“คืนนี้ผมต้องเสียเวลา เสียโอกาสที่จะดิวธุรกิจ คุณต้องรับผิดชอบสิ”
เขาเลือกที่จะออกจากงานเลี้ยงเพื่อที่จะมาช่วยเธอ และคืนนี้เขาต้องได้อะไรตอบแทนกลับบ้าง
“ยังไงคะ”
เธอไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาบอก
“อยู่กับผม คืนนี้”
ดวงตาคมกริบจ้องลึกเข้ามาในดวงตาของเธอ วูบหนึ่งเธอรู้สึกเหมือนเห็นความเว้าวอนในดวงตาสีน้ำตาลคู่นั้นของเขา
“ไม่แล้วล่ะค่ะ ลีนีไม่อยากนอนกับคุณ”
ครั้งนี้เธอไม่ได้อยากใช้ร่างกายเข้าเพื่อแลกกับเงินแบบเมื่อคืนก่อนอีก เลยทำให้หญิงสาวปฏิเสธออกไปทันทีโดยไม่ต้องคิด
“ทำไม ผมจ่ายให้คุณเยอะกว่าไอ้งานเด็กเสิร์ฟที่คุณทำบ้าบอนั่นอีกนะ”
จะเอากี่หมื่นกี่แสนเขาก็จ่ายได้ ทำไมเธอจะต้องปฏิเสธเขาถึงสองครั้งด้วย ส่วนเขาก็ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงได้ดึงดันเรื่องนี้กับเธอนัก
“ก็จริงอยู่ค่ะ แต่ลินีไม่อยากขายตัวไปตลอดชีวิตนี่คะ”
เธอรู้ว่าเขามีเงิน แต่เธอก็รู้ด้วยว่าตัวเองไม่ได้ชอบความสัมพันธ์แบบคืนนั้น ถ้าจะให้เธอขายตัวไปตลอดเธอคงทำแบบนั้นไม่ได้หรอก
“แล้วคุณจะหาเงินจากไหนมาให้ได้มากพอกับค่าใช้จ่ายต่อเดือนของคุณพ่อคุณล่ะ หรือว่าพอจำเป็นหมุนเงินไม่ทัน ก็จะไปเร่ขายให้คนอื่นต่อไปน่ะ”
“นี่คุณ!”