รื่องราวของ 'รามิล' ชายหนุ่มผู้ทุ่มเททุกสิ่งให้กับความรัก แต่กลับได้รับบาดแผลที่มองไม่เห็นจากการกระทำและ 'ถ้อยคำ' ของผู้หญิงที่เขารักสุดหัวใจอย่าง 'มินตรา'
มินตราเป็นเหมือนยาพิษเคลือบน้ำตาล ทุกคำพูดที่หลุดจากปากเธอแม้ไม่ได้ตั้งใจจะทำร้าย แต่มันกลับฝังลึกในใจของรามิลจนกลายเป็นความเจ็บปวดเรื้อรังที่ลุกลามเหมือนโรคร้ายที่กัดกิน
บนสะพานลอยในค่ำคืนที่มืดมิด ท่ามกลางแสงไฟจากตึกสูงที่พร่ามัว รามิลได้คุกเข่ากุมหน้าอกตัวเองแน่น ไม่ใช่เพราะโรคทางกาย แต่เพราะหัวใจที่แตกสลายจากน้ำมือของมินตรา ภาพนี้คือจุดสูงสุดของความทรมานที่เขาต้องเผชิญ เมื่อความรักที่ควรจะเป็นที่พึ่งพิง กลับกลายเป็นคมมีดที่แทงลึกที่สุด...
นี่คือเรื่องราวของบาดแผลที่ไม่มีวันสมาน เมื่อความรักคือการลงทัณฑ์ และคำพูดคือการฆาตกรรมทางจิตวิญญาณ
