รักษาสัญญาหน่อยทูลหัว

อย่าให้สัญญามั่วซั่ว เพราะคนพูดอาจลืม แต่คนรอ...ไม่เคยลืม 

เสียงเล็กแผ่วเบาดังขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าในฝัน พร้อมเงาร่างสูงใหญ่ที่ติดตาไม่รู้ลืม ทุกคืนเขาจะได้ยินเสียงทุ้มต่ำกระซิบเรียกชื่อ จนเริ่มสงสัยว่าใครกันแน่ที่รออยู่หลังม่านหมอกในห้วงฝันนั้น 

ยิ่งพยายามหนี เสียงนั้นยิ่งตามติด 

ปัญหาคือ...สัญญานั่นมันแต่ชาติไหน ใครจะไปจำได้! เขาพยายามปัดเรื่องพิลึกพิลั่นพวกนี้ให้พ้นหัว คิดเพียงแค่กลับบ้านเกิดครั้งนี้จะได้เริ่มต้นชีวิตวัยรุ่นแสนสุขเสียที ทว่า “ความสงบ” กลับไม่ยอมอยู่กับเขานาน โดยเฉพาะเมื่อต้องเผชิญหน้ากับเจ้าของเรือนปรางสีดา ผู้มีชื่อเสีย (ง) เลื่องลือจนคนทั้งอำเภอขยาด แม้แต่หมอผีฝีมือดียังส่ายหัวไม่กล้ายุ่ง 

คำสัญญาในวัยเยาว์ที่เขาลืมเลือน กลับเป็นพันธะที่อีกฝ่ายยังจดจำไม่คลาย และเมื่อเครื่องสังเวยฟื้นคืนความทรงจำ วิญญาณที่รอ...ก็พร้อมจะทวงคืนทุกอย่าง 

“บางสัญญา...ไม่ได้ผูกไว้ด้วยคำพูด แต่ผูกด้วยเลือดและวิญญาณ”

คำเตือน (Trigger Warning) 

ไสยศาสตร์/สิ่งลี้ลับ/ความเชื่อส่วนบุคคล/วิญญาณ/ 

Dirty talk (ใช้คำหยาบ) /มีฉากเพศสัมพันธ์/กล่าวถึงเลือดและศพ 

นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ขึ้นไป 

เหตุการณ์ในนิยายเป็นเรื่องสมมติขึ้น ไม่ได้อ้างอิงจากเรื่องจริงหรือบุคคลที่มีชีวิตจริงทั้งสิ้น