เสียงรองเท้าส้นสูงดังก้องเข้ามาใกล้ก่อนเรือนร่างบอบบาง ส่วนเว้าโค้งชัดเจนเมื่อสวมชุดเดรสแนบเนื้อมานั่งตรงหน้า
“ขอบใจนะที่เอาเงินมาคืนด้วยตัวเอง” มารินเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มส่งให้เกื้อหนุนที่ไม่ค่อยเต็มใจมาที่นี่
“หมดธุระแล้วใช่ไหมคะ...งั้นฉันขอตัว” เขาจะลุกขึ้นแต่ก็โดนชายร่างใหญ่จับไหล่ให้นั่งลงเพราะผู้หญิงตรงหน้ายังพูดไม่จบ
“ฉันจะยกเงินในกระเป๋านี้ให้เธอทั้งหมด จะจ่ายค่ารักษาคุณย่าให้จนกว่าคุณย่าของเธอจะออกจากโรงพยาบาล...”
“คุณจะให้ฉันเอาตัวเข้าแลกเหรอ” เขาพูดแทรกขึ้นทันทีเมื่อได้ยินแบบนั้น
“ค่ารักษาคุณย่ากับค่าเทอมมันไม่ใช่น้อยเลยนะ ต่อให้เธอทำงานทั้งวันทั้งคืนก็คงหามาไม่ทันหรอก” มารินเสนอเงินให้เกื้อหนุนที่ต้องหาเงินมาจ่ายค่าทุกอย่างให้ทัน “ข้อเสนอดี ๆ จากฉันมันหาไม่ได้ง่าย ๆ นะ”
.
.
.
“ฉันตกลงค่ะ” เกื้อหนุนไม่มีทางเลือกเพราะคุณย่าต้องเข้าผ่าตัดอีกครั้งเพื่อใส่เครื่องกระตุ้นหัวใจ อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้เอาเงินคนอื่นมาฟรี ๆ “วันนี้ฉันขอไปดูคุณย่าก่อนนะ”
“ได้ เดี๋ยวคนของฉันกลับไปส่งที่โรงพยาบาล” มารินยิ้มกว้างมากขึ้นเมื่อได้ว่าที่คุณหมอมาเล่นสนุกกัน
ทั้งสองต่างก็แลกเปลี่ยนในสิ่งที่ต้องการ เขาต้องการเงินส่วนเธอต้องการความสุขบนเตียง ทุกอย่างมันก็ยุติธรรมดี
.
.
.
“แกเอาเงินไปคืนเค้าเดี๋ยวนี้เลย ถ้าเค้าเป็นคนไม่ดีขึ้นมาจะทำยังไง” วินิตาบอกกับเกื้อหนุนด้วยความเป็นห่วง
“ไม่ได้”
“ทำไม”
“ฉันเอาเงินสดก้อนนั้นจ่ายค่าผ่าตัดคุณย่ารอบแรกหมดแล้ว”
“โอ๊ยยยยย เกื้ออออออ แกบ้าไปแล้วหรือไง” วินิตาบ่นเพื่อนที่จะเอาตัวไปแลกกับเงินก้อนมากมายนั้นกับคนที่ไม่รู้จักอย่างมาริน
“มาริน คนินทร์ภัทร นักลงทุนสาวกำลังเป็นที่จับตามองในแวดวงการลงทุนและธุรกิจด้านการแพทย์” ขุนณรงค์หาชื่อมารินก็พบได้โดยง่ายก่อนอ่านมันออกมาเสียงดังให้ทั้งสองคนได้ยิน “เค้าไม่ใช่มิจฉาชีพหรอก ยังไม่มีครอบครัวด้วย”
“ฉันไม่อยากให้เกื้อมันมีความสัมพันธ์แบบนี้” วินิตาพูดขึ้นเพราะเป็นห่วงเพื่อน
“แค่ไม่รู้สึกก็จบแล้ว” เกื้อหนุนเข้าใจความสัมพันธ์ที่ตัวเองกำลังจะเข้าไปยุ่งกับมัน แค่คู่นอนห้ามมีความรักไม่เช่นนั้นก็จะเจ็บ
