องค์ชายสามผู้ถูกลืม

“ที่เจ้าสองคนสู้รบกัน เป็นเพราะแย่งชิงตัวข้าใช่ไหม?” 

“ไม่ใช่ พวกข้าเกี่ยงกันต่างหาก ถ้าใครแพ้ก็เอาองค์ชายเสี่ยวซานไป” 

"งั้นข้าไม่ออมมือยังไงข้าก็ชนะจอมมารอย่างเจ้า" 

"เอ๋ นี่มันหมายความว่าไง?!" 

ข้าอุตส่าห์เผื่อใจแบ่งเป็นสองแล้วแท้ ๆ แต่ไม่มีผู้ใดอยากอภิเษกกับข้าเลยสักคน 

"อย่าบอกนะว่าพวกเจ้าชอบกันเอง?!" 

ไม่อิงประวัติศาสตร์ใด ๆ จีนโบราณที่ไม่อ้างอิงหรือยึดหลักการที่ถูกต้อง แต่งเพื่อสนองความต้องการตัวเองโดยแท้ 3P หากรับไม่ได้โปรดเลือกอ่านเรื่องอื่นนะคะ ดีกว่าต้องมาเครียดปวดหัวกับนิยายไร้ซึ่งสาระ (555+) เน้นความสนุกและความรักในโลกแห่งจินตนาการเท่านั้นค่ะ  

ได้ปกนี้ฟรีมาจากคุณนักวาดใจดี คุณ ไอกิ ไรต์ไม่ถนัดแต่งจีนโบราณ พรีเรียดก็ไม่ แต่อยากแต่งให้ปกนิยายนี้ได้ออกมาสู่สายตาผู้คนตามเจตนาของคุณนักวาดค่ะ 

เป็นเรื่องสั้นนะคะ ก่อนไปดราม่าเรื่องยาว (ตั้งใจรอเปิดหลังอีกเรื่องในเซ็ตจบก่อนเลยต้องแต่งเรื่องฟีลกู๊ดมาคั้นสักนิด) 

ประกาศลิขสิทธิ์ 

นิยายเรื่องนี้ สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ. 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2558 

ห้ามคัดลอก ลอกเลียนแบบ หรือดัดแปลง ส่วนใดส่วนหนึ่ง ของนิยายเรื่องนี้ รวมทั้งการจัดเก็บ ถ่ายเอกสาร บันทึกถ่ายภาพ สแกน 

ไม่ว่าในรูปแบบหรือวิธีการใด ๆ ตามกระบวนการอิเล็กทรอนิกส์ 

โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร 

จากนักเขียน Lucy.อุ๋ง11 โดยเด็ดขาด