ไซเฟอร์ (26) - วายุ (25)
“เห็นนั่นมั้ย เมฆรูปปลาวาฬ น่ารักดี”
วายุชี้นิ้วไปที่เมฆบนท้องฟ้าที่ลอยไม่ห่างพระจันทร์
“บางครั้งตอนเหนื่อย ๆ
พอเงยมองฟ้าก็จะเห็นเมฆรูปหมี รูปแมงกะพรุน
รู้ป่ะตอนกลางวันเห็นชัดกว่านี้นะไซเฟอร์”
คนเอ่ยเล่าหันมาสบตากับคนที่ดูงุนงง เขายิ้มบางเพราะพยายามมองยังไงก็ดูไม่ออก
“ดูไม่ออกอ่ะดิ๊ ฮ่าๆ เดี๋ยวทำให้ดูง่าย ๆ”
คนตาหวานหยิบมือถือถ่ายท้องฟ้าแล้วนั่งทำอะไรกับหน้าจอมือถืออีกนิด
ก่อนจะขยับเข้ามาใกล้ไซเฟอร์ที่โน้มตัวไปมองหน้าจอที่วายุยื่นให้ดูภาพในจอเป็นรูปเมฆบนฟ้าที่วายุถ่าย
ในภาพมีสีเทาลากเส้นเป็นการตีกรอบกับเมฆ เป็นรูปปลาวาฬ
“อ๊ะ... เหมือนจริง ๆ ด้วยว่ะ” ไซเฟอร์หัวเราะเมื่อเงยหน้าสบตากับคนช่างจินตนาการ
“เป็นจิตรกรหรือตำรวจกันแน่” คำถามพาให้วายุยิ้ม
วายุมองสบดวงตาในความมืดสลัวของไซเฟอร์
เบียร์ที่ดื่มเข้าไปแค่ครึ่งโหลไม่ได้ทำให้เขาเมาได้หรอก
แต่ตอนนี้เขากำลังเห็นเพียงกลีบปากหยักรูปกระจับของไซเฟอร์โน้มเข้ามาใกล้
เขาทำเพียงจ้องมองดวงตาสีฟ้าสลับกับกลีบปากที่ใกล้เข้ามาอย่างเชื่องช้า
ลมหายใจของเราสัมผัสกันบางเบา
โดยที่ริมฝีปากห่างกันแค่ช่องอากาศลอดผ่าน
ดวงตาที่ยังจ้องประสานกันไม่มีแววตาใดที่ทอดบอกความหมาย
หัวใจของไซเฟอร์เต้นแรงขึ้นในขณะที่คนตรงหน้าดูจะเมาไปกับบรรยากาศ
วายุหลับตาลงนั่นคือความหมายให้ไซเฟอร์ได้ทำอย่างที่ต้องการ
สำหรับวายุแล้วนั้น มันเป็นเพียงอุบัติเหตุทางการสืบคดีเท่านั้นเอง
คำเตือน
โปรดกดหัวใจและเก็บเล่มขึ้นชั้นก่อนอ่าน
นิยายเรื่องนี้อาจมีการชักชวนหลอกล่อให้มีความสัมพันธ์ที่ชวนให้รู้สึกถึงความไม่เต็มใจร้อยเปอร์เซ็น
ไรท์แต่งเพื่ออรรถรสในการจับคู่พระนาย
หากทำให้คุณรี้ดรู้สึกไม่ชอบใจต้องขออภัยโปรดแสดงความคิดเห็นอย่างสุภาพนะคะ
**นิยายเรื่องนี้มีทั้งหมด 26 ตอนจบ**
**และมีตอนพิเศษให้อ่าน 2 ตอน**
**นิยายอัพให้อ่านวันละ 2 ตอน เวลาเช้า - เย็น**
**และจะทำการติดเหรียญถาวรในตอนพิเศษ**
**เมื่ออัพตอนใหม่ จะทำการติดเหรียญและกุญแจตอนเดิมทันที**
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 และฉบับแก้ไขเพิ่มเติม
โดย นามปากกา Volettra
Guest
