โทษครับ ไอ้เจ้ยขอไม่เป็นเด็กเสี่ย

เรื่องราวของเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่โดนพ่อแท้ ๆ ของตนขายเพื่อใช้หนี้ให้กับเจ้าหนี้ ขณะเดียวกันแรกเริ่มเดิมที เจ้ย เด็กหนุ่มหน้าตาหวานสวยผู้มีโครงร่างคล้ายกับโอเมก้าแทบทุกสัดส่วนจะปฏิเสธหนักหนาที่จะไปอยู่กับเสี่ยงเลี้ยงที่ว่า เพราะในความคิดของเขาใครก็ตามที่ขึ้นคำว่าเสี่ยในภาพจำก็ล้วนแต่มีพุงย้วย หัวเทิก หน้าตาดูไม่ได้ ทั้งยังดูปากเหม็น มีดีแค่ใส่ทองเส้นใหญ่ก็เท่านั้น

ทว่า! ใครเล่าจะรู้เพราะหลังจากที่เขาเจอกับเสี่ยที่ว่า ความคิดทั้งหมดของเขาก็ได้เปลี่ยนไปตลอดกาล

“นับจากนี้เองก็ดูแลเสี่ยเขาให้ดีล่ะ”

“ไม่… ไม่ปฏิเสธ”

“อ้าว”

‘ใครจะปล่อยให้เสี่ยเลี้ยงที่ยังหนุ่มแน่นแถมยังหล่อเหลาพร้อมรวยคนนี้หลุดลอยจากมือไปล่ะ ว่าที่เมียของเขาก็ต้องเลี้ยงเขาได้อย่างงี้สิถึงจะถูก อีกอย่างหน้าตาดุ ๆ แบบนี้หากทำให้คนงามตรงหน้าต้องมาครวญครางอยู่ใต้ร่างคงจะดีไม่น้อย’

แล้วความรักของทั้งสองจะก็ต่อขึ้นได้อย่างไรนั้น ตามต่ออ่านได้ในตอนเลยค่าา

นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนเอง ห้ามนำไปดันแปลงหรือคัดลองซ้ำโดยไม่ได้รับอนุญาต📌

เป็นเพียงเรื่องราวที่สมมุติขึ้นและแต่งสนองนี้ดตัวเองเท่านั้น โปรดปล่อยจอยกับการอ่าน คอมเมนต์ได้เต็มที่เลยค่า

คำเตือน⚠️

มีการใช้ของกิน ลูกอม เค้ก ของเล่น คอสเพลย์และการมีเซ็กซ์กันอย่างหวาดเสียว(เปิดเผย) โปรดนักอ่านสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วอ่าน จักรวาลโอเมก้าเวิร์ดหากจะมีอะไรไม่สมเหตุสมผลไม่แปลก มีการใช้ฟีโรโมนล่อลวง ไม่มีการพลิกโพกลับคืน มีการใช้คำหยาบคาย และอาวุธเล็กน้อยเพื่ออรรถรสในเนื้อเรื่อง

ฉากเอ็นซีมีทั้งบนเตียง ห้องน้ำ ครัว ระเบียง รถ ดูดนมจากเต้า และติดเป้ง(น็อต)