นาคารีสอร์ต

“หลังเรียนจบพวกคุณอยากทำอะไรกันงั้นเหรอ หางาน พักผ่อน เดินตามความฝัน?”

“หลายคนก็คงจะอยากหาการหางานทำกันใช่ไหมหล่ะ”

ผมเองก็เหมือนกันเเต่มันติดอยู่นิดนึงที่ผม นิดนึงที่ว่านี่คือหางานไม่ได้ไงไปสมัครงานที่ไหนเขียนใบสมัครรอเเล้วรอเล่าก็ไม่เห็นจะมีใครติดต่อกลับมา พอไปสัมภาษณ์งานก็ไม่ผ่าน เกรดเฉลี่ยผมก็ดี โปรไฟล์ก็ไม่ได้เเย่เเถมหน้าตาก็ดีอีก เเล้วทำไมงานมันถึงได้หายากหายากหาเย็นเเบบนี้หล่ะวะเนี่ย งานมันหายากจนพ่อผมบอกให้กลับบ้านไปทำไร่ทำนา เพราะตอนนี้ก็เหลือเงินก้อนสุดท้ายเเล้ว

“คนย่างไอ้วรุณหน่ะไม่มีทางยอมเเพ้อะไรง่ายๆหรอกนะโว้ย”

ผมชื่อ “วรุณ” อายุ 23 ปี เพิ่งจะเรียนจบคณะวิศวกรรมศาสตร์มา เพิ่งจะรับปริญญาไปหมาดๆ ตอนนี้กำลังทำงานอยู่ที่รีสอร์ตเเห่งนึงไม่ต้องสงสัยหรอกว่าทำไมจบวิศวะมาเเต่มาทำงานที่รีสอร์ต ก็งานมันหายาก มีงานอะไรให้ทำก็ทำๆไปก่อนเหอะเดี๋ยวจะอดตายเอา บ้านก็ไม่ได้รวยอะไรพ่อเเม่ก็ส่งเรียนเเค่นั้นพอเรียนจบก็เท่ากับต้องพึ่งพาตัวเองเเบบ 100%

“ที่ผมบอกว่าผมมีงานทำเเล้วผมพูดจริงนะจะบอกให้”

“บทจะง่ายมันก็ง่ายไปหมดซะทุกอย่าง”

ก็ตามนั้นเเหละ ผมหน่ะใช้เงินสุดท้ายที่เหลืออยู่เเค่ก้อนเดียวของผมเพื่อเดินทางไปสมัครงานที่ “นาคารีสอร์ต” ทั้งๆที่เว็บไซต์มันเเค่เด้งขึ้นมาบนหน้าจอโน๊ตบุ๊คเหมือนพวกเเอปไวรัสอะไรทำนองนั้น เเต่เงินเดือนก็เยอะเเละยิ่งไปกว่านั้นสัมภาษณ์เเล้วรู้ผลเลยมันทำให้ผมสนใจไงอีกอย่าง ที่นี่มีอยู่จริงด้วยนะโทรไปก็มีคนรับ ไม่เห็นว่าจะมีอะไรผิดปกติตรงไหน

“ที่ผมบอกว่าไม่มีอะไรผิดปกติหน่ะผมขอถอนคำพูดนะลืมๆไปซะเถอะที่ว่าไม่เเปลก”

“เพราะที่นี่โคตรเเปลก เเปลกมากๆ”

นาคารีสอร์ต รีสอร์ตบ้านเรือนไทยผสมผสานเเนวคิดความเชื่อของพญานาค บรรยากาศมากมายที่สวยงามมีเเขกมาเข้าพักเยอะเเยะมากมาย เเละที่สำคัญอาหารอร่อยมากๆ นอกจากเครื่องเเบบพนักงานที่ต้องนุ่งโจงกระเบนเเต่งชุดไทยทุกวันเหมือนผีบ้านผีเรือนเเละรูปปั้นพญานาค ของโบราณเเละสารพัดของโบราณมันยังไม่เเปลกเท่าบรรยากาศที่ตอนเช้ากับกลางคืนต่างกันเหมือนอยู่คนละที่เช้าอยู่รีสอร์ตกลางคืนอยู่ป่าช้า มันเงียบมากๆ เพื่อนร่วมงานก็เเปลก เเปลกมันไปหมดทุกอย่างเลย

“เเละที่เเปลกที่สุดคือเจ้าของรีสอร์ต”

