"จ้างมาดูแลกัน คิดเท่าไหร่”
“จ้างกูเนี่ยนะ ลูกคุณหนูแบบมึงจ้างบอร์ดี้การ์ดยังได้เลย”
“บอร์ดี้การ์ดเข้าโรงเรียนไม่ได้ แต่แป๋งอยู่กับเราได้”
คำพูดของเด็กเรียนลูกคุณหนูอย่าง ‘จีน’ ที่พูดกับ ‘แป๋ง’ หลังจากที่แป๋งช่วยชีวิตเขาจากเท้าเกือบสิบคู่ แม้แป๋งไม่เคยต้องมาตกอยู่ใต้อำนาจใคร แต่เงินที่เสนอให้มันดูมากมายกว่าเขาขึ้นชกแต่ละไฟต์เสียอีก เด็กที่เห็นเงินเป็นเรื่องใหญ่ในชีวิตแบบแป๋งมีเหรอจะไม่ตอบรับ เมื่อตกลงกันในคราวนั้นชีวิตเด็กเกเรก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง จากที่เป็นคนติดเพื่อน ติดเที่ยว มีเรื่องไม่เว้นวัน กลับกลายเป็นว่าต้องทิ้งทุกอย่างเพื่อมาปกป้องใครสักคน แม้แต่พักกลางวันยังต้องนั่งเฝ้าอีกฝ่ายไม่ห่าง นับวันผ่านไปใครรู้ละว่าความใกล้ชิดที่พวกเขาทั้งคู่ไม่ได้สังเกตกำลังก่อตัวเป็นความรู้สึกบางอย่างขึ้นมา
“ในตอนที่ดูแลเรา อย่าไปมีเรื่องที่ไหนได้ไหม”
“ทำไมวะ กูไม่ให้มึงมาโดนตีนแทนกูหรอกน้า”
“ถ้าทำอย่างที่ขอได้ ให้สองเท่า”
“กูไม่ได้เห็นแก่เงินนะ แต่กูทำตามที่มึงขอก็ได้ครับเจ้านาย”
แต่ใครจะไปรู้เล่าว่าเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมานั้นมันไม่ใช่เรื่องบังเอิญเลยสักนิด
Guest
