หัวใจสายหวาน [ติดเหรียญ]

หั ว ใ จ ส า ย ห ว า น 

โบนิกา & ภีษมะ 

หวานใดเล่าน่าแอบมองเท่าหวานหน้า หวานใดเล่าน่าสบตาเท่าหวานยิ้ม 

หวานใดเล่าน่าทดลองเท่าหวานชิม หวานใดเล่าจะน่าลิ้มเท่าหวานใจ 

------------------------------------------------------- 

“ขอโทษค่ะ” โบนิกาก้มหน้างุด ลมหายใจหนักๆ ที่คนตรงหน้าปล่อยออกมาทำให้เธอยิ่งเครียด แต่ไม่แปลกหรอกหากเขาจะโกรธหรือดุ เพราะความผิดที่เธอก่อไว้ช่างร้ายแรงจนไม่น่าให้อภัย 

“ไหนลองบอกสิคะว่าพี่ควรลงโทษคนโกหกยังไงดี” 

“โบ...ไม่รู้ค่ะ” 

สีหน้าสำนึกผิดพร้อมกับหยาดน้ำที่จวนไหลเต็มทีเกือบทำให้ภีษมะใจอ่อน แต่ไม่หรอก ควรแก้เผ็ดอีกสักหน่อย โทษฐานที่แม่ดอกกุหลาบดอกน้อยกล้าล้อเล่นกับหัวใจเขา 

“น้องโบโกหกว่าท้อง” ดวงตาคู่คมมองไปยังเตียงนอนขนาดคิงไซส์พลางยิ้มกรุ้มกริ่ม น่าเสียดายที่หวานใจเขาไม่กล้าสบตาด้วยกลัวความผิดจึงไม่รู้ว่าตกหลุมพรางเข้าเสียแล้ว 

“ค่ะ” โบนิกากล้อมแกล้มตอบ 

“ใครโกหกอะไรไว้ก็จะได้อย่างนั้นค่ะ” 

แม้ไม่ฉลาดนักแต่คนตัวเล็กก็ไม่ได้บื้อจนตีความไม่ออก ใบหน้ากลมเงยขึ้นจึงเห็นว่าบัดนี้ภีษมะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตจนหมดทุกเม็ดอวดกล้ามเนื้อเป็นลอนสวยจากการออกกำลังกายสม่ำเสมอ เขาโน้มหน้าเข้าใกล้จนเด็กเลี้ยงแกะต้องเอียงหน้าหนีด้วยความประหม่า 

โกหกอะไรไว้ก็จะได้อย่างนั้น... 

...พี่จ๊ะคงไม่ได้ลงโทษด้วยการทำให้เธอ เอ่อ ท้องหรอกนะ !