รักนี้...เมียบังเอิญ [ อ่านฟรี!!! ]

ผู้กองธันวา ตำรวจหนุ่มที่เป็นพ่อครูและมีอาคมนิดหน่อยกับ ขวัญดาว สาวชาวบ้านชนบทห่างไกล ที่จับพลัดจับผลูจนต้องเข้าพิธีมัดมือเป็นผัวเมียกัน เพราะชาวบ้านบอกว่ามัน ผิดผี! นี่เลยเป็นจุดเริ่มต้นของความรักที่แสนจะวุ่นวาย ความรักที่เริ่มต้นด้วยความไม่รัก โดยเรื่องนี้จะมีความคอมเมดี้ จากสองกุมารอย่างทองเพชรและทองพราย มาสร้างสีสันตลอดทั้งเรื่อง รับรองว่าครบรสตามสไตล์ดั่งดวงแน่นอนค่ะ  

# ไม่นอกกาย นอกใจ คอมเมดี้ ฟินๆ จบสวยแน่นอนค่ะ # 

มีลูกเต็มบ้าน มีหลานเต็มเมือง…. 

รักใคร่กลมเกลียว…. 

ถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร…. 

คำดีๆ พวกนี้มันควรใช้กับการแต่งงานจริงๆ ไม่ใช่การแต่งการผิดผีแบบนี้ป่าววะ คนทนฟังถึงกับถอนหายใจออกมาทางปาก 

พ่อเฒ่าพันหันหลังจนเกือบจนพ้นประตูห้องหออยู่รอมร่อ แต่เหมือนเขาจะลืมสั่งเรื่องสำคัญอีกหนึ่งอย่าง….. 

“คืนเข้าหอ ห้ามทั้งสองคนออกจากที่นี่เด็ดขาดจนกว่าฟ้าจะสาง และจงทำตามพิธีให้สมบูรณ์ขาดไม่ได้แม้อย่างเดียว งั้นผีป่าผีดงจะไม่ละเว้นคนในหมู่บ้าน” เสียงแหบพร่าของผู้เฒ่าเอ่ยจบก็เดินหันหลังออกจากห้องหอ ตามมาด้วยเสียงขัดไม้จากทางด้านนอก 

ไอ้ประโยคที่บอกว่า ให้ทำทุกอย่างตามพิธีให้สมบูรณ์นี่คงไม่ได้หมายถึง ให้กูเอาอิเมียผิดผีนี่จริงๆ หรอกใช่มั้ยวะ….ล้อเล่นหน่าาาา ให้เอาจริงๆ อ่ะ ตอกแล้วเขี่ยทิ้ง จะไม่เสียใจทีหลังแน่นะ ไม่มีทางหรอกกูไม่ทำเด็ดขาด 

หลังจากทุกคนออกไปจนหมด ภายในห้องหอก็เหลือเพียงสองบ่าวสาวเท่านั้น จู่ๆ ฤกษ์แอลกอฮอล์ที่ธันวาโดนกลุ่มชาวบ้านเอาให้กินก่อนเข้าหอก็เหมือนจะออกฤทธิ์ เหล้าต้มอะไรวะเนี่ยแรงฉิบหาย กูว่ามันแปลกๆ ละ ไอ้เหล้าชื่อแปลกประหลาดนั้นมันต้องมีอะไรแน่ๆ ….. 

 ธันวามองแผ่นหลังบอบบางของเจ้าสาวผิดผี ที่กำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะเครื่องแป้ง สองมือกำลังสาระวนอยู่กับเครื่องหัวและผมของตัวเอง เธอถอดผ้าสไบที่คลุมไหล่ออก เผยให้เห็นลาดไหล่ขาวเนียนของเจ้าสาวคนสวย มันยิ่งทำให้ผู้กองหนุ่มร้อนรุมมากขึ้นเป็นทวีคูณ 

ธันวารู้สึกร้อนจนอยากกระโจนเข้าหาใครสักคน ซึ่งในห้องแม่งก็คงมีแค่คนเดียว เอาวะ….จะด้วยอะไรก็ช่างแม่ง ไหนๆ ผีก็ผลักจนได้แต่งงานกันไปแล้ว งั้นถ้ากูจะตอกแก้ขัดไปก่อน คงไม่ผิดอะไร ถ้าไม่เอาฤทธิ์ร้อนบ้าๆ นี่ออกกูต้องลงแดงตายห่าแน่ 

ธันวาไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรแล้ว เขารีบถอดเสื้อผ้าตัวเองอย่างรีบร้อน สองมือตรงไปฉุดกระชากร่างบอบบางของเจ้าสาวเข้ามากระแทกตัว ก่อนจะรีบถอดชุดเจ้าสาวพื้นเมืองที่ทีแรกดูจะเป็นชุดเรียบง่าย แต่พอต้องถอดเข้าจริงๆ กลับซับซ้อนหลายชั้น ทำให้ใช้เวลายื้อกันไปมาเกือบสิบนาที 

ใครแม่งคิดชุดแต่งงานซับซ้อนแบบนี้วะเนี่ย ไม่ว่าชุดชาติไหนก็เหมือนกันไปหมด แทนที่จะทำให้ถอดง่ายๆ แม่งกว่าจะปลดออกหมดกูต้องลงแดงตายแน่ๆ  

“ผู้กอง!!….ผู้กองจะทำอะไร หยุดเดี๋ยวนี้นะ”  

