ด้วยความจำเป็น

"วันนี้มาคุยเรื่องของเรา"

"เรื่องของเราอะไรคะ ถ้าเรื่องที่เราเคยคบกันมันก็จบไปหลายปีแล้วไม่ใช่เหรอ มีอะไรให้พูดถึง"

"เด็กสองคนนั้นไง"

"เด็กที่ไหน"

"อย่ามาเฉไฉ ตะวันพันดาว"

"ทำไมคะ มีอะไรต้องพูดถึง เด็กสองคนเกี่ยวอะไรกับพี่ด้วย"

"ต้องเกี่ยวสิ เด็กสองคนนั้นเป็นลูกของมุก มีโอกาสที่จะเป็นลูกของพี่"

"นี่พี่ละเมออะไร หรือกินยาไม่เขย่าขวด เพ้อเจ้ออะไรอยู่คะ"

"พี่จะเพ้อเจ้ออะไร เด็กสองคนเป็นลูกของมุกไม่ใช่หรือไง"

"ใช่ค่ะ แล้วจะทำไม"

"พวกเขาเป็นลูกของพี่หรือเปล่า"

"ไม่ใช่ค่ะ" มุกดาตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

"จะไม่ใช่ได้ไง ตอนนั้นมุกคบพี่คนเดียว"

"พี่รู้ได้ไงว่า มุกคบพี่คนเดียว"

"เพราะพี่รู้ไงว่ามุกไม่ใช่ผู้หญิงที่จะคบใครหลายคนพร้อมกัน เด็กสองคนเป็นลูกของพี่ใช่ไหมมุก"

"ไม่ใช่ค่ะ"

"พี่ไม่เชื่อ"