ชายาแพทย์ผู้ลึกลับกับท่านอ๋องอัปลักษณ์

ไรต์มีนิยายมาฝากอีกแล้วค่ะ เรื่องนี้เป็นจีนโบราณที่ไม่ได้อิงประวัติศาสตร์ใด ๆ ทั้งสิ้นนะคะ เนื้อหาเกิดจากจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน หากมีข้อผิดพลาดประการใดไรต์ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ 

  ซินเหยียนหมอทหารจากยุคปัจจุบันเผลอหลับไปบนโต๊ะทำงาน พ่อตื่นขึ้นมาอีกทีก็อยู่ในร่างของเด็กหญิงอายุเก้าขวบแล้ว ที่สำคัญนางสามารถเดินลมปราณได้ทั้งยามหลับและยามตื่น อีกทั้งนางยังสามารถหลอมยาได้เล็กน้อย ส่วนเขาอัปลักษณ์ตั้งแต่กำเนิดไม่สามารถแข่งขันกับพี่น้องเพื่อชิงบัลลังก์มังกรได้ อีกทั้งยังถูกกล่าวหาว่าเป็นตัวกาลกินีของแผ่นดิน จึงถูกเนรเทศไปอยู่ไกลสุดถึงชายแดนเหนือตั้งแต่ยังเยาว์ 

แต่โชคชะตาก็ทำให้เขากับนางได้มาอยู่เคียงคู่กันโดยไม่เต็มใจทั้งสองฝ่าย อีกทั้งคนยังเล่าลือว่าเขาเป็นบุรุษที่มีดวงกินภรรยา เว่ยซินเหยียนซึ่งเป็นภรรยาคนที่หกจะมีชีวิตอยู่ในจวนของเขาได้กี่สิบวัน 

ตัวอย่างบางตอน 

“ขอรับ” ซ่งฉือรับคำ หลายลมหายใจจึงเอ่ยต่อ “เหตุใดฝ่าบาทถึงพระราชทานสมรสให้กับท่านอ๋องอีกเล่า ตอนนี้ชื่อเสียงของท่านอ๋องป่นปี้ไปหมดแล้วนะขอรับ” ไม่รู้ว่าเรื่องไหนจริงเรื่องไหนเท็จ พอคนพูดกันปากต่อปากก็รวดเร็วราวกับไฟลามทุ่ง ตอนนี้สตรีทุกคนที่อยู่ในวัยออกเรือนไม่ว่าอยู่ทางทิศไหนของแคว้นฉินย่อมหวาดกลัวเจิ้นเสิ่นอ๋องกันทั้งนั้น 

ริมฝีปากที่ลอดผ่านหน้ากากออกมายิ้มเย็น เอ่ยว่า “หากพวกนางอยากตายก็ปล่อยให้พวกนางมาเถิด” 

“แต่แค่นี้ชื่อเสียงของท่านอ๋องก็…”  

“ข้าไม่สนใจชื่อเสียง ข้าไม่สนว่าใครจะคิดกับข้าอย่างไร ถ้าเสด็จพ่ออยากให้ข้าแต่งงานข้าก็จะแต่ง แต่ใครจะตายนั้น ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ไม่เกี่ยวกับข้า” ว่าจบร่างสูงใหญ่ก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้พลางสะบัดแขนเสื้อคราหนึ่งแล้วเดินออกจากห้องหนังสือไป  

ที่ผ่านมาเขาไม่เคยขัดราชโองการสักครั้ง เพราะรู้ว่าเสด็จพ่อทรงหวังดี อยากให้เขาแต่งงานมีบุตรมีภรรยาที่ดี แต่เสด็จพ่อไม่เคยถามเขาสักคำว่าเขาอยากมีใครหรือไม่ แล้วสตรีคนใดกันจะยอมมีสามีหน้าตาอัปลักษณ์เช่นเขา