“ถามได้ว่าทำอะไร คนแต่งงานกันแล้วเขาต้องทำอะไรละ ไม่ได้ยินที่พ่อใหญ่ ตาของเธอสั่งเหรอ ถ้าเราทำไม่ครบสมบูรณ์ตามขนบ ผีป่าผีดงจะมาเอาเรื่องหมู่บ้านของเธอ หรืออาจมาหักคอเธอด้วยก็ได้ “เขาพูดอย่างกับนิทานหลอกเด็ก แต่มันกลับได้ผลอย่างน่าเหลือเชื่อ เพราะมันทำให้ท่าทางของขวัญดาวอ่อนลง เธอเลิกดิ้น แล้วจ้องตาเขาเขม็ง 

“นี่ผู้กองเห็นขวัญเป็นเด็กอมมือหรือไง” 

“ก็ไอ้ความเชื่อผิดผีเนี่ย พวกชาวบ้านอย่างเธอเชื่อกันอยู่แล้วนิ” จะคิดว่าเธอเป็นเด็กอมมือได้ไง มองส่วนไหนเธอก็น่าจะโตพอที่จะอมอย่างอื่นได้แล้ว 

“ถ้าผ่านคืนนี้ไป แสดงว่าเราสองคนจะเป็นผัวเมียกันจริงๆ พี่สัญญานะว่าจะไม่ทิ้งขวัญ ถ้าพี่กลับกรุงเทพพี่จะพาขวัญไปกับพี่ด้วย สัญญาได้มั้ย” ขวัญดาวพูดพลางกัดเม้มริมฝีปากตัวเองแน่น ใบหน้าเธอแดงก่ำ เธออายุยี่สิบแล้วพอจะรู้เรื่องพวกนี้อยู่บ้างถึงจะไม่เคยจริงๆ ก็เถอะ เธอรู้ว่าผัวเมียจะต้องทำเรื่องอย่างว่ากัน 

“อืม….” คนเงี่ยxตอบออกไปส่งๆ เอาไว้ตอนกลับจริงๆ ค่อยว่ากันทีหลัง ตอนนี้ตอบยังไงก็ได้ให้ได้ตอกก็พอ ปกติเขาควบคุมตัวเองได้มากกว่านี้ นี่เพราะไอ้เหล้าเถือนบ้าๆ นั่นแน่ๆ ที่ทำให้กูอยากขนาดนี้ บ้าเอ้ย!! 

หลังสิ้นประโยคนี้ของผู้กองหนุ่ม ผ้าเกาะอกชิ้นสุดท้ายก็ถูกเขากระชากออกมาสุดแรง 

“พี่ธัน….ขวัญเจ็บนะ” ขวัญดาวอุทานออกมาเบาๆ แต่ธันวานี่สิ เขาแทบกลืนน้ำลายไม่ลง เพราะไม่คาดคิดว่าสิ่งที่ได้เห็นตรงหน้าจะสวยงามขนาดนี้ 

“กี่คนละล่ะ” เขายังก้มหน้าซุกอยู่ที่อกอิ่มของเธอแท้ๆ แต่ปากเสียๆ ก็ยังพูดออกมาได้ 

“พี่หมายความว่าไง?” ขวัญดาวชะงักกึกให้กับคำถามหยาบคายของเขา หัวใจบีบรัดให้กับคำระคายหูเมื่อครู่ 

“ก็หมายถึงมีแฟนมาแล้วกี่คน” 

จะถามว่ามีผัวมาแล้วกี่คน มันก็จะตรงเกินไป เดี๋ยวก็หาว่ากูปากหมาอีก 

“ขวัญไม่เคยมีแฟน ไม่เคยมีใคร” 

ขวัญดาวตอบเสียงสั่น เธอพูดความจริง เขาจะเชื่อไม่เชื่อก็เรื่องของเขาแล้ว “ที่ขวัญยอมแต่งงานกับพี่ เพราะขวัญอยากตามพี่ไปกรุงเทพ” เธอพูดความจริงกับเขา 

คนตัวใหญ่ผละออกเล็กน้อย พร้อมใบหน้าที่เต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม แค่อยากตามกูไปกรุงเทพแค่เนี่ยนะ คือเหตุผล คำตอบหลอกควายชัดๆ แต่จะเหตุผลอะไรก็ช่างแม่ง มันไม่ใช่ธุระกงการอะไรที่คนอย่างกูจะเก็บมาใส่ใจ ถ้าถึงเวลาอยากไป เดี๋ยวพาไปก็ได้ แต่ในสถานะไหนว่ากันอีกที 

“ฉันจะพาเธอไปด้วยหรือไม่ มันก็อยู่ที่ว่า คืนนี้เธอทำถึงใจแค่ไหนขวัญดาว” 

…………………………………………………………………….. 

สุดท้ายนี้ขอฝากกดถูกใจ เพิ่มลงคลังไว้นะคะ ที่สำคัญฝากกดติดตามนามปากกาจะได้รับแจ้งเตือนเวลาอัพเดตนิยาย และมีนิยายเรื่องใหม่ๆ ค่ะ  

คอมเมนท์น่ารักๆ จากนักอ่าน คือกำลังใจของนักเขียนนะคะ 

อย่าลืมกดติดตามเพจดั่งดวงนะคะ จะได้ไม่พลาดกิจกรรมสำหรับคนกดซื้อ E-book ครับบบ 

E-book มาเร็วๆ นี้ค่ะ…..