ขนมผิง สู้ชีวิตอยู่ดี ๆ ก็ต้องมาวิ่งหนีตายจากดงกระสุน เธอโหมงานหนักจนเลิกงานดึกดื่น ท้องก็ดันหิวเลยต้องพาตัวเองออกมาหาอะไรกิน
อยู่ดี ๆ ก็ดันมีอันธพาลที่ไหนไม่รู้มามีเรื่องกันแถวนี้ เธอเลยต้องวิ่งหนีตายจากลูกกระสุน แต่หนีอีท่าไหนไม่รู้ถึงได้หลุดเข้าไปอยู่บนรถผู้ชายอันตรายหน้าหล่อ จนต้องติดสอยห้อยตามไปกับเขา นอกจากจะติดไปกับเขาแล้ว ต่อให้อยากกลับบ้านแค่ไหนก็ทำไม่ได้ เพราะศัตรูเขายังจ้องจะทำร้ายอยู่เต็มไปหมด
เธอจึงต้องอาศัยอยู่กับเขาอย่างไม่มีทางเลือก…
ผู้ชายอันตรายที่ทั้งโหด ทั้งห่าม อ้าปากพูดแต่ละทีก็ไม่พ้นดุด่าเธอ
------------------------------------------------------------
สายตาคมเข้มตวัดมองคนข้าง ๆ ที่เงียบไปหลังจากโดนเขาตวาดใส่ ใบหน้าจิ้มลิ้มงอง้ำจ้องมองเขาอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ
กูไปเอาลูกหลานใครมาวะเนี่ย
คิดไม่ตกว่าจะทำยังไงกับเธอดี สักพักเสียงถอนหายใจก็ดังออกมาให้คนบนรถได้ยิน
“...”
“บ้านอยู่ไหน?”
------------------------------------------------------------
“ครั้งนี้ฉันจะปล่อยไปก่อน ทีหลังก็ห้ามขึ้นไปอีก” น้ำเสียงดุที่เอ่ยออกมา พร้อมสายตาคาดโทษ ทำเอาเธอสะดุ้งเล็กน้อย
“ทราบแล้วค่ะคุณชาย” เธอยู่ปาก ทำแก้มอมลมจนพองคล้ายเด็กโดนดุ
“ห้ามทำหน้าแบบนั้นด้วย”
“แบบไหนคะ? ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ” หาเรื่องกันชัด ๆ
“ก็ไอ้ที่ทำเมื่อกี้…”
“...”
“ทำแก้มกลม ๆ แบบนั้นน่ะ อย่าทำอีก”
น่ารำคาญตาเสียจริง
------------------------------------------------------------
“เลิกร้องได้แล้ว… มันขี้เหร่”
“นี่คุณ!”
“หน้าตาก็ไม่น่าดูอยู่แล้ว ยังจะร้องไห้ขี้มูกโป่งอีก” ทันทีที่พูดจบ ขนมผิงก็ทำท่าจะร้องหนักขึ้นกว่าเดิม
เสียงสะอื้นเริ่มสั่นจนเขาได้แต่ถอนหายใจ ก่อนจะรีบตักข้าวต้มยัดเข้าปากเธอเพื่อไม่ให้แหกปากลั่นไปมากกว่านี้
“ไม่ต้องมายุ่ง ฮึก เลย” สองข้างแก้มพองตุ่ยเหมือนกระรอกอมน้ำ ดวงตาคู่สวยเลอะด้วยหยาดน้ำตา ริมฝีปากบางพยายามจะโต้กลับเขา แต่ก็พูดอะไรไม่ได้เพราะต้องจัดการเคี้ยวข้าวต้มในปากให้หมดก่อน
เข้าใจแล้วประโยคที่บอกว่า น่าแกล้งให้ร้องไห้ มันเป็นยังไง
------------------------------------------------------------
แนะนำตัวละคร
พระเอก: มินทร์ ธามินทร์ ไพศาลพิวัตน์ อายุ 33 ปี
นางเอก: ขนมผิง พีรดา ติรชยา อายุ 26 ปี
------------------------------------------------------------
สวัสดีค่าทุกคน ในที่สุดลินก็ได้กลับมาเปิดเรื่องอีกครั้งแล้วค่า☺️ เรื่องนี้ลินแต่งจบเรียบร้อยแล้ว อีบุ๊คกำลังจะมาเร็ว ๆ นี้ค่ะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องของพี่มินทร์หนุ่มหล่อลึกลับที่กำลังมีเรื่องอยู่กับศัตรู อยู่ ๆ ยัยน้องที่กำลังจะออกไปซื้อมาม่ามากินยาไส้เพราะชีโหมงานหนัก จนต้องเลิกงานดึกดื่น ออกมาก็มาป๊ะกับพี่พระเอกที่กำลังมีเรื่องกันอยู่ หนีไปไหนไม่ได้เลยต้องหนีขึ้นรถพี่เขามาด้วย พอมาแล้วก็ดันกลับออกไปไม่ได้อีก ความรักเลยเริ่มเบ่งบานจากดงกระสุนเลยค่า
เรื่องนี้จะเป็นแนว ค่อย ๆ รักกัน แต่ระหว่างทางก็จะมีการทะเลาะต่อปากต่อคำกันอยู่บ่อย ๆ พี่ก็ชอบรำคาญน้อง ขัดหูขัดตาไปหมด พระเอกเรื่องนี้เหมือนจะแดง แต่จริง ๆ เขียวปี๋เลยค่า อยากให้ทุกคนได้ลองอ่านดูน้า แล้วจะวางไม่ลง ยิ้มไม่หุบเลยค่ะ😆
ถ้าชอบเรื่องนี้ ลินรบกวนขอคนละ 1 ใจ 1 คอมเม้นท์ให้กันหน่อยน้า กำลังใจของทุกคนมีความหมายกับลินมาก ๆ เลยค่ะ💖 แค่รู้ว่ามีรีดเดอร์ที่น่ารักกำลังรออ่านอยู่ลินก็พร้อมแต่งต่อแล้ว ฮึบ!💪🏻
------------------------------------------------------------
นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ทั้งภาพหน้าปกและเนื้อหา ไม่อนุญาตให้ทำซ้ำ คัดลอก ดัดแปลงเนื้อหาหรือส่วนใดส่วนหนึ่งของเนื้อหาทั้งสิ้น
Guest
