อยากอยู่กับลูกก็ต้องนอนอ้าขาให้ฉันเอา

แนะนำตัวละคร 

ภรัณ ณธายุ 

อายุ 32 ปี 

‘รักลูกแต่ไม่รักแม่คือคอนเซปของเขา’ 

 

อรุณตะวัน เพียงตา 

อายุ 22 ปี 

‘เธอทำได้ทุกอย่างขอแค่ได้อยู่กับลูก’ 

  

ภิลล์ ภาลิลล์ 

อายุ 3 ขวบ 3 เดือน 

‘กุนป้อกะกุนแม่ทะเยาะอะใยกาน ย้องภิลล์ไม่เข้าใจ’ 

______________________________________________ 

“หมาบ้าเข้าสิงเหรอ พ่อเลี้ยงจะโวยวายใส่ฉันทำไม”เธอพยายามข่มความกลัวเถียงเขาให้ได้มากที่สุด เธอไม่อยากเป็นหนูหลบแต่ในรูให้เขาโขกสับอีกแล้ว 

“กล้าด่าฉันเป็นหมาเลยเหรอ งั้นโดนเอาท่าหมาหน่อยเป็นไง” 

ร่างสูงใหญ่ออกแรงผลักแม่ของลูกหน่อยเดียว เธอก็ขึ้นไปนอนงอตัวบนเตียง และเขาก็ไม่รอช้าในการจัดการผู้หญิงปากเก่ง คิดแต่จะหาพ่อใหม่ให้ลูก 

“ปล่อยนะพ่อเลี้ยง” 

หญิงสาวบนเตียงที่แทบจะไม่มีทางต่อสู้ แต่เธอก็ต้องสู้เพราะไม่อยากรับสิ่งนั้นอีก 

 “อ๊ะ อ๊ะ อื้อ” 

อรุณตะวันร้องครางไม่ไปสรรพเพราะเขาใช้นิ้วแกร่งเข้ามาในช่องทางนุ่มชักเข้าชักออกเป็นจังหวะ 

“เงี่ยนจนเยิ้มขนาดนี้ยังมาบอกว่าไม่อยากอีก” 

เสียงทุ้มนุ่มลึกกับลมหายใจร้อน ๆ เป่าข้างหูนุ่ม จนเธอเกร็งตัวเสียวสะท้านไปทั่วท้องน้อย เท้าเหยียดเกร็งไปหมด มือจิกผ้าปูที่นอนแน่น 

“เพี้ยะ เพี้ยะ  

“โอ้ยเจ็บนะ”ร้องลั่นเพราะฝ่ามือใหญ่ที่ตีบนก้นนุ่ม เธอไม่รู้ว่าเขามีสีหน้ายังไง แต่ที่รู้คือเธอเจ็บ 

 

 

 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว