บ้านหลังใหญ่เงียบสงัดราวกับสุสาน นคินทร์ หรือ คิน นักศึกษามหาวิทยาลัยต้องย้ายเข้ามาอยู่กับ รัตติกาล หรือ ราตรี ผู้เป็นอา เนื่องจากลุงของเขาเพิ่งเสียชีวิตไปอย่างกะทันหัน
ราตรีเป็นหญิงสาววัยผู้ใหญ่ที่ยังคงสวยสะพรั่ง ผิวขาวผ่องและมีรูปร่างที่สมบูรณ์แบบ ชุดสีดำที่เธอสวมใส่เพื่อไว้ทุกข์ยิ่งเน้นให้เห็นถึงความเย้ายวนที่น่าอันตราย
คินนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ห้องนั่งเล่น ราตรีเดินลงมาจากบันได เธอเพิ่งอาบน้ำเสร็จและสวมเพียงเสื้อคลุมผ้าขนหนูสีขาวที่สั้นเหนือเข่า เส้นผมยาวเปียกชื้นเล็กน้อยดูเซ็กซี่อย่างไม่ตั้งใจ
"คิน... ข้างบนมันเงียบเหงาเกินไป อามานั่งดูทีวีเป็นเพื่อนที่นี่นะ" ราตรีพูดเสียงแผ่วเบาด้วยความอ่อนแอ
คินรู้สึกถึงกลิ่นหอมสะอาดๆ จากตัวคุณอาที่ลอยมาถึงตัวเขาทันทีที่ราตรีนั่งลงบนโซฟาตัวยาวที่ห่างจากเขาเพียงนิดเดียว คินพยายามทำเป็นจดจ่ออยู่กับการอ่าน แต่สายตาของเขามักจะกวาดไปมองที่ต้นขาขาวเนียนที่โผล่พ้นชายเสื้อคลุมอยู่เสมอ
ราตรีเปิดดูทีวี แต่เธอกลับไม่ได้จดจ่อ เธอถอนหายใจยาวๆ อย่างโดดเดี่ยว
“อาเหงาจังเลยนะคิน... ลุงของคินไม่อยู่แล้ว... อาไม่รู้จะทำยังไงดี” น้ำเสียงของเธอสั่นเครือ
Guest
