ผมรีบเดินออกมาจากห้องเข้าไปลิฟต์ที่มาพอดี
แต่ยังไม่ทันที่จะได้กดปิดลิฟต์ก็มีมือของใครบางคนแทรกผ่านช่องว่างเข้ามา
ทำให้ผมที่ตกใจต้องรีบกดเปิดลิฟต์ทันทีตามมารยาท
“ขอบคุณครับ”
“ไม่ปะ.....”ผมที่กำลังจะหันไปตอบผู้ชายตัวสูงที่เดินก้มหน้ากดมือถือเข้ามาในลิฟต์ต้องชะงักก่อนจะเบิกตากว้างด้วยความตกใจ
ไม่ต่างจากอีกคนที่เงยหน้าจากมือถือมามองผมด้วยสายตาตกใจไม่ต่างกัน
“ว่าน”
“พะ..พี่อาร์ม”
บนโลกนี้จะมีอะไรโหดร้ายไปกว่าการที่ได้กลับมาเจอแฟนเก่าที่เลิกกันไปเกือบสิบปี
แถมยังจบกันไม่สวยอีกต่างหาก........โอ๊ยยยยยย ใครก็ได้เอามีดมาแทงผมทีเถอะ!!
ก้มกราบแทบตักรี้ดเดอร์ที่น่ารักทุกท่านค่า
กะหล่ำปลีดองคนดีคนเดิมกลับมาแล้วจ้า
ห่างหายไปนานแรมปี ไม่รู้ยังมีใครจำไรท์เดอร์ตัวน้อยๆคนนี้ได้อยู่ไหม
กะหล่ำไม่ได้เข้ามาอัพเดทอะไรเลย หายไปเฉยๆ กะหล่ำน้อมรับผิดและขออภัยอย่างสูงด้วยนะคะ
ช่วงที่ผ่านมาเจอเรื่องราวและมรสุมมากมาย จนแทบจะลุกขึ้นไม่ได้จริงๆ หลายครั้งเกือบถอดใจเหมือนกัน
แต่กะหล่ำก็ตัดสินใจจะลุกขึ้นสู้อีกครั้ง เพื่อตัวเองและคนที่รักค่ะ
แม้ตอนนี้เรื่องราวทุกอย่างที่เจอมันยังไม่จบลง และคงต้องสู้ต่อไปอยู่
สำหรับใครก็ตามที่กำลังเจอเรื่องเลวร้าย หรือเรื่องแย่ๆเหมือนกัน ก็ขอให้ทุกคนจำเอาไว้ว่าเราเก่งมากๆแล้ว มาสู้ไปด้วยกันนะคะ ><
.
.
.
พอๆพักเรื่องเครียด มาเข้านิยายของเราดีกว่า
วันนี้พาลูกชายคนใหม่มาแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักกัน เป็นแนวฟีลกู๊ด อ่านจอยๆได้เลยค่ะ
ตามแพลนน่าจะอัพได้ประมาณอาทิตย์ละสองตอนนะคะ ยังไงจะรีบมาอัพตอนแรกให้อ่านกันค่า
*เนื้อหาในเรื่องเป็นเพียงจินตนาการผู้แต่ง ไม่มีการอ้างอิงสถานที่ เหตุการณ์ หรือบุคคลใดๆทั้งสิ้น อ่านกันแบบสนุกลุกนั่งสบายนะคะ*
หากอ่านแล้วอยากจะติชมส่วนไหน สามารถคอมเม้นต์พูดคุยกันได้เลยนะคะ
.....กะหล่ำปลีดอง
