ครีษมาโดนพ่อที่คิดว่าเธอโดนทำคุณไสยใส่จับตัวมาไว้ที่บ้านของเวทิศผู้ที่เป็นที่เลืองลือว่ามีเวทมนตร์คาถา น่าจะถอนของที่ลูกสาวโดนทำใส่ไว้ได้ แต่น่าแปลก เวทมนตร์คาถาของเวทิศกลับทำอะไรสาวน้อยครีษมาไม่ได้เลยแม้แต่น้อย เรื่องวุ่น ๆ จึงเกิดขึ้นเมื่อหนุ่มหล่อเจ้าของคาถาสาวหลง มาเจอสาวที่ไม่หลงไปกับมนตร์คาถาของเขา
******************
“มหาละลวย พุทธา กายามอบให้กู
มหาเสน่ห์ ธรรมมา กัลยาหลงกู
มหานิยม สังฆา สิเน่หาแต่ตัวกู”
เมื่อร่ายคาถาเสร็จสรรพเวทิศจึงหลับตาเพ่งสมาธิเป่ามนตร์ลงกลางมือที่พนมอยู่ จากนั้นจึงลืมตาขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้มที่มุมปาก รู้แน่ว่าตอนนี้เพียงยัยหมูก้อนทอดสบตาเขา เธอก็จะลืมไอ้คนที่ชื่อกัสไปเป็นปลิดทิ้ง คำนึงถึงแต่เขา ใฝ่หาแต่เขา หลงรักแต่เขา
หือ? สาวที่หลงรักกูทำไมเอียงหัวแล้วขมวดคิ้วมองหน้ากูแบบนี้วะ?
เวทิศแอบคิดในใจเมื่อเปิดเปลือกตาขึ้นแล้วเห็นสาวน้อยหน้ามนขมวดคิ้วเอียงคอมองเขาเหมือนมองสัตว์ประหลาด เขาจึงย่นคิ้วเข้าชนกันบ้างด้วยความสงสัย
“พี่หล่อไหม?” เวทิศถาม
“หล่อ” น้องตอบสั้น ๆ
“พี่ดูดี ดึงดูดใจเธอไหม?”
“อืม ก็นิดหน่อย”
“พี่ดูน่าเข้าใกล้ไหม?”
“ก็งั้นมั้ง”
“ตัวของพี่หอมน่าดมไหม?”
“ก็ไม่แย่”
“เธอรักพี่ หลงพี่ อยากอยู่กับพี่แล้วใช่ไหม? มาเป็นเมียพี่ไหม?”
“Shit! พี่ทูว่าอะไรนะ? หนูอยากเป็นเมียพี่ไหมเหรอ? บ้าหรือเปล่า? นี่หนูนะ ยัยหมูก้อนทอดของพี่ปลาทู เพิ่งกลับมาเจอหน้ากันได้ยังไม่ถึง 15 นาที พี่จะเอาหนูทำเมียเลยเหรอคะ? ถึงหนูจะโตแล้วแซ่บแต่หนูไม่ได้ใจง่ายนะคะ” ครีษมาถามหน้าตาตื่น แต่หนุ่มหล่อที่เป่าคาถาใส่เธอกลับทำหน้าตื่นเสียยิ่งกว่า
เวทิศหันขวับไปมองพ่อของตัวเองทันที
เวทย์ยิ้มน้อย ๆ แล้วพยักหน้าให้ลูกชาย
ในที่สุดไอ้เวย์ก็หาสาวที่มันทำให้หลงด้วยคาถาไม่ได้เสียที แต่หาเจอเมื่อสายไปแล้ว... เสือกมีเมียครบทั้งสามคนไปเรียบร้อย สาวที่ต้านคาถามันได้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรอีกแล้ว
******************
Guest