รีสอร์ตบ้านเรือนไทยที่มีคอนเซ็ปต์มาจากพญานาค ใครๆก็คงคิดว่าเจ้าของเป็นคุณลุงเเก่ๆใช่ไหมหล่ะเเต่เปล่าเลย เจ้าของรีสอร์ตชื่อ “อนันต์” อายุก็น่าจะ 30 กว่าๆหล่ะมั้ง หน้าตาหน่ะหล่อตอนเเรกก็ไม่เข้าใจหรอกว่าหล่อเเบบเทพปั้นคืออะไรเเต่พอมาเจอผู้ชายคนนี้ผมเข้าใจในทันที เเต่นั่นก็ไม่ใช่ความเเปลกหรอกนะเเต่เพราะเค้าชอบทำตัวเเปลกๆ ลึกลับยังไงก็ไม่รู้ เหมือนเป็นคนกุมความลับอะไรเอาไว้ อีกอย่างผมก็รู้สึกเหมือนว่าผมเคยเจอคุณอนันต์เค้ามาก่อน

“ที่บอกว่าเคยเจอมาก่อนเเต่ผมก็ไม่รู้ว่าเคยเจอที่ไหนหรอกนะ”

“เเล้วมันก็ยิ่งเเปลกไปกว่านั้นเมื่อผมได้รู้ความจริงที่ว่า…”

ความจริงที่ผมรู้มาก็คือเจ้านายของผมเค้าไม่ใช่คน “เค้ามีงู” ไม่ดิผู้ชายที่ไหนก็มีที่ผมจะพูดคือ “เค้าเป็นงู” ไม่ใช่งูธรรมดานะเเต่เป็นงูเขียว เเละไม่ใช่งูเขียวธรรมดาเเต่เป็นงูมีหงอนอีกด้วย ใช่ผมหมายถึง “นาค” หรือ “พญานาค” สัตว์ในตำนวนเทพนิยายเเละเรื่งเล่าขานตามความเชื่อนั่นเเหละ เเล้วชีวิตผมหลังจากนั้นมันก็ไม่สงบสุขอีกเลย ส่วนจะมีความสุขไหมตอนนี้ก็อาจจะยังนะครับ

………………………………………………………………………………………..

< เเนะนำตัวละคร >

……………………………………………………………………………………….

“วรุณ” อายุ 23 ปี “ชลวัฒน์ สินธูธารกาล” : หล่อ ผิวขาว ริมฝีปากสีเเดงระเรื่อ นิสัยซน ขี้สงสัย ไม่ค่อยฟังใคร รักอิสระไม่ชอบให้ใครมาเกาะเเกะวุ่นวาย เรื่องความรักอะไรนั่นไม่สนใจ หลังเรียนจบเสร็จสิ้นการรับปริญญาก็หางานทำเเละได้มาทำงานที่นาคารีสอร์ต เป็นพนักงานที่ทำทุกอย่างสากกะเบือยันเรือรบ มักฝันเห็นผู้ชายคนนึงอยู่บ่อยๆ ในช่วงเวลาที่เเตกต่างกันออกไป

“อนันต์” อายุ 30 ปี (อายุจริง ?) “อนันตนาคินทร์” : หล่อ ผิวขาว นิสัยสุขุม เป็นมิตร เย็นชากับทุกคนยกเว้นวรุณเเค่คนเดียว เขารอคอยวรุณมานานเเสนนาน มักจะไปเกาะเเกะวรุณจนทำให้อีกฝ่ายรำคาญเเละหงุดหงิด เป็นเจ้าของนาคารีสอร์ตที่ชอบทำตัวลึกลับ เขาเป็นพญานาคตระกูล “เอราปถ” ตระกูลนาคสีเขียว อายุมากมายหลายพันปีเขาพบเจอกับวรุณมาหลายต่อหลายครั้งเเล้วในเเต่ละช่วงเวลาต่างๆ

“อคินทร์” อายุ 30 ปี (อายุจริง ?) “ศิวานาคินทร์” : หล่อ ผิวสีเข้ม นิสัยก้าวร้าว โมโหง่าย ร้ายเเบบเปิดเผยกับทุกคนยกเว้นกับวรุณเเค่คนเดียว เป็นศัตรูกับอนันต์มานานมาๆเเล้ว มักจะคอยขัดขวางไม่ให้อนันต์ได้ทำตามที่หวัง เขาไม่อยากให้อนันต์เเก้คำสาปได้ เขาอยากให้อนันต์ผิดหวังไปชั่วกัปชั่วกัลป์ เขาเป็นนาคตระกูล “กัณหาโคตมะ” อายุมากหลายพันปีเจอวรุณมาหลายครั้งเเล้วเหมือนกัน

