"หนูอัญไปอยู่กับน้ามั้ย พ่อแม่หนูจะได้สบายใจ"
"ฮึก...หนูจะไปเป็นภาระน้าวาหรือเปล่าคะ" อัญญารินดร์หรืออัญตอบพร้อมปัดน้ำตาที่อาบเต็มแก้มของเธอออก เธอเสียทั้งพ่อทั้งแม่ไปพร้อม ๆ กันเนื่องจากอุบัติเหตุ จึงทำให้ตอนนี้เธอไร้ที่พึ่งพิง แต่ก็กลัวที่จะเป็นภาระของใคร
"ไม่หรอกจ้ะ บ้านน้ามีแต่ลูกผู้ชาย น้าหน่ะอยากมีลูกสาวมานานแล้ว แถมน้าก็เห็นอัญมาตั้งแต่เด็ก น้ากับอาสินเอ็นดูหนูนะ ไม่คิดว่าหนูเป็นภาระเลย" น้าวาตอบพร้อมลูบหัวด้วยความเอ็นดูและบอกเป็นนัย ๆ ว่า เขานั้นอยากให้เธอไปอยู่ด้วยจริง ๆ มิเช่นนั้น อัญจะถูกส่งไปอยู่กับลุงที่หื่นกรามและพร้อมจะทำร้ายเธอเมื่อไหร่ก็ได้
"แล้วพี่วีระ กับพี่พีทจะโอเคไหมคะ" อัญถามด้วยเสียงสั่นคลอ และเช็ดหน้าเช็ดตา
"อย่างไรก็ต้องโอเคอยู่แล้ว มีน้องสาวเพิ่มมาอีกคน น่าดีใจจะตาย" น้าวาตอบพร้อมโผล่เข้ากอดร่างบางด้วยความเอ็นดู
น้าวาเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของแม่ฉัน เขาเห็นฉันมาตั้งแต่ยังอยู่ในท้อง เวลาไปเที่ยวไหนแม่จะชวนน้าวาไปตลอด แต่ไม่เคยเห็นลูกชายเขาเลย ตั้งแต่ที่ฉันขึ้นมัธยมมา เพราะเขาต้องไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ จนตอนนี้ฉันจำไม่ได้แล้วหน้าตาของเขาทั้งสองนั้นเป็นอย่างไร...
