะ”

เพี๊ยะ!!!  เสียงฝ่ามือกระทบเข้ากับใบหน้าของจอมภพจนหน้าหัน  จอมภพค่อยๆหันกับมามองคนที่กล้าตบหน้าเขา  ดวงตาคมที่เต็มไปด้วยความโกรธจ้องมองร่างบางอย่างน่ากลัว

“คุณมันปากมอม ไร้มารยาท”  ขวัญตายังคงต่อว่าเขาอยู่  ถึงแม้ว่าเธอเองก็ตกใจไม่น้อยที่เผลอตบหน้าของเขา

“เธอกล้าตบฉันงั้นหรอขวัญตา”

“ก็คุณหยาบคายกับขวัญก่อน”  ขวัญตาพยายามหาเหตุผลให้ตัวเอง  แต่เหมือนจอมภพจะไม่สนใจในคำตอบของเธอ  แต่กลับเหวี่ยงร่างบางลงบนเตียงกว้าง  ขวัญตารีบดันตัวขึ้นก่อนจะตั้งท่าวิ่งลงจากเตียง  แต่ก็ช้ากว่าจอมภพที่คว้าร่างบางไว้ก่อนที่เธอจะลงจากเตียงได้สำเร็จ

“ปละ...ปล่อยขวัญนะ”  ขวัญตาดิ้นรน  ทุบตีจอมภพ  เธอพยายามผลักไสจอมภพให้ออกจากตัวเธอ

“ปล่อยให้โง่!!!”  ขาดคำจอมภพก็โน้มหน้าลงมาจูบอย่างดุดัน ขวัญตาเบือนหน้าหนีจูบที่ทำให้เธอรู้สึกถึงรสคาวเลือด  จอมภพละจากจูบก็เลื่อนลงมาซุกไซ้ซอกคอระหงทั้งซ้ายและขวา  ไม่สนใจอาการดิ้นรนของขวัญตา  มือหนาก็พยายามดึงทึ้งเสื้อผ้าของอีกฝ่ายอย่างไร้ความปราณี