
BEFORE
“แล้วถ้าฉันบอกว่าจะไม่มีวันยกให้เธอเป็นเมีย เธอจะเป็นได้แค่นี้ แค่นางพยาบาลที่นอนแบให้ฉันเอาแก้เบื่อไปวัน ๆ เธอจะยังทนอยู่ต่อไปไหม?”
“...”
“อยู่ ๆ ก็นึกอยากรู้ขึ้นมาว่าผัวที่เธอซุกไว้ที่บ้านนั่น มันรู้ไหมว่าเมียมันขย่มคนพิการอย่างฉันอยู่แทบทุกคืน”
“หยุดเถอะค่ะ ก่อนที่เอิงจะทนฟังต่อไปไม่ไหว ผู้ชายคนเดียวที่เอิงนอนด้วยคือคุณเจตน์ ผู้ชายคนแรกที่เอิงรักก็คือคุณ ทั้งหมดคือความจริง...ต่อให้คุณจะไม่เชื่อก็ตามแต่ใจ”
“...”
“ฮึก! แต่ขอถามสักคำเถอะค่ะ สำหรับคุณเจตน์...เอิงเป็นอะไรคะ?”
“เธอเป็นแค่ของเล่นแก้เบื่อ เป็นแค่นางบำเรอที่มีไว้เอาแล้วค่อยเขี่ยทิ้งทีหลัง”
“แสดงว่าคุณวางแผนจะทิ้งเอิง?”
“ก็ได้ยินแล้วนี่ ว่าฉันมีคนที่ต้องแต่งงานด้วยอยู่แล้ว”
“งั้นเอิงขอถามคำสุดท้าย...คุณเจตน์เคยรักเอิงบ้างไหมคะ?”
“...”
“ตอบมาค่ะ! ว่าที่ผ่านมา...คุณเคยรักเอิงบ้างไหม?!”
“ไม่เคย”
“เอิงเข้าใจแล้วค่ะ ในเมื่อเป็นแบบนี้ก็ไม่มีเหตุผลให้เอิงต้องอยู่ต่อ”
AFTER
“ทำไม...ทำไมถึงเป็นคุณ?”
“แล้วทำไมถึงเป็นฉันไม่ได้ หรือเธออยากขายตัวใช้หนี้ให้พวกเสี่ยแก่ ๆ มากกว่าคนหนุ่มอย่างฉัน?”
“เอิงแค่ไม่เข้าใจว่าคุณรู้เรื่องนี้ได้ยังไง แล้วทำไมถึงต้องซื้อตัวเอิง”
“ไอ้มาเฟียเจ้าหนี้เธอเป็นเพื่อนฉัน”
“ถึงอย่างนั้นก็เถอะค่ะ คุณเจตน์จะมาซื้อตัวเอิงไปทำไม?”
“...”
“ว่ายังไงคะ คุณเป็นคนผลักไสไล่ส่งเอิง...แล้ววันนี้จะมาลากเอิงกลับเข้าไปในชีวิตคุณอีกทำไม?”
“เพราะฉันไม่ชอบให้เธอกลายเป็นของคนอื่น”
“?!”
ฮืออออ แพรกลับมาแล้วค่ะทุกคน
รอบนี้หายไปนานมาก ลืมกันแล้วหรือยัง?
นี่แพรเองน้า ผืนแพรคนดีคนเดิม เพิ่มเติมคือเปลี่ยนนามปากกาใหม่เป็นแพรพิมพ์ดาว
คิดถึงกันไหม รอแพรกันอยู่หรือเปล่า?
รอบนี้แพรพาไอ้โบ้ประสาทแดร๊กกับแม่นางนุ่มนิ่มมาเสิร์ฟค่ะ
หวังเสมอว่าคุณนักอ่านที่รักของแพรจะชอบกันนะคะ
แล้วก็แน่นอน...ครบทุกรสชาติ ดุ เด็ด เผ็ด ร้อน หวาน ละมุนตุ้น แซ่บซ่านติดปลายลิ้น
และไม่มีนอกกายนอกใจแน่นอนค่ะ
แพรพิมพ์ดาว (ผืนแพร)
