นายหัวสิงหาคือพ่อจ๋าของหนู (MPREG
เขาว่ากันว่าไอ้ข้าวหอมและเจ้าต้นรักสองแม่ลูกที่เปิดร้านอาหารตามสั่งแถวอำเภอเป็นลูกเมียนายหัวสิงหา นายหัวผู้ทรงอิทธิพลและเจ้าของที่ทางมากมายในจังหวัดกระบี่ ชาวบ้านและลูกค้าหลายคนเห็นนายหัวเทียวตามง้อมันอยู่หลายทีไอ้ข้าวหอมก็ยังยืนจับตะหลิวผัดข้าวให้ลูกค้ากินอยู่เหมือนเดิม ไม่ยักจะไปเป็นคุณนายเจ้าของสวนยาง สวนปาล์ม สวนเรียน และอะไรไม่รู้อีกมากมายของนายหัวสิงหาสักกะที
"พิบ่าวค้าบกินข้าวร้านแม่จ๋าน้อนมั้ย ข้าวแม่จ๋าอาหย่อยตุ๊กอย่างเยยค้าบบบ"
"น่ารักจังครับนายหัว ตัวแค่นี้รู้จักช่วยงานแม่แล้ว"
".........................................."
"เราเข้าไปทานกันไหมครับนายหัว ร้านดูร่มรื่นดีนะครับ "
"อืม"
"เย้! แม่จ๋าค้าบบบ น้องพาลูกค้ามาเพิ่มแย้วค้าบบบ"
"พะ พี่สิง อะ เอ่อ นายหัว"
"ข้าวหอม?"
"หนูเป็นลูกข้าวหอมหรือ"
"ค้าบ น้อนชื่อต้นยักหยือน้อนโพนี่กะได้เป็นยูกของแม่ข้าวหอมจ๋าค้าบ"
"เรียกฉันว่าพ่อจ๋าสิ"
"ห๊า!!! พ่อจ๋าเหยอ ฮึก ฮือออออ"
"ระ ร้องไห้ทำไม"
"แม่จ๋าค้าบ น้อนขอพ่อจ๋าคนใหม่ดะม้ายย น้อนไม่อยากได้พ่อจ๋าเป็นโจร แก่ด้วยเป็นโจรคาโมยด้วย ฮืออออ"
"ผมบอกนายหัวแล้วว่าให้โกนหนวดกวนเคราก่อน!"
"ทำไมไม่เรียกพ่อว่าพ่อ"
"คุณยุงกะต้องเป็นคุณยดไฟโทมัสก่อน น้อนถึงจาเยียกนะ "
"รถไฟโทมัส? มันคืออะไรพ่อไม่เคยได้ยิน พ่อขอเป็นอย่างอื่นได้ไหม"
"งั้นกะเป็นพี่ม้าโพนี่อะเคม่ะ น้อนขอพี่ม้าโพนี่ฉีชมพูเยย"
"ม้าโพนี่มีหนวดแถมหน้าโหดขนาดนี้พอดูแล้วแปลกพิลึกนะครับคุณหนู"
"ไอ้ดิน!!!"
คำชี้แจง
เรื่องของพี่สิงหาเศรษฐีใต้มาแล้วค่าา เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สามในจักรวาล4เพื่อนสนิท(เตชินทร์ ขุนพล สิงหา นักรบ) ยังคงคอนเซ็ปน่ารักนุบนิบหัวใจและฟีลกู๊ดสุดๆเหมือนเดิม โดยเรื่องนี้จะติดเหรียญอ่านล่วงหน้าและมีอีบุ๊กเหมือนเดิมนะคะรอได้เลย ฝากเป็นกำลังใจให้พี่สิงจีบแม่ของลูกติดและร่วมเดินทางไปพร้อมกับเด็กน้อยวัยสี่ขวบแสนเจื้อยแจ้วไปด้วยกันนะคะ
การใช้ภาษาเด็กในเรื่องเป็นการใช้เพื่ออรรถรสในการอ่านเท่านั้น ไม่ได้เป็นไปตามหลักไวยากรณ์ที่ถูกต้อง
