หยุดใจนายร้ายรัก

ตอนที่ 1 

เวลา 23.56 น. 

ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง  

เสียงแจ้งเตือนในไลน์ดังขึ้น ทำให้คนที่นอนอยู่ภายใต้ผ้าห่มต้องได้ดึงหมอนมาปิดหูสองข้างเอาไว้เพื่อไม่อยากได้ยินเสียงรบกวน 

ติ๊งๆๆๆๆๆ!! 

แต่มันยิ่งรัวขึ้นเรื่อย ๆ จนทำให้คนที่พึ่งจะมีเวลาได้นอนอย่างเพตาต้องได้ลุกขึ้นมาดูข้อความอย่างหัวเสีย 

“นี้มันอะไรกันเนี้ยคนจะหลับจะนอน” เพตาบ่นพึมพำก่อนจะเปิดอ่านข้อความ 

Line 

พี่ภูผา : เพอยู่กับเวไหมพี่ติดต่อเวไม่ได้ 

พี่ภูผา : บอกเวให้พี่หน่อยพี่อธิบายได้ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด 

พี่ภูผา : ตอนนี้เวอยู่บ้านหรือคอนโด 

พี่ภูผา : เพอยู่เป็นเพื่อนเวหน่อยนะพี่ขอร้อง 

พี่ภูผา : ดูแลเวให้พี่ด้วยนะ พี่ขอโทษ 

ฯลฯ 

“อะไรเนี่ยพี่ภูทะเลาะกับพี่เวหรอ เหอะ!!แต่มันเกี่ยวอะไรกับฉันคนจะนอน” ก่อนที่เพตาจะปิดโทรศัพท์ลง ก็มีแจ้งเตือนอีกหนึ่งข้อความส่งมา 

Line 

พี่เตโช : น้องเพตาครับ พี่มีเรื่องจะขอร้อง 

พี่เตโช : น้องเพตาช่วยเอาไอแพดไอ้ภูผามาให้พวกพี่หน่อยได้ไหมครับพอดีพวกพี่มีธุระด่วนที่จะต้องใช้ 

เพตา : ……… 

พี่เตโช : คือไอ้ภูมันน่าจะมีปัญหานิดหน่อยกับเวลานะครับเลยไม่สะดวกไปเอาเองพี่ก็เลยจะรบกวนเรา 

เพตา : ไม่น่าจะนิดหน่อยมั้งคะพี่เตโช 

เพตา : ให้คนของพี่เตโชมาเอาก็ได้ค่ะ ที่บ้าน 

พี่เตโช : คือ.....ข้อมูลมันค่อนข้างจะสำคัญมาก อีกอย่าง..พี่จะขอให้เรามาดูไอ้ภูผาให้พี่ด้วยหน่อยคือมันดื่มหนักมาหลายวันแล้วพี่กลัวมันจะตายก่อน 

เพตา : บอกพวกเขาเลิกกันเถอะค่ะ  

พี่เตโช :น้องเพ นะนะพี่ขอร้อง 

เพตา : เห้อ!! 

พี่เตโช : ที่เดิมครับ Soho 

 เพตาถอนหายใจแรงก่อนจะปิดโทรศัพท์แล้วลุกขึ้นไปแต่งตัว ก่อนจะออกไปเธอไม่ลืมที่จะเดินไปดูพี่สาวเธอ ตอนนี้เวลาหลับไปแล้วพร้อมกับตาที่บวมน่าจะมาจากการร้องไห้อย่างหนัก เพตาค่อยๆลุกไปปิดไฟก่อนจะออกไป 

SOHO pub. 

ห้อง vip 1. 

“นายครับคุณเพตามาแล้วครับ”เสียงพี่ทีลูกน้องพี่เตโชดังขึ้น ก่อนจะเปิดประตูให้เพตาเดินเข้ามา 

“หวัดดีค่ะพี่ๆ”  

“น้องเพมาถึงแล้วหรอ” เสียงเตโชกล่าวต้อนรับเพตาด้วยความสนิทสนม 

“คับน้องเพ” ซีเนียร์ 

“........”สิงห์หาหรือสิงห์ที่มองเพตาด้วยท่าที่แปลกใจที่เจอเธอทีนี้ตอนนี้ โดยที่เค้าเองก็ไม่ได้ทักทายเธอสักคำ