“Ladies and gentlemen, this is your captain speaking. We have a small problem.
All four engines have stopped.
We are doing our damnedest to get them going again.
I trust you are not in too much distress.”
ณิชาวีที่กำลังนั่งดูภาพยนต์อยู่อย่างสบายใจถึงกับผละแง่ฟังอีกครั้งในสี่งที่กัปตันเพิ่งประกาศ “อะไรนะ เครื่องยนต์ดับทั้งสี่ เครื่องหรอ?” ยังไม่ทันจะได้มีเวลาคิดอะไรอีก เสียงกรี๊ดจากผู้ร่วมเดินทางก็ดังขึ้นระงมไปทั้งลำ พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินพยายามประกาศให้ผู้โดยสารรัดเข้มขัดและนั่งประจำอยู่กับที่แต่ทุกอย่างดูโกลาหลไปหมด
ณิชาวีมองเห็นพนักงานต้อนรับรีบวิ่งไปเร่งให้ผู้โดยสารกลับไปนั่งประจำที่ ขณะเดียวกับที่หน้ากากอ๊อกซิเจนร่วงลงมาตรงหน้า หญิงสาวสวมหน้ากากตามที่พนักงานต้อนรับได้แนะนำทุกครั้งก่อนเครื่องจะขึ้น ณิชาวีไม่เคยนึกฝันว่าวันหนึ่งจะมีโอกาสได้ปฎิบัติตาม
พนักงานต้อนรับเมื่อสักครู่กลิ้งล้มไปกับพื้นแล้วเนื่องจากเครื่องบินได้เอียงทิ้งหัวดิ่งสู้พื้นโลกอย่างรวดเร็ว ผู้โดยสารชายท่านหนึ่งด้านหน้าคว้าตัวพนักงานต้อนรับไว้ได้ทัน ก่อนที่ร่างพนักงานสาวจะร่วงไปกระแทกกับผนังส่วนหน้าของเครื่องบิน
ณิชาวีถอนหายใจโล่งอกเมื่อเห็นภาพนั้น ตัวเธอเองก็พยายามตั้งสติ ท่วมกลางความโกลาหลวุ่นวาย เสียงกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว เสียงร้องไห้และเสียงสวดมนต์ดังขึ้นสับสนปนเปไปหมด ณิชาวีรู้สึกเวียนหัวและหายใจไม่ออก เธอกำลังจะตายใช่ไหม
‘พระผู้เป็นเจ้า หากพระองค์ฟังลูกอยู่ ได้โปรด…ลูกยังไม่อยากตายตอนนี้’
ณิชาวีอ้อนวอนต่อพระผู้เป็นเจ้าในใจ ตัวเธอไม่เคยกลัวอะไร แม้ตอนนี้ความตายมาอยู่เบื้องหน้าก็ยังไม่กลัว เพียงแต่เธอรู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมเท่านั้น เธอเพิ่งเรียนจบยังไม่ได้ใช้ชีวิตอย่างที่ควรจะเป็น ดังนั้นหากพระเจ้าฟังอยู่
ได้โปรด...
“Ladies & Gentlemen, Now we have landed in Halamas”
Enjoy Reading
:)
Start : 15/10/2025