เมื่อพี่สาวสุดที่รักถูกหักอกจนเกือบกระโดดลงมาจากระเบียงชั้นสองหวังปลิดชีวิต?
มีหรือที่น้องสาวแสนดีอย่างฉันจะอยู่เฉย...
"ฮือ~ อีตานั่นมันบอกเลิกพี่ หาว่าพี่จอแบนแล้วหันไปควงยัยโนตม นมโตอย่างกับแม่วัวคนนั้น" ว่าแล้วหันมามองหน้าอกอวบอัดของฉันด้วยสีหน้าโกรธเคือง
ถึงแม้หน้าตาของเราสองคนจะคล้ายคลึงกันตามประสาพี่น้อง ทว่าเรื่องทรวดทรงองค์เอวกลับแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด
"หน็อย แบบนี้มันหยามกันชัด ๆ "
"น้องต้องไปจัดการให้พี่นะ ฮือ~ น้องต้องไปกู้ศักดิ์ศรีของพี่กลับคืนมา"
"..."
"น้องต้องทำให้มันรู้ว่าความเจ็บปวด เสียใจ เป็นยังไง"
"แล้วพี่จะให้น้องช่วยอะไร"
"น้องก็แค่ทำให้มันหลงรักหัวปักหัวปำแล้วหักอกเหมือนที่มันทำกับพี่"
"หา!"
"หรือน้องจะไม่ช่วยพี่ ใช่สิ! น้องไม่ได้จอแบนอย่างพี่นี่ ศักดิ์ศรีของพี่ ไม่ใช่ศักดิ์ศรีของน้องเสียหน่อย"
"แต่น้องว่า..."
"ไม่มีตงมีแต่อะไรทั้งนั้นแหละ"
"..."
"พี่รับรองเลยว่าน้องจะไม่เหนื่อยฟรีแน่นอน เพราะถ้าน้องทำภารกิจนี้สำเร็จ พี่จะพาไปคอนเสิร์ต ดีเจสโมค! โดยที่น้องไม่ต้องเสียตังเลยสักบาท"
"จริงเหรอ? พี่พูดแล้วห้ามคืนคำนะ" ตาฉันลุกวาวทันที เมื่อได้ยินข้อเสนอสุดแสนจะไพเราะเสนาะหูแบบนั้น
และแล้วเหตุการณ์ในวันนั้นจึงเป็นจุดเริ่มต้นของแผนการทั้งหมดหลังจากนี้...
"ฉันท้อง"
"..."
"ฉันบอกว่าท้อง ไม่ได้ยินหรือไง!"
"แล้วไง?"
"ถามมาได้ คุณก็ต้องรับผิดชอบสิ"
"แล้วผมต้องรับผิดชอบผู้หญิงทุกคนที่มาบอกว่าท้องอย่างนั้นเหรอ"
"..."
"ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ๆ ป่านนี้ผมคงมีลูกสักสองโหลได้แล้วมั้ง!"