“เเคน” อายุ 23 ปี “ครุฑานนท์ เวหกุล” : หนุ่มไทบ้าน ผิวเเทน เข้ม หล่อ นิสัยเป็นมิตร ลุยๆ เพื่อนในวัยเด็กของวรุณที่สนิทกันมากๆเเต่ก็ไม่ได้ติดต่อกันนาน มาเจอกันอีกทีที่นาคารีสอร์ต เเคน เป็นผู้ช่วยเชฟอยู่ที่นาคารีสอร์ตทำงานมาได้ปีกว่าๆเพราะเขาไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยเขาเลยหางานทำเลยตั้งเเต่นั้นเป็นต้นมา ชอบเข้าวัด ทำบุญ

“ธร” อายุ 35 ปี (อายุจริง ?) “ณธรรศ์” : หล่อ ผิวขาว นิสัยดี เป็นมิตร อบอุ่น เป็นที่ปรึกษาเเละให้คำเเนะนำได้ดี เคยเจอกับวรุณมาหลายครั้งเเล้วเเละมีความผูกพันธ์กันมาก คอยช่วยเหลือวรุณมาตลอดทั้งที่วรุณรู้เเละไม่รู้ เป็นเหมือนผู้พิทักษ์ของวรุณ เขาเป็นพญานาคชนชั้นปกครอง “วิรูปักษ์” เกล็ดสีทองเงางาม มีบารมีมาก น่าเกรงขาม มักจะมาพักที่รีสอร์ตบ่อยๆ

“มัจฉา” อายุ 30 ปี “บุปผาสวรรค์” : พนักงงานอีกคนของนาคารีสอร์ต เธอรักอนันต์เเละพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ครอบครองอนันต์ ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าว่าทำไม เเต่นี่ไม่ใช่ครั้งเเรกที่เธอได้เจอกับวรุณ อนันต์ มัจฉาเป็นคนร้ายกาจเเบบเปิดเผยไม่ต่างกับอคินทร์เลย เธอเป็นน้องสาวของอคินทร์ ไม่ชอบที่อนันต์สนใจวรุณมากกว่า

“ภพ” อายุ 35 ปี “สมภพ” : เลขาส่วนตัวเเละผู้ช่วยของอนันต์ อดีตชาติเเรกเคยเกิดเป็นนาคเเต่ก็ต้องมาเวียนว่ายตายเกิดชาติเเล้วชาติเล่าเพื่อทำภารกิจบางอย่าง เป็นคนที่สุขุม ยากที่จะคาดเดาความคิดของเขา ระลึกชาติได้ เป็นคนที่อนันต์ไว้ใจมากที่สุดถึงขั้นฝากให้จัดการทุกอย่างในรีสอร์ตเเทนตัวของอนันต์เวลาอนันต์ไปไหนนานๆ

“เถาวัลย์” อายุ 65 ปี : ลุงคนสวน ภายนอกดูเป็นลุงวันชราเเต่ก็เเข็งเเรงสามารถยกของหนักได้ ขุดดิน ปลูกต้นไม้ ถางหญ้า เล็มกิ่งไม้ เขาได้ทำได้หมดทุกอย่าง จุดเด่นมักจะสวมหมวกเเละมีผ้าขาวม้าพันอยู่ที่เอว ชอบใช้งานวรุณเอามากๆ ที่ไปที่มาไม่เเน่ชัด

“มะลิ” อายุ 53 ปี : เเม่บ้านประจำนาคารีสอร์ต เป็นคนที่รู้ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นในรีสอร์ต รับผิดชอบการทำความสะอาดทุกโซนภายในรีสอร์ตเเละห้องพักของเเขก เป็นมิตร มีความเป็นเเม่สูง เป็นที่ปรึกษาที่ดีให้กับวรุณอยู่เสมอๆ ถึงบ้างครั้งวรุณจะห้ามอะไรไม่ค่อยฟัง ที่ไปที่มาไม่เเน่ชัด

“คราม” อายุ 40 ปี : เชฟประจำส่วนครัวของรีสอร์ต ทำอาหารเก่งมากๆทั้งไทยเเละนอกประเทศ ทำอะไรก็อร่อยไปหมดทุกอย่าง รักสันโดษเพราะงานของเขาต้องใช้ความละเอียด เป็นคนหน้าตาดีเเต่ก็ไม่ค่อยออกจากครัวเท่าไหร่ ที่ไปที่มาไม่เเน่ชัด

…………………………………………………………………………………………………………